El Triticum dicoccoides o escanda, ye una mena común del cereal triticum (trigu). Pertenez a los tetraploides darréu de la so conformación por 14 cromosomes. La escanda ye un cereal d'iviernu propiu de climes fríos y terrenos probes ente los 400 y 600 m d'altor sobro'l mar. La grana d'escanda xorrez nes espigues arrodiada d'una cubierta o poxa que protexe'l granu o semiente. Esti granu con poxa, denómase erga. La sema de la escanda faise nos meses de payares, avientu y dalgunes vegaes, tamién en xineru. La sema faise a voleo, y non col granu, sinon cola erga. Recuéyese n'agostu.
N'antigüedá foi la especie de trigu más importante pa la humanidá, pero anguaño ta cásique escosao, darréu que namás se caltienen en dalgunes rexones de la India y Asturies (Proaza y Grao).
El so cultivu documéntase per primera vegada n'escavaciones arqueolóxiques de tres castros en niveles prerromanos, na so variedá Triticum dicoccum, concretamente na Campa Torres (Xixón), el Picu Castiellu de Moriyón/Miravalles (Villaviciosa) y el Castiellu de Camoca (Villaviciosa) sieglos VIII -VI e.C.. Nel sieglu X apaez na documentación del cenobiu de San Vicente d'Uviéu como iscanla, iscanlula, scandula, scanla. Dende la Edá Media hasta bien entrao nel sieglu XIX, la escanda y el trigu foren usaos pa pagar los foros o rentes de les tierres n'especie. Nel pueblu d'Ambás (conceyu de Grau) hasta 1920, entá pagaben el foro en copines de granu d'escanda.
Entá podemos alcontrar n'Asturies:
El pantodunu ye'l pan que se fai ensin cribar la fariña d'escanda
El Triticum dicoccoides o escanda, ye una mena común del cereal triticum (trigu). Pertenez a los tetraploides darréu de la so conformación por 14 cromosomes. La escanda ye un cereal d'iviernu propiu de climes fríos y terrenos probes ente los 400 y 600 m d'altor sobro'l mar. La grana d'escanda xorrez nes espigues arrodiada d'una cubierta o poxa que protexe'l granu o semiente. Esti granu con poxa, denómase erga. La sema de la escanda faise nos meses de payares, avientu y dalgunes vegaes, tamién en xineru. La sema faise a voleo, y non col granu, sinon cola erga. Recuéyese n'agostu.
