nomes no trilho de navegação
Suchopýr širolistý (Eriophorum latifolium) je vytrvalá trsnatá bylina z čeledi šáchorovité, která se v České republice řadí k silně ohroženým druhům.
Je to rostlina dosahující výšky 20-50 cm. Lodyha je přímá s čárkovitými listy, které mají 3-7 mm. Klásky jsou v počtu 2-12 a dohromady skládají kužel. Okvětí je změněno na dlouhé bílé chlupy, které jsou pro suchopýry charakteristické. Suchopýr širolistý kvete během května a června. Plodem je nažka trojhranného tvaru.
Suchopýr širolistý vyhledává podmáčené biotopy jako slatinné louky nebo prameniště. Roste o celé Evropě (s výjimkou její jižní části), vyskytuje se i na Kavkazu, kde ale není příliš hojný. V rámci České republiky se vyskytuje spíše vzácně od nížin do hor.[2]
Obrázky, zvuky či videa k tématu suchopýr širolistý ve Wikimedia Commons
Suchopýr širolistý (Eriophorum latifolium) je vytrvalá trsnatá bylina z čeledi šáchorovité, která se v České republice řadí k silně ohroženým druhům.
Das Breitblättrige Wollgras (Eriophorum latifolium) ist eine Pflanzenart innerhalb der Familie der Sauergrasgewächse (Cyperaceae). Sie ist in Eurasien verbreitet.
Das Breitblättrige Wollgras ist eine überwinternd grüne, ausdauernde, krautige Pflanze, die Wuchshöhen von 30 bis 120 Zentimetern erreicht. Sie wächst rasenartig und übersteht den Winter mit ihrem Rhizom das kurze unterirdische Ausläufer ausbildet. Es besitzt einen dreikantigen, stumpfen, aber glatten Stängel, der am Grund häufig auch rund ist. Die Laubblätter sind flach bis schwach gekielt, etwa 2 bis 8 mm breit und häufig zweimal gefaltet. Die Blattscheiden sind nicht aufgeblasen und häufig etwas spitzer als beim sehr ähnlichen Schmalblättrigen Wollgras.
Die Blütezeit reicht April bis Juni. Der Blütenstand enthält vier bis zwölf nahezu sitzende bis zu 6 Zentimeter lang gestielte Ährchen, deren Ährchenstiele rau sind und dicht mit rückwärts ausgerichteten Borsten besetzt sind. Hinter jeder Spelze befinden sich drei Staubblätter und ein Griffel mit drei Narben, die jedoch von Borsten umgeben sind, die sich nach der Anthese auf 3 bis 4 Zentimeter verlängern. Die langen Blütenhüllfäden der Früchte bilden den bezeichnenden weißen Wollschopf der Wollgräser (Eriophorum).
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 58, seltener 72.[1]
Das Breitblättrige Wollgras ist ein Hemikryptophyt und Helophyt. Die im zeitigen Frühjahr blühenden Blütenstände (Infloreszenzen) sind vorweiblich (proterogyn). Die Bestäubung erfolgt durch den Wind (Anemophilie). Die Ausbreitung der Diasporen erfolgt durch den Wind (Anemochorie).
Das Breitblättrige Wollgras ist in Europa bis zum Kaukasus, in der Mongolei und im nördlichen Korea verbreitet.[2] In Deutschland ist es nur zerstreut verbreitet, hier ist es sogar auf der Roten Liste der gefährdeten Pflanzenarten von 1996 als gefährdet bewertet. Seine Bestände gehen immer stärker zurück.
Das Breitblättrige Wollgras ist meist in Nieder- und Quellmooren zu finden. Selten taucht es auch auf sehr nassen kalkreichen Wiesen auf. Das Breitblättrige Wollgras ist eine der Charakterpflanzen der basenreichen Niedermoore und Sumpfwiesen. Es ist eine Charakterart des Verbands Caricion davallianae.[1] In den Allgäuer Alpen steigt es in Vorarlberg nahe der Widdersteinhütte bis zu 2015 Metern Meereshöhe auf.[3]
Früher wurde das Breitblättrige Wollgras in Notzeiten als Baumwollersatz oder zur Kissenbefüllung benutzt. Als Futtergras für Nutztiere ist es jedoch unbrauchbar.
Das Breitblättrige Wollgras (Eriophorum latifolium) ist eine Pflanzenart innerhalb der Familie der Sauergrasgewächse (Cyperaceae). Sie ist in Eurasien verbreitet.
Li tchitchoûle ås lådjès foyes, c' est ene tchitchoûle, 40 a 80 cm hôte, ki vént purade sol Gåme (Fouche, Vance, après Viertan, inte Tintnî et Belfontinne, après Rûle).
Les foyes sont bén veyåves, al copete do bodje. Gn a sacwants ploumas so tchaeke montant.
Mins li tchitchoûle ås lådjès foyes n’ a nén dandjî d’ ostant d’ aiwe ki si cuzene ås stroetès foyes. C’ est po ça k’ on l’ pout trover dins les frexhs bwès, come do costé d’ Rotchfoirt (so castinne) mins eto a Såcere, Bouyon, Åbî, Suni, Corbion et l’ Broûli (so schayisse). [1]
No e sincieus latén : Eriophorum latifolium
Li tchitchoûle ås lådjès foyes, c' est ene tchitchoûle, 40 a 80 cm hôte, ki vént purade sol Gåme (Fouche, Vance, après Viertan, inte Tintnî et Belfontinne, après Rûle).
Les foyes sont bén veyåves, al copete do bodje. Gn a sacwants ploumas so tchaeke montant.
Mins li tchitchoûle ås lådjès foyes n’ a nén dandjî d’ ostant d’ aiwe ki si cuzene ås stroetès foyes. C’ est po ça k’ on l’ pout trover dins les frexhs bwès, come do costé d’ Rotchfoirt (so castinne) mins eto a Såcere, Bouyon, Åbî, Suni, Corbion et l’ Broûli (so schayisse).
No e sincieus latén : Eriophorum latifolium
Veenpluus (Latien: Eriophorum latifolium) is een vaste, pollenvormende plant zonder wortelstokken. De 2 tot 6 millimeter breje blaojen bin V-vormig en hem een driekantige bovenkant. De plant wort 30 tot 60 centimeter hoog en bleuit in april/mei mit 4 tot 12 centimeter lange aoren. De kafjes bin 1-naarvig. De aortjes bin tweeslachtig en hen een wollig pluus.
Veenpluus staot op de Nederlanse Rooie liest van planten as iezig zeldzaam en iezig stark of-eneumen. De plant komt in Nederland veur in de Achterhoek en in Limburg tegen de Duutse grens an. Veenpluus komt veerder in heel Europa veur tot op zo'n 2.100 meter heugt.
Veenpluus greuit onder arme umstandighejen en komt veur in blauwgresland.
Veenpluus (Latien: Eriophorum latifolium) is een vaste, pollenvormende plant zonder wortelstokken. De 2 tot 6 millimeter breje blaojen bin V-vormig en hem een driekantige bovenkant. De plant wort 30 tot 60 centimeter hoog en bleuit in april/mei mit 4 tot 12 centimeter lange aoren. De kafjes bin 1-naarvig. De aortjes bin tweeslachtig en hen een wollig pluus.
Veenpluus staot op de Nederlanse Rooie liest van planten as iezig zeldzaam en iezig stark of-eneumen. De plant komt in Nederland veur in de Achterhoek en in Limburg tegen de Duutse grens an. Veenpluus komt veerder in heel Europa veur tot op zo'n 2.100 meter heugt.
Veenpluus greuit onder arme umstandighejen en komt veur in blauwgresland.
Eriophorum latifolium, commonly known as broad-leaved bog-cotton and broad leaved cotton grass[1][2] is a species of flowering plant belonging to the family Cyperaceae.[3]
Its native range is Europe to Caucasus, Mongolia, North Korea.[3]
Eriophorum latifolium, commonly known as broad-leaved bog-cotton and broad leaved cotton grass is a species of flowering plant belonging to the family Cyperaceae.
Its native range is Europe to Caucasus, Mongolia, North Korea.
Laialehine villpea (Eriophorum latifolium) on lõikheinaliste sugukonda villpea perekonda kuuluv mitmeaastane rohttaim.
Taim kasvab lubjarikastes soodes, niisketel niitudel. Taim on Eestis hajusa levikuga.[1]
Laialehine villpea (Eriophorum latifolium) on lõikheinaliste sugukonda villpea perekonda kuuluv mitmeaastane rohttaim.
Taim kasvab lubjarikastes soodes, niisketel niitudel. Taim on Eestis hajusa levikuga.
Lettovilla (Eriophorum latifolium) on monivuotinen suolla kasvava sarakasvilaji. Suomessa se kasvaa lähinnä kalliopohjailla lettosoilla ja runsaimmin sitä on Kuusamossa.[2]
Lettovilla on löyhästi mätästävä tuulipölytteinen ruohokasvi. Se kasvaa 60–80 senttimetriä korkeaksi. Se muistuttaa muista suovilloista luhtavillaa tai hoikkavillaa, joilla on myös useita tähkiä samassa varressa. Näistä lajeista lettovillalla niitä on keskimäärin runsain lukumäärä.[2]
Lettovillan juurakko on rönsytön. Varsi on noin 2 millimetriä paksu, pysty, jäykkä, täyteinen ja alaosastaan tylpästi kolmisärmäinen. Tyvitupet ovat ruskehtavat, ilman punaista väriä. Lehdet ovat ruodittomat, tupelliset, vartta lyhyemmät, 3,5–5 mm leveät, litteät ja kellanvihreät. Ylin kasvulehti on varren puoliväliä ylempänä, kukinnon tyvellä 2–3 tukilehteä.[3][4]
Kukinto on varren latvassa, yleensä 5–8-tähkäinen, tähkäperät enintään 6 cm pitkät ja karheat. Kukat ovat kaksineuvoisia, tähkäsuomujen hangoissa. Tähkäsuomut ovat 4–5 mm pitkiä, mustahkoja tai ruskehtavia, kapealti kalvolaitaisia, yksisuonisia. Kukassa on yli kymmenen karvoiksi pitenevää kehäsukasta, sukaset ovat lopulta noin 2,5 cm pitkät, kärjestä nystyiset ja valkoiset. Tupsu pysyy pitkään siistinä. Kukkii kesä-heinäkuussa.[3][4]
Hedelmä on pähkylä joka on litteä ja kolmisärmäinen.[3]
Suomessa lettovillaa esiintyy koko maassa, se on kuitenkin maan eteläosassa alun perin harvinainen ja edelleen taantunut. Se kasvaa erilaisilla lettoisilla soilla.[4][5]
Lettovilla kasvaa letoilla, lettorämeillä, lettoniityillä, lähteiköillä ja ojissa. Kalkinsuosija.
Lettovilla (Eriophorum latifolium) on monivuotinen suolla kasvava sarakasvilaji. Suomessa se kasvaa lähinnä kalliopohjailla lettosoilla ja runsaimmin sitä on Kuusamossa.
Eriophorum latifolium
La Linaigrette à feuilles larges (Eriophorum latifolium) est une plante herbacée vivace de 30 à 60 cm de hauteur de la famille des Cyperaceae.
C'est une plante en touffe lâche, dressée, sans stolons, aux feuilles basales planes et larges de près de 1 cm. Les fleurs hermaphrodites (contrairement aux Carex) sont regroupées en épillets. Elles sont entourées de nombreuses soies blanches qui croissent après la pollinisation, donnant aux inflorescences de 4 à 12 épillets pédonculés et penchés un aspect soyeux ou cotonneux.
Cette linaigrette se distingue de celle à feuilles étroites (E. angustifolium) par :
La linaigrette à feuilles larges est une plante assez rare qui se rencontre dans les marais calcaires, en plaine et jusqu'à 2 100 m d'altitude dans toute l'Europe.
Eriophorum latifolium
La Linaigrette à feuilles larges (Eriophorum latifolium) est une plante herbacée vivace de 30 à 60 cm de hauteur de la famille des Cyperaceae.
Šěroka wołmica (Eriophorum latifolium) je rostlina ze swójby cachorowowych rostlinow (Cyperaceae).
Šěroka wołmica docpěwa wysokosć wot 30 hač 60 cm. Rostlina nima wotnohi.
Stołpik je tupy, třihranity.
Stołpikowe łopjena su wusko-lancetojte a docpěwaja šěrokosć wot 3 hač 8 mm.
Kćěje wot apryla hač junija. Kłosy steja po štyrjoch hač po dźesaćoch na hrubych stołpikach. Kćenjowa wobalka njese mjechke seršćiki a kosmy.
Rosće w płonych tymjenjach a žórłowych bahnach.
Rostlina je w Europje rozšěrjena.
Šěroka wołmica (Eriophorum latifolium) je rostlina ze swójby cachorowowych rostlinow (Cyperaceae).
Breed wollegras (Eriophorum latifolium) is een plant uit de cypergrassenfamilie (Cyperaceae). De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeer zeldzaam en zeer sterk afgenomen. Deze plant is wettelijk beschermd sinds 1 januari 2017 door de Wet Natuurbescherming. De plant komt in Nederland voor in de Achterhoek en in Limburg tegen de Duitse grens. Breed wollegras komt verder in heel Europa voor tot op 2100 m hoogte.
Breed wollegras is een vaste, pollenvormende plant zonder wortelstokken. De 2-6 mm brede bladeren zijn V-vormig en hebben een driekantige top. De plant wordt 30-60 cm hoog en bloeit in april en mei met 4-12 cm lange aren. De kafjes zijn eennervig. De aartjes zijn tweeslachtig en hebben een wollig pluis.
Breed wollegras groeit onder arme omstandigheden en komt voor in blauwgrasland.
Breed wollegras (Eriophorum latifolium) is een plant uit de cypergrassenfamilie (Cyperaceae). De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeer zeldzaam en zeer sterk afgenomen. Deze plant is wettelijk beschermd sinds 1 januari 2017 door de Wet Natuurbescherming. De plant komt in Nederland voor in de Achterhoek en in Limburg tegen de Duitse grens. Breed wollegras komt verder in heel Europa voor tot op 2100 m hoogte.
Breed wollegras is een vaste, pollenvormende plant zonder wortelstokken. De 2-6 mm brede bladeren zijn V-vormig en hebben een driekantige top. De plant wordt 30-60 cm hoog en bloeit in april en mei met 4-12 cm lange aren. De kafjes zijn eennervig. De aartjes zijn tweeslachtig en hebben een wollig pluis.
Breed wollegras groeit onder arme omstandigheden en komt voor in blauwgrasland.
Wełnianka szerokolistna (Eriophorum latifolium) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych (Cyperaceae) (turzycowatych). Występuje w umiarkowanej strefie zarówno na niżu, jak i w górach w Europie, Ameryce Północnej i Azji. W Polsce jest dość rozpowszechniony (częstość występowania 3 w 5–stopniowej skali), jednak ostatnio liczebność tego gatunku maleje[2].
Gatunek spotykany w szuwarach turzycowych, na torfowiskach niskich, rzadziej przejściowych. Rośnie w miejscach podmokłych, lekko kwaśnych, o dużej ilości światła. W górach występuje aż do piętra kosówki. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Caricetalia davallianae[3]. Roślina żywicielska motyla strzępotka soplaczka.
Wełnianka szerokolistna (Eriophorum latifolium) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych (Cyperaceae) (turzycowatych). Występuje w umiarkowanej strefie zarówno na niżu, jak i w górach w Europie, Ameryce Północnej i Azji. W Polsce jest dość rozpowszechniony (częstość występowania 3 w 5–stopniowej skali), jednak ostatnio liczebność tego gatunku maleje.
Gräsull, Eriophorum latifolium, är en växtart i familjen halvgräs.
Wikimedia Commons har media som rör Gräsull.
Пухівка широколиста (Eriophorum latifolium) — багаторічна трав'яниста рослина родини осокових. Стебло пряме, тупотригранне, 15—70 см заввишки. Листки лінійно-ланцетні, З—8 мм завширшки, плоскі, трохи кілюваті, на верхівці — три гранні, з піхвами. Квітки двостатеві, в багатоквіткових яйцевидних, поникаючих після цвітіння колосках (їх 5—12), що утворюють на верхівці стебла зонтиковидне суцвіття; ніжки колосків округлі або тригранні, шорсткі. Колоскові луски довгасті, зеленаво-чорні, з однією жилкою. Оцвітинні щетинки численні, на, кінці розгалужені, при плодах розростаються і утворюють пучки білих волосків — пухівки. Плід — тригранний горішок. Цвіте у травні — червні.
Пухівка широколиста зустрічається переважно в Карпатах і на Поліссі, в Лісостепу — розсіяно. Росте на осоково-мохових болотах.
Для медичних потреб використовують сушену траву, зібрану в період цвітіння рослини, і пухнасті колоски, які заготовляють у серпні. Рослина неофіціальна.
Хімічний склад пухівки широколистої ще не вивчено. Відомо лише, що в рослині є значна кількість кремнію.
Настій трави вживають як сечогінний і послаблюючий засіб при тривалих запорах і затримці сечі. Чай із пухнастих колосків вважається кровоочисним, потогінним і відхаркувальним засобом. Його п'ють при простудах і кашлі, при проносах, катарах кишок і запаленні м'язів, при ревматизмі, подагрі та шкірних хворобах і використовують для промивання ран.
Це незавершена стаття про Осокові.
Пухівка широколиста (Eriophorum latifolium) — багаторічна трав'яниста рослина родини осокових. Стебло пряме, тупотригранне, 15—70 см заввишки. Листки лінійно-ланцетні, З—8 мм завширшки, плоскі, трохи кілюваті, на верхівці — три гранні, з піхвами. Квітки двостатеві, в багатоквіткових яйцевидних, поникаючих після цвітіння колосках (їх 5—12), що утворюють на верхівці стебла зонтиковидне суцвіття; ніжки колосків округлі або тригранні, шорсткі. Колоскові луски довгасті, зеленаво-чорні, з однією жилкою. Оцвітинні щетинки численні, на, кінці розгалужені, при плодах розростаються і утворюють пучки білих волосків — пухівки. Плід — тригранний горішок. Цвіте у травні — червні.
Eriophorum latifolium là loài thực vật có hoa trong họ Cói. Loài này được Hoppe mô tả khoa học đầu tiên năm 1800.[1]
Bài viết liên quan đến phân họ cói Cyperoideae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Eriophorum latifolium là loài thực vật có hoa trong họ Cói. Loài này được Hoppe mô tả khoa học đầu tiên năm 1800.
Плод — трёхгранный орешек.
Вид распространён в Европе до Западной Сибири.
Растёт преимущественно на низинных и ключевых осоково-моховых болотах — в отличие от пушицы влагалищной (Eriophorum vaginatum), которая растёт обычно на верховых болотах[2].
Для медицинских целей используют сушёную траву, собранную в период цветения растения, и пушистые колоски, которые заготавливают в августе.
Химический состав пушицы широколистной ещё не изучен. Известно лишь, что растение содержит большое количество кремния.
Настой травы употребляют как мочегонное и слабительное средство при длительных запорах и задержке мочи. Чай из пушистых колосков считается кровоочистительным, потогонным и отхаркивающим средством. Его пьют при простуде и кашле, поносе, катарах кишечника и воспалении мышц, при ревматизме, подагре и кожных болезнях и используют для промывания ран.
По информации базы данных The Plant List (2013), в синонимику вида входят следующие названия[3]:
Плод — трёхгранный орешек.
宽叶羊胡子草（学名：Eriophorum latifolium），为莎草科羊胡子草属下的一个植物种。[1]
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
