Urdd o adar morol yw'r Phaethontiformes ac mae ganddo deulu, sef y Phaethontidae. Nid yw'n glir sut y maent yn perthyn i adar eraill ac ymddengys nad oes ganddynt berthnasau agos. Ceir tri rhywogaeth o fewn un genws, sef y Phaethon.
Daw'r enw Lladin (neu Wyddonol) o'r hen Roeg phaethon, "yr haul". Gan fwyaf, gwyn yw lliw eu plu, gyda chynffonau hir a thraed a choesau byr, gwantan.[1][2]
Un teulu sydd o fewn yr urdd hwn.
Rhestr Wicidata:
teulu enw tacson delweddUrdd o adar morol yw'r Phaethontiformes ac mae ganddo deulu, sef y Phaethontidae. Nid yw'n glir sut y maent yn perthyn i adar eraill ac ymddengys nad oes ganddynt berthnasau agos. Ceir tri rhywogaeth o fewn un genws, sef y Phaethon.
Daw'r enw Lladin (neu Wyddonol) o'r hen Roeg phaethon, "yr haul". Gan fwyaf, gwyn yw lliw eu plu, gyda chynffonau hir a thraed a choesau byr, gwantan.
Phaethontiformes as en order faan fögler mä man ian famile Phaethontidae an man ian skööl Phaethon. Diar hiar trii slacher tu.
Phaethontiformes as en order faan fögler mä man ian famile Phaethontidae an man ian skööl Phaethon. Diar hiar trii slacher tu.
The Phaethontiformes /ˌfeɪ.ɪˈθɒntɪfɔːrmiːz/ are an order of birds. They contain one extant family, the tropicbirds (Phaethontidae), and one extinct family Prophaethontidae from the early Cenozoic. Several fossil genera have been described.
The tropicbirds were traditionally grouped in the order Pelecaniformes, which contained the pelicans, cormorants and shags, darters, gannets and boobies and frigatebirds; in the Sibley-Ahlquist taxonomy, the Pelecaniformes were united with other groups into a large "Ciconiiformes". More recently this grouping has been found to be massively paraphyletic (missing closer relatives of its distantly related groups) and split again.
Microscopic analysis of eggshell structure by Konstantin Mikhailov in 1995 found that the eggshells of tropicbirds lacked the covering of thick microglobular material of other Pelecaniformes.[1]
Some early studies in the last decade suggested Phaethontiformes were distantly related to Procellariiformes, [2][3] but since 2004 they have been placed in Metaves, or in a lineage with no affinities with Procellariiformes, by the results of most recent molecular studies.[4][5][6][7]
Jarvis, et al.'s 2014 paper "Whole-genome analyses resolve early branches in the tree of life of modern birds" aligns the Phaethontiformes most closely with the sunbittern and the kagu of the Eurypygiformes, with these two clades forming the sister group of the "core water birds", the Aequornithes, and the Metaves hypothesis abandoned.[8]
The Phaethontiformes /ˌfeɪ.ɪˈθɒntɪfɔːrmiːz/ are an order of birds. They contain one extant family, the tropicbirds (Phaethontidae), and one extinct family Prophaethontidae from the early Cenozoic. Several fossil genera have been described.
The tropicbirds were traditionally grouped in the order Pelecaniformes, which contained the pelicans, cormorants and shags, darters, gannets and boobies and frigatebirds; in the Sibley-Ahlquist taxonomy, the Pelecaniformes were united with other groups into a large "Ciconiiformes". More recently this grouping has been found to be massively paraphyletic (missing closer relatives of its distantly related groups) and split again.
Microscopic analysis of eggshell structure by Konstantin Mikhailov in 1995 found that the eggshells of tropicbirds lacked the covering of thick microglobular material of other Pelecaniformes.
Some early studies in the last decade suggested Phaethontiformes were distantly related to Procellariiformes, but since 2004 they have been placed in Metaves, or in a lineage with no affinities with Procellariiformes, by the results of most recent molecular studies.
Jarvis, et al.'s 2014 paper "Whole-genome analyses resolve early branches in the tree of life of modern birds" aligns the Phaethontiformes most closely with the sunbittern and the kagu of the Eurypygiformes, with these two clades forming the sister group of the "core water birds", the Aequornithes, and the Metaves hypothesis abandoned.
Los fetontiformes (Phaethontiformes) son un orden de aves neognatas en el que hay una sola familia actual, la de los fetóntidos (Phaethontidae), y un único género actual, Phaethon, compuesto por tres especies conocidas vulgarmente como faetones, rabijuncos o aves del trópico.[1][2] Son aves tropicales marinas de mediano tamaño que no superan el metro de talla.
Antes se clasificaban en el orden pelecaniformes, pero tras el último Congreso Ornitológico Internacional, a raíz de la convención de 2010 de la American Ornithologists' Union,[3] se ha llegado al consenso de que deben clasificarse en un orden propio.
Además, se conocen fósiles desde el Paleoceno en la extinta familia Prophaethontidae.[4]
Los fetontiformes (Phaethontiformes) son un orden de aves neognatas en el que hay una sola familia actual, la de los fetóntidos (Phaethontidae), y un único género actual, Phaethon, compuesto por tres especies conocidas vulgarmente como faetones, rabijuncos o aves del trópico. Son aves tropicales marinas de mediano tamaño que no superan el metro de talla.
Antes se clasificaban en el orden pelecaniformes, pero tras el último Congreso Ornitológico Internacional, a raíz de la convención de 2010 de la American Ornithologists' Union, se ha llegado al consenso de que deben clasificarse en un orden propio.
Además, se conocen fósiles desde el Paleoceno en la extinta familia Prophaethontidae.
Phaethontidae itsas-hegazti tropikal pelagikoen familia da, bere ordena- Phaethontiformes hain zuzen ere- dutenak. Beste hegaztiekin dituzten harremanak zalantzazkoak dira eta, adituen ustetan, ez dute lotura esturik besteekin.[1] Egun bizirik dagoen Phaethon genero bakarrak hiru espezie ditu.
Phaethontidae familia
Phaethusavis eta Heliadornis genero fosilak familia barnean ere zeuden.
Phaethontidae itsas-hegazti tropikal pelagikoen familia da, bere ordena- Phaethontiformes hain zuzen ere- dutenak. Beste hegaztiekin dituzten harremanak zalantzazkoak dira eta, adituen ustetan, ez dute lotura esturik besteekin. Egun bizirik dagoen Phaethon genero bakarrak hiru espezie ditu.
Les Phaethontiformes sont un ordre d'oiseaux de mer dont les espèces encore vivantes appartiennent au genre Phaethon (en français phaéton).
Les espèces de cet ordre étaient traditionnellement classées dans l'ordre des Pelecaniformes. La phylogénie de Sibley & Monroe a rangé cette famille dans l'ordre des Ciconiiformes.
D'après la classification de référence (version 2.2) du Congrès ornithologique international, c'est maintenant un ordre à part entière.
Harrison and Walker (1976) décrivirent d'abord l'espèce fossile Prophaethon shrubsolei comme un membre du genre Phaethon[1]. En 1977, ils le placèrent dans une famille et un ordre propre. Pour Olson (1985)[2], la séparation n'est pas justifiée, et il place les deux familles dans le sous-ordre Phaethontes (Sharpe). Des études morphologiques menées dans les années 2000 ont conduit à deux hypothèses : les Phaethontidae sont une lignée sœur de tous les Pelecaniformes, ou ils sont une lignée sœur des Procellariiformes[3]. Bourdon et al. ont montré que les Phaethontidae et les Prophaethontidae sont les parents les plus proches[3]. En 2005, Bourdon et al. élèvent Phaethontes au rang d'ordre (Phaethontiformes) et en 2007, Livezey et Zusi le replacent dans les Pelecaniformes[4]
Taxons existants selon la classification de référence (ordre phylogénique, version 5.2, 2015) du Congrès ornithologique international[5], et taxons fossiles selon sources précisées :
Les Phaethontiformes sont un ordre d'oiseaux de mer dont les espèces encore vivantes appartiennent au genre Phaethon (en français phaéton).
Os faetontiformes (Phaethontiformes) é unha orde de aves mariñas peláxicas que se creou recentemente para albergar unha única familia actual, a dos faetóntidos (Phaethontidae), que comprende un único xénero vivente, Phaethon, con 3 especies. Anteriormente estaban clasificadas na orde Pelecaniformes. As súas relacións con outras especies de aves vivas non están moi claras, e parece que non teñen parentes moi próximos. Teñen predominantemente plumaxe branca e presentan unha cola cunhas características plumas longas, e unhas pequenas e febles patas e pés.
Estas aves estaban tradicionalmente clasificadas na orde Pelecaniformes, que contiña os pelicanos, corvos mariños, os Anhinga, mascatos e fragatas. Na taxonomía de Sibley-Ahlquist os Pelecaniformes están unidos con outros grupos formando o gran taxón "Ciconiiformes". Máis recentemente esta agrupación considerouse masivamente parafilética, polo que foi de novo dividida.
A análise microscópica da estrutura da casca dos seus ovos feita por Konstantin Mikhailov en 1995 atopou que a casca dos ovos dos faetontiformes carece da cuberta do material microglobular groso característico doutros Pelecaniformes.[1]
Investigacións recentes suxiren que os pelecaniformes na súa definición tradicional son parafiléticos tamén. Os faetontiformes e a familia extinta Prophaethontidae considéranse unha orde distinta, denominada Phaethontiformes, que non está estreitamente emparentada con ningunhas outras aves viventes. Algúns estudos iniciais feitos na década do 2000 suxeriron que hai unha relación distante cos Procellariiformes, [2][3] pero desde 2004 foron situados dentro de Metaves, ou nunha liñaxe sen afinidades cos Procellariiformes, debido ao resultado dos estudos moleculares máis recentes.[4][5][6][7]
Un artigo de 2014 de Jarvis, et al. no que se estudan os xenomas completos destas aves aliña os faetontiformes como máis próximos aos xéneros Eurypyiga e Rhynochetos dos Eurypygiformes, e estes dous clados forman o grupo irmán das "aves mariñas centrais" ("core water birds"), as Aequornithes, polo que se abandona a hipótese das Metaves.[8]
Familia Phaethontidae
Dentro do grupo, P. rubricauda e P. lepturus son os que están máis próximos entre si, mentres que P. aethereus é un taxon irmán do grupo.
Phaethusavis e Heliadornis son xéneros prehistóricos de faetontiformes descritos como fósiles.
O tamaño destas aves vai de 76 a 102 cm en lonxitude e de 94 a 112 cm en envergadura de ás. A súa plumaxe é predominantemente branca, cunhas plumas centrais da cola moi alongadas. As tres especies teñen diferentes combinacións de marcas negras na face, costas e ás. Os seus peteiros son grandes, fortes e algo curvados. As súas cabezas son grandes e os seus pescozos son curtos e grosos. Teñen pés totalmente palmados, polo que os seus catro dedos están unidos por medio dunha membrana. As patas están localizadas no corpo bastante atrás, o que fai que lles sexa imposible camiñar, polo que cando van a terra para aniñar só se poden mover empurándose coas patas cara adiante, pero a súa vida é case enteiramente mariña peláxica.[11]
Emiten un son que é alto, penetrante, agudo, pero como un asubío renxente, xeralmente emitido en rápidas series cando están facendo un voo de exhibición sobre a colonia.[12]
Estas aves capturan frecuentemente as súas presas planeando e mergullándose en picado no mar, normalmente só na capa máis superficial das augas. Comen principalmente peixes, especialmente peixes voadores, e ocasionalmente luras.[11] Tende a evitar as bandadas de aves formadas por moitas especies que se están alimentando, a diferenza das fragatas, que teñen dietas similares.
Son xeralmente solitarias ou van en pares cando non están nas colonias de nidación. Alí realizan espectaculares exhibicións de cortexo. Durante vrios minutos, grupos de 2 a 20 aves voan repetida e simultaneamente unha arredor da outra describindo grandes cícculos verticais, mentres que moven as plumas da cola dun lado a outro. Se á femia lle gusta a representación, aparéase co macho no seu posible sitio de aniñación. Ocasionalmente, pode haber liortas entre machos que tratan de protexer as súas parellas e áreas onde aniñan.
Fan o niño en buracos ou gretas no chan. A femia pon un ovo branco, con pintiñas marróns, que chocan durante un período de 40 a 46 días. A incubación realízana os dous membros da parella, pero principalmente a femia, mentres que o macho trae comida para alimentar a femia. Do ovo nace un pitiño con penuxe gris, que permanece só no niño cando ambos os pais van procurar comida, e é alimentado dúas veces cada tres días ata que empluma, unhas 12 a 13 semanas despois de eclosionar. As crías non poden voar inicialmente e teñen que flotar no oceano durante varios días para perderen peso antes de poder voar.
As crías teñen un crecemento máis lento que outras aves que viven preto da costa, e tenden a acumular graxa cando son novas. Isto, xunto con que as postas son dun só ovo, parece ser unha adaptación ao seu estilo de vida peláxico, no que aínda que o seu alimento está agrupado en grandes cantidades, pode ser difícil de atopar.
Os faetontiformes (Phaethontiformes) é unha orde de aves mariñas peláxicas que se creou recentemente para albergar unha única familia actual, a dos faetóntidos (Phaethontidae), que comprende un único xénero vivente, Phaethon, con 3 especies. Anteriormente estaban clasificadas na orde Pelecaniformes. As súas relacións con outras especies de aves vivas non están moi claras, e parece que non teñen parentes moi próximos. Teñen predominantemente plumaxe branca e presentan unha cola cunhas características plumas longas, e unhas pequenas e febles patas e pés.
Phaethontiformes zijn een orde van de vogels die bestaat uit 1 familie, 1 geslacht en 3 soorten.
Phaethontiformes zijn een orde van de vogels die bestaat uit 1 familie, 1 geslacht en 3 soorten.
Faetony[3] – rząd Phaethontiformes i rodzina Phaethontidae z infragromady ptaków neognatycznych Neornithes.
Rząd obejmuje gatunki oceaniczne, zamieszkujące oceany całego świata w strefie ciepłych klimatów[4].
Długość ciała 70–105 cm (włącznie z ogonem o długości 28–56 cm); masa ciała 220–835 g; rozpiętość skrzydeł 90–119 cm[5]. Sylwetkąprzypominają mewy; środkowe sterówki silnie wydłużone. Upierzenie zasadniczo białe, przez oko ciemna pręga i czarne plamy na lotkach. Często różowawy nalot (jeden z podgatunków jest wręcz pomarańczowo-różowy). Nogi krótkie, silnie przesunięte ku tyłowi, co w znaczący sposób utrudnia chodzenie. Gniazdują na skalistych wysepkach; odbywają grupowe toki w powietrzu. W zniesieniu jedno jajo, które wysiadują oboje rodzice, zmieniając się co 2 do 5 dni. Podczas gdy jeden rodzic wysiaduje, drugi poluje. Okres wysiadywania w granicach 41 do 45 dni; pisklęta są gniazdownikami, usamodzielniają się po 11-15 tygodniach. Pokarm stanowią ryby i mątwy.
Gr. φαεθων phaethōn – słońce, φαω phaō – lśnić[6].
Do rodziny należy jeden rodzaj Phaethon[7] Linnaeus, 1758[8] i następujące gatunki[3]:
Faetony – rząd Phaethontiformes i rodzina Phaethontidae z infragromady ptaków neognatycznych Neornithes.
Phaethontiformes é uma ordem de aves que compreende duas famílias, uma delas extinta, e que tradicionalmente pertenciam a ordem Pelecaniformes. Vários estudos filogenéticos de seqüências de genes mitocondriais e nucleares demonstraram que as famílias tradicionalmente colocadas na ordem Pelecaniformes eram parafiléticas em relação a ordem Ciconiiformes.[1][2] Estudos demonstram que os rabos-de-palha são relacionados com a ordem Procellariiformes.[3]
Phaethontiformes é uma ordem de aves que compreende duas famílias, uma delas extinta, e que tradicionalmente pertenciam a ordem Pelecaniformes. Vários estudos filogenéticos de seqüências de genes mitocondriais e nucleares demonstraram que as famílias tradicionalmente colocadas na ordem Pelecaniformes eram parafiléticas em relação a ordem Ciconiiformes. Estudos demonstram que os rabos-de-palha são relacionados com a ordem Procellariiformes.
Phaethontiformes este un ordin taxonomic de păsări acvatice, care trăiesc pe mările și oceanele din regiunile calde tropicale. Ordinul cuprinde familia Phaethontidae cu trei specii. Păsările din această grupă taxonomică sunt zvelte, au cea mai mare parte a penajului de culoare albă, numai capul, aripile și coada fiind negre.
Păsările au un aspect asemănător cu sternidaele, având însă o talie mai mare. Lungimea corpului ating 50 cm, o greutate de n 300 - 750 g. iar avengura aripilor 1 m. Penajul în afară de coloritul alb negru mai poate vea nuanțe de portocaliu, roșiatic sau roz. Caracteristic este coada lungă în formă de evatai. Picioarele sunt scurte, păsările deplasându-se greoi pe sol. Ciocul de culoare galbenă sau roșie, este lung subțire și ascuțit la vârf. Degetele caracteristic păsărilor acvatice sunt unite printr-o membrană interdigitală. Nu prezintă un dimorfism sexual accentuat, masculii fiind ceva mai mari ca femelele.
Păsările cu coada roșitică sunt răspândite în Oceanul Indian și regiunile tropcale din Pacific. Pe când celelate specii pot fi întâlnite în Oceanul Indian, Pacific și Atlantic, ele preferă apele care au temperatura între 24 - 30 °C. Ele pot fi întâlnite în ambele emisfere, mai ales în regiunea tropicelor situată între ecuator și paralela de 23°. Cel mai mult timp păsările îl petrec în aer, fiind frecvent la distanțe de mai multe sute de kilometri, depărtare de coastă. Clocesc pe insule izolate, sau maluri stâncoase, înalte.
Păsările se hrănesc cu pești, frecvent pești zburători, pe care-i vânează de la ca. 25 de m. înălțime, prin plonjare în apă.
Păsările sunt apte de reproducție la vârsta de 3 - 4 ani. Ele depun un singur ou, clocit timp de 40 - 46 de zile de ambii părinți, cuiburile sunt în colonii mici, pe insulele din zonele calde, cuibul fiind amplasat pe un loc greu accesibil pentru animale carnivore. Pe Insula Crăciunului, păsările cuibăresc chiar în arbori. Perioada de reproducție are loc de obicei din primăvară până în vară, pe unele insule se poate întinde pe tot timpul anului. În timpul clocitului sunt foarte agresive, aceste lupte cauzează uneori o pierdere de până la 70 % a puilor. Această agresivitate a păsărilor, duce frecvent la gonirea cu succes a furtunarilor care caută să răpească puii. Păsările pot atinge vârsta de peste 20 de ani. Grupa lor taxonomică cuprinde trei specii:
Phaethontiformes este un ordin taxonomic de păsări acvatice, care trăiesc pe mările și oceanele din regiunile calde tropicale. Ordinul cuprinde familia Phaethontidae cu trei specii. Păsările din această grupă taxonomică sunt zvelte, au cea mai mare parte a penajului de culoare albă, numai capul, aripile și coada fiind negre.
На ноябрь 2017 года в семейство включают следующие таксоны[3]:
Внутри рода краснохвостый и белохвостый фаэтоны — близкие родственники, красноклювый фаэтон образует сестринский таксон к этой кладе.
Фаэтоны часто ловят свою добычу, зависая над ней, а затем погружаясь, типично только над поверхностным уровнем вод. Питаются они по большей части рыбой, особенно летучей рыбой, и иногда кальмарами. Фаэтоны стремятся избегать многовидового рациона, в отличие от своих собратьев фрегатов.
Фаэтоны обычно ведут одиночный или парный образ жизни отдельно от гнездовых колоний, где они участвуют в брачных ухаживаниях, устраивая театральные представления. В течение нескольких минут, группы из 2—20 птиц одновременно и часто летают друг вокруг друга в больших вертикальных кругах, размахивая хвостами из стороны в сторону. Если самке нравится презентация, она спаривается с самцом в его будущем гнезде. Иногда случаются и споры между самцами, пытающимися защитить свою пару и место гнездования.
Фаэтоны в основном гнездятся в дырах или трещинах на голой земле. Самка откладывает одно белое яйцо, покрытое коричневыми пятнами, и высиживает его в течение 40—46 дней. Высиживание осуществляется обоими родителями, но по большей части самкой, в то время как самец добывает еду, чтобы кормить самку. Птенец вылупляется покрытым серым пушком и остаётся в гнезде один, пока оба родителя добывают пищу. Затем они выкармливают птенца два раза каждые 3 дня до тех пор, пока он сам не сможет летать, что происходит примерно после 12—13 недель после вылупления. Поначалу молодняк не способен летать, вместо этого они выплывают в океан на несколько дней, чтобы сбросить вес перед полётом.
Птенцы фаэтонов растут относительно медленно по сравнению с другими птицами прибрежной зоны и стремятся накопить запасы жира, пока ещё молодые. Возможно это, наряду с однояйцевой кладкой, способ адаптации к морскому стилю жизни, когда пища зачастую собирается в больших количествах, но её довольно трудно найти.
На ноябрь 2017 года в семейство включают следующие таксоны:
Семейство Phaethontidae Brandt, 1840 — Фаэтоновые † Род Heliadornis Olson, 1985 † Род Phaethusavis Bourdon et al., 2008 Род Phaethon — Фаэтоны Phaethon aethereus — Красноклювый фаэтон, тропические воды Атлантического океана, восточные воды Тихого океана, Индийский океан Phaethon rubricauda — Краснохвостый фаэтон, Индийский океан и западный и центральный тропический регион Тихого океана Phaethon lepturus — Белохвостый фаэтон, широко распространён в тропических водах, за исключением восточных вод Тихого океанаВнутри рода краснохвостый и белохвостый фаэтоны — близкие родственники, красноклювый фаэтон образует сестринский таксон к этой кладе.