nomes no trilho de navegação
Pseudomys fieldi és una espècie de rosegador de la família dels múrids. És endèmic d'Austràlia, on subsisteix en un grapat d'illes de l'Austràlia Occidental després de desaparèixer de la terra ferma als voltants del segle XIX. El seu hàbitat natural són les dunes costaneres. Està amenaçat pel canvi climàtic i canvis en el règim de foc.[1] Aquest tàxon fou anomenat en honor de J. Field «en reconeixement dels seus serveis valuosos recol·lectant part del material descrit en aquest article».[2]
Pseudomys fieldi és una espècie de rosegador de la família dels múrids. És endèmic d'Austràlia, on subsisteix en un grapat d'illes de l'Austràlia Occidental després de desaparèixer de la terra ferma als voltants del segle XIX. El seu hàbitat natural són les dunes costaneres. Està amenaçat pel canvi climàtic i canvis en el règim de foc. Aquest tàxon fou anomenat en honor de J. Field «en reconeixement dels seus serveis valuosos recol·lectant part del material descrit en aquest article».
Gould's mouse (Pseudomys gouldii), also known as the Shark Bay mouse and djoongari in the Pintupi and Luritja languages, is a species of rodent in the murid family. Once ranging throughout Australia from Western Australia to New South Wales, its range has since been reduced to five islands off the coast of Western Australia.[3][4]
In 2021, a comprehensive genetic analysis of native Australian rodents found the djoongari or Shark Bay mouse (P. fieldi), which survives on several islands off the coast of Western Australia, to be conspecific with the Gould's mouse. This would make the Gould's mouse, formerly thought extinct, extant once again, albeit only surviving on several islands, a fraction of its former range.[5][6][7] The study is based on earlier work by Emily Roycroft for a PhD thesis.[8] It has been proposed that the P. gouldii be retained for the merged species as P. gouldii was described first, but the species' common name be changed to djoongari or Shark Bay mouse.[9]
A large species of Pseudomys, an Australian genus of rodents, with long and shaggy fur. The coloration of the upper parts of djoongari is a pale yellowish fawn interspersed with darker brown guard hairs. The size of the head and body combined ranges from 90 to 115 millimetres (3.5 to 4.5 in), the tail is a slightly greater length of 115 to 125 millimetres (4.5 to 4.9 in). Djoongari have an average mass of 45 grams (1.6 oz), and may range from 30 to 50 grams (1.1 to 1.8 oz). The greyish ears are 19 millimetres (0.75 in) from the notch to tip. The underside of the pelage is whitish, becoming a buff colour as it grades into the upper parts, the feet are also whitish. The hind foot is 26 to 27 millimetres (1.0 to 1.1 in) long. The upper surface of the tail is greyish, and distinctly contrasts the lighter coloured lower surface. The tail ends with a tuft of dark fur. Pseudomys gouldii possess two pairs of inguinal teats.
As Pseudomys fieldii, the species was described in a description published by Edgar Ravenswood Waite in 1896, the holotype was obtained at Alice Springs; the author allied the new species to the genus Mus. Another description was provided in 1910 by the mammalogist Oldfield Thomas, a new species named as Pseudomys (Thetomys) praeconis. Thomas described a specimen that was obtained at Shark Bay, where the collector Guy C. Shortridge found the dry skull of a female lying on the ground on Bernier Island at the Peron Peninsula; Shortridge reported that he thought the species was locally extinct. Another specimen held at the British Museum, an old female obtained by F. M. Rayner during the voyage of HMS Herald in 1858, was designated as the holotype. The specific epithet was nominated by Waite to fulfil a request of Walter Baldwin Spencer that J. Field be acknowledged for their collection of specimens during the Horn expedition.
It was once found throughout the entire Australian continent, from Western Australia eastwards to New South Wales. but suffered greatly after the arrival of Europeans and feral animals, and eventually its range became reduced to coastal sand dunes on Bernier Island, leaving it severely endangered.
In 2003 the Australian Wildlife Conservancy (AWC) released some Shark Bay mice onto Faure Island in the hope of creating another population. Despite the presence of owls the reintroduction was successful and the population quickly grew to a larger size than that of Bernier Island, no longer leaving the species on the brink of extinction.
The species was reintroduced to Dirk Hartog Island in April 2021, with specimens gathered from another reintroduced population on Western Australia's North West Island.[4][10]
Fossil evidence expanded the known range of Pseudomys praeconis from the Shark Bay area to areas along the western coast of Australia (Archer and Baynes 1973 and Baynes 1982 cited in Baynes 1990, p. 317), and further inland into the arid zones (Baynes 1984 cited in Baynes 1990, p. 318). It was realised, as the range was further extended by fossil remains, the remains of Pseudomys fieldi represented the easterly bound of the one species (Baynes 1990, 318).
It is slightly smaller than a black rat, and quite social, living in small family groups of 4–8 that sheltered by day in a nest of soft, dry grass in a burrow. It usually digs burrows at a depth of 15 centimetres (5.9 in) under bushes.[9][11]
Gould's mouse was common and widespread before European settlement, but disappeared rapidly after the 1840s, perhaps being exterminated by feral cats. Alternatively, it may have been out-competed by the introduced rats and mice, succumbed to introduced diseases or been affected by grazing stock and changed fire regimes. Despite extensive survey work in its known range, the last specimens were collected in 1856–57, and it was declared officially extinct in 1990 by the IUCN, having been last collected in 1856–1857 by John Gilbert for John Gould, and not sighted since despite several surveys of the area.[11] However, a 2021 genetic study found that it survived on small islands off the coast of Western Australia, in populations which were formerly thought to be their own species known as djoongari. The djoongari is presently classified as Vulnerable on the IUCN Red List.[5][6]
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link) Gould's mouse (Pseudomys gouldii), also known as the Shark Bay mouse and djoongari in the Pintupi and Luritja languages, is a species of rodent in the murid family. Once ranging throughout Australia from Western Australia to New South Wales, its range has since been reduced to five islands off the coast of Western Australia.
Pseudomys fieldi Pseudomys generoko animalia da. Karraskarien barruko Murinae azpifamilia eta Muridae familian sailkatuta dago.
Pseudomys fieldi, appelé Souris d'Alice Springs, Souris d'Australie de Field ou Souris de Field[1], est une espèce de rongeurs de la famille des Muridae. C'est une souris australienne dont l'espèce est menacée.
Pseudomys fieldi, appelé Souris d'Alice Springs, Souris d'Australie de Field ou Souris de Field, est une espèce de rongeurs de la famille des Muridae. C'est une souris australienne dont l'espèce est menacée.
Pseudomys fieldi (Waite, 1896), conosciuto anche come djoongari, è un roditore della famiglia dei Muridi endemico dell'Australia[1][2] Recenti studi filogenetici hanno rivelato che questa specie è sinonimo della specie ritenuta estinta Pseudomys gouldii[3].
Roditore di piccole dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 90 e 115 mm, la lunghezza della coda tra 115 e 125 mm, la lunghezza del piede tra 26 e 27 mm, la lunghezza delle orecchie di 19 mm e un peso fino a 50 g.[4]
La pelliccia è arruffata. Le parti superiori sono giallo-brunastre chiare, i fianchi sono giallastri, mentre le parti ventrali sono biancastre, con la base dei peli grigia. Le orecchie sono grigiastre. Le zampe sono bianche. La coda è più lunga della testa e del corpo, grigia sopra, bianca sotto, con un ciuffo terminale più scuro ed è ricoperta da 15 anelli di scaglie per centimetro.
Costruisce nidi in diversi tipi di habitat, particolarmente litorali.
Si nutre di parti vegetali, fiori e artropodi
Le femmine partoriscono generalmente tra maggio e novembre 3-4 piccoli alla volta, dopo una gestazione di circa 28 giorni.
Questa specie è diffusa sull'isola di Bernier nella baia degli squali, Australia Occidentale. Popolazioni sono state introdotte in maniera contrastante sulle isole di Doole, North West e Faure.[1]
Vive in boscaglie di Spinifex ed Olearia su dune sabbiose costiere. Occasionalmente è stata osservata in brughiere e mangrovie.
La IUCN Red List, considerato che l'areale è ristretto a 3 località e la popolazione è scarsa, classifica P.fieldi come specie vulnerabile (VU).[1]
La CITES ha inserito questa specie nell'appendice I[5].
Pseudomys fieldi (Waite, 1896), conosciuto anche come djoongari, è un roditore della famiglia dei Muridi endemico dell'Australia Recenti studi filogenetici hanno rivelato che questa specie è sinonimo della specie ritenuta estinta Pseudomys gouldii.
De Alice Springs-muis (Pseudomys fieldi) is een knaagdier uit het geslacht Pseudomys dat voorkomt in Australië. Zijn verspreidingsgebied besloeg oorspronkelijk het zuidwesten van het Noordelijk Territorium, het noordwesten van Zuid-Australië en het midden van West-Australië, maar in de 19e eeuw stierf hij uit op het vasteland en is hij teruggedrongen tot Bernier Island, voor de westkust van West-Australië. Later is hij heringevoerd op Doole Island en Trimouille Island. Op Bernier komt hij het meeste voor op met Spinifex bedekte duinen.
De Alice Springs-muis is een grote, ruig behaarde muis. De rug is licht geelbruin, de onderkant wit, met een geleidelijke overgang. De staart is van boven grijs en van onderen wit, met een donkere borstel op de punt. De oren zijn grijs. De kop-romplengte bedraagt 90 tot 115 mm, de staartlengte 115 tot 125 mm, de achtervoetlengte 26 tot 27 mm, de oorlengte 19 mm en het gewicht 30 tot 50 gram. Vrouwtjes hebben 0+2=4 mammae.
De soort is 's nachts actief en leeft in nesten of kleine holen. Hij eet vooral groene planten, bloemen en wat geleedpotigen en schimmels. Jongen worden tussen mei en november geboren. Na een draagtijd van 28 dagen worden er vier of vijf jongen geboren, die na 30 dagen zelfstandig zijn. Op Bernier leven deze dieren ongeveer twee jaar.
De populaties op de eilanden worden soms als een aparte soort, Pseudomys praeconis, gezien, maar onderzoek heeft aangetoond dat de uitgestorven soort van het vasteland dezelfde is als het dier dat nog steeds op Bernier voorkomt. P. fieldi staat daarom door de IUCN als "kritiek" (CR) op de Rode Lijst; P. praeconis wordt - zonder uitleg - als een aparte soort gegeven.
De Alice Springs-muis (Pseudomys fieldi) is een knaagdier uit het geslacht Pseudomys dat voorkomt in Australië. Zijn verspreidingsgebied besloeg oorspronkelijk het zuidwesten van het Noordelijk Territorium, het noordwesten van Zuid-Australië en het midden van West-Australië, maar in de 19e eeuw stierf hij uit op het vasteland en is hij teruggedrongen tot Bernier Island, voor de westkust van West-Australië. Later is hij heringevoerd op Doole Island en Trimouille Island. Op Bernier komt hij het meeste voor op met Spinifex bedekte duinen.
De Alice Springs-muis is een grote, ruig behaarde muis. De rug is licht geelbruin, de onderkant wit, met een geleidelijke overgang. De staart is van boven grijs en van onderen wit, met een donkere borstel op de punt. De oren zijn grijs. De kop-romplengte bedraagt 90 tot 115 mm, de staartlengte 115 tot 125 mm, de achtervoetlengte 26 tot 27 mm, de oorlengte 19 mm en het gewicht 30 tot 50 gram. Vrouwtjes hebben 0+2=4 mammae.
De soort is 's nachts actief en leeft in nesten of kleine holen. Hij eet vooral groene planten, bloemen en wat geleedpotigen en schimmels. Jongen worden tussen mei en november geboren. Na een draagtijd van 28 dagen worden er vier of vijf jongen geboren, die na 30 dagen zelfstandig zijn. Op Bernier leven deze dieren ongeveer twee jaar.
De populaties op de eilanden worden soms als een aparte soort, Pseudomys praeconis, gezien, maar onderzoek heeft aangetoond dat de uitgestorven soort van het vasteland dezelfde is als het dier dat nog steeds op Bernier voorkomt. P. fieldi staat daarom door de IUCN als "kritiek" (CR) op de Rode Lijst; P. praeconis wordt - zonder uitleg - als een aparte soort gegeven.
Pseudomys praeconis é uma espécie de roedor da família Muridae.
Apenas pode ser encontrada na Austrália.
Pseudomys praeconis é uma espécie de roedor da família Muridae.
Apenas pode ser encontrada na Austrália.
Pseudomys fieldi[2] är en däggdjursart som först beskrevs av Edgar Ravenswood Waite 1896. Pseudomys fieldi ingår i släktet australmöss, och familjen råttdjur.[3][4] IUCN kategoriserar arten globalt som sårbar.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[3]
Denna gnagare blir ungefär 9,5 cm lång (huvud och bål) och har en cirka 12 cm lång svans. Den väger 30 till 50 g. Den långa pälsen har på ryggen en gulbrun färg med några gråa hår inblandade. Buken och fötterna är vitaktiga. Även svansen är mörk på ovansidan och ljus vid undersidan. Vid svansens spets finns en tofs.[5]
Arten fanns tidigare på flera öar i Shark Bay och på fastlandet i västra Australien. En ursprunglig population finns bara på Bernier Island kvar. 2002 startades ett försök för att återskapa populationen på Faure Island. Pseudomys fieldi vistas vanligen vid strandlinjer som är täckta av gräs och några buskar. Den besöker även hedområden och mangrove.[1]
Individer är främst aktiva på natten. De äter blad, blommor, insekter och ibland spindlar. Under fortplantningstiden skapas enkla underjordiska bon. Annars gömmer sig individerna i den täta växtligheten. Fortplantningssättet är främst känt från individer som hölls i fångenskap. Honor är cirka 28 dagar dräktig och föder vanligen tre ungar per kull, sällan upp till fem. Ungarna föds blinda och nakna. De öppnar sina ögon ungefär efter två veckor och diar sin mor fyra veckor. Cirka 100 dagar efter födelsen är ungarna lika stora som de vuxna djuren. Livslängen går upp till två år.[5]
Arten beskrevs ursprungligen efter en individ (holotyp) som hittades nära Alice Springs. Populationen på Bernier Island beskrevs 1910 av Thomas som Pseudomys praeconis. Senare undersökningar visade att populationerna föreställer samma art.[2]
Wikispecies har information om Pseudomys fieldi.
Pseudomys fieldi är en däggdjursart som först beskrevs av Edgar Ravenswood Waite 1896. Pseudomys fieldi ingår i släktet australmöss, och familjen råttdjur. IUCN kategoriserar arten globalt som sårbar. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.
Pseudomys fieldi là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Waite mô tả năm 1896.[2]
Pseudomys fieldi là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Waite mô tả năm 1896.
샤크만쥐(Pseudomys fieldi)는 쥐과에 속하는 설치류의 일종이다.[2] 오스트레일리아에서만 발견되며, 샤크 만 지역 4개 섬에서 제한적으로 서식한다. 한때 오스트레일리아 서부 2/3 전역에서 발견되었지만, 유럽인과 야생 동물의 이주 이후 서식 지역이 크게 줄었다. 분포 지역은 베르니에 섬의 해안가 모래 언덕으로 축소되고 심각한 멸종 위험 상태에 빠졌다. 2003년 오스트레일리아 야생자연보전협회(AWC, Australian Wildlife Conservancy)가 포레 섬에 일부 샤크만쥐를 방사하여 개체수가 늘기를 희망했다. 포식자 올빼미에도 불구하고, 재도입이 성공적이었으며 베르니에 섬보다 개체수가 빠르게 성장했고 멸종 위기에서 벗어났다.
화석 증거에 의하면, 샤크만쥐 분포 지역은 샤크만 지역부터 오스트레일리아 서부 해안가를 따라 이어지며[3] 더 멀리 내륙 건조 지역까지 확장된다.[4]
샤크만쥐(Pseudomys fieldi)는 쥐과에 속하는 설치류의 일종이다. 오스트레일리아에서만 발견되며, 샤크 만 지역 4개 섬에서 제한적으로 서식한다. 한때 오스트레일리아 서부 2/3 전역에서 발견되었지만, 유럽인과 야생 동물의 이주 이후 서식 지역이 크게 줄었다. 분포 지역은 베르니에 섬의 해안가 모래 언덕으로 축소되고 심각한 멸종 위험 상태에 빠졌다. 2003년 오스트레일리아 야생자연보전협회(AWC, Australian Wildlife Conservancy)가 포레 섬에 일부 샤크만쥐를 방사하여 개체수가 늘기를 희망했다. 포식자 올빼미에도 불구하고, 재도입이 성공적이었으며 베르니에 섬보다 개체수가 빠르게 성장했고 멸종 위기에서 벗어났다.
화석 증거에 의하면, 샤크만쥐 분포 지역은 샤크만 지역부터 오스트레일리아 서부 해안가를 따라 이어지며 더 멀리 내륙 건조 지역까지 확장된다.
