nomes no trilho de navegação
Caligo teucer, the Teucer owl butterfly[2] is a butterfly of the family Nymphalidae. It was described by Carl Linnaeus his 1758 10th edition of Systema Naturae. It is found from Colombia and Venezuela to Bolivia and Paraguay. The habitat consists of rainforests and cloudforests at altitudes ranging from 400 to 1,400 meters.[2]
The wingspan is about 100 mm.[3]
The larvae feed on Heliconia and Musa species.
Dorsal view
Ventral view
Caligo teucer, the Teucer owl butterfly is a butterfly of the family Nymphalidae. It was described by Carl Linnaeus his 1758 10th edition of Systema Naturae. It is found from Colombia and Venezuela to Bolivia and Paraguay. The habitat consists of rainforests and cloudforests at altitudes ranging from 400 to 1,400 meters.
The wingspan is about 100 mm.
The larvae feed on Heliconia and Musa species.
Dorsal view
Ventral view
Caligo teucer est une espèce de lépidoptères (papillons) de la famille des Nymphalidae et de la sous-famille des Morphinae et du genre Caligo.
Caligo teucer a été décrit par le naturaliste Carl von Linné en 1758 sous le nom initial de Papilio teucer[1].
Il existe plusieurs sous-espèces :
Caligo teucer se nomme Teucer Owl butterfly en anglais[4].
Caligo teucer est un grand papillon, d'une envergure d'environ 82 mm à 130 mm au bord externe des ailes festonné avec le dessus des ailes de couleur marron nacré et beige nacré pour les aires basales et discales des ailes antérieures[5].
Le revers est ocre doré marbré de gris argent avec un très gros ocelles noir cerclé de jaune sur chaque aile postérieure mimant les yeux d'un hibou ou d'une grenouille arboricole.
Les plantes hôtes de sa chenille sont Heliconia sp et Musa sp les bananiers (Musaceae)[6].
Caligo eurilochus est présent en Amérique du Sud, dans l'Ecozone néotropicale, à Trinité-et-Tobago, au Brésil, au Paraguay, au Pérou, en Bolivie, en Équateur et en Guyana[7].
Il réside dans la forêt humide[4].
Pas de statut de protection particulier
Caligo teucer est une espèce de lépidoptères (papillons) de la famille des Nymphalidae et de la sous-famille des Morphinae et du genre Caligo.
Caligo teucer is een vlinder uit de familie Nymphalidae.[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1758 door Carl Linnaeus. Caligo teucer, oorspronkelijk beschreven door Linnaeus in 1758 vanuit ‘America’, komt voor van Venezuela en Trinidad tot Zuid-Brazilië en Paraguay in acht ondersoorten. In Suriname en Frans-Guyana komt de ondersoort teucer waarschijnlijk in bijna alle delen van deze landen voor.
De Caligo-vlinders danken hun populaire naam, uilvlinders, aan de grote ogen als die van een uil, op de onderkant van de achtervleugels. Vermoedelijk worden vijanden hierdoor afgeschrikt. Van Suriname en Frans - Guyana zijn vijf soorten bekend.
De voedselplanten van deze vlinders zijn gewoonlijk heliconiaceae (palulu’s); deze planten zijn nauwverwant met bananen. Caligorupsen voeden zich ook op bananenplanten en hebben zich verspreid tot in bewoonde gebieden, zelfs tot in het centrum van steden zoals Paramaribo en Cayenne. Maar aangezien alle uilvlinders in de schemering en in de donkere delen van het bos vliegen, worden ze niet vaak gezien.
De soort, de rups incluis, werd overigens reeds beschreven door Maria Sibylla Merian in haar Metamorphosis Insectorum, gepubliceerd in 1705 (plaat 23): ‘De bruine Rups… heeft vier steekels op den rug, het hooft vertoond sig gekroont, den stert gespleten, de voeten zijn rood. Den 3. December heeft sy sig vast gemaakt, en is tot een houtvervige Poppetjen geworden, die twee zilvere vlakken op elke zyde had, uit deze Pop kwam den 20. December een schone Cappelle voort….’.
Bronnen, noten en/of referentiesCaligo teucer is een vlinder uit de familie Nymphalidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1758 door Carl Linnaeus. Caligo teucer, oorspronkelijk beschreven door Linnaeus in 1758 vanuit ‘America’, komt voor van Venezuela en Trinidad tot Zuid-Brazilië en Paraguay in acht ondersoorten. In Suriname en Frans-Guyana komt de ondersoort teucer waarschijnlijk in bijna alle delen van deze landen voor.
De Caligo-vlinders danken hun populaire naam, uilvlinders, aan de grote ogen als die van een uil, op de onderkant van de achtervleugels. Vermoedelijk worden vijanden hierdoor afgeschrikt. Van Suriname en Frans - Guyana zijn vijf soorten bekend.
