dcsimg
Imagem de Byssomerulius
Life » » Fungi » » Basidiomycota » » Phanerochaetaceae »

Byssomerulius corium (Pers.) Parmasto 1967

Associations ( Inglês )

fornecido por BioImages, the virtual fieldguide, UK
In Great Britain and/or Ireland:
Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Broadleaved trees and shrubs

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Fraxinus
Other: major host/prey

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Acer pseudoplatanus

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Fagus

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Salix

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Ulex europaeus

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Betula
Other: minor host/prey

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Crataegus
Other: minor host/prey

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Hedera
Other: minor host/prey

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Buddleja davidii
Other: minor host/prey

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Ligustrum ovalifolium
Other: minor host/prey

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Pittosporum
Other: minor host/prey

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Viburnum lantana
Other: minor host/prey

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Populus
Other: minor host/prey

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Prunus
Other: minor host/prey

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Quercus
Other: minor host/prey

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Rosa
Other: minor host/prey

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Tilia
Other: minor host/prey

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Syringa
Other: minor host/prey

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Pinopsida
Other: minor host/prey

Foodplant / saprobe
fruitbody of Byssomerulius corium is saprobic on fallen, decayed wood of Pinus
Other: minor host/prey

Foodplant / saprobe
fruitbody of Hypomyces rosellus is saprobic on old, dead, dull purplish-red stained basidiome of Byssomerulius corium

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
BioImages
projeto
BioImages

Byssomerulius corium ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Byssomerulius corium is a common species of crust fungus in the family Irpicaceae.[1] The fungus was first described as Thelephora corium by Christiaan Hendrik Persoon in 1801. Erast Parmasto made it the type species of his newly circumscribed genus Byssomerulius in 1967.[2]

Distribution

Byssomerulius corium is a highly distributed fungus, and has been recorded in Africa, Asia, Australia, Europe, and in South, Central, and North America.[3]

References

  1. ^ Justo, Alfredo; Miettinen, Otto; Floudas, Dimitrios; Ortiz-Santana, Beatriz; Sjökvist, Elisabet; Lindner, Daniel; Nakasone, Karen; Niemelä, Tuomo; Larsson, Karl-Henrik; Ryvarden, Leif; Hibbett, David S. (2017). "A revised family-level classification of the Polyporales (Basidiomycota)". Fungal Biology. 121 (9): 798–824. doi:10.1016/j.funbio.2017.05.010. PMID 28800851.
  2. ^ Parmasto, E. (1967). "Corticiaceae URSS IV. Descriptiones taxorum novorum. Combinationes novae". Eesti NSV Teaduste Akadeemia Toimetised, Biologica (in Latin). 16: 383.
  3. ^ Zmitrovich, Ivan V.; Spirin, Wjacheslav A.; Wasser, Solomon, P. (2006). "Variability of Byssomerulius corium in the Mediterranean". Mycotaxon. 97: 83–90.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Byssomerulius corium: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Byssomerulius corium is a common species of crust fungus in the family Irpicaceae. The fungus was first described as Thelephora corium by Christiaan Hendrik Persoon in 1801. Erast Parmasto made it the type species of his newly circumscribed genus Byssomerulius in 1967.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Kelmukka ( Finlandês )

fornecido por wikipedia FI

Kelmukka (Byssomerulius corium, syn. Meruliopsis corium) on kääväkäs, joka kasvaa Euroopassa lehtipuilla, erityisesti niiden kuolleilla oksilla. On hieman erimielisyyttä, tulisiko laji laskea kääpiin, mutta se on kuitenkin Polyporales-kladia, ja sillä on matalia pillimäisiä rakenteita. Laji ei ole harvinainen Suomessa.

Kelmukka aiheuttaa valkolahoa. Sen kasvutapa on alustanmyötäinen, ohut ja reunastaan tyypillisesti valkea ja poimuinen. Keskiosan väri vaihtelee kermanväristä punertavan keskiruskeaan. Laji on varsin pehmeä, minkä vuoksi sitä voi erehtyä luulemaan leppävanukaksi (Plicatura nivea). Hieman samantapainen punakelmukka (Meruliopsis albostraminea) on havupuiden sieni.[2][3][4][5]

Lähteet

  1. Byssomerulius corium Index Fungorum. Viitattu 9.3.2017.
  2. Salo – Niemelä – Salo: Suomen sieniopas, s. 395. Kasvimuseo/WSOY, 2006. ISBN 951-0-30359-3.
  3. Tuomo Niemelä: Suomen käävät, s. 11,214. Helsinki: Norrlinia, 2016. ISBN 978-951-51-2434-0.
  4. Henning Knudsen ym.: Nordic macromycetes Vol 3., s. 156. Copenhagen: Nordsvamp, 1997. ISBN 87-983961-1-0.
  5. С.Ю.Афонькин: Грибы России, s. 162. Vilna: Bestiary, 2013. ISBN 978-609-456-104-7.

Aiheesta muualla

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FI

Kelmukka: Brief Summary ( Finlandês )

fornecido por wikipedia FI

Kelmukka (Byssomerulius corium, syn. Meruliopsis corium) on kääväkäs, joka kasvaa Euroopassa lehtipuilla, erityisesti niiden kuolleilla oksilla. On hieman erimielisyyttä, tulisiko laji laskea kääpiin, mutta se on kuitenkin Polyporales-kladia, ja sillä on matalia pillimäisiä rakenteita. Laji ei ole harvinainen Suomessa.

Kelmukka aiheuttaa valkolahoa. Sen kasvutapa on alustanmyötäinen, ohut ja reunastaan tyypillisesti valkea ja poimuinen. Keskiosan väri vaihtelee kermanväristä punertavan keskiruskeaan. Laji on varsin pehmeä, minkä vuoksi sitä voi erehtyä luulemaan leppävanukaksi (Plicatura nivea). Hieman samantapainen punakelmukka (Meruliopsis albostraminea) on havupuiden sieni.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FI

Meruliopsis corium ( Pms )

fornecido por wikipedia PMS
Drapò piemontèis.png Vos an lenga piemontèisa Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Resupinà peui virà al bòrd, confluent, a peul coaté dij longh branch. Imenofor bes, seuli, peui un pòch a përtus. Da fòra ciàir, feltrà, com papir.

Ambient

A chërs an dzora a latifeuja.

Comestibilità

WHMIS Class D-1.svg A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
As peul nen mangesse.

Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse

  • Meruliopsis corium (Pers. : Fr.) Ginns
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PMS

Meruliopsis corium: Brief Summary ( Pms )

fornecido por wikipedia PMS

Resupinà peui virà al bòrd, confluent, a peul coaté dij longh branch. Imenofor bes, seuli, peui un pòch a përtus. Da fòra ciàir, feltrà, com papir.

Ambient

A chërs an dzora a latifeuja.

Comestibilità

WHMIS Class D-1.svg A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
As peul nen mangesse.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PMS

Włókniczek skórkowaty ( Polonês )

fornecido por wikipedia POL

Włókniczek skórkowaty (Byssomerulius corium (Pers.) Parmasto) – gatunek grzybów z rodziny korownicowatych (Phanerochaetaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji: Byssomerulius, Phanerochaetaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1801 Persoon nadając mu nazwę Thelephora corium. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1967 Parmasto[1].

Synonimów nazwy naukowej ma około 50. Niektóre z nich[2]:

  • Byssomerulius confluens (Schwein.) Lindsey & Gilb. 1978
  • Meruliopsis corium (Pers.) Ginns 1976
  • Merulius chilensis Speg. 1924

Nazwę polską nadał Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako stroczek skórkowaty lub włókniczek skórzasty[3].

Morfologia

Owocnik

Jest zmienny morfologicznie, jednak od podobnych gatunków dość łatwy do odróżnienia, ze względu na pergaminowaty wygląd. Jest płaski, rozpostarty na podłożu i ściśle do niego przylegający, ale o brzegach odginających się. Jest cienki – ma grubość 0,2 – 1 mm, ale osiąga szerokość i długość nawet kilkudziesięciu centymetrów. Powierzchnia młodych owocników jest biała, gładka, później brzegi coraz bardziej odginają się od podłoża, a powierzchnia owocników staje się kremowa, bladożółtawa, żółtoochrowa, lekko czerwonawa lub szarawa, nieregularnie siatkowana lub porowato-dołkowana. Zmarszczenia na powierzchni przyjmują labiryntowaty kształt[4][5]

Cechy mikroskopowe

Strzępki cienkościenne lub nieznacznie grubościenne, o szerokości 2-6 (8) μm, proste z przegrodami, na których z rzadka występują podwójne sprzążki. Są słabo inkrustowane, rozgałęziają się regularnie pod ostrym kątem. Cystyd brak, ale czasami występują bazydiole. Podstawki długo zgrubiałe, zwężone, 4-sterygmowe, proste, z przegrodami w podstawie. Mają rozmiar 17-40 × 4-6 μm. Zarodniki elipsoidalne, cylindryczne, proste, czasami, lekko zakrzywione. Maja rozmiar 4.5-9 × 2,3-4,5 pm, są gładkie, cienkościenne, szkliste, zwykle z centralną kroplą oleju, nieamyloidalne[5].

Występowanie i siedlisko

Występuje w Europie, Azji, Afryce, Australii, Ameryce Północnej, Południowej i Środkowej. Gatunek jest szeroko rozpowszechniony na półkuli północnej, ale zdecydowanie częściej na obszarach o klimacie umiarkowanym[5]. W Polsce jest bardzo pospolity[3].

Rośnie na martwych, opadłych gałęziach drzew i krzewów liściastych. Występuje w lasach, parkach, zaroślach, najczęściej w nadrzecznych łęgach, nad brzegami rzek i potoków[4].

Owocniki są jednoroczne. Saprotrof powodujący białą zgniliznę drewna[5].

Przypisy

  1. a b c Index Fungorum (ang.). [dostęp 2015-03-15].
  2. Species Fungorum (ang.). [dostęp 2015-01-10].
  3. a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.
  5. a b c d Mycobank. Byssomerulius corium. [dostęp 2015-03-15].
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia POL

Włókniczek skórkowaty: Brief Summary ( Polonês )

fornecido por wikipedia POL

Włókniczek skórkowaty (Byssomerulius corium (Pers.) Parmasto) – gatunek grzybów z rodziny korownicowatych (Phanerochaetaceae).

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia POL