dcsimg

Desmostachya bipinnata ( Polish )

provided by wikipedia POL
ilustracja Systematyka[1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad Euphyllophyta Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad jednoliścienne Rząd wiechlinowce Rodzina wiechlinowate Rodzaj Desmostachya Nazwa systematyczna Desmostachya bipinnata (L.) Stapf
W. T. Thiselton-Dyer, Fl. cap. 7:632. 1900 Synonimy

Poa cynosuriodes Retz.
Eragrostis cynosuriodes (Retz.) P. Beauv.

Desmostachya bipinnatagatunek trawy opisywany w Wedach jako kuśa, często wspominany w mitach indyjskich, używany w kulcie hinduistycznym. Również na asanie z tej trawy medytował Budda Siakjamuni w Bodh Gaya.

Rozmieszczenie geograficzne

Zasięg geograficzny tego gatunku obejmuje kraje północnej Afryki, Bliskiego Wschodu, południowej i południowo-wschodniej Azji[2].

Morfologia

Pokrój
Gęstokępowa trawa o wysokości do 1 m. Wykształca kłącza.
Liście
Niemal wyłącznie odziomkowe. Pochwa liściowa gładka, podobnej szerokości jak blaszka liściowa. Języczek liściowy w postaci orzęsionej błonki o długości do 1 mm. Blaszka liściowa osiąga długość 10–50 cm i szerokość 2–6 mm. Brzegi liści szorstkie, ostre.
Kwiaty
Zebrane w wiechowate kwiatostany, których oś ma 15-40 cm długości.

Znaczenie w hinduizmie

Ten gatunek trawy o ostrych źdźbłach, używany był i jest w wedyjskich rytuałach, symbolizując żywioł wody. Roślina poświęcona jest bóstwu planety Ketu[3].

Geneza świętości

Trawa uważana za świętą[4]. Kuśa uzyskała status rośliny sakralnej dzięki wierzchowcowi (wahana) Wisznu – potężnemu orłowi Garudzie. Gdy ten wykradł naczynie amryty z dewaloki, zaniósł je wężom i postawił na trawie kuśa. Gdy węże dokonywały ablucji, naczynie zabrał Indra – wróciwszy mogły jedynie lizać trawę, na której uprzednio stało. Wtedy wężom rozdwoiły się języki, natomiast trawa, której dotknął napój nieśmiertelności stała się rośliną świętą.

Recepcja w literaturze

Roślina ta jest często wzmiankowana w literaturze religijnej hinduizmu :

Znaczenie w buddyzmie

Po okresie praktyk ascetycznych, Budda napotkał ścinacza traw – bramina Sotthijię i wziął od niego pęk trawy kuśa na matę. Tak przygotowany usiadł pod drzewem figowym, twarzą zwrócony na zachód. Postanowił nie wstawać dopóki nie osiągnie oświecenia.

Zobacz też

Przypisy

  1. Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2009-06-13].
  2. Desmostachya bipinnata (ang.). GRIN Germplasm Resources Information Network. [dostęp 28 lipca 2008].
  3. Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red. nauk.). Wyd. 1. T. 1. Katowice: Wydawnictwo "Książnica", 1998, s. 466. ISBN 83-7132-369-7.
  4. 13.3.4. Mahiszamardini. W: Barbara Grabowska: Ćandi, Sati, Parwati. Z dziejów literatury indyjskiej. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2012, s. 209. ISBN 978-83-235-0846-5.

Bibliografia

  1. Władimir Erman, Eduard Tiomkin: Mity starożytnych Indii. Wyd. 1. Bydgoszcz: 1987. ISBN 83-7003-053-X.

Linki zewnętrzne

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Desmostachya bipinnata: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL

Desmostachya bipinnata – gatunek trawy opisywany w Wedach jako kuśa, często wspominany w mitach indyjskich, używany w kulcie hinduistycznym. Również na asanie z tej trawy medytował Budda Siakjamuni w Bodh Gaya.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL