Rattus tiomanicus (Miller 1900)

Rattus tiomanicus ye una especie de royedor de la familia Muridae.

Distribución xeográfica

Alcuéntrase n'Indonesia, Malasia, islles Filipines, y Tailandia..

Referencies

• Baillie, J. 1996. Rattus tiomanicus. 2006 IUCN Red List of Threatened Species.
• Musser, G. G. and M. D. Carleton. 2005. Superfamily Muroidea. Pp. 894-1531 in Mammal Species of the World a Taxonomic and Geographic Reference. D. Y. Wilson and D. M. Reeder eds. Johns Hopkins University Press, Baltimore.

Enllaces esternos

Rattus tiomanicus és una espècie de rosegador de la família dels múrids que viu a Indonèsia, Malàisia, les Filipines i Tailàndia. El seu nom específic, tiomanicus, significa 'de Tioman' en llatí.^[1]

Referències

• Baillie, J. 1996. Rattus tiomanicus. Llista Vermella d'Espècies Amenaçades de la UICN 2006. Consulta: 12 gener 2008

Die Malaiische Feldratte (Rattus tiomanicus) ist eine Ratte und gehört zu der Unterfamilie der Altweltmäuse (Murinae).

Merkmale

Diese Art wird 14 bis 19 Zentimeter (Kopf-Rumpf-Länge) lang. Der Schwanz ist mit 12 bis 20 Zentimetern in der Regel etwas länger. Adulte Tiere wiegen 80 bis 130 Gramm. Das Fell ist auf der Oberseite braun, die Bauchseite ist hellgrau bis weiß. Sie besitzt kein dichtes Fell. Der Schwanz ist auf der Oberseite dunkel und auf der Unterseite hell gefärbt, die Ohren sind groß und dünn behaart. Die Füße sind breit und auf der Oberseite nicht behaart. R. tiomanicus ist hauptsächlich nachtaktiv.

Verbreitung

Sie lebt auf der Malaiischen Halbinsel, Borneo, Palawan, Sumatra, Java und den benachbarten kleinen Inseln. Es ist noch unklar, ob die Inselpopulation dieser weitverbreiteten Art Unterarten oder separate Arten sind. Formen wie Rattus mindorensis (Mindoro), Rattus simalurensis (Simalur-Inseln) und Rattus burrus (Nikobaren) gehören vielleicht auch zu dieser Art. Sie wurde früher auch Rattus jalorensis genannt oder ist mit der Hausratte (Rattus rattus) konfusiert. Sie tritt auch auf kleinen Inseln auf wie Enggano (bei Sumatra) und Arena, Bancalan, Busuanga, Calauit und Palawan im Südwesten der Philippinen.

Lebensweise

Die Malaiische Feldratte ist eine waldbewohnende Ratte, die vorwiegend in Habitaten wie Sekundärwäldern, Küstenwäldern, Mangroven, Graslandschaften und Plantagen vorkommt. Ortschaften werden selten und nur dann bewohnt, wenn dort keine Hausratten vorkommen. Sie legt keine unterirdischen Baue an, Nester sind eher in den Kronen von Palmen sowie in hohlen oder am Boden liegenden Stämmen zu finden. Die Nahrung besteht vorwiegend aus Früchten, in Ölpalmenplantagen kann durch R. tiomanicus bis zu 5 % der Ernte vernichtet werden. Diese Art legt Futterreserven in Anhäufungen abgeschnittener Farnwedel sowie in alten Stämmen an. Selten werden dazu auch von anderen Ratten angelegte, unterirdische Baue genutzt. In Plantagen bewohnen einzelne Tiere sehr kleine Gebiete, die nur wenige benachbarte Palmen umfassen können.

Es kann das ganze Jahr über zu Fortpflanzung kommen, wobei ein Wurf zwei bis sieben Jungtiere umfassen kann.

Literatur

• Ken P. Aplin, Peter R. Brown, Jens Jacob, Charles J. Krebs, Grant R. Singleton: Field methods for rodent studies in Asia and the Indo-Pacific (= ACIAR monograph. 100). Australian centre for international agricultural research, Canberra 2003, ISBN 1-86320-393-1, aciar.gov.au (PDF; 3,13 MB).

Weblinks

• R. tiomanicus in Mammals of Southeastern Asia
• R. tiomanicus of Philippine Mammalian Fauna
• Rattus tiomanicus in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN 2013.2. Eingestellt von: K. Aplin, A. Frost, 2008. Abgerufen am 6. Dezember 2013.

Rattus tiomanicus^[2][3] maoy kaliwatan sa mangungutkut nga una nga gihulagway ni Miller ni adtong 1900. Ang Rattus tiomanicus kay sakop sa henero nga Rattus, ug pamilya nga ilaga.^[4][5] Giklaseklase sa IUCN ang kaliwatan sa kinaminosang kalabotan.^[1] Walay nalista nga matang nga sama niini.^[4]

Ang mga gibasihan niini

1. ↑ ^{1.0 1.1} Rattus tiomanicus. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2012.2. International Union for Conservation of Nature (2008). Retrieved on 24/10/2012.
2. ↑ Wilson, Don E., and DeeAnn M. Reeder, eds. (1992) , Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, 2nd ed., 3rd printing
3. ↑ (1998) , website, Mammal Species of the World
4. ↑ ^{4.0 4.1} Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.) (2011). Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2011 Annual Checklist.. Species 2000: Reading, UK.. Retrieved on 24 september 2012.
5. ↑ ITIS: The Integrated Taxonomic Information System. Orrell T. (custodian), 2011-04-26

Gikan sa gawas nga tinubdan

The Malayan field rat, Malaysian field rat or Malaysian wood rat, (Rattus tiomanicus) is a species of rodent in the family Muridae. It is nocturnal and mainly arboreal and is found in Malaysia, Thailand, Indonesia and the Philippines. It is a common species and the International Union for Conservation of Nature has assessed it as being of "least concern".

Description

The Malayan field rat has a head-and-body length of 140 to 190 mm (5.5 to 7.5 in) and a tail 150 to 200 mm (6 to 8 in). It has a weight of between 55 and 150 g (2 and 5 oz). The ears are large and nearly naked. The fur is smooth and flattened, interspersed with short spines. The dorsal pelage is a grizzled olive-brown with scattered medium-length black guard hairs, and the underparts are whitish. The tail, which is a similar length to the body, is a uniform dark brown. The feet are broad, and the soles have fine ridges for climbing. It differs from Annandale's rat (Rattus annandalei) in having sleek fur with spines and fewer mammae, and from the ricefield rat (Rattus argentiventer) in having plain white underparts and lacking an orange spot in front of the ear.^[2]

Distribution and habitat

The Malayan field rat is known from Malaysia, Thailand, Sumatra, Borneo, the Philippines and many smaller islands.^[1] Its typical habitat is primary and secondary forest, including coastal forest but it is seldom found in dipterocarp forests. It is also found in plantations, shrubby areas, grassland and gardens, but seldom invades buildings.^[2]

Behaviour

The Malayan field rat is nocturnal. It climbs well and spends much of its time in trees as well as foraging on the ground. It hides in log piles, heaps of palm fronds, under fallen logs and in the crowns of palm trees. It feeds on both vegetable and animal matter, with oil palm fruits forming part of its diet.^[2]

Status

The Malayan field rat is an abundant and adaptable species with a very wide range, a large total population and an ability to live in a number of different environments. No particular threats have been identified, and in some areas it is regarded as a pest. The International Union for Conservation of Nature has assessed its conservation status as being of "least concern".^[1]

References

Data related to Rattus tiomanicus at Wikispecies

• Musser, G.G.; Carleton, M.D. (2005). "Superfamily Muroidea". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. pp. 894–1531. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.

Rattus tiomanicus es una especie de roedor de la familia Muridae.

Distribución geográfica

Se encuentra en Indonesia, Malasia, Filipinas, y Tailandia.

Referencias

• Baillie, J. 1996. Rattus tiomanicus. 2006 IUCN Red List of Threatened Species.

• Musser, G. G. and M. D. Carleton. 2005. Superfamily Muroidea. Pp. 894-1531 in Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference. D. E. Wilson and D. M. Reeder eds. Johns Hopkins University Press, Baltimore.

Rattus tiomanicus Rattus generoko animalia da. Karraskarien barruko Murinae azpifamilia eta Muridae familian sailkatuta dago.

Erreferentziak

• Rattus tiomanicusri buruzko informazioa Mammals of The World datubasean

Ikus, gainera

• Rattus
• Muridae

^[1]Tikus pohon (Rattus tiomanicus) adalah suatu spesies tikus dari famili Muridae. Hewan ini ditemukan di Semenanjung Melayu, Kalimantan, Palawan, Sumatra, Jawa, dan pulau-pulau kecil di sekitarnya. Hewan ini memiliki panjang sekitar 14 – 19 cm dengan panjang ekor 12 – 18 cm. Beratnya berkisar antara 80 sampai 130 gr. Kulitnya berwarna coklat pada bagian atas, putih atau agak abu-abu pada bagian ventral, dan gelap pada bagian ekor. Tikus pohon terutama aktif pada malam hari dan hidup di daerah hutan pesisir, hutan bakau, atau padang rumput, tikus pohon biasanya menbuang sarangnya seperti sarang burung. Di beberapa daerah, misalnya di Sulawesi, tikus pohon dijadikan bahan makanan oleh penduduk.

Lihat pula

• Tikus pohon raksasa Verhoeven
• Mencit (Mus sp.).
• Tikus rumah (Rattus rattus).
• Tikus got (Rattus norvegicus).
• Tikus sawah (Rattus argentiventer).
• Tikus sawah (Rattus argentiventer).
• Tikus Wirok (Bandicota sp.).
• Celurut (shrew).

Referensi

Pranala luar

• (Inggris) R. tiomanicus in Mammals of Southeastern Asia
• (Inggris) R. tiomanicus of Philippine Mammalian Fauna
• http://www.planet-mammiferes.org/drupal/en/node/40?indice2=Photos%2FRongeur%2FMyomo%2FMurine%2FLoreNou1.jpg
• https://www.bersosial.com/threads/jenis-tikus-pohon-dan-tikus-sawah.28101/

Il ratto dei campi malese (Rattus tiomanicus Miller, 1900) è un roditore della famiglia dei Muridi diffuso nell'Ecozona orientale.^[1][2]

Descrizione

Dimensioni

Roditore di medie dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 125 e 190 mm, la lunghezza della coda tra 194 e 228 mm, la lunghezza del piede tra 35 e 41 mm, la lunghezza delle orecchie tra 16 e 22 mm e un peso fino a 195 g.^[3]

Aspetto

La pelliccia è lunga, soffice e liscia, cosparsa di lunghi peli spinosi nerastri. Le parti superiori sono bruno-olivastre finemente brizzolate, i fianchi e le guance sono leggermente più chiari e cosparsi di peli scuri mentre le parti ventrali sono bianche. Le orecchie sono grandi e finemente ricoperte di piccoli peli. La coda è più lunga della testa e del corpo ed è uniformemente marrone scura. Le femmine hanno 2 paia di mammelle pettorali e 3 paia inguinali. Il cariotipo è 2n=42 FN=58-64.

Biologia

Comportamento

È una specie notturna che passa gran parte del tempo sugli alberi, sebbene è stata spesso osservara anche al suolo. Si rifugia principalmente tra le fronde delle palme.

Alimentazione

Si nutre di parti vegetali e insetti, inclusi i frutti delle palme da olio.

Riproduzione

Danno alla luce 2-7 piccoli alla volta dopo una gestazione di 21-22 giorni. L'estro appare ogni 5-8 giorni. Raggiungono la maturità sessuale dopo 85 giorni.

Distribuzione e habitat

Questa specie è diffusa nella Penisola Malese, Sumatra, Borneo, Giava, Filippine e diverse isole vicine.

Vive nelle foreste secondarie, aree agricole, piantagioni, giardini, boscaglie e praterie. Si trova anche in risaie, foreste muschiose e in zone di transizione tra foreste e foreste montane.

Tassonomia

Sono state riconosciute 35 sottospecie^[4]:

• R.t.tiomanicus: Pulau Tioman; Isole Riau: Mapur;
• R.t.banguei (Chasen & Kloss, 1932): Isole lungo le coste settentrionali del Borneo: Banggi, Bilang-Bilangan, Malawali;
• R.t.ducis (Lyon, 1911): Isole lungo le coste sud-occidentali del Borneo: Pulau Pelapis, Pulau Datu;
• R.t.fulmineus (Miller, 1913): Pulau Pejantan, nel Mar Cinese Meridionale;
• R.t.jalorensis (Bonhote, 1903): Penisola malese, Phuket, Penang, Sumatra, Borneo centrale e meridionale, Isole lungo la costa sud-occidentale del Borneo: Pulau Junata, Pulau Bauwal;
• R.t.jarak (Bonhote, 1905): Pulau Jarak, nello Stretto di Malacca;
• R.t.jemuris (Chasen & Kloss, 1931): Isole Aroa nello Stretto di Malacca: Pulau Jemur;
• R.t.julianus (Miller, 1903): Isole Tambelan nel Mar Cinese Meridionale: St.Julian;
• R.t.kabanicus (Hill, 1960): Pulau Kaban, lungo le coste sud-orientali della Penisola malese;
• R.t.kunduris (Chasen & Kloss, 1931): Isole Riau: Karimun, Karimun Kecil, Moro, Kundur, Tulang, Sugi, Durian;
• R.t.lamucotanus (Lyon, 1911): Isole lungo la costa sud-occidentale del Borneo: Pulau Lamukotan, Pulau Panebangan;
• R.t.luxuriosus (Chasen, 1935): Isole Natuna: Sedanau, Bunguran, Lingung, Midai;
• R.t.maerens (Miller, 1911): Nias;
• R.t.mangalumis (Kloss, 1931): Mangalum, lungo la costa nord-occidentale del Borneo;
• R.t.mara (Miller, 1913): Pulau Maratua, lungo la costa nord-orientale del Borneo;
• R.t.pauper (Miller, 1913): Isole Natuna: Serasan, Pulau Panjang, Subi;
• R.t.payanus (Chasen & Kloss, 1931): Pulau Paya, lungo le coste nord-occidentali della Penisola malese;
• R.t.pemanggis (Chasen, 1940): Pemanggil, lungo le coste orientali della Penisola malese;
• R.t.perhentianus (Chasen, 1940): East Perhentian e Great Redang, lungo le coste orientali della Penisola malese;
• R.t.pharus (Hill, 1960): Pulau Pisang, lungo le coste occidentali della Penisola malese;
• R.t.piperis (Schwarz & Schwarz, 1967): Pulau Matasiri, nel Mar di Giava;
• R.t.rhionis (Thomas & Wroughton, 1909): Isole Riau: Bintan, Batam, Bulan, Galang;
• R.t.roa (Miller, 1913): Pulau Aor, Pulau Dayang, lungo le coste orientali della Penisola malese;
• R.t.roquei (Sody, 1929): Giava; Pulau Meeuwen e Pulau Deli, lungo le coste occidentali di Giava;
• R.t.rumpia (Robinson & Kloss, 1911): Isole Sembilan nello Stretto di Malacca: Pulau Rumbia;
• R.t.sabae (Medway, 1965): Borneo settentrionale; Filippine sud-occidentali: Arena, Bancalan, Busuanga, Calauit, Palawan;
• R.t.sebasianus (Sody, 1941): Sebesi;
• R.t.siantanicus (Miller, 1900): Isole Anambas; Siantan, Jimaja;
• R.t.sribuatensis (Hill, 1960): Sri Buat;
• R.t.tambelanicus (Miller, 1900): Isole Tambelan: Great Tambelan, Bunoa, Wai, Gilla;
• R.t.tenggolensis (Yong, 1971): Pulau Tenggol;
• R.t.terutavensis (Hill, 1960): Tarutao, lungo le coste occidentali della Penisola malese;
• R.t.tingius (Miller, 1913): Tinggi, lungo le coste orientali della Penisola malese;
• R.t.vernalus (Sody, 1940): Enggano,
• R.t.viclana (Miller, 1913): Langkawi, Bunting, Ko Libong, lungo le coste occidentali della Penisola malese.

Stato di conservazione

La IUCN Red List, considerato il vasto areale, la popolazione numerosa e la tolleranza a molteplici tipi di habitat, classifica R.tiomanicus come specie a rischio minimo (LC).^[1]

Note

Bibliografia

• G.G.Musser & D.Califia, Results of the Archbold Expeditions. No. 106. Identities of Rats from Pulau Maratua and Other Islands off East Borneo, in American Museum Novitates, n. 2726, 1982.
• Charles M.Francis, A Guide to the Mammals of Southeast Asia, Princeton University Press, 2008, ISBN 9780691135519.

Tikus Belukar (bahasa Inggeris: Malayan Field Rat atau Malaysian Wood Rat), nama saintifiknya (Rattus tiomanicus) ialah spesies rodensia dalam keluarga Muridae. Tikus Belukar dijumpai di Indonesia, Malaysia, Filipina, dan Thailand.

Rujukan

• Senarai Semak Spesies Fauna> Mamalia di Perhilitan
• Baillie, J. 1996. Rattus tiomanicus. 2006 IUCN Red List of Threatened Species. Downloaded on 20 July 2007.
• Musser, G. G. and M. D. Carleton. 2005. Superfamily Muroidea. pp. 894–1531 in Mammal Species of the World a Taxonomic and Geographic Reference. D. E. Wilson and D. M. Reeder eds. Johns Hopkins University Press, Baltimore.
• http://www.uniprot.org/taxonomy/83755

Rattus tiomanicus is een rat uit de familie Muridae.

Kenmerken

Deze soort wordt 14 tot 19 cm lang. De staart is 12 tot 18 cm lang. Hij weegt 80 tot 130 gram. De rug is bruin, de buik lichtgrijs tot wit. De vacht is zacht. De staart is donker gekleurd. De voeten zijn breed; de bovenkant is niet behaard. De soort is voornamelijk 's nachts actief. Hij leeft in allerlei habitats, zoals kustbossen, mangroves, grasgebieden en plantages.

Verspreiding

Deze soort komt voor op Malakka, Borneo, Palawan, Sumatra, Java en omliggende kleine eilanden. Het is nog onduidelijk welke eilandpopulaties aparte soorten of ondersoorten van deze wijdverspreide soort zijn; soorten als Rattus mindorensis uit Mindoro, Rattus simalurensis uit een eilandengroep ten noordwesten van Sumatra en Rattus burrus uit de Nicobaren behoren mogelijk ook tot deze soort. Rattus blangorum uit Sumatra is pas in 2005 als een aparte soort naast R. tiomanicus erkend. Ook R. baluensis uit Borneo is verwant aan deze groep. Deze soort is vroeger ook wel "Rattus jalorensis" genoemd of tot R. rattus gerekend. Hij komt ook voor op allerlei kleine eilanden, zoals Enggano ten zuidwesten van Sumatra en Arena, Bancalan, Busuanga, Calauit en Palawan in de zuidwestelijke Filipijnen.

Ondersoorten

Deze soort heeft de volgende ondersoorten:

• Rattus tiomanicus banguei Chasen & Kloss, 1932 (Pulau Banggi, ten noorden van Borneo)
• Rattus tiomanicus batin Robinson, 1916 (Pulau Mapor in de Riouwarchipel)
• Rattus tiomanicus ducis Lyon, 1911 (Pulau Datu bij de westkust van Borneo)
• Rattus tiomanicus jalorensis Bonhote, 1903 (Zuid-Thailand en Malakka)
• Rattus tiomanicus jarak Bonhote, 1905 (Pulau Jarak in de Straat Malakka)
• Rattus tiomanicus jemuris Chasen & Kloss, 1931 (Aroa-eilanden in de Straat Malakka)
• Rattus tiomanicus julianus Miller, 1903 (Pulau St. Julian, bij de Tambelan-eilanden)
• Rattus tiomanicus kabanicus Hill, 1960 (Pulau Kaban in de Johore-archipel)
• Rattus tiomanicus kunduris Chasen & Kloss, 1931 (Pulau Kundur in de Riouwarchipel)
• Rattus tiomanicus lamucotanus Lyon, 1911 (Pulau Lamukotan bij de westkust van Borneo)
• Rattus tiomanicus luxuriosus Chasen, 1935 (Pulau Bunguran, ten noorden van Borneo)
• Rattus tiomanicus maerens Miller, 1911 (Pulau Nias, ten westen van Sumatra)
• Rattus tiomanicus mangalumis Kloss, 1931 (Pulau Mangalum, ten noordwesten van Borneo)
• Rattus tiomanicus mara Miller, 1913 (Pulau Maratua bij de oostkust van Borneo) (tua Miller, 1913 is een synoniem)
• Rattus tiomanicus pauper Miller, 1913 (Pulau Serasan in de Zuid-Natuna-eilanden)
• Rattus tiomanicus payanus Chasen & Kloss, 1931 (Pulau Paya in de Straat Malakka)
• Rattus tiomanicus pemanggis Chasen, 1940 (Pulau Permanggil, bij de oostkust van het schiereiland Malakka)
• Rattus tiomanicus perhentianus Chasen, 1940 (Pulau Perhentian Besar, ten oosten van het schiereiland Malakka)
• Rattus tiomanicus pharus Hill, 1960 (Pulau Pisang in Straat Malakka)
• Rattus tiomanicus piperis Schwarz & Schwarz, 1967 (Pulau Mata Siri, ten zuiden van Borneo)
• Rattus tiomanicus rhionis Thomas & Wroughton, 1909 (Pulau Bintan in de Riouwarchipel)
• Rattus tiomanicus roa Miller, 1913 (Pulau Aur bij de oostkust van het schiereiland Malakka)
• Rattus tiomanicus roquei Sody, 1929 (West-Java) (lasurius Sody, 1941, delirius Sody, 1941 en generatius Sody, 1941 zijn synoniemen)
• Rattus tiomanicus rumpia Robinson & Kloss, 1911 (Pulau Rembia in de Sembilan-eilanden, ten westen van het schiereiland Malakka)
• Rattus tiomanicus sabae Medway, 1965 (Borneo) (ambersoni Schwarz & Schwarz, 1967 is een synoniem)
• Rattus tiomanicus sebasianus Sody, 1941 (Pulau Sebesi in Straat Soenda)
• Rattus tiomanicus siantanicus Miller, 1900 (Pulau Siantan in de Anambaseilanden)
• Rattus tiomanicus sribuatensis Hill, 1960 (Pulau Sribuat in de Pahang-archipel)
• Rattus tiomanicus tambelanicus Miller, 1900 (Pulau Tambelan Besaur in de Tambelan-eilanden)
• Rattus tiomanicus tenggolensis Yong, 1971 (Pulau Tenggol bij de oostkust van het schiereiland Malakka)
• Rattus tiomanicus terutavensis Hill, 1960 (Pulau Terutau, bij de westkust van Zuid-Thailand)
• Rattus tiomanicus tingius Miller, 1913 (Pulau Tinggi, bij de oostkust van het schiereiland Malakka)
• Rattus tiomanicus tiomanicus Miller, 1900 (Pulau Tioman, bij de oostkust van het schiereiland Malakka)
• Rattus tiomanicus vernalus Sody, 1940 (Pulau Enggano, ten zuidwesten van Sumatra)
• Rattus tiomanicus viclana Miller, 1913 (Pulau Lankawi bij de westkust van het schiereiland Malakka)

Externe links

• R. tiomanicus in Mammals of Southeastern Asia
• R. tiomanicus of Philippine Mammalian Fauna

Szczur malajski^[3] (Rattus tiomanicus) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący w Azji Południowo-Wschodniej^[2][4].

Klasyfikacja

Gatunek ten został opisany naukowo w 1900 roku przez G.S. Millera, na podstawie okazu z wyspy Tioman leżącej u wybrzeża Półwyspu Malajskiego. Należy do grupy gatunków spokrewnionych ze szczurem śniadym (Rattus rattus). Różne wyspiarskie formy R. tiomanicus mogą być odrębnymi, choć bliskimi gatunkami; przykładowo szczur indonezyjski (R. blangorum) był przez pewien okres uznawany za sumatrzańską odmianę szczura malajskiego. Morfologicznie podobnymi gatunkami są szczur mindorski (R. mindorensis), szczur nikobarski (R. burrus), szczur ogorzały (R. adustus), szczur simalurski (R. simalurensis) i szczur żałobny (R. lugens)^[4].

Wygląd

Szczur malajski osiąga długość 140–190 mm, z ogonem o długości 150–200 mm. Wierzch ciała jest blady oliwkowobrązowy, spód biały lub białawy. Ogon jest jednolicie brązowy. Dość szerokie stopy są przystosowane do wspinania; uszy są duże i słabo owłosione^[5].

Występowanie i biologia

Szczur malajski występuje na Półwyspie Malajskim (na południe od przesmyku Kra), na Sumatrze, Jawie, Bali, Borneo i na Palawanie^[4]; są to terytoria należące do Tajlandii, Malezji, Indonezji, Brunei i Filipin^[2]. Żyje w lasach wtórnych, na obszarach działalności rolniczej (w tym na polach ryżowych), plantacjach, w ogrodach, na terenach trawiastych i krzewiastych, w lasach mszystych, po strefę przejściową do lasów górskich^[2]. Na górze Kinabalu w malezyjskiej prowincji Sabah spotykany do około 1700 m n.p.m.^[4]

Prowadzi nocny tryb życia, Dobrze się wspina i spędza dużo czasu na drzewach. Jest wszystkożerny, jada także owoce palmy olejowej. Schronienie znajduje pod opadłymi liśćmi palm, konarami i w koronach palm^[5].

Populacja

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje szczura malajskiego za gatunek najmniejszej troski. Nie są znane zagrożenia dla gatunku, jest on szeroko rozpowszechniony i pospolity. Ocenia się, że jego liczebność rośnie^[2]. Bywa uznawany za szkodnika^[5].

Przypisy

Rattus tiomanicus é uma espécie de roedor da família Muridae.

Pode ser encontrada nos seguintes países: Indonésia, Malásia, Filipinas e Tailândia.

Referências

• (em inglês) Baillie, J. 1996. Rattus tiomanicus. 2006 IUCN Red List of Threatened Species. Dados de 9 de Julho de 2007.

Rattus tiomanicus^[2][3] är en däggdjursart som först beskrevs av Miller 1900. Rattus tiomanicus ingår i släktet råttor, och familjen råttdjur.^[4][5] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.^[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.^[4]

Denna råtta förekommer i Sydostasien från centrala Malackahalvön till västra Filippinerna, Borneo och Bali. Arten lever i låglandet och vistas där i olika habitat. Den hittas bland annat i skogar, i buskskogar, i gräsmarker och i odlade områden.^[1]

Rattus tiomanicus når en kroppslängd (huvud och bål) av 15,5 till 17,5 cm och en svanslängd av 15,5 till 20 cm. Vikten är omkring 90 gram. Pälsen har på ovansidan en brun färg och buken är vitaktig. De stora öronen är bara glest täckt med hår. Även svansen har en mörk ovansida och en ljus undersida. Djuret kan av lekman förväxlas med svartråttan.^[6]

Individerna vilar i håligheter i omkullkastade träd eller i palmträdens kronor. Sällan hittas de i underjordiska bon som skapades av andra djur. Honor kan troligen para sig hela året. Per kull föds 2 till 7 ungar.^[6]

Rattus tiomanicus är känd som skadedjur på oljepalmens mogna frukter och i vissa områden förstör den upp till 5 procent av årets skörd.^[6]

Källor

1. ^ [a b c] 2008 Rattus tiomanicus Från: IUCN 2012. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2012.2 <www.iucnredlist.org>. Läst 2012-10-24.
2. ^ Wilson, Don E., and DeeAnn M. Reeder, eds. (1992) , Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, 2nd ed., 3rd printing
3. ^ (2005) , website Rattus tiomanicus, Mammal Species of the World
4. ^ [a b] Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.) (24 april 2011). ”Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2011 Annual Checklist.”. Species 2000: Reading, UK. http://www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2011/search/all/key/rattus+tiomanicus/match/1. Läst 24 september 2012.
5. ^ ITIS: The Integrated Taxonomic Information System. Orrell T. (custodian), 2011-04-26
6. ^ [a b c] Ken P. Aplin, Peter R. Brown, Jens Jacob, Charles J. Krebs, Grant R. Singleton: Field methods for rodent studies in Asia and the Indo-Pacific (= ACIAR monograph 100). sid. 179-180, Australian centre for international agricultural research, Canberra 2003, ISBN 1-86320-393-1, online (PDF; 3,13 MB)

Externa länkar

• Wikispecies har information om Rattus tiomanicus.
  Artförteckning

Rattus tiomanicus — один з видів гризунів роду пацюків (Rattus).

Поширення

Країни поширення: Бруней, Індонезія, Малайзія, Філіппіни, Таїланд. Займає різні місця проживання в низинних районах: від вторинних лісів, сільськогосподарських угідь, плантацій, садів, чагарників до луків.

Загрози та охорона

Немає серйозних загроз виду. Присутній в кількох охоронних територіях.

Посилання

• Aplin, K. & Frost, A. 2008. Rattus tiomanicus

Rattus tiomanicus là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Miller mô tả năm 1900.^[1]

Chú thích

Tham khảo

• Dữ liệu liên quan tới Rattus tiomanicus tại Wikispecies

Bài viết liên quan đến phân họ chuột Murinae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s

말라얀들쥐(Rattus tiomanicus)는 시궁쥐속에 속하는 설치류의 일종이다.^[2] 말레이시아들쥐 또는 말레이시아숲쥐로도 불린다. 야행성 동물이고, 주로 나무 위에서 생활하는 수상성 동물이다. 말레이시아와 태국, 인도네시아, 필리핀에서 발견된다. 흔하게 발견되는 종으로 국제 자연 보전 연맹(IUCN)이 "관심대상종"으로 분류하고 있다.

특징

말라얀들쥐의 꼬리를 제외한 몸길이는 140~190mm이고, 꼬리 길이는 150~200mm이다. 몸무게는 55~150g이다. 귀는 크고 털이 거의 없다. 털은 부드럽고 납작하며 짧은 가시가 산재해 있다. 등 쪽 털은 회색빛을 띠는 올리브색과 갈색이며 중간 길이의 검은 조모가 흩어져 있고, 배 쪽은 희끄무레하다. 꼬리 길이는 몸길이와 비슷하고 균일한 짙은 갈색을 띤다. 발이 넓고, 나무를 오를 수 있도록 섬세한 발바닥 굴곡을 갖고 있다. 애넌데일쥐(R. annandalei)와 달리 가시가 있는 매끈매끈한 털과 좀더 적은 수의 젖꼭지를 갖고 있으며, 논쥐(R. argentiventer)와 달리 배 쪽은 평범한 흰색을 띠고 귀 앞 쪽에 오렌지색 점이 없다.^[3]

분포 및 서식지

말라얀들쥐는 말레이시아와 태국, 수마트라 섬, 보르네오 섬, 필리핀 그리고 많은 인근 작은 섬에서 발견된다.^[1] 자연 서식지는 해안가 숲을 포함한 일차림과 이차림이지만, 딥테로카르푸스과 식물 숲에서는 거의 발견되지 않는다. 플랜테이션과 관목 지대, 초원, 정원 지대에서도 발견되지만 건물에는 거의 침입하지 않는다.^[3]

습성

말라얀들쥐는 야행성 동물이다. 나무에 잘 오르고, 대부분의 시간을 나무 위에서 보내거나 땅에서 먹이를 구한다. 나무 더니와 야자수 잎 더미, 쓰러진 나무 아래, 야자수 수관에 숨는다. 야자기름 열매를 포함한 식물성과 동물성 물질을 모두 먹는다.^[3]

보전 상태

말라얀들쥐는 아주 넓은 분포 지역에서 개체수가 풍부하고 적응력이 높은 종으로 전체 개체수가 크고 다양한 환경에서 살 수 있는 능력을 갖고 있다. 알려진 특별한 위협 요인이 없고 일부 지역에서는 해충으로 간주되고 있다. 국제 자연 보전 연맹(IUCN)이 보전 등급을 "관심대상종"으로 분류하고 있다.^[1]

각주