Cymbopogon martini (Roxb.) W. Watson

La palmarosa o Cymbopogon martinii ye una especie de planta yerbácea del xéneru Cymbopogon perteneciente a la familia de les poacees.

Distribución

Ye una yerba perenne nativa del sur y el sudeste d'Asia, especialmente India, onde ye cultivada pol so aceite.

Usos

L'aceite esencial d'esta planta, que contién el compuestu activu geraniol, ye valoráu pol so golor y por un númberu de médicos tradicionales y pa los usos domésticos. L'aceite de palmarosa demostróse ser un eficaz empuste d'inseutos cuando s'aplica al granu y llegumes almacenaes,^[1] un antihelmíntico contra nematodos,^[2] y un antifúngico y empuste de los mosquitos.^[3]

L'aceite de palmarosa, que tien un golor similar a les roses, añedir a los xabones y cosméticos.^[3]

Taxonomía

Cymbopogon martini describióse por (Roxb.) W.Watson y espublizóse en Himalayan Districts of the North-western Provinces of India 10: 392. 1882.^[4]

Etimoloxía

Cymbopogon: nome xenéricu que remanez del griegu kumbe = (barcu) y pogon = (barba), refiriéndose a les munches arestes y espates paecíes a un barcu.^[5]

martini: epítetu

Sinonimia

• Andropogon martini Roxb.
• Andropogon martinii Roxb.
• Andropogon schoenanthus var. martini (Roxb.) Benth. ^[4][6][7]

Ver tamién

• Terminoloxía descriptiva de les plantes
• Cronoloxía de la botánica
• Historia de la Botánica
• Carauterístiques de les poacees

Referencies

Bibliografía

1. Bor, N. L. 1960. Grass. Burma, Ceylon, India & Pakistan i–xviii, 1–767. Pergamon Press, Oxford.
2. Filgueiras, T. S. 2003. Cymbopogon. In Catalogue of New World Grasses (Poaceae): III. Subfamilies Panicoideae, Aristidoideae, Arundinoideae, and Danthonioideae. Contr. O.S. Natl. Herb. 46: 167–169. View in BotanicusView in Biodiversity Heritage Library
3. Flora of China Editorial Committee. 1988-2013. Flora of China (Checklist & Addendum). Unpaginated. In C. Y. Wu, P. H. Raven & D. Y. Hong (eds.) Fl. China. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
4. Flora of China Editorial Committee. 2006. Flora of China (Poaceae). 22: 1–733. In C. Y. Wu, P. H. Raven & D. Y. Hong (eds.) Fl. China. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
5. Nasir, Y. & S. I. Ali (eds). 1980-2005. Fl. Pakistan Univ. of Karachi, Karachi.
6. Sharp, D. & B. K. Simon. 2002. AusGrass: Grasses of Australia. CD-ROM, Version 1.0. CD–ROM.
7. Smith, L.B., D. C. Wasshausen & R.M. Klein. 1982. Gramínees. Gêneros: 85. Paspalum arreyé 115. Zea. 1(GRAM): 909–1407. In P. R. Reitz (ed.) Fl. Il. Catarin.. Herbário "Barbosa Rodrigues", Itajaí, Brasil.
8. Soenarko, S. 1977. The genus Cymbopogon Sprengel (Gramineae). Reinwardtia 9(3): 225–375.
9. Soreng, R. J., G. Davidse, P. M. Peterson, F. O. Zuloaga, Y. J. Judziewicz, T. S. Filgueiras & O. N. Morrone. 2003 and onwards. On-line taxonomic novelties and updates, distributional additions and corrections, and editorial changes since the four published volúmenes of the Catalogue of New World Grasses (Poaceae) published in Contr. O.S. Natl. Herb. vols. 39, 41, 46, and 48. http://www.tropicos.org/Project/CNWG:. In R. J. Soreng, G. Davidse, P. M. Peterson, F. O. Zuloaga, T. S. Filgueiras, Y. J. Judziewicz & O. N. Morrone (eds.) Internet Cat. New World Grasses. Missouri Botanical Garden, St. Louis.

Enllaces esternos

• Kew GrassBase Species Profile
• USDA Plants Profile
• List of Resources about C. martinii

La palmarosa (Cymbopogon martinii) és una espècie de planta poàcia. És una herba perenne nativa del sud-est d'Àsia, especialment de l'Índia i es cultiva pel seu oli essencial que conté geraniol que es fa servir com a medicinal i usos en les llars. L'oli de palmarosa és un repel·lent d'insectes efectiu quan s'aplica sobre les llavors emmagatemades,^[1] un antihelmínitc contra nematodes,^[2] un fungicida i repel·lent de mosquits.^[3]

L'oli essencial de palmarosa, el qual té una aroma similar a l'oli de roses, s'afegeix a sabons i cosmètics.^[3]

Referències

Enllaços externs

• Kew GrassBase Species Profile
• USDA Plants Profile
• List of Resources about C. martinii

தைலப்புல் (Cymbopogon martinii) என்பது இந்தியா மற்றும் இந்தோசீனாவை பூர்வீகமாகக் கொண்ட எலுமிச்சைப் புல் இனத்தைச் சேர்ந்த ஒரு வகை புல் ஆகும். இதன் நறுமண எண்ணெய்க்காக பல இடங்களில் பரவலாக பயிரிடப்படுகிறது. ^{[3] [4]} இது பாம்ரோஸ் ( பாம் ரோஸ் ) என்ற பொதுவான பெயரால் நன்கு அறியப்படுகிறது, ஏனெனில் இதன் மணமானது இனிப்பு மற்றும் ரோஜா மணத்தை ஓத்ததாக இருக்கும்.

பாம்ரோஸ் எண்ணெய்

ஜெரனியோல் என்ற ரசாயன கலவை கொண்ட இந்த தாவரத்தில் இருந்து எடுக்கப்படும் ஆவி எண்ணெய்யானது வாசனைக்காகவும், பல பாரம்பரிய மருத்துவம், பூச்சி விரட்டி போன்றவற்றிற்றாகவும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. தனியங்கள் மற்றும் பீன்ஸ் போன்றவற்றை சேமித்து வைக்கும் இடத்தில் இந்த எண்ணெய்யை பூச்சி விரட்டியாக பயன்படுத்தும்போது பயனுள்ளதாக இருக்கும் நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது ^[5] மேலும் இது நூற்புழுக்களுக்கு எதிராக ஒட்டுண்ணிப் புழுவெதிரியாகவும், ^[6] மற்றும் எதி்ர்பூஞ்சையாகவும் கொசு விரட்டியாகவும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. ^[7]

ரோஜா பூவை ஒத்த வாசனை கொண்ட தைலப்புல் எண்ணெய்யானது சோப்பு, அழகுசாதனப் பொருட்கள, ஊதுவத்தி போன்றவற்றில் சேர்க்கப்படுகிறது. ^[7]

சாகுபடி

இந்த புல்லானது 1.3 முதல் 3 மீ (4 அடி 3 முதல் 9 அடி 10 அங்குலம்) வரை மிக உயரமான வெளிர் பச்சை நிறமானதாகவும், வலுவான மெல்லிய தண்டுடன் வளர்கிறது. இந்த பயிர் மெதுவாக வளர்கிறது, பூக்க மூன்று மாதங்கள் ஆகும்; அது பூத்தவுடன், அதை அறுவடை செய்யலாம். இதன் ரோஜா மலர் நறுமணத்தினால் பாம்ரோஸ் என்ற பெயரைப் பெற்றது. இது உலகம் முழுவதும் ரோஜா வாசனை கொண்ட வாசனை திரவியங்கள் மற்றும் அழகுசாதனப் பொருட்களுக்காக பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இது கொசு விரட்டி மற்றும் சுவை புகையிலை பொருட்களை தயாரிக்கப் பயன்படுகிறது. இது மருத்துவ தீர்வுகள் மற்றும் நறுமருந்து சிகிச்சை போன்றவற்றிற்கு பயன்படுத்தப்படுகிறது .

எங்கே தயாரிக்கப்படுகிறது / எப்படி வளர்க்கப்படுகிறது, எப்படி, பதப்படுத்தப்படுகிறது

பாம்ரோஸ் நேபாளத்திலும், இந்தியாவின் வேளாண் நிலங்களில் பெருமளவு வளர்க்கப்படுகிறது. ^[8] இதன் இலை, தண்டு போன்றவற்றை ஆலைகளில் பிழிந்து பால்மரோசா எண்ணெய் பிரித்தெடுக்கப்படுகிறது. ^[9] பாமரோஸிலிருந்து எண்ணெயைப் பிரிக்க, தண்டுகள் மற்றும் இலைகள் இரண்டு முதல் மூன்று மணி நேரம் காய்ச்சி வடிகட்டப்படுகிறது. மீதமுள்ள சக்கையானது எருவாக பயன்படுத்தப்படுகிறது. ^[10] இது தமிழ்நாட்டின் தருமபுரி மாவட்டத்தில் பரவலாக பயிரிடப்படுகின்றது. இந்தப் புல்லை விதைக்க ஒரு ஏக்கருக்கு 30 கிலோவரை விதை தேவைப்படுகிறது. ஒருமுறை விதைத்துவிட்டால் பராமரிப்பைப் பொறுத்து ஆறு ஆண்டுகள் முதல் பத்து ஆண்டுகள் வரை பலன் தரக்கூடியது. மானாவாரி நிலத்தில் நான்கு மாதங்களுக்கு ஒருமுறை என்று ஆண்டுக்கு மூன்று முறை அறுவடை செய்யலாம். பாசன வசதியுள்ள நிலமாக இருந்தால் ஆண்டுக்கு நான்குமுறைகூட அறுவடை செய்யலாம்.

குறிப்புகள்

Cymbopogon martinii

Cymbopogon martinii is a species of grass in the genus Cymbopogon (lemongrasses) native to India and Indochina but widely cultivated in many places for its aromatic oil.^[3][4] It is best known by the common name palmarosa (palm rose) as it smells sweet and rose-like. Other common names include Indian geranium, gingergrass, rosha, and rosha grass.

Uses

The essential oil of this plant, which contains the chemical compound geraniol, is valued for its scent and for a number of traditional medicinal and household uses. Palmarosa oil has been shown to be an effective insect repellent when applied to stored grain and beans,^[5] an antihelmintic against nematodes,^[6] and an antifungal and mosquito repellent.^[7] Palmarosa oil, which has a scent similar to roses, is added to soaps and cosmetics.^[7]

It is widely used for rose-smelling perfumes and cosmetics around the world.^[8] It is also known to help repel mosquitoes and flavor tobacco products.^[9] It has been used in medicinal solutions and for aromatherapy.^[4] Palmarosa oil is an antifungal that fights against Aspergillus niger (commonly known as black mold), Chaetomium globosum (also known as moldy soil), and Penicillium funiculosum, which is a plant pathogen.^[3]

Cultivation

C. martinii grows fairly tall, ranging from 1.3 to 3 m (4 ft 3 in to 9 ft 10 in) in height with a pale green color and a strong thin stem. This crop grows slowly, taking three months to flower; once it has flowered, it can be harvested. It received the name palmarosa from the sweet-smelling floral rose aroma it gives off.^[10]

Palmarosa is wildly grown in wetlands in provinces of India and Nepal.^[11] The Palmarosa oil is extracted from the stem of the grass by distillation of dried leaves.^[12] Once the stems and leaves have been distilled for two to three hours, to separate the oil from the palmarose, then the leftover distilled grass is turned into organic matter and becomes manure or is composted.^[13]

The most efficient way to grow palmarosa is in a nursery with much irrigation and soil pH of 7-8.^[14] Two or three days before planting, it is best to overwhelm the soil with water to increase soil moisture above 60% when planting the seeds. This moisture increases the germination of the seed and increases weed control in the nursery beds as well. It is also recommended to flood the soil monthly to maintain a high moisture level in the soil. Irrigation in a nursery is most important for the first 40 days. Palmarosa grass grows well in sandy texture soil with low nitrogen, sufficient phosphorus and potassium. Manual weeding must be done often.^[15] Palmarosa is often intercropped to help suppress the weeds, thus increasing yields and the land efficiency. Mostly farmers intercrop with pigeon pea, also millet and sorghum work well with row or strip intercropping because palmarosa can be harvested three to four times per year.^[16][13]

A nursery is needed or there will be poor growth yields, that may not bring any profit to the farmer and potentially the farmer could have an economical loss. This requirement increases the startup cost for farmers which some farmers are unable to pay.^[16] If not grown in a nursery this will increase the weeding labour inputs by over 70% and decrease the yield. Farmers will be spending more time weeding the plots and will receive a smaller return than if they had a nursery.^[17]

References

La palmarosa o Cymbopogon martinii es una especie de planta herbácea del género Cymbopogon perteneciente a la familia de las gramíneas o poáceas.

Distribución

Es una hierba perenne nativa del sur y el sudeste de Asia, especialmente India, donde es cultivada por su aceite.

Usos

El aceite esencial de esta planta, que contiene el compuesto activo geraniol, es valorado por su olor y por un número de médicos tradicionales y para los usos domésticos. El aceite de palmarosa se ha demostrado ser un eficaz repelente de insectos cuando se aplica al grano y legumbres almacenadas,^[1]​ un antihelmíntico contra nematodos,^[2]​ y un antifúngico y repelente de los mosquitos.^[3]​

El aceite de palmarosa, que tiene un olor similar a las rosas, se añade a los jabones y cosméticos.^[3]​

Taxonomía

Cymbopogon martini fue descrita por (Roxb.) W.Watson y publicado en Himalayan Districts of the North-western Provinces of India 10: 392. 1882.^[4]​

Etimología

Cymbopogon: nombre genérico que deriva del griego kumbe = (barco) y pogon = (barba), refiriéndose a las muchas aristas y espatas parecidas a un barco.^[5]​

martini: epíteto

Sinonimia

• Andropogon martini Roxb.
• Andropogon martinii Roxb.
• Andropogon schoenanthus var. martini (Roxb.) Benth.^[4]​^[6]​^[7]​

Referencias

Palmarosa

Cymbopogon martini, le Palmarosa, est une espèce de plantes herbacées de la famille des Poacées et du genre Cymbopogon. Originaire d'Inde et d'Indochine, cette graminée est cultivée pour son huile essentielle dégageant une odeur douce et semblable à celle de la rose.

Noms français

En français, Cymbopogon martini est nommé « Palmarosa^[1],[2] », un nom vernaculaire donné en raison de l'arôme floral de rose parfumé qu'elle dégage^[3]. Cette espèce est également appelée « Géranium des Indes », « Géranium Indien », « herbe à Gingembre », « e Rosha » et « herbe à Rosha »^{[réf. nécessaire]}.

Description et répartition

Exsiccata de Cymbopogon martini récolté dans l'Uttar Pradesh en Inde.

Cette graminée pousse assez haut, allant de 1 à 3 mètres de hauteur avec une couleur vert pâle et une tige forte et mince. Cette espèce pousse lentement, prenant trois mois pour fleurir. Le Palmarosa pousse à l'état sauvage dans les zones humides des provinces de l'Inde, du Népal et de l'Indochine^[4].

Culture

En dehors de son biotope d'origine, le moyen le plus efficace de faire pousser du Palmarosa est dans une pépinière fortement irriguée et un pH du sol de 7 à 8^[5]. Deux ou trois jours avant de semer, il est préférable de submerger le sol d'eau pour augmenter son humidité au-dessus de 60%, ce qui améliore la germination des graines et le contrôle des mauvaises herbes. Il est également recommandé d'inonder le sol une fois par mois, prioritairement durant les 40 premiers jours. Le Palmarosa apprécie un sol à texture sableuse avec une faible teneur en azote, suffisamment de phosphore et de potassium. Les mauvaises herbes sont un problème, et, les garder hors des lits de pépinière par culture intercalaire et désherbage manuel augmente le rendement^[6]. La culture intercalaire est pratiquée avec le Pois Cajan, ainsi que le mil et le sorgho. Le palmarosa peut être récolté trois à quatre fois par an^[7],[8].

Huile essentielle

L'huile essentielle de Palmarosa est utilisée pour les parfums et les cosmétiques à odeur de rose, ainsi qu'en aromathérapie^[8]. Elle est extraite des feuilles et de la tige de la graminée par distillation durant deux à trois heures^[9].

Propriétés

L'huile essentielle de cette graminée est un nématicide^[10], un insecticide^[11], un insectifuge, notamment contre les moustiques^[12], un bactéricide^{[13],[14],[8]} et un fongicide^[15].

Contre-indications

Comme toutes les huiles essentielles, elle est déconseillée chez les femmes enceintes et chez les enfants de moins de 3 ans.

Synonymie

Cymbopogon martini a pour synonymes^[1] :

Notes et références

• (en) Cet article est partiellement ou en totalité issu de l’article de Wikipédia en anglais intitulé .

Palmarosa (Cymbopogon martinii), ook wel Indische geranium genoemd, is een welriekende grassoort.

Door het hoge gehalte aan geraniol is de etherische olie van palmarosa geliefd in parfums en als geurstof. Het is een vaste plant die tot 150 cm hoog wordt.

Palmarosaolie wordt ook in de aromatherapie gebruikt, onder meer omdat het een kalmerende werking zou hebben.

Palczatka imbirowa (Cymbopogon martini (Roxb.) W.Watson) — gatunek trawy z rodziny wiechlinowatych. Rośnie dziko w Chinach, uprawiany jest w Indiach i Indonezji^[3].

Morfologia i biologia

Wysoka roślina wieloletnia o grubych kłączach i szerokich (jak na trawy) liściach. Kwiatostan w postaci szczytowej wiechy.

Zastosowanie

• Wytwarza olejek eteryczny zwany olejkiem palmarozowym. Ma on własności lecznicze. W Indiach od dawna był używany wewnętrznie jako środek przeciw infekcji i gorączce, przy dolegliwościach żołądkowych. Ma własności antyseptyczne i bakteriobójcze, może być używany do odkażania ran i przyspieszenia ich gojenia się^[4].
• Olejek palmarozowy jest używany w kosmetyce, szczególnie do zwalczania trądziku^[4].
• W Indiach i Afryce Zachodniej jest jednym ze składników curry^[4].
• Repelent, w magazynach zbóż i fasoli skutecznie odstraszający owady^[5].
• Repelent odstraszający komary^[6].
• Jest używany do zwalczania nicieni^[7].
• Niektóre gatunki palczatek od dawna były używane do wytwarzania olejków zapachowych o bardzo trwałym zapachu. Potwierdzeniem trwałości tego zapachu jest fakt, że aromat palczatki wełnistej był wyczuwalny jeszcze podczas otwierania grobowców faraonów z przełomu XX i XXI dynastii, czyli ok. 1070 lat p.n.e. Według badaczy roślin biblijnych w niektórych cytatach biblijnych wymieniono dwa gatunki palczatek: palczatkę imbirową i palczatkę wełnistą. Np. w Księdze Jeremiasza (6,20) ”korzeń trzcinowy z dalekiej ziemi” to właśnie jeden z tych dwu gatunków palczatek. W Księdze Ezechiela (27,19) palczatki te kryją się pod słowem tłumaczonym jako trzcina^[8].

Przypisy

Cymbopogon martinii é uma espécie de capins no gênero capim limão mais conhecido pelo nome popular palmarosa. Outros nomes populares incluem gerânio da Índia, entre diversos nomes em língua inglesa, com o termo rosha.^[1] Este capim perene é nativo do sudeste da Ásia, especialmente Índia e Paquistão, e é cultivado pelo seu óleo. O óleo essencial desta planta, o qual contém o composto ativo geraniol, é valorizado por seu aroma e por um número de medicamentos tradicionais e de uso doméstico. O óleo de palmarosa tem se mostrado um eficiente repelente de insetos quando aplicados a grãos armazenados e feijão,^[2] um antielmíntico contra nematóides,^[3] e um antifúngico e repelente de mosquitos.^[4]

O óleo de palmarosa, que tem um cheiro semelhante a rosas, é adicionado a sabonetes e cosméticos.^[4]

Referências

Cymbopogon martinii trong tiếng Việt gọi tên sả rộng, sả lá rộng, sả ấn độ, là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được (Roxb.) W.Watson mô tả khoa học đầu tiên năm 1882.^[1] Trong danh pháp khoa học của loài thì phần thứ hai gọi -martini hay -martinii được vinh danh nhà tự nhiên học William Martin (1767-1810).

Xem thêm

• Cymbopogon martinii var. martinii: Sả hoa hồng
• Cymbopogon martinii var. sofia: Sả gừng

Chú thích

Liên kết ngoài

• Phương tiện liên quan tới Cymbopogon martini tại Wikimedia Commons
• Dữ liệu liên quan tới Cymbopogon martini tại Wikispecies

鲁沙香茅（学名：Cymbopogon martini）为禾本科香茅属下的一个种。

参考文献

扩展阅读

• Cymbopogon martini (Roxb.) Wats.^[1][2]
• Andropogon martini Roxb.
• Cymbopogon martinianus Schult.
• Gymnanthelia martini (Roxb.) Andersson
• Andropogon schoenanthus var. martini (Roxb.) Hook.f.
• Andropogon pachnodes Trin.
• Andropogon calamus-aromaticus Royle
• Cymbopogon pachnodes (Trin.) Will.Watson
• Cymbopogon martini var. sofia B.K.Gupta
• Cymbopogon motia B.K.Gupta

パルマロサグラス(学名：Cymbopogon martini)はイネ科オガルカヤ属の種である。インドやインドシナに自生するが、パルマローザ油と呼ばれる精油などを得るため栽培もされている。ローザ、ローザグラス、ジンジャーグラス、インディアンゼラニウムとも呼ばれる。

香りの成分としてゲラニオールが含まれ、精油として利用されるほか、伝統医療(駆虫薬)や、食糧庫の殺菌剤・防虫剤に利用される^[3][4]。バラに似た香りがする為、石鹸や化粧品などに添加される^[3]。

出典[編集]

1. ^ Kew World Checklist of Selected Plant Families
2. ^ The International Plant Names Index
3. ^ ^{a b} Duke, J. A. and J. duCellier. (1993). CRC Handbook of Alternative Cash Crops. Boca Raton: CRC Press. 214.
4. ^ Kumaran, A. M.; D'souza, P; Agarwal, A; Bokkolla, RM; Balasubramaniam, M (2003). “Geraniol, the putative anthelmintic principle of Cymbopogon martinii”. Phytotherapy Research 17 (8): 957. doi:10.1002/ptr.1267. PMID 13680833.