dcsimg

Sericinus ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Sericinus is a genus of swallowtail butterflies placed in the subfamily Parnassiinae. The genus has a complex history and a multiplicity of names have been applied to its single species.

Sericinus montela, the dragon swallowtail, is the only species, making the genus monotypic. It is found in the Russian Far East, Korea, China and Japan.[1]

Taxonomy

See Notes below for abbreviations used

Sericinus Westwood, 1851 (Transactions of the Entomological Society of London. NS I: 173), monobasic telamon Donovan (Sericinus Wood, 1877: Suicinus Draesecke, 1923) montela Gray, 1853.

    • Form telemachus Staudinger, 1892 gen. vern.
    • Form amurensis Staudingers gen. vest.
    • Form minusculus Eisner, 1962
  • Subspecies eisneri Bryk 1932 North East Korea (probably amurensis) gen. vern. not described.
    • Form eisneri Bryk gen. aest.
    • Form binaria Eisner, 1962
    • Form unaria Eisner, 1962 !
  • Subspecies koreana Fixsen, 1887 (melanogramma Bryk, 1846) Korea
    • Form fixseni Staudinger, 1892 gen. vern.
    • Form koreanus Fix. gen. aest.
    • Form grayi Fixsen, 1887
    • Form grundi Eisner, 1962
    • Form binaria Eisner, 1962
    • Form strandi Bryk 1913
    • Form flavomaculata Eisner, 1962
    • Form minusculus Eisner, 1962
    • Form magna Eisner
    • Form rubrocatenata Eisner
    • Form posteriorsubmarginalisinterrupta (!) Eisner, 1974
  • Subspecies montela Gray, 1852 (telamon Donovan, 1798: hoenei Hering), (Central and North China - Peking, Nanking, Chekiang, Shanghai)
    • Form strandi Bryk, 1913
    • Form telmona Gray 1852 gen. vern. (hoenei Bryk, 1932)
    • Form telmononula Bryk
    • Form ruth Eisner, 1962
    • Form montela Gray, 1852 gen. aest.
    • Form cellopura Eisner, 1954
    • Form cellopurissima Eisner, 1954
    • Form elegantissima Eisner, 1954
    • Form flavomaculata Eisner, 1954
    • Form miniuscula Eisner, 1962
    • Form binaria Eisner, 1962
    • Form nigricans Eisner, 1962
    • Form eva Bryk and Eisner, 1935
    • Form absurdus Bryk, 1913 (West China, South Shantung, Lau shan, Tientsin)
  • Subspecies elegans Bryk, 1913 (leechi Rothschild, 1918) (West China)
    • Form telmona Gray gen. vern.
    • Form elegans Bryk gen. aest.
    • Form strandi Bryk, 1913
    • Form leechi Rothschild, 1918
    • Form cressoni Reakirt
  • Subspecies anderssoni Bryk, 1941 (Central China: Hupei anderssoni Bryk, gen. aest.
  • Subspecies magnus Fruhstorfer, 1913 (South China: Kiangsi, Liu- kiang
  • Subspecies kansuensis Eisner, 1962 (China: Kansu, Tsinglingshan, Szetchwan)
  • Subspecies shantungensis Hering, 1935 (China: Shantung)
    • Form cellopurissima Eisner, 1954
    • Form binaria Eisner, 1962
    • Form rubrocatenata Eisner, 1962
    • Form quadripicta Eisner, 1962
    • Form elegantissima Eisner, 1954

Notes

  • monobasic = founded containing a single species, same as "monotypic" if no more species are added
  • gen. vern. = vernalis, genetically determined spring generation
  • gen. aest. = aestivus, genetically determined summer generation
  • gen. vest. = genetically determined vestigial form
  • (!) = nomen collectivum, a nomenclatural/descriptive term incorrectly used by Curt Eisner in a taxonomic sense (infrasubspecific)
  • i.l. = in litteris, correspondence, not published

References

  • Bryk, F. (1913) Neue Parnassiiden-Formen aus dem Zoologischen Museum zu Berlin.Archiv für Naturgeschichte (A) 79 (3): 1-3; pl. 1 [partim].
  • Bryk, F. (1932) Neue Zerynthiinae Parnassiana 2 (6-8): 102-104.
  • Donovan, E. (1798) An Epitome of the natural History of the Insects of China.E. Donovan, London.
  • Eisner, C. 1954 (Parnassiana nova): III. Einige neue Formen in der Familie der Parnassiidae Zoologische Mededelingen 33 (8): 55-57
  • Eisner, C. (1962) Parnassiana nova XXXII. Nachträgliche Betrachtungen zu der Revision der Subfamilie Parnassiinae (Fortsetzung 5).Zoologische Mededelingen 38 (7): 105-128.
  • Fixsen, C. (1887) Lepidoptera aus Korea .Mémoires sur les Lépidoptères 3: 233-356, pls 13-15, 1 map
  • Gray, G. R. (1852) On the Species of the Genus Sericinus. Proceedings of the Zoological Society of London 1852: 70-73
  • Hering, M. (1935) Neue Unterarten von Sericinus telamon (Donov.) Internationale Entomologische Zeitschrift 29 (17): 193-195
  • von Rosen, K. (1929). Papilio. In (A. Seitz ed.) The Macrolepidoptera of the World. The Palearctic Butterflies. Alfred Kernen. Stuttgart. Suppl. 1 : 7-20.
  • Rothschild, [W.] (1918) Catalogue of Zerynthiinae and allied genera in the Tring Museum, with critical notes., Novitates Zoologicae 25: 64-75.
  • Staudinger, O. (1892) Die Macrolepidopteren des Amurgebietes. I. Theil. Rhopalocera, Sphinges, Bombyces, Sphinges Mémoires sur les Lépidoptères 6: 83-658
  • Ackery, P.R., 1975. A guide to the genera and species of Parnassiinae (Lepidoptera: Papilionidae). Bulletin of the British Museum (Natural History) Entomology. 31: 71-105, plates 1-15.pdf

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Sericinus: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Sericinus is a genus of swallowtail butterflies placed in the subfamily Parnassiinae. The genus has a complex history and a multiplicity of names have been applied to its single species.

Sericinus montela, the dragon swallowtail, is the only species, making the genus monotypic. It is found in the Russian Far East, Korea, China and Japan.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Sericinus ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Sericinus montela est une espèce de lépidoptères (papillons) de la famille des Papilionidae, originaire d'Extrême-Orient. Elle est l'unique représentante du genre monotypique Sericinus.

Noms vernaculaires

Sericinus montela se nomme dragon swallowtail en anglais.

Description

L'imago de Sericinus montela est un papillon spectaculaire. Le mâle a un fond blanc crème orné de quelques taches foncées gris-noir et d'une série de taches submarginales roses aux ailes postérieures, tandis que chez la femelle, les dessins foncés beaucoup plus développés et recouvrent presque toute la surface des ailes. Les ailes postérieures sont prolongées par deux longues queues.

Les chenilles sont noires avec des rangées d'épines jaunes.

Biologie

Les plantes hôtes de la chenille sont des aristoloches : Aristolochia contorta, A. clematitis et A. debilis[1].

Distribution

Cette espèce est présente en Chine, en Corée du Nord et du Sud et en Extrême-Orient russe, et elle a été introduite au Japon[2].

Systématique

Cette espèce a été décrite pour la première fois par le zoologiste irlandais Edward Donovan en 1798 sous le nom de Papilio telamon[2],[1]. En 1851, l'entomologiste britannique John Obadiah Westwood décrit le genre monotypique Sericinus, avec pour espèce type Papilio telamon Donovan, 1798[3]. Cependant, ce nom s'avérant préoccupé par Papilio telamon Linnaeus, 1758, le zoologiste britannique George Robert Gray introduit en 1852 un nom de remplacement : Sericinus montela[4],[2].

Sous-espèces

Sericinus montela est une espèce assez variable, si bien que de nombreuses sous-espèces géographiques ont été décrites[2] :

  • Sericinus montela montela Gray, 1852Chine, Oussouri.
  • Sericinus montela absurdus Bryk, 1913 – Chine.
  • Sericinus montela elegans Bryk, 1913 – Chine.
  • Sericinus montela magnus Fruhstorfer, 1913 – Chine.
  • Sericinus montela mandshuricus Rosen, 1929 – Chine.
  • Sericinus montela guangxiensis Bai & Wang, 1998 – Chine.
  • Sericinus montela koreanus Fixsen, 1887Corée.
  • Sericinus montela eisneri Bryk, 1932 – Corée.
  • Sericinus montela songdoi Seok, 1933 – Corée.
  • Sericinus montela amurensis Staudinger, 1892Amour, Sutchansk et Oussouri.

Références

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Sericinus: Brief Summary ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Sericinus montela est une espèce de lépidoptères (papillons) de la famille des Papilionidae, originaire d'Extrême-Orient. Elle est l'unique représentante du genre monotypique Sericinus.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Sericinus ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Insecten

Sericinus is een geslacht van dagvlinders binnen de familie Papilionidae

Taxonomie

Het geslacht Sericinus kent slechts één soort:

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Sericinus: Brief Summary ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Sericinus is een geslacht van dagvlinders binnen de familie Papilionidae

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Sericinus ( Norueguês )

fornecido por wikipedia NO


Sericinus er en slekt av sommerfugler i gruppen svalestjerter.

Utseende

Sericinus montela er en ganske stor svalestjert med lange, slanke stjerter på bakvingene. Vingene er brunspraglete hos hunnen, hvite med små svarte flekker hos hannen, bakvingen har en rød flekk eller et rødt bånd ved bakhjørnet. På undersiden er det et mer fullstendig rødt bånd.

Larven er svart med gule, kjøttfulle utvekster, dessuten et par lange, svarte vedheng på forkroppen.

Levevis

I likhet med mange andre svalestjerter har den larver som lever på planteslekten Aristolochia (holurtfamilien).

Utbredelse

Arten er utbredt i det østlige Asia, fra Amur-området i nord til Yunnan i sør.

Systematisk inndeling

 src=
Sericinus (i midten, med stjert på bakvingene, fra Ulster Museum.
Foto: Robert Nash
Treliste

Kilder

Eksterne lenker


zoologistubbDenne zoologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den.
Det finnes mer utfyllende artikkel/artikler på .
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia forfattere og redaktører
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NO

Sericinus: Brief Summary ( Norueguês )

fornecido por wikipedia NO


Sericinus er en slekt av sommerfugler i gruppen svalestjerter.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia forfattere og redaktører
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NO

Sericinus ( Eslovaco )

fornecido por wikipedia SK

Sericinus, po slovensky niekedy pestroň, je rod motýľov z tribu Zerynthiini, ktorý opísal v roku 1851 John Obadiah Westwood (18051893). Tento rod zahŕňa iba jeden druh ázijského motýľa - Sericinus montela Gray, 1852.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori a editori Wikipédie
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SK

Sericinus ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Sericinus (Westwood, 1851) là một chi bướm trong phân họ Parnassiinae.

Hình ảnh

Tham khảo

Liên kết ngoài

 src= Phương tiện liên quan tới Sericinus tại Wikimedia Commons


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan đến Họ Bướm phượng này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

Sericinus: Brief Summary ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Sericinus (Westwood, 1851) là một chi bướm trong phân họ Parnassiinae.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI