Odnożyca pośrednia (Ramalina intermedia (Delise ex Nyl.) Nyl.) – gatunek grzybów należący do rodziny odnożycowatych Ramalinaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ramalina, Ramalinaceae, Lecanorales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].
Plecha krzaczkowata, o długości do 3 cm, przyrastająca do podłoża cienką i jasną nasadą. Często tworzy murawki. Rozgałęzia się widełkowato lub nieregularnie i złożona jest z odcinków o szerokości 1-2 mm, na przekroju poprzecznym obłych lub nieco spłaszczonych. Obydwie strony odcinków są jednakowe, podłużnie pofałdowane lub pokryte dołeczkami. Mają końce postrzępione, lub podzielone na drobniutkie odcineczki. Powierzchnia matowa lub nieco błyszcząca, o barwie jasnozielonawej, po wysuszeniu staje się słomkowa lub jasnobrunatna. Charakterystyczną cechą jest występowanie pod warstwą kory mechanicznej nibytkanki[4].
Na brzegach oraz na końcach odcinków zazwyczaj znajdują się soralia. Początkowo są to małe kropeczki, z czasem stają się większe, ale słabo odgraniczone od plechy. Po dojrzeniu i wypadnięciu urwistków w plesze zostają po nich wgłębienia. Bardzo rzadko natomiast występują owocniki. Są to lekanorowe apotecja o średnicy do 1 mm. Powstają na płaskiej stronie odcinków, mają wklęsłe, biało przyprószone tarczki i dość gruby brzeżek. Powstają w nich dwukomórkowe, bezbarwne, elipsoidalne i proste zarodniki o rozmiarach 9-10 × 3-5 μm. W jednym worku powstaje po 8 zarodników[4]. Pyknidy nie występują[5].
Reakcje barwne: kora K-, C-, KC + żółty, P-; rdzeń K, C, KC-, P-. Kwasy porostowe: w korze występuje kwas usninowy, w rdzeniu kwas homosekikaicowy, kwas sekikaicowy i kwas 4'-O-methylnorhomosekikaicowy[5].
Odnożyca pośrednia występuje głównie na półkuli północnej, w Ameryce Północnej, Europie i Azji, na półkuli południowej opisano jej występowanie tylko w Republice Południowej Afryki. W Europie występuje tylko w jej północnej i środkowej części[6] i jest rzadka[7].
W Polsce znana jest z niewielu stanowisk, skupionych głównie w Karpatach; w Pieninach, Beskidzie Wyspowym, w Gorcach, na Wyżynie Małopolskiej i Śląskiej. W północnej Polsce znana jest z 5 tylko stanowisk znajdujących się na Wybrzeżu Staropruskim, Pojezierzu Iławskim oraz na Równinie Bielskiej. W 2004 r. zlokalizowano nowe stanowiska tego gatunku w Lubiążu na Pradolinie Wrocławskiej, na górze Radunia na Przedgórzu Sudeckim oraz w Oleśnie. Są to w polskim piśmiennictwie lichenologicznym pierwsze opisane stanowiska tego gatunku w południowo-zachodniej części kraju[7].
Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status CR – gatunek krytycznie zagrożony, na granicy wymarcia w stanie dzikim[8]. Jest gatunkiem ściśle chronionym[9].
Rozwija się głównie na skałach, zarówno na wapieniach, jak i na skałach krzemianowych, szczególnie w ich zagłębieniach, w miejscach przewieszonych i u podstawy skał. Czasami występuje także na starych ceglanych murach i na korze drzew[7].
Często mylona bywa z odnożycą opyloną (Ramalina pollinaria). Obydwa te gatunki występują na skałach i posiadają podobne brzegi odcinków z soraliami[5]. Mylona bywa także z odnożycą mączystą (Ramalina farinacea). Od obydwu tych gatunków odróżnia się jednak miękką i kruchą plechą, luźnym miąższem i nie tak silnie spłaszczonymi odcinkami. Ponadto od o. opylonej odróżnia się ziarenkowatymi urwistkami, a od o. mączystej kształtem i umiejscowieniem soraliów i brakiem reakcji z Pd[7].
Odnożyca pośrednia (Ramalina intermedia (Delise ex Nyl.) Nyl.) – gatunek grzybów należący do rodziny odnożycowatych Ramalinaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.
Ramalina intermedia är en lavart[1] som först beskrevs av Dominique François Delise och fick sitt nu gällande namn av William Nylander.
Ramalina intermedia ingår i släktet Ramalina och familjen Ramalinaceae.[2][3] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[2]
Ramalina intermedia är en lavart som först beskrevs av Dominique François Delise och fick sitt nu gällande namn av William Nylander.
Ramalina intermedia ingår i släktet Ramalina och familjen Ramalinaceae. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.