Peniophora cinerea (Pers.) Cooke 1879

Peniophora cinerea is a species of fungus in the family Peniophoraceae. It is a plant pathogen infecting black walnut (Juglans nigra).

It was first described as a species of Corticium by Christiaan Hendrik Persoon in 1797. Mordecai Cubitt Cooke transferred it to Peniophora in 1879.^[1]

It is found in Asia and North America.^[2]

See also

• List of black walnut diseases
• 

  Alnus incana trunk with Peniophora cinerea

References

Powłocznica popielata (Peniophora cinerea (Pers.) Cooke) – gatunek grzybów należący do rodziny powłocznicowatych (Peniophoraceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Peniophora, Peniophoraceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi ^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1794 r. Persoon nadając mu nazwę Corticium cinereum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1879 r. Cooke, przenosząc go do rodzaju Peniophora^[1].

Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 1973 r.. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też pod nazwami: pleśniak popielaty, płaskosz popielaty, powłocznik popielaty^[2]. Synonimów naukowych ma ponad 30^[3].

Morfologia

Owocnik

Tworzy jednoroczny, resupinowaty owocnik całą powierzchnią przylegający do podłoża. Jest on cienki i błoniasty. Pojawia się w postaci niewielkich, okrągłych plam, które rozszerzają się i zlewają z sobą. Pojedynczy owocnik może mieć średnicę do 12 cm i grubość 0,05 – 0,25 mm. Jest tak ściśle złączony z podłożem, że nie da się go od niego oddzielić. Powierzchnia gładka, czasami oprószona, w różnych odcieniach szarości, z prześwitującym brązowym hymenium. Obrzeża owocnika rozmyte, cieńsze, pod lupą widoczne są na nich pojedyncze strzępki^[4]

Cechy mikroskopowe;

System strzępkowy monomityczny. Strzępki o grubości 2-4 μm, cienkościenne lub grubościenne, z guzkowatymi przegrodami. Są rozgałęzione, na przegrodach występują sprzążki. Warstwa hymenium i subhymenium brązowawa, zbudowana z pseudoparenchymy. W hymenium liczne stożkowate cystydy o rozmiarach 20-50 × 6-11,5 μm. Ściany cystyd są grube i wysadzane bezbarwnymi kryształkami. Cystydy są równe z hymenium, lub wystają ponad nie do 20 μm. Wstawki (parafizy o kształcie od wrzecionowatego do cylindrycznego. Podstawki z 4 sterygmami. Zarodniki bezbarwne, eliptyczne lub kiełbaskowate, gładkie, cienkościenne, o rozmiarach 5.25-8.75 x 2.62-3 0,5 μm. Są nieamyloidalne^[4].

Występowanie i siedlisko

Powłocznica cielista poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach, także na wielu wyspach^[5]. W Polsce jest bardzo pospolita^[2].

Saprotrof. Występuje w lasach liściastych i mieszanych, w zaroślach, parkach, na poboczach dróg. Rośnie na korze martwych drzew i krzewów liściastych i na ich opadłych gałęziach. Stwierdzono występowanie na takich gatunkach drzew i krzewów: klon jawor, kasztanowiec zwyczajny, olsza, leszczyna, jabłoń domowa, czeremcha, topola osika, śliwa tarnina, dąb szypułkowy, porzeczka, wierzba iwa, lilak, lipa, wiąz. Jest jednoroczna, rośnie od stycznia do października. W Polsce jest wszędzie pospolita^[2].

Przypisy