nomes no trilho de navegação
Die Groot gordelakkedis (Cordylus giganteus) is die grootste spesie van gordelakkedisse. Dit is ook bekend as ouvolk in Afrikaanse gemeenskappe, mbedhla in Zoeloe en patagaly in Sotho. Engelse name vir die Groot gordelakkedis sluit in: Giant Girdled Lizard, sungazer, giant spiny-tailed lizard en giant zonure. Anders as die ander rotsbewoner-lede van die Cordylidae-familie, woon die groot gordelakkedisse in selfgemaakte tonnels in die sanderige grond van grasvelde in die Noord-Vrystaat en Mpumalanga van Suid-Afrika. Hul ander benaming, sonkykers, is afkomstig van hul gewoonte om voor hulle tonnels se ingange te sit en na die son te staar, terwyl hulle die son se hitte in hul liggame opneem.
Hulle is hoofsaaklik insekvreters en vang motte, skoenlappers en sprinkane; maar mag ook af en toe klein gewerweldes vreet. Hulle reproduseer slegs elke twee tot drie jaar, en slegs een of twee kleintjies word per broeisiklus grootgemaak. Ouvolk se grootste bedreiging is habitat-vernietiging a.g.v. landbou-aktiwiteite, en onwettige versamel vir troeteldier- en tradisionele medisyne-handel.
Volwassenes word 150 tot 180 mm lank van snoet tot anus. Die rug is geel tot donkerbruin van kleur en die flanke is geel. Mannetjies word uitgeken aan die teenwoordigheid van vergrote skubbe, bekend as generasiekliere, aan die voorpote.
Groot gordelakkedisse teel nie maklik in aanhouding nie, dus word wild-gevangde ouvolk uitgevoer na die VSA, Europa en Japan waar hulle astronomiese pryse behaal. Byna al hierdie diertjies word onwettig uit Suid-Afrika gesmokkel en het geen van die verlangde CITES-permitte om hulle in gevangenisskap aan te hou nie. Hulle is so hoogs-bedreig dat as iemand met een in sy besit gevang word sonder 'n permit, is die straf 'n boete van R100 000 of 10 jaar gevangenisstraf, of albei.
Cordylus giganteus in die San Diego Dieretuin.
C. giganteus in die San Diego Dieretuin.
Twee groot gordelakkedisse in die Frankfurtse Dieretuin.
Twee groot gordelakkedisse.
Die Groot gordelakkedis (Cordylus giganteus) is die grootste spesie van gordelakkedisse. Dit is ook bekend as ouvolk in Afrikaanse gemeenskappe, mbedhla in Zoeloe en patagaly in Sotho. Engelse name vir die Groot gordelakkedis sluit in: Giant Girdled Lizard, sungazer, giant spiny-tailed lizard en giant zonure. Anders as die ander rotsbewoner-lede van die Cordylidae-familie, woon die groot gordelakkedisse in selfgemaakte tonnels in die sanderige grond van grasvelde in die Noord-Vrystaat en Mpumalanga van Suid-Afrika. Hul ander benaming, sonkykers, is afkomstig van hul gewoonte om voor hulle tonnels se ingange te sit en na die son te staar, terwyl hulle die son se hitte in hul liggame opneem.
Hulle is hoofsaaklik insekvreters en vang motte, skoenlappers en sprinkane; maar mag ook af en toe klein gewerweldes vreet. Hulle reproduseer slegs elke twee tot drie jaar, en slegs een of twee kleintjies word per broeisiklus grootgemaak. Ouvolk se grootste bedreiging is habitat-vernietiging a.g.v. landbou-aktiwiteite, en onwettige versamel vir troeteldier- en tradisionele medisyne-handel.
Volwassenes word 150 tot 180 mm lank van snoet tot anus. Die rug is geel tot donkerbruin van kleur en die flanke is geel. Mannetjies word uitgeken aan die teenwoordigheid van vergrote skubbe, bekend as generasiekliere, aan die voorpote.
Groot gordelakkedisse teel nie maklik in aanhouding nie, dus word wild-gevangde ouvolk uitgevoer na die VSA, Europa en Japan waar hulle astronomiese pryse behaal. Byna al hierdie diertjies word onwettig uit Suid-Afrika gesmokkel en het geen van die verlangde CITES-permitte om hulle in gevangenisskap aan te hou nie. Hulle is so hoogs-bedreig dat as iemand met een in sy besit gevang word sonder 'n permit, is die straf 'n boete van R100 000 of 10 jaar gevangenisstraf, of albei.
Der Riesen-Gürtelschweif (Smaug giganteus, Syn.: Cordylus giganteus) ist die größte Art aus der Familie der Gürtelschweife (Cordylidae). Sie kommt in Südafrika im mittleren und östlichen Freistaat, in Süd-Transvaal und Nordost-KwaZulu-Natal vor. Auf der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN wird er als gefährdet (vulnerable) geführt.[1]
Riesen-Gürtelschweife sind kräftig gebaute Echsen mit dorsoventral abgeflachtem Körper und bis zu 40 cm Gesamtlänge. Die Schuppen sind groß, gekielt und dornartig, besonders die wirtelig am Schwanz sitzenden. Der große Kopf ist dreieckig und weist am hinteren Rand einen Kranz auffällig großer Schuppen auf. Der Rücken ist mittel- bis dunkelbraun gefärbt, der Bauch ist gelbbraun. Kehle und Maul sind gelb. Die Männchen weisen vergrößerte, drüsenartig erscheinende Schuppen oberhalb der Femoralporen und vergrößerte Schuppen an der Unterseite der Vorderextremitäten auf.
Riesen-Gürtelschweife sind vom späten Frühjahr bis in den Herbst etwa acht Monate aktiv und verbringen den Winter im Winterschlaf in ihren Erdbauten.[2] Diese werden in Kolonien im Grasland, seltener auch in felsigem Buschland angelegt, wobei jedes Tier einen eigenen unverzweigten Gang anlegt, der in etwa 30 cm Tiefe mehrere Meter durch den Boden verlaufen kann. Die tagaktiven Tiere sonnen sich häufig auf Termitenbauten. Als Nahrung dienen verschiedenen Wirbellose, darunter hauptsächlich Käfer.[2] Bei Bedrohung schlagen die Tiere mit dem stacheligen Schwanz aus und versuchen in ihre Bauten zu fliehen. Gelingt dies nicht, stellen sie sich tot, wobei sie dem Angreifer den gepanzerten Rücken zuwenden.
Die Weibchen gebären jedes zweite Jahr im Spätsommer (Januar bis Februar) ein bis drei lebende Junge.[3]
Der Riesen-Gürtelschweif (Smaug giganteus, Syn.: Cordylus giganteus) ist die größte Art aus der Familie der Gürtelschweife (Cordylidae). Sie kommt in Südafrika im mittleren und östlichen Freistaat, in Süd-Transvaal und Nordost-KwaZulu-Natal vor. Auf der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN wird er als gefährdet (vulnerable) geführt.
The sungazer (Smaug giganteus, syn. Cordylus giganteus), also known as the giant girdled lizard, giant dragon lizard, ouvolk,[2] or giant zonure,[3] is the largest species of the Cordylidae, a family of lizards from sub-Saharan Africa.[4] This threatened species is endemic to Highveld grasslands in the interior of South Africa.[4] In 2011, it was assigned to the new genus Smaug, along with seven other species previously belonging to the genus Cordylus, based on a comprehensive molecular phylogeny of the Cordylidae.[5]
The sungazer is a heavily armoured species, with a typical snout–to-vent length of 15–18 cm (5.9–7.1 in) (exceptionally up to 20.5 cm or 8.1 in), and is easily distinguishable from other cordylids by the elongated pair of occipital spines and the enlarged keeled caudal spines.[6]
The species is known as the sungazer because of its distinctive thermoregulatory behaviour of elevating the anterior parts of the body by extending its fore limbs, usually near the entrance of its burrow as if looking at the sun. The species is well known throughout its distribution, and is called by several different common names, in different languages. The most common local name is ouvolk, given by Afrikaans landowners who liken the thermoregulatory basking position of the species to retired farmworkers, who spend much of their days sitting in the sunlight. The sungazer is also known ubiquitously as pPathakalle by Sotho-speaking people and mbedla by Zulu-speaking people.[7]
Unlike most other rupicolous (living among rocks) members of the Cordylidae, sungazers live in self-excavated burrows (typically 0.4 m or 1.3 ft deep, and 1.8 m or 6 ft long) in the silty soil of the Themeda grassland in South Africa.[4] They are insectivores, but occasionally eat small vertebrates.[4] These colonial, ovoviviparous lizards reproduce every 2–3 years, and only produce one or two offspring per breeding cycle.[4] They are long-lived, and captives have been recorded surpassing 20 years of age.[4]
The decline in sungazer numbers is a result of habitat destruction, and illegal collecting for the pet and traditional medicine trades.[4][8] Entire colonies can disappear when a patch of native grassland is converted to farmland or otherwise "developed".[8]
Sungazers are very difficult to breed in captivity, and successes have only been reported by a few places worldwide.[9] At least some reports are likely not true captive breeding, but rather pregnant females being caught in the wild and subsequently giving birth in captivity.[9] Wild-caught sungazers are then imported from South Africa to the US, Europe, and Japan, where they command high prices. Most of these animals are smuggled out of the country and are not accompanied by the CITES permits required in legal exports/imports of the species. In its native South Africa, possessing a sungazer (dead or alive) without a permit is illegal.[8] Cordylus tropidosternum and Cordylus jonesii are occasionally marketed as “dwarf sungazers”.
Giant girdled lizard at the San Diego Zoo
Giant girdled lizard at the San Diego Zoo
Two giant girdled lizards at the Frankfurt Zoo
Three giant girdled lizards in Tierpark Hagenbeck
_(3).JPG)
A pair of giant girdled lizards
The sungazer (Smaug giganteus, syn. Cordylus giganteus), also known as the giant girdled lizard, giant dragon lizard, ouvolk, or giant zonure, is the largest species of the Cordylidae, a family of lizards from sub-Saharan Africa. This threatened species is endemic to Highveld grasslands in the interior of South Africa. In 2011, it was assigned to the new genus Smaug, along with seven other species previously belonging to the genus Cordylus, based on a comprehensive molecular phylogeny of the Cordylidae.
El zonuro gigante (Smaug giganteus) es un lagarto terrestre de la familia Cordylidae que habita en las sabanas del sur de África. Suele vivir en pequeños grupos, cavando madrigueras y alimentándose de invertebrados y vertebrados pequeños, el zonuro gigante está equipado con escamas en forma de púa similares a las del cordilo.
El zonuro gigante (Smaug giganteus) es un lagarto terrestre de la familia Cordylidae que habita en las sabanas del sur de África. Suele vivir en pequeños grupos, cavando madrigueras y alimentándose de invertebrados y vertebrados pequeños, el zonuro gigante está equipado con escamas en forma de púa similares a las del cordilo.
Smaug giganteus Smaug generoko animalia da. Narrastien barruko Cordylidae familian sailkatuta dago.
Smaug giganteus Smaug generoko animalia da. Narrastien barruko Cordylidae familian sailkatuta dago.
Le Cordyle géant ou Lézard à queue épineuse géant (Smaug giganteus) est une espèce de sauriens de la famille des Cordylidae[1].
Cette espèce est endémique d'Afrique du Sud[1]. Elle se rencontre dans le KwaZulu-Natal et le Mpumalanga.
Ce reptile peut atteindre 40 centimètres, c'est la plus grande espèce de ce genre. Il présente de larges écailles épineuses sur le dos ainsi qu'à l'arrière de la tête. Il est ovovivipare.
Il vit en colonies et creuse des terriers. Il se nourrit de divers insectes et arthropodes mais peut à l'occasion consommer de petits vertébrés.
Le Cordyle géant ou Lézard à queue épineuse géant (Smaug giganteus) est une espèce de sauriens de la famille des Cordylidae.
Smaug giganteus (sinónimo Cordylus giganteus), é unha especie de lagartos africanos,[2] a especie de maior tamaño entre os Cordylidae, familia de lagartos da África subsahariana.[3] É unha especie en perigo endémica das pradeiras do Highveld no interior de Suráfrica.[3] En 2011, foille asignado o novo xénero Smaug, xunto con outras sete especies que antes pertencían ao xénero Cordylus, baseándose nun estudo completo da filoxenia molecular dos cordílidos.[4]
É unha especie moi acoirazada, cunha lonxitude típica do extremo da cabeza á cloaca de 15–18 cm (excepcionalmente ata 20,5 cm), e é doadamente distinguible doutros Cordylidae polo seu par de espiñas occipitais alongadas e as espiñas caudais carenadas agrandadas.[5]
A diferenza da maioría dos outros cordílidos rupícolas (que viven nas rochas), esta especie vive en tobos que el mesmo escava (xeralmente de 0,4 m de profundidade, e 1,8 m de longo) nos chans lodosos das pradeiras Themeda de Suráfrica.[3] Son insectívoros, pero ocasionalmente comen pequenos vertebrados.[3] Son lagartos coloniais ovovivíparos, que se reproducen cada dous ou tres anos, e só producen unha ou dúas crías por ciclo reprodutivo.[3] Teñen unha vida longa e algúns individuos en catividade chegaron aos 20 anos de idade.[3]
A especie ten o costume distintivo de termorregularse elevando as súas partes anteriores do corpo estendendo os seus antebrazos cara ao sol, xeralmente preto da entrada do seu tobo como se estivese ollando ao Sol (de aí lle ven o seu nome inglés local de sungazer, "o que mira o sol"). Na súa área natal tamén lle chaman Ouvolk (en afrikaans), Pathakalle (en lingua sotho) e Mbedla en lingua zulú.[6]
O declive do número destes lagartos é o resultado da destrución do seu hábitat, e da captura ilegal de exemplares para usalos como mascotas ou na medicina tradicional.[3][7] Poden desaparecer colonias enteiras cando unha área de pradeira nativa se converte en terras de cultivo ou é dalgún outro modo "desenvolvida".[7]
A súa reprodución en catividade é difícil, e só se informou duns poucos éxitos nuns poucos sitios do mundo.[8] Ademais, polo menos algúns dos informes probablemente non son verdadeiros casos de reprodución en catividade, senón de femias preñadas que foron capturadas no seu hábitat e despois pariron en catividade.[8] Os S. giganteus silvestres impórtanse desde Suráfrica a Estados Unidos, Europa e Xapón, onde chegan a ter un alto prezo. A maioría destes animais son sacados de contrabando do país e non teñen os permisos CITES necesarios para a súa exportación/importación legal. Na súa Suráfrica nativa, é ilegal posuír un destes lagartos (morto ou vivo) sen un permiso.[7]
S. giganteus no zoo de San Diego
S. giganteus no zoo de San Diego
Dous S. giganteus no zoo de Frankfurt
Tres S. giganteus no zoo Tierpark Hagenbeck
Un par de S. giganteus
Smaug giganteus (sinónimo Cordylus giganteus), é unha especie de lagartos africanos, a especie de maior tamaño entre os Cordylidae, familia de lagartos da África subsahariana. É unha especie en perigo endémica das pradeiras do Highveld no interior de Suráfrica. En 2011, foille asignado o novo xénero Smaug, xunto con outras sete especies que antes pertencían ao xénero Cordylus, baseándose nun estudo completo da filoxenia molecular dos cordílidos.
Il cordilo gigante (Smaug giganteus (Smith, 1844)) è una specie di lucertola della famiglia Cordylidae, endemica del Sudafrica.[2]
È lunga fino a 40 cm, di cui oltre un terzo spetta alla sola coda[2]. Il corpo, di colorazione giallo-bruna, è rivestito di vistose placche appuntite, che lo fanno vagamente assomigliare a un minuscolo coccodrillo e che costituiscono un'ottima protezione dagli aggressori. Le zampe sono robuste e con forti unghie. Il capo è di forma triangolare.
Si nutre di insetti, ragni e altri piccoli invertebrati, occasionalmente anche di vegetali.
È una specie ovovivipara che dà alla luce da 1 a 6 piccoli per volta.[2]
La specie è un endemismo delle regioni orientali del Sudafrica (KwaZulu-Natal e Transvaal).[2]
La IUCN Red List classifica S. giganteus come specie vulnerabile.[1]
La specie è inserita nella Appendice II della Convenzione sul commercio internazionale delle specie minacciate di estinzione (CITES).[3]
Il cordilo gigante (Smaug giganteus (Smith, 1844)) è una specie di lucertola della famiglia Cordylidae, endemica del Sudafrica.
Multimedia w Wikimedia Commons Szyszkowiec olbrzymi (Cordylus giganteus lub Smaug giganteus[2]) – gatunek jaszczurki z rodziny jaszczurek kolczastych (Cordylidae).
Szyszkowiec olbrzymi (Cordylus giganteus lub Smaug giganteus) – gatunek jaszczurki z rodziny jaszczurek kolczastych (Cordylidae).
Opis Posiada dość dużą głowę, pokrytą regularnymi tarczkami, której tylna krawędź na pograniczu karku otoczona jest przez rząd pojedynczych, dużych, trójkątnych i zachodzących na siebie łusek tworzących coś w rodzaju wieńca. Tułów jaszczurki jest spłaszczony i płynnie przechodzi w gruby, masywny ogon, nieco dłuższy od reszty ciała i niezdolny do autotomii. Odnóża gada są bardzo dobrze rozwinięte. Grzbiet pokryty jest przez szerokie, regularne pierścienie, uformowane przez jednakowo długie, silnie wręgowane, trójkątne łuski tworzące rodzaj twardego, rogowego pancerza. Najdłuższe i najostrzejsze łuski znajdują się na ogonie. Wiele regularnie ułożonych, skierowanych w tył rogowych zadziorków pokrywających całą część grzbietową zwierzęcia przypomina długą, wąską szyszkę, której gad zawdzięcza swoją nazwę. Łuski na części brzusznej są małe, płaskie i delikatne, w związku z czym nie chronią tak dobrze przed urazami jak grzbiet. Rozmiary Całkowita długość ciała wraz z ogonem sięga 40 cm. Biotop Żyje w koloniach. Kopie nory w pylastych glebach na obszarach półpustynnych oraz często występuje na terenach skalistych. Zachowanie Szuka kryjówek w rozpadlinach i szczelinach skalnych. Wciskanie się do nich umożliwia spłaszczony tułów, zaś zadzierzyste łuski grzbietowe zakotwiczają je o stosunkowo gładkie ściany kryjówki i utrudniają drapieżnikowi wyjęcie jaszczurki z ukrycia. W razie niebezpieczeństwa i braku bezpiecznych schronień, szyszkowiec zwija się w najeżony ostrymi łuskami kłębek, szczelnie oplatając całe ciało ogonem i chwytając jego koniec w pyszczek, przytrzymując go dodatkowo przednimi odnóżami. W ten sposób chroni swój delikatny brzuch. Rozmnażanie Szyszkowce olbrzymie są jajożyworodne. Samica rodzi w jednym miocie od 2 do 4 młodych. Młode jaszczurki mające niewykształcony rogowy pancerz, mogą liczyć na schronienie w norze matki. Występowanie Tereny południowej Afryki; RPA i Zimbabwe.
Smaug giganteus conhecido como lagarto-espinhoso (ou sungazer, em inglês), é a maior espécie dentre os Cordylidae, uma família de lagartos endêmica da África sub-saariana,[2] chegando a 40 centímetros de comprimento do focinho até a ponta da cauda. Se trata de uma espécie ameaçada, cuja distribuição é restrita ao Highveld, uma região no interior da África do Sul.
O lagarto-espinhoso, como o próprio nome sugere, apresenta uma armadura com escamas grandes e pontiagudas que lembram quilhas, além de escamas mais alongadas na parte posterior do crânio, pescoço e lateral da cauda. Esse padrão de escamas é característico da espécie e auxilia na identificação. Comumente, os adultos apresentam coloração marrom-escura ou preta, com labios e pescoço amarelados e ventre mais claro (variando entre branco e cinzento). Já os filhotes são mais coloridos, variando do marrom-claro para o laranja ou amarelo.[3]
Esses lagartos se alimentam majoritariamente de artrópodes, principalmente insetos como besouros, formigas e grilos. De modo geral, são generalistas, isto é, se alimentam do que é mais abundante em seu habitat. Mais raramente, podem se alimentar de pequenos vertebrados, como filhotes de outros lagartos.[4]
_(3).JPG)
Smaug giganteus conhecido como lagarto-espinhoso (ou sungazer, em inglês), é a maior espécie dentre os Cordylidae, uma família de lagartos endêmica da África sub-saariana, chegando a 40 centímetros de comprimento do focinho até a ponta da cauda. Se trata de uma espécie ameaçada, cuja distribuição é restrita ao Highveld, uma região no interior da África do Sul.
Smaug giganteus là một loài thằn lằn trong họ Cordylidae. Loài này được Smith mô tả khoa học đầu tiên năm 1844.[1]
Bài viết liên quan đến bộ bò sát có vảy này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Smaug giganteus là một loài thằn lằn trong họ Cordylidae. Loài này được Smith mô tả khoa học đầu tiên năm 1844.
ワシントン条約附属書II 分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 爬虫綱 Reptilia 目 : 有鱗目 Squamata 科 : ヨロイトカゲ科 Cordylidae 属 : Smaug 種 : オオヨロイトカゲ S. giganteus 学名 Smaug giganteus (Smith, 1844)[3][4] シノニム Cordylus giganteus Smith, 1844
Zonurus derbianus Gray, 1845
Zonurus giganteus Boulenger, 1885
オオヨロイトカゲ（Smaug giganteus）は、爬虫綱有鱗目ヨロイトカゲ科Smaug属に分類されるトカゲ。Smaug属の模式種[8]。
最大全長40センチメートル[6]。頭胴長15 - 20.5センチメートルとヨロイトカゲ科最大種（カタトカゲ科をヨロイトカゲ科の亜科とした場合を除く）[7]。種小名giganteusは「巨大な」の意。左右の鼻孔が開口する鱗（鼻板）は接せず、吻端を覆う鱗（吻端鱗）と額鼻板は接する[7]。後頭部には刺状突起がある大型鱗が4枚並ぶ[7]。胴体背面は筋状の盛り上がり（キール）のある大型の棘状鱗（縦22 - 25列、横10 - 12列）で覆われる[6][7]。大腿部に小さい孔の空いた鱗（大腿孔）が20 - 24枚並ぶ[6][7]。尾は刺状突起がある大型鱗が環状に並ぶ[7]。背面の体色は黄色や暗褐色で、不明瞭な暗色斑が入る個体もいる[7]。頭部や体側面、腹面の体色は黄色で、胸部に不明瞭な暗色斑が入る個体もいる[7]。
出産直後の幼体は全長11.5 - 15センチメートル[7]。幼体は背面に不規則な赤褐色の横縞、尾には黄色や黒の横縞や赤や橙色の斑点が入る[7]。
2011年にヨロイトカゲ科の核DNAとミトコンドリアDNAの分子系統推定から、旧ヨロイトカゲ属Cordylusがニセヨロイトカゲ属Pseudocordylusやヘビトカゲ属Chamaesauraを含まない偽系統群という解析結果が得られた[8]。そのため旧ヨロイトカゲ属を6属に細分化し、本種を模式種とした新属Smaug（ホビットの冒険に登場するスマウグに由来する）に分類する説が提唱された[8]。
平坦もしくは傾斜の緩やかな草原に生息する[7]。日光浴を非常に好み太陽へ向かい四肢を広げて頸部を反りあげる姿勢をとり、この姿勢が英名（Sungazer=太陽を見つめるもの）の由来となっている[5][6][7]。長さ1.5 - 2メートル、深さ0.4メートルに達する深い横穴を掘って生活する[7]。危険を感じると、巣穴へ逃げ込む[6][7]。冬季は巣穴の中でじっとして過ごす[7]。
甲虫類やバッタ類・シロアリ類などの昆虫、クモ、多足類、小型のトカゲ類などを食べる[7]。飼育下ではマウスの幼獣を食べた例もある[7]。
繁殖様式は胎生。1 - 2頭の幼体を産み[7]、出産期は夏季から秋季にかけて[6]。出産間隔は隔年[7]。
トウモロコシやヒマワリ用の農地開発や石炭採掘による生息地の破壊、ペット用の採集などにより生息数が減少している[3]。1982年にヨロイトカゲ属単位（2017年からはSmaug属単位として）でワシントン条約附属書IIに掲載されている[2]。
ペットとして飼育されることもあり、日本にも輸入されている。飼育下繁殖個体が流通するが、流通はまれで価格も高価[5]。テラリウムで飼育される。大型種であることに加え、狭い場所だとストレスから拒食することもあるためできれば飼育にあたっては大型のケージを用意する[5]。地面に深い巣穴を掘って生活するためできればケージ内には黒土などの床材を深く敷くか、隠れ家を用意する[5]。日光浴を好むため小型の保温用の電球などをケージの中へ照射し、ケージ内の一部だけ他の部分より高温になる場所を作る[5]。紫外線照射量の多い爬虫類用に市販されているフルスペクトルライトやメタルハライドランプなどの照明器具でケージ内を照射する[5]。倒されない水容器を設置するか、朝や照明の点灯時にケージの壁面に霧吹きを使い給水する[5]。餌として爬虫類用のカルシウム剤を添付したコオロギやジャイアントミルワームなどを与える[5]。
この項目は、動物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（Portal:生き物と自然／プロジェクト:生物）。
큰갑옷도마뱀(giant girdled lizard) 또는 해바라기도마뱀(sungazer)은 갑옷도마뱀 중 가장 큰 종이다. 학명은 코르딜루스 기간테우스(Cordylus giganteus). 돌 사이에서 사는 다른 갑옷도마뱀과와 달리, 남아프리카의 솔새 초원의 흙 속에 굴을 파고 산다. 성체의 몸길이는 200 ~ 400 mm 정도이다.
_(3).JPG)
_(3).JPG)
_(3).JPG)
_(3).JPG)
.jpg)
