Amenazas
(
Espanhol; Castelhano
)
fornecido por Conabio
Factores de riesgo
Cercanía con la ciudad de Tuxtla y crecimiento urbano.
- citação bibliográfica
- Sánchez Cordero, V. 2003. Ficha técnica de Tylomys bullaris. Estado actual del conocimiento biológico de algunas especies de roedores de las familias Muridae, Geomyidae, Heteromyidae y Sciuridae (Rodentia: Mammalia) incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Departamento de Zoología, Instituto de Biología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W036. México, D.F.
- autor
- Sánchez Cordero, V.
Biología
(
Espanhol; Castelhano
)
fornecido por Conabio
Antecedentes del estado de la especie o de las poblaciones principales
Fue descrito en 1901, sólo se conoce de la localidad Tipo.
- citação bibliográfica
- Sánchez Cordero, V. 2003. Ficha técnica de Tylomys bullaris. Estado actual del conocimiento biológico de algunas especies de roedores de las familias Muridae, Geomyidae, Heteromyidae y Sciuridae (Rodentia: Mammalia) incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Departamento de Zoología, Instituto de Biología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W036. México, D.F.
- autor
- Sánchez Cordero, V.
Comportamiento
(
Espanhol; Castelhano
)
fornecido por Conabio
4.4 Conducta
Maleza (Rzedowski &Rzedowski, 2004).
- citação bibliográfica
- CONABIO. 2012. Fichas de especie Polypogon monspeliensis. Sistema de información sobre especies invasoras en México. Comisión Nacional para el Conocimiento y Uso de la Biodiversidad. Basado en: Valdés Reyna, J. 2008. Gramíneas invasoras del noreste de México. Universidad Autónoma Agraria Antonio Narro. Bases de datos SNIB-CONABIO proyecto EK002. México, D.F.
Descripción
(
Espanhol; Castelhano
)
fornecido por Conabio
Existe muy poca información de esta especie, la siguiente descripción es con base en un especimen inmaduro: las partes dorsales son gris plúmbago claro; el labio superior y el parche en los lados de la nariz son blancos; las partes ventrales son blancas; las patas son cafés hasta los dedos, y éstos son blancos. El arco cigomático es ancho; la bula auditiva, marcadamente inflada, globosa más que alargada anteriormente.
Medidas externas
Las medidas corresponden a un especimen inmaduro: LT=324; CV= 158; PT= 37.5.
- citação bibliográfica
- Sánchez Cordero, V. 2003. Ficha técnica de Tylomys bullaris. Estado actual del conocimiento biológico de algunas especies de roedores de las familias Muridae, Geomyidae, Heteromyidae y Sciuridae (Rodentia: Mammalia) incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Departamento de Zoología, Instituto de Biología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W036. México, D.F.
- autor
- Sánchez Cordero, V.
Descripción
(
Espanhol; Castelhano
)
fornecido por Conabio
1.1 Descripción de la especie
Culmos erectos o decumbentes. Vainas foliares a veces algo infladas. Lígulas de 3 a 5 mm de largo. Láminas de 6 a 12 cm de largo por 1 a 4 mm de ancho, glabras. Inflorescencia una panícula de 2 a 6 cm de largo por 1.5 a 3 cm de ancho, espiciforme, densa. Espiguillas una panícula de 2 a 6 cm de largo por 1.5 a 3 cm de ancho, espiciforme, densa. Glumas glumas delgadas, escabroso-pubescentes, primera gluma de 2 a 3 mm de largo, con una arista de 4 a 7 mm de largo; segunda gluma de 2 a 3 mm de largo, con una arista de 4 a 7 mm de largo. Lemas lema con una arista de 3 a 6 mm de largo. Paleas más cortas que las glumas. Cariópsis algo rugoso, de color café, ca 1 mm. Flor con anteras de 0.5 mm, cariópside oval de 1 mm de long (Beetle, et al., 1999; Burkart, 1969 &Rzedowski &Rzedowski, 2001).
- citação bibliográfica
- CONABIO. 2012. Fichas de especie Polypogon monspeliensis. Sistema de información sobre especies invasoras en México. Comisión Nacional para el Conocimiento y Uso de la Biodiversidad. Basado en: Valdés Reyna, J. 2008. Gramíneas invasoras del noreste de México. Universidad Autónoma Agraria Antonio Narro. Bases de datos SNIB-CONABIO proyecto EK002. México, D.F.
Distribución
(
Espanhol; Castelhano
)
fornecido por Conabio
Actual
MEXICO / CHIAPAS / TUXTLA GUTIERREZ
- citação bibliográfica
- Sánchez Cordero, V. 2003. Ficha técnica de Tylomys bullaris. Estado actual del conocimiento biológico de algunas especies de roedores de las familias Muridae, Geomyidae, Heteromyidae y Sciuridae (Rodentia: Mammalia) incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Departamento de Zoología, Instituto de Biología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W036. México, D.F.
- autor
- Sánchez Cordero, V.
Esperanza de vida
(
Espanhol; Castelhano
)
fornecido por Conabio
4.7 Longevidad
Anual (Beetle et al., 1999).
- citação bibliográfica
- CONABIO. 2012. Fichas de especie Polypogon monspeliensis. Sistema de información sobre especies invasoras en México. Comisión Nacional para el Conocimiento y Uso de la Biodiversidad. Basado en: Valdés Reyna, J. 2008. Gramíneas invasoras del noreste de México. Universidad Autónoma Agraria Antonio Narro. Bases de datos SNIB-CONABIO proyecto EK002. México, D.F.
Estado de conservación
(
Espanhol; Castelhano
)
fornecido por Conabio
NOM-059-SEMARNAT-2001
A amenazada
NOM-059-SEMARNAT-2010
A amenazada
- citação bibliográfica
- Sánchez Cordero, V. 2003. Ficha técnica de Tylomys bullaris. Estado actual del conocimiento biológico de algunas especies de roedores de las familias Muridae, Geomyidae, Heteromyidae y Sciuridae (Rodentia: Mammalia) incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Departamento de Zoología, Instituto de Biología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W036. México, D.F.
- autor
- Sánchez Cordero, V.
Hábitat
(
Espanhol; Castelhano
)
fornecido por Conabio
3.4 Hábitat- SNIB - CONABIO, 2007
Se encuentra en orillas de caminos, de parcelas de cultivo y en potreros, así como en suelos inundables (Rzedowski, &Rzedowski, 2004).
- citação bibliográfica
- CONABIO. 2012. Fichas de especie Polypogon monspeliensis. Sistema de información sobre especies invasoras en México. Comisión Nacional para el Conocimiento y Uso de la Biodiversidad. Basado en: Valdés Reyna, J. 2008. Gramíneas invasoras del noreste de México. Universidad Autónoma Agraria Antonio Narro. Bases de datos SNIB-CONABIO proyecto EK002. México, D.F.
Hábitat
(
Espanhol; Castelhano
)
fornecido por Conabio
El lugar de colecta se encuentra en campos de la ciudad de Tuxtla Gutiérrez, sin embargo, el habitat natural de la especie se encuentra muy cerca, y corresponde a selva caducifolia y subcaducifolia.
Macroclima
El clima de la localidad Tipo (Tuxtla Gutiérrez) corresponde a tipo Awo, caliente subhúmedo con lluvias en verano.
Situación actual del hábitat con respecto a las necesidades de la especie
Fue colectada en campos en la ciudad de Tuxtla. Alrededor hay selva baja caducifolia y subcaducifolia.
- citação bibliográfica
- Sánchez Cordero, V. 2003. Ficha técnica de Tylomys bullaris. Estado actual del conocimiento biológico de algunas especies de roedores de las familias Muridae, Geomyidae, Heteromyidae y Sciuridae (Rodentia: Mammalia) incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Departamento de Zoología, Instituto de Biología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W036. México, D.F.
- autor
- Sánchez Cordero, V.
Reproducción
(
Espanhol; Castelhano
)
fornecido por Conabio
4.5 Reproducción
En floración de septiembre a junio (Rzedowski &Rzedowski, 2004).
- citação bibliográfica
- CONABIO. 2012. Fichas de especie Polypogon monspeliensis. Sistema de información sobre especies invasoras en México. Comisión Nacional para el Conocimiento y Uso de la Biodiversidad. Basado en: Valdés Reyna, J. 2008. Gramíneas invasoras del noreste de México. Universidad Autónoma Agraria Antonio Narro. Bases de datos SNIB-CONABIO proyecto EK002. México, D.F.
Usos
(
Espanhol; Castelhano
)
fornecido por Conabio
Agropecuario
Forraje de muy bajo rendimiento (Rosengurtt et al.1970).
- citação bibliográfica
- CONABIO. 2012. Fichas de especie Polypogon monspeliensis. Sistema de información sobre especies invasoras en México. Comisión Nacional para el Conocimiento y Uso de la Biodiversidad. Basado en: Valdés Reyna, J. 2008. Gramíneas invasoras del noreste de México. Universidad Autónoma Agraria Antonio Narro. Bases de datos SNIB-CONABIO proyecto EK002. México, D.F.
Comments
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
This is a widely introduced weed naturalized in most warm-temperate regions.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Comments
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Also recorded from Thatta district. Very common throughout Pakistan from the plains to 4000 m. Grown as an ornamental but often becoming a weed. Of little value for fodder.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Comments
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
This species is very rarely found.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Description
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Annual, tufted. Culms erect or geniculate, up to 60 cm tall. Leaf blades narrowly to broadly linear, 2–13 cm, 2–9 mm wide, adaxial surface and margins scabrid, abaxial surface smooth, apex acute; ligule 2–8 mm. Panicle narrowly oblong in outline, dense, spikelike, sometimes slightly lobed, 1–10 cm, pale green, thickly clothed in yellow bristles. Spikelets narrowly oblong, 1.5–2.5 mm; glumes narrowly obovate-oblong, puberulous, vein scabrid-aculeate, margins ciliate, apex emarginate, apex of lobes slightly acute, awned from sinus; awn 2.5–4 times as long as glume body; lemma obovate, 1–1.2 mm, apex slightly 4-toothed, midvein extended into a fine, straight, readily deciduous, 1.5–2 mm awn; palea as long as lemma. Stamens 3, anthers ca. 0.8 mm. Caryopsis obovate-oblong, ca. 1 mm. Fl. and fr. May–Oct.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Description
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Annual; culms 6-80 cm high, erect or geniculately ascending. Leaf-blades 5-20 cm long, 2-8 mm wide, rough; ligule 3-15 mm long. Panicle narrowly ovate to narrowly oblong, cylindrical or lobed, 1.5-16 cm long, 1-3.5 cm wide, very dense and bristly, pale green or yellowish. Spikelets 2-3 mm long; glumes slightly notched at the apex, rough with minute points especially in the lower part, minutely hairy on the margins, with a fine straight awn 4-7 mm long; lemma about half the length of the glumes, smooth, awnless or with an awn up to 2 mm long.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Description
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Annuals; culms erect to obliquly ascending from geniculate base, 2-3-noded; 35 cm long, 1.5 mm in diameter. Blades linear-lanceolate, 4-8 cm long, 4 mm wide; ligule tongue-shaped, 4.5 mm long, chartaceous. Panicle contracted, oblong. Spikelets 1-flowered, 2 mm long; glumes nearly equal, chartaceous, 1-nerved, as long as the spikelet, oblongawned, hispid on back, margins ciliate, awn from the sinus; Lemma chartaceous, obovate, 1 mm long, apex 4-toothed, 5-nerved, awned; palea membranous, as long as the lemma, oblong, 2-keeled, minutely 2-toothed; anther 0.5 mm long. Caryopsis elliptical, 1 mm long.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Distribution
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Europe, temperate Africa & Asia, N.W. Himalaya, Nepal, Madras, Ceylon.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Distribution
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Distribution: Pakistan (Sind, Baluchistan, Punjab, N.W.F.P., Gilgit & Kashmir); northeast tropical and South Africa; Mediterranean region northwards to the British Isles and eastwards to India and China; introduced and naturalised in most warm temperate countries.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Distribution
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Anhui, Fujian, Gansu, Guangdong, Hebei, Henan, Jiangsu, Nei Mongol, Ningxia, Qinghai, Shaanxi, Shandong, Shanxi, Sichuan, Taiwan, Xinjiang, Xizang, Yunnan, Zhejiang [India, Kazakhstan, Kyrgyzstan, Mongolia, Pakistan, Russia, Tajikistan, Turkmenistan, Uzbekistan; N and S Africa, SW Asia (Caucasus), Europe].
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Distribution
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Distributed in temperate and warm regions of Eurasia and northern Africa.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Elevation Range
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
400-1200 m
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Flower/Fruit
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Fl. & Fr. Per.: throughout much of the year, but mostly between March and July.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Habitat
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Moist places, streamsides; below 3000 m.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Synonym
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Alopecurus monspeliensis Linnaeus, Sp. Pl. 1: 61. 1753.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Distribution
(
Espanhol; Castelhano
)
fornecido por IABIN
I, II, III, IV, V, RM, VI, VII, VIII, IX, X
Comprehensive Description
(
Inglês
)
fornecido por North American Flora
Polypogon monspeliensis (L.) Desf. Fl. Atlant. 1: 67. 1798
Alopecurus monspeliensis L. Sp. PI. 61. 1753.
Phlenm crinitum .Schreb. Beschr. Griis. 1: 151. 1769. (Based on Alopecuru monspeliensis L.)
Alopecurus aristatus var. monspeliensis Hmls. PI. Angl. 2<S. 1778. (Based <>n .1. monspelien
Agrostis alopecuroides Lam. Tab. Bncyc. 1: 160. 1791. (Based on A. monspeliensis I.J
Phleum monspeliense Koeler, Descr. Gram. 57. 1802. (Based on Alopecurus monspeliensis L.)
Polypogon crinitus Null . Gen. PI. 1 : 50. 1818. (Based on Phleum crinitum Smith [error for Schreb | )
Polypogon fiavescens Presl, Rel. Haenk. 1: 234. 1830. (Type from Peru, Haenl
Santia mons peliensis Pari. Giorn. Bot. Ital. 1. 1 2 : 151. 1845. (Basedon llopecurus monspelien I
Annual; culms erect or decumbent at base, glabrous or minutely roughened, mostly 3or 4-noded, 15-50 cm. tall (sometimes depauperate or as much as 1 m. tall) ; sheaths glabrous or minutely roughened, sometimes somewhat inflated; ligule 5-6 mm. long, nerved, scabrous, acute, more or less lacerate; blades scabrous, in average plants 5-15 cm. long, 4-6 mm. wide; panicle dense, spikelike, oblong, bristly, 2-15 cm. long, 1-2 cm. wide, tawny-yellow when mature; glumes hispidulous, about 2 mm. long, the awn 6-8 mm. long, rarely longer; lemma smooth and shining, about half as long as the glumes, the delicate awn slightly exceeding them.
Type locality: France.
Distribution: Ballast and waste places, New Brunswick to Georgia, and westward to Alaska and California, infrequent in the East, mostly confined to the coastal states, a common weed at low altitudes in the western states; also in Bermuda, and Mexico to Argentina; native of the Eastern Hemisphere.
- citação bibliográfica
- Albert Spear Hitchcock. 1937. (POALES); POACEAE (pars). North American flora. vol 17(7). New York Botanical Garden, New York, NY
Comprehensive Description
(
Inglês
)
fornecido por Smithsonian Contributions to Zoology
Polypogon monspeliensis (Linnaeus) Desfontaines: Karkur Murr, beside pools
Aristida zittelii Ascherson. Sandy runnels in hills east of Gebel ’Uweinat.
*A. plumosa Linnaeus: Karkur Murr. Occasional in all habitats. Shaw (1931): “Uweinat, frequent around foot and out on plain, common elsewhere, the most common grass in heart of the Libyan Desert, in small drainage lines in sand and often on sand dunes, in small tufts up to 18 ins. high.”
A. funiculata Trinius and Ruprecht: Karkur Murr. Dried specimens in sand, alluvial fan.
A. meccano Hochstetter: Wadi 12 km west of Karkur Murr.
Aristida spp. were noted (Shaw and Hutchinson, 1934) on the mud pans west of Gebel ’Uweinat.
*Panicum turgidum Forsskål: Karkur Murr (Figures 3, 4) chiefly in the sandy bed of the lower wadi. Clumps 1 m high. Fruiting. Shaw: “the most frequent plant in the wadis. Found at Kissu.”
Imperata cylindrica (Linnaeus) Beauvois: Karkur Murr. Beside pools (Figure 8). Flowering.
*Desmostachya bipinnata (Linnaeus) Stapf: Shaw (1931) wrote: “Uweinat, about 2200 ft., wadi bed, near rockwall, 2–3 ft.” This grass resembles Imperata cylindrica when out of flower (Täckholm et al., 1956) and Shaw’s specimens could have been incorrectly identified. His collection was apparently from the site where Osborn collected Imperata, but saw no inflorescences of Desmostachya.
- citação bibliográfica
- Osborn, D. J. and Krombein, Karl V. 1969. "Habitats, Flora, Mammals, and Wasps of Gebel Uweinat, Libyan Desert." Smithsonian Contributions to Zoology. 1-18. https://doi.org/10.5479/si.00810282.11
Physical Description
(
Inglês
)
fornecido por USDA PLANTS text
Annuals, Aquatic, leaves emergent, Terrestrial, not aquatic, Stems nodes swollen or brittle, Stems erect or ascending, Stems geniculate, decumbent, or lax, sometimes rooting at nodes, Stems solitary, Stems caespitose, tufted, or clustered, Stems terete, round in cross section, or polygonal, Stem internodes hollow, Stems with inflorescence less than 1 m tall, Stems, culms, or scapes exceeding basal leaves, Leaves mostly cauline, Leaves conspicuously 2-ranked, distichous, Leave s sheathing at base, Leaf sheath mostly open, or loose, Leaf sheath smooth, glabrous, Leaf sheath and blade differentiated, Leaf sheath enlarged, inflated or distended, Leaf blades linear, Leaf blades 2-10 mm wide, Leaf blades mostly flat, Leaf blades mostly glabrous, Leaf blades scabrous, roughened, or wrinkled, Ligule present, Ligule an unfringed eciliate membrane, Inflorescence terminal, Inflorescence a dense slender spike-like panicle or raceme, branches contracted, Inflorescence solitary, with 1 spike, fascicle, glomerule, head, or cluster per stem or culm, Inflorescence spike ovoid, lanceolate, or oblong, not more than twice as long as wide, Inflorescence single raceme, fascicle or spike, Inflorescence branches more than 10 to numerous, Flowers bisexual, Spikelets pedicellate, Spikelets laterally compressed, Spikelet less than 3 mm wide, Spikelets with 1 fertile floret, Spikelets solitary at rachis nodes, Spikelets all alike and fertille, Spikelets bisexual, Spikelet s disarticulating below the glumes, Spikelets falling with parts of disarticulating rachis or pedicel, Rachilla or pedicel glabrous, Glumes present, empty bracts, Glumes 2 clearly present, Glumes equal or subequal, Glumes equal to or longer than adjacent lemma, Glume equal to or longer than spikelet, Glumes awned, awn 1-5 mm or longer, Glumes keeled or winged, Glumes 1 nerved, Lemmas thin, chartaceous, hyaline, cartilaginous, or membranous, Lemma 5-7 nerved, Lemma glabrous, Lemma apex acute or acuminate, Lemma apex dentate, 3-5 fid, Lemma mucronate, very shortly beaked or awned, less than 1-2 mm, Lemma distinctly awned, more than 2-3 mm, Lemma with 1 awn, Lemma awn less than 1 cm long, Lemma awn from sinus of bifid apex, Lemma awns straight or curved to base, Lemma margins thin, lying flat, Lemma straight, Palea present, well developed, Palea membranous, hyaline, Palea about equal to lemma, Palea 2 nerved or 2 keeled, Stamens 3, Styles 2-fid, deeply 2-branched, Stigmas 2, Fr uit - caryopsis.
Barfwellt unflwydd
(
Galês
)
fornecido por wikipedia CY
Planhigyn blodeuol Monocotaidd a math o wair yw Barfwellt unflwydd sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Poaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Polypogon monspeliensis a'r enw Saesneg yw Annual beard-grass.[1] Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Barfwellt Blynyddol.
Gall dyfu bron mewn unrhyw fan gan gynnwys gwlyptiroedd, coedwigoedd a thwndra. Dofwyd ac addaswyd y planhigyn gan ffermwyr dros y milenia; chwiorydd i'r planhigyn hwn yw: india corn, gwenith, barlys, reis ac ŷd.
Gweler hefyd
Cyfeiriadau
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Awduron a golygyddion Wikipedia
Barfwellt unflwydd: Brief Summary
(
Galês
)
fornecido por wikipedia CY
Planhigyn blodeuol Monocotaidd a math o wair yw Barfwellt unflwydd sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Poaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Polypogon monspeliensis a'r enw Saesneg yw Annual beard-grass. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Barfwellt Blynyddol.
Gall dyfu bron mewn unrhyw fan gan gynnwys gwlyptiroedd, coedwigoedd a thwndra. Dofwyd ac addaswyd y planhigyn gan ffermwyr dros y milenia; chwiorydd i'r planhigyn hwn yw: india corn, gwenith, barlys, reis ac ŷd.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Awduron a golygyddion Wikipedia
Polypogon monspeliensis
(
Inglês
)
fornecido por wikipedia EN
Polypogon monspeliensis, commonly known as annual beard-grass[1] or annual rabbitsfoot grass,[2] is a species of grass. It is native to southern Europe, but it can be found today throughout the world as an introduced species and sometimes a noxious weed. It is an annual grass growing to heights between 5 centimeters and one meter. The soft, fluffy inflorescence is a dense, greenish, plumelike panicle, sometimes divided into lobes. The spikelets have long, thin, whitish awns, which give the inflorescence its texture.
References
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Wikipedia authors and editors
Polypogon monspeliensis: Brief Summary
(
Inglês
)
fornecido por wikipedia EN
Polypogon monspeliensis, commonly known as annual beard-grass or annual rabbitsfoot grass, is a species of grass. It is native to southern Europe, but it can be found today throughout the world as an introduced species and sometimes a noxious weed. It is an annual grass growing to heights between 5 centimeters and one meter. The soft, fluffy inflorescence is a dense, greenish, plumelike panicle, sometimes divided into lobes. The spikelets have long, thin, whitish awns, which give the inflorescence its texture.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Wikipedia authors and editors
Polypogon monspeliensis
(
Francês
)
fornecido por wikipedia FR
Polypogon monspeliensis, le Polypogon de Montpellier, est une espèce de plantes herbacées de la famille des Poacées.
Liste des variétés
Selon Tropicos (3 novembre 2018)[1] (Attention liste brute contenant possiblement des synonymes) :
-
Polypogon monspeliensis var. capensis Steud.
-
Polypogon monspeliensis var. indicus Bhattacharya & S.K. Jain
-
Polypogon monspeliensis var. interrupta Trin.
-
Polypogon monspeliensis var. maritimus (Willd.) Coss. & Durieu
-
Polypogon monspeliensis var. monolepis Torr.
Statuts de protection, menaces
L'espèce est évaluée comme non préoccupante aux échelons mondial et français[5]. En France l'espèce est considérée Quasi menacée (NT), proche du seuil des espèces menacées ou qui pourrait être menacée si des mesures de conservation spécifiques n'étaient pas prises, dans la région Rhône-Alpes.
Notes et références
-
↑ a et b Tropicos.org. Missouri Botanical Garden., consulté le 3 novembre 2018
-
↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w et x The Plant List (2013). Version 1.1. Published on the Internet; http://www.theplantlist.org/, consulté le 3 novembre 2018
-
↑ BioLib, consulté le 3 novembre 2018
-
↑ USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy). National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland., consulté le 3 novembre 2018
-
↑ MNHN & OFB [Ed]. 2003-présent. Inventaire national du patrimoine naturel (INPN), Site web : https://inpn.mnhn.fr, consulté le 15 décembre 2021
Voir aussi
Article connexe
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Auteurs et éditeurs de Wikipedia
Polypogon monspeliensis: Brief Summary
(
Francês
)
fornecido por wikipedia FR
Polypogon monspeliensis, le Polypogon de Montpellier, est une espèce de plantes herbacées de la famille des Poacées.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Auteurs et éditeurs de Wikipedia
Agrostis tenuissima
(
Português
)
fornecido por wikipedia PT
Agrostis tenuissima é uma espécie de gramínea do gênero Agrostis, pertencente à família Poaceae.[1]
Referências
Bibliografia
- Barrie, F. R. 2006. Report of the General Committee: 9. Taxon 55:796.
- Brummitt, R. K. 1995. Report of the Committee for Spermatophyta: 43. Taxon 44:611–612.
- Jarvis, C. E. 1991. Seventy-two proposals for the conservation of types of selected Linnaean generic names, the report of Subcommittee 3C on the lectotypification of Linnaean generic names. Taxon 41:552–583.
- Leena Hämet-Ahti et al.: Retkeilykasvio. Helsinki: Luonnontieteellinen keskusmuseo, Kasvimuseo, 1998. ISBN 951-45-8167-9
- Nicolson, D. H. 1999. Report of the General Committee: 8. Taxon 48:373–374
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Autores e editores de Wikipedia
Agrostis tenuissima: Brief Summary
(
Português
)
fornecido por wikipedia PT
Agrostis tenuissima é uma espécie de gramínea do gênero Agrostis, pertencente à família Poaceae.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Autores e editores de Wikipedia
Polypogon monspeliensis
(
Ucraniano
)
fornecido por wikipedia UK
Опис
Однорічна рослина. Стебла 15–130 см, колінчасто-зростаючі або стеляться, голі. Листова пластина 2–20(-25) см х 1,5–8(-11) мм. Волоті 2–14(-16) х 0,5–2 см, як правило, компактні, довгасто-еліптичні, шовковисті, біло-жовтуватого кольору. Колоски 1,4–2,4 мм. Колоски мають довгі, тонкі, білуваті ості. Зернівки ≈ 0,8×0,3 мм. 2n = 28. Цвіте з квітня по липень.
Поширення
Африка: Алжир; Єгипет; Лівія; Марокко; Туніс; Сомалі. Азія: Афганістан; Кіпр; Єгипет — Синай; Іран; Ірак; Ізраїль; Йорданія; Ліван; Сирія; Туреччина; Казахстан; Киргизстан; Таджикистан; Туркменістан; Узбекистан; Китай (захід?); Японія — Хонсю, Кюсю, Сікоку; Індія; Непал; Пакистан; Шрі-Ланка. Кавказ: Вірменія; Азербайджан; Грузія; Росія — Передкавказзя, Дагестан; Алтай (південь), Західний Сибір (південь). Європа: Велика Британія; Україна (вкл. Крим); Албанія; Болгарія; Хорватія; Греція (вкл. Крит); Італія; Румунія; Словенія; Франція (вкл. Корсика); Португалія (вкл. Азорські острови, Мадейра); Гібралтар; Іспанія (вкл. Балеарські острови, Канарські острови). Росте на вологому ґрунті, переважно піщаному.
Галерея
Примітки
Джерела
Це незавершена стаття про Тонконогові.
Ви можете допомогти проекту, виправивши або дописавши її.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Автори та редактори Вікіпедії
Polypogon monspeliensis
(
Vietnamita
)
fornecido por wikipedia VI
Polypogon monspeliensis, trong tiếng Anh gọi là annual beard-grass[1] hay annual rabbitsfoot grass,[2] là một loài cỏ. Đây là loài bản địa Nam Âu, nhưng ngày nay nó có mặt khắp nơi như một loài du nhập, và lắm khi là cỏ hại. Chúng là cây hàng năm, phát triển đến chiều cao tận một mét. Cụm bông mềm, mịn, dày, màu xanh lá, đôi khi chia thành thùy. Bông con có râu dài, trắng, mảnh.
Chú thích
Liên kết ngoài
External links
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Wikipedia tác giả và biên tập viên
Polypogon monspeliensis: Brief Summary
(
Vietnamita
)
fornecido por wikipedia VI
Polypogon monspeliensis, trong tiếng Anh gọi là annual beard-grass hay annual rabbitsfoot grass, là một loài cỏ. Đây là loài bản địa Nam Âu, nhưng ngày nay nó có mặt khắp nơi như một loài du nhập, và lắm khi là cỏ hại. Chúng là cây hàng năm, phát triển đến chiều cao tận một mét. Cụm bông mềm, mịn, dày, màu xanh lá, đôi khi chia thành thùy. Bông con có râu dài, trắng, mảnh.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Wikipedia tác giả và biên tập viên
Многобородник монпелиенский
(
Russo
)
fornecido por wikipedia русскую Википедию
Вид: Многобородник монпелиенский
Международное научное название
Polypogon monspeliensis (L.) Desf.
Синонимы См. текст
Охранный статус Систематика
на ВикивидахИзображения
на Викискладе ITIS 41171NCBI 345912EOL 1114624IPNI 1048074-2TPL kew-438098 Многоборо́дник монпелие́нский, или Многоборо́дник монпельи́нский (лат. Polypogon monspeliensis) — типовой вид рода Многобородник (лат. Polypogon).
Ареал
Изначально вид произрастал в Южной Европе, однако в настоящий момент он встречается повсюду как интродуцированный вид, иногда становясь злостным сорняком.
Ботаническое описание
Однолетнее травянистое растение, достигающее высоты от 5 см до 1 м. Его мягкое, пушистое соцветие представляет собой густой, зеленоватый, перовидный, метёлкообразный колос, иногда разделённый на части. Колоски, образующие его, имеют длинные, тонкие, беловатые ости, придающие соцветию его характерную структуру.
Синонимика
Примечания
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Авторы и редакторы Википедии
Многобородник монпелиенский: Brief Summary
(
Russo
)
fornecido por wikipedia русскую Википедию
Многоборо́дник монпелие́нский, или Многоборо́дник монпельи́нский (лат. Polypogon monspeliensis) — типовой вид рода Многобородник (лат. Polypogon).
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Авторы и редакторы Википедии
长芒棒头草
(
Chinês
)
fornecido por wikipedia 中文维基百科
二名法 Polypogon monspeliensis(L.) Desf. 长芒棒头草(学名:Polypogon monspeliensis)为禾本科棒头草属下的一个种。
它是原产地为欧洲南部,今天作为引进物种在世界各地可以见到,有时甚至是有害的野草。这是一种一年一长的草,高度为5厘米到1米之间。其柔软蓬松的花序是密集、绿色羽毛状穗,有时分成瓣。小穗长且细,有白芒。
参考文献
扩展阅读
这是一篇
早熟禾亚科小作品。你可以通过
编辑或修订扩充其内容。
长芒棒头草: Brief Summary
(
Chinês
)
fornecido por wikipedia 中文维基百科
长芒棒头草(学名:Polypogon monspeliensis)为禾本科棒头草属下的一个种。
它是原产地为欧洲南部,今天作为引进物种在世界各地可以见到,有时甚至是有害的野草。这是一种一年一长的草,高度为5厘米到1米之间。其柔软蓬松的花序是密集、绿色羽毛状穗,有时分成瓣。小穗长且细,有白芒。