Arthonia punctiformis Ach.

Plamica kropkowata (Arthonia punctiformis Ach.) – gatunek grzybów z rodziny plamicowatych (Arthoniaceae)^[1]. Z powodu współżycia z glonami zaliczany jest także do porostów^[2].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Arthonia, Arthoniaceae, Arthoniales, Arthoniomycetidae, Arthoniomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungii^[1].

Niektóre synonimy naukowe^[3]:

Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski^[2].

Morfologia

Porost skorupiasty o plesze bardzo cienkiej, zanurzonej w podłożu. Na powierzchni plecha widoczna jest w postaci jaśniejszych od kory plam o barwie białawej, jasnoszarej lub jasnobrązowej Apotecja w postaci rozrzuconych w plesze czarnych plamek. Mają nieregularne kształty; mogą być gwiaździste, okrągławe, eliptyczne, ale także w postaci prostej lub rozgałęzionej linii. Są bardzo małe – mogą mieć średnicę nawet 0,2 mm. Nigdy nie są oprószone, Czasami mają brzegi podwinięte do tyłu^[4][5].

Fotobiontem są glony z rodzaju Trentepohlia. Zarodniki dwukomórkowe, bezbarwne, o wydłużonym, eliptycznym kształcie i rozmiarach 5-23 × 5-7 μm^[5].

Reakcje barwne: brak. Nie stwierdzono obecności kwasów porostowych^[4].

Występowanie i siedlisko

Stwierdzono występowanie plamicy kropkowanej w Ameryce Północnej, Europie, Azji i Afryce. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniona, występuje nawet na Grenlandii, w Islandii i północnych rejonach Półwyspu Skandynawskiego^[6]. W polskim piśmiennictwie mykologicznym opisano występowanie w wielu regionach kraju^[2].

Rośnie głównie na korze drzew. W Polsce obserwowano występowanie na klonach, olchach, leszczynie, buku, jesionach, topolach, śliwie, ale również na gałązkach borówki bagiennej^[2]. Jest jednym z pierwszych porostów kolonizujących korę drzew. Unika miejsc bezpośrednio nasłonecznionych^[4].

Gatunki podobne

Okazy z gwiaździstymi apotecjami są podobne do plamicy promienistej (Arthonia radiata), która zazwyczaj ma gwiaździste apotecja^[4] (ale większe).

Przypisy