nomes no trilho de navegação
Fritillaria pudica (lat. Fritillaria pudica) — zanbaqkimilər fəsiləsinin laləvər cinsinə aid bitki növü.
Birləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. Fritillaria pudica (lat. Fritillaria pudica) — zanbaqkimilər fəsiləsinin laləvər cinsinə aid bitki növü.
Die Schamhafte Fritillarie (Fritillaria pudica) ist eine Pflanzenart aus der Familie der Liliengewächse (Liliaceae).
Die Schamhafte Fritillarie ist eine ausdauernde, krautige Pflanze, die zwischen 7 und 30 Zentimeter hoch wird. Die Zwiebeln dieser Geophyten bestehen aus vier bis fünf großen, stärkehaltigen Zwiebelschuppen. Häufig kommen zwischen 85 und 125 kleine Schuppen dazu.
Die zwei bis acht Laubblätter stehen gegenständig angeordnet oder sind verteilt. Sie sind linealisch bis lanzettlich und werden zwischen 3 und 20 Zentimeter lang.
Die zwittrigen Blüten stehen nickend. Sie blühen von März bis Juni. Die sechs unverwachsenen Blütenhüllblätter sind gelb bis orange und häufig braun streifig. Im Alter verfärben sie sich in Richtung ziegelrot. Sie sind zwischen 0,8 und 2,2 Zentimeter lang. Die Nektarien befinden sich am Blütenboden, sie sind grün und elliptisch rund. Der Fruchtknoten ist oberständig, der Griffel ist unverzweigt.
Die dreifächrigen Kapselfrüchte sind in der Längsrichtung deutlich abgewinkelt.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 24, 26.
Schamhafte Fritillarien gedeihen auf grasigen oder bewaldeten Hängen in Höhenlagen zwischen 0 und 2100 Meter NN.
Das Verbreitungsgebiet erstreckt sich im westlichen Nordamerika über British Columbia, Kalifornien, Idaho, Montana, Nevada, Oregon, Utah, Wyoming und Washington.
Schamhafte Fritillarien waren als Nahrung bei den nordamerikanischen Ureinwohnern verbreitet. Die kleinen Zwiebeln wurden roh verspeist, die größeren getrocknet oder gekocht. Für die Okanagan und Colville war das Erblühen der Schamhafte Fritillarie ein Frühlingssymbol. Die Secwepemc sammelten große Sträuße der Blumen.
Die Schamhafte Fritillarie (Fritillaria pudica) ist eine Pflanzenart aus der Familie der Liliengewächse (Liliaceae).
Fritillaria pudica, the yellow fritillary, is a small perennial plant[2] found in the sagebrush country in the western United States (Idaho, Montana, Oregon, Washington, Wyoming, very northern California, Nevada, northwestern Colorado, North Dakota and Utah) and Canada (Alberta and British Columbia).[3][4] It is a member of the lily family Liliaceae. Another common (but somewhat ambiguous) name is "yellow bells", since it has a bell-shaped yellow flower. It may be found in dryish, loose soil; it is amongst the first plants to flower after the snow melts, but the flower does not last very long; as the petals age, they turn a brick-red colour and begin to curl outward.[5][6][7][8][9] The flowers grow singly or in pairs on the stems, and the floral parts grow in multiples of threes.[10] The species produces a small corm, which forms corms earning the genus the nickname 'riceroot'.[10] During his historic journey, Meriwether Lewis collected a specimen while passing through Idaho in 1806.[11]
The corm can be dug up and eaten fresh or cooked; it served Native Americans as a good source of food in times past,[12] and is still eaten occasionally. Today these plants are not common, so digging and eating the corms is not encouraged. The plant is called [ˈsɨkni] in Sahaptin.
Fritillaria pudica Fritillaria pudica, the yellow fritillary, is a small perennial plant found in the sagebrush country in the western United States (Idaho, Montana, Oregon, Washington, Wyoming, very northern California, Nevada, northwestern Colorado, North Dakota and Utah) and Canada (Alberta and British Columbia). It is a member of the lily family Liliaceae. Another common (but somewhat ambiguous) name is "yellow bells", since it has a bell-shaped yellow flower. It may be found in dryish, loose soil; it is amongst the first plants to flower after the snow melts, but the flower does not last very long; as the petals age, they turn a brick-red colour and begin to curl outward. The flowers grow singly or in pairs on the stems, and the floral parts grow in multiples of threes. The species produces a small corm, which forms corms earning the genus the nickname 'riceroot'. During his historic journey, Meriwether Lewis collected a specimen while passing through Idaho in 1806.
The corm can be dug up and eaten fresh or cooked; it served Native Americans as a good source of food in times past, and is still eaten occasionally. Today these plants are not common, so digging and eating the corms is not encouraged. The plant is called [ˈsɨkni] in Sahaptin.
Fritillaria pudica er smávaxin planta sem finnst í vestari hluta Bandaríkjanna (Idaho, Montana, Oregon, Washingtonríki, Wyoming, nyrst í Kaliforníu, Nevada, norðvestur Colorado, Norður Dakota og Utah) og Kanada (Alberta og Bresku Kólumbíu).[1][2] Það er jurt af liljuætt sem fyrst var lýst af Frederick Traugott Pursh, og fékk sitt núverandi nafn af Kurt Sprengel (1766-1833). Blómið er gult og bjöllulaga. Hún vex í þurrum, lausum jarðvegi; hún er með fyrstu plöntum til að blómstra eftir að snjóa leysir, en blómið endist ekki lengi; eftir því sem krónublöðin eldast, verða þau múrsteinsrauð og sveigjast út.[3][4][5][6][7]
Fritillaria pudica myndar smáa lauka, sem hægt er að grafa upp og éta hráa eða eldaða; hún þjónaði indíánum vel sem fæði fyrrum, og er stundum étin enn. Nútildags er jurtin ekki svo algeng svo að grafa upp lauka og éta er frekar gert í neyð. Jurtin er kölluð [ˈsɨkni] á Sahaptin.
Fritillaria pudica er smávaxin planta sem finnst í vestari hluta Bandaríkjanna (Idaho, Montana, Oregon, Washingtonríki, Wyoming, nyrst í Kaliforníu, Nevada, norðvestur Colorado, Norður Dakota og Utah) og Kanada (Alberta og Bresku Kólumbíu). Það er jurt af liljuætt sem fyrst var lýst af Frederick Traugott Pursh, og fékk sitt núverandi nafn af Kurt Sprengel (1766-1833). Blómið er gult og bjöllulaga. Hún vex í þurrum, lausum jarðvegi; hún er með fyrstu plöntum til að blómstra eftir að snjóa leysir, en blómið endist ekki lengi; eftir því sem krónublöðin eldast, verða þau múrsteinsrauð og sveigjast út.
Fritillaria pudica myndar smáa lauka, sem hægt er að grafa upp og éta hráa eða eldaða; hún þjónaði indíánum vel sem fæði fyrrum, og er stundum étin enn. Nútildags er jurtin ekki svo algeng svo að grafa upp lauka og éta er frekar gert í neyð. Jurtin er kölluð [ˈsɨkni] á Sahaptin.
Fritillaria pudica là một loài thực vật có hoa trong họ Liliaceae. Loài này được (Pursh) Spreng. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1825.[1]
.JPG){kind=small}
Bài viết liên quan đến Họ Loa kèn này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Fritillaria pudica là một loài thực vật có hoa trong họ Liliaceae. Loài này được (Pursh) Spreng. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1825.
