dcsimg

Allium ( Guarani )

provided by wikipedia emerging languages

Allium hína ka'avo aty (jueheguaty) ojejuhu imbytépe heta ka'avo yvypóra oipuruite tembi'u apópe, ka'avo hyakuã mbaretéve ha ojeipuru ombohe hag̃ua tembi'u. Ojeikuaa ko aty ipýpe umi sevói opaichagua, áho, puérro kuéra ha sevói'i avei.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Allium ( Scots )

provided by wikipedia emerging languages

Allium is a monocot genus o flouerin plants, informally referred tae as the ingan genus. The generic name Allium is the Laitin wird for garlic.[1] The genus, includin the various edible ingans, garlics, chives, an leeks, haes played a pivotal role in cuikin warldwide, as the various pairts o the plants, aither raw or cuiked in mony ways, produce a lairge variety o flavors an texturs.

Species

See Leet o Allium species for a full leet. Some important species include:

References

  1. Umberto Quattrocchi. 2000. CRC World Dictionary of Plant Names volume I, page 91. CRC Press: Boca Raton; New York; Washington,DC;, USA. London, UK. ISBN 978-0-8493-2673-8 (set)
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Allium ( Vls )

provided by wikipedia emerging languages

't Lookgeslacht Allium is e geslacht van êenzoadlobbige plantn van de familie Amaryllidaceae. Ze zyn styf belangryk in de voedienge van de mens mei sôortn groensel, kruudn en smoakversterkers lyk poreie, andjoen, look, sjalottn en bieslook.

Allium is êen van de oungeveer zeevnenviftig geslachtn van bloeinde plantn mei mêer of 500 sôortn.

Ênigte sôortn
  • Allium ascalonicum (Sjalotte)
  • Allium carinatum (Berglook)
  • Allium cepa (Andjoen)
  • Allium fistulosum
  • Allium fistulosum var. bulbifera
  • Allium oleraceum
  • Allium paradoxum
  • Allium porrum (Poreie of pret)
  • Allium sativum (Geweune look)
  • Allium scorodoprasum
  • Allium schoenoprasum (Bieslook)
  • Allium triquetrum
  • Allium ursinum (Beirlook)
  • Allium vineale
  • Allium zebdanense
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Allium ( Occitan (post 1500) )

provided by wikipedia emerging languages

Lo genre Allium conten de plantas monocotiledonas de la familha de mas Amarillidacèas (unes autors l'an classificat dins las Liliacèas). Los alhs son un genre important dins l'alimentacion umana, que comprend fòrça plantas alimentàrias, condimentàrias e amb vertuts medicinalas[1],[2].

Es a aqueste genre qu'apartenon lo pòrre, la ceba, l'alh cultivat, l'escalonha, la cebola e la ceboleta.

Mai sovent, son de plantas de bulbs. Unas espècias presentan en mai de la reproduccion sexuada per granas un mòde de multiplicacion vegetativa per bulbilhs al nivèl de la soca o de las inflorescéncias.

Caracteristicas del genre

Los alhs son des plantas erbacèas, vivaças, bulbosas (las espècias cultivadas o son subretot per lor bulb), de fuèlhas simplas radicalas. Las flors forman en mai sovent una ombèla al tèrme d'una ampa nuda. Abans l'espelida, l'ombèla es tota cobèrta d'una bractèa membranosa nomenada espata. Cada flor es constituida de sièis tepals (tres petals e tres sepals petaloids identics). Conten sièis etaminas qu'enròdan un estil sortissent de tres carpèlas soúdadas. Lo fruch es una capsula. Fòrça d'espècias an una odor d'alh (o ceba) a vegada plan fòrta, mas d'autras son totalament inodoras.

Lo genre se trapa mai sovent dins las regions temperadas caudas e subtropicalas.

Etimologia

Lo genre Allium ten son nom dirèctament del nom latin de l'alh. Lo mot derivariá del celtic all significant « brutlant, acre » (coma las propriats de l'alh).

Espècias comunas

Selection of cultivated Alliums.jpg

Segon Tela Botanica (France métro) (10 d'octobre de 2004)[3]:

Galariá

Lista de las espècias

Segon paramètre « Kew liste » pas reconegut:

Nòtas e referéncias

  1. Eric Block: Garlic and Other Alliums: The Lore and the Science Royal Society of Chemistry, Cambridge 2010. (ISBN 978-0-85404-190-9).
  2. Dilys Davies, Alliums: The Ornamental Onions, Timber Press, 1992 (ISBN 0-88192-241-2).
  3. Tela Botanica (France métro), consultat lo 10 d'octobre de 2004

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Allium ( Javanese )

provided by wikipedia emerging languages

Bawang prei (Allium ampeloprasum utawi Allium porrum) punika kagolong wonten ing génus Allium inggih punika kulawarga bawang. Raosipun punika mèmper kaliyan bawang bombai. Bawang prei punika kathah dipun-ginakaken wonten ing olahan Eropa. Padatanipun dipuntumis wonten ing mentéga dumugi alum sadèrèngipun dipuncampur kaliyan dhaharan sanès. Bawang prei punika kalebet komponèn ingkang wigati wonten ing masakan Perancis ing antawisipun vichyssoise (sup sedhep mawi kentang lan bawang prei) lan ugi sup Skotlandia kados déné bubur Scottish lan cock-a-leekie. Bawang prei punika kalebet salah satunggaling sayuran nasional negeri Wales.

Habitat

Allium ampeloprasum dipunwastani minangka tuwuhan asli ing kathah negara ing sakiwa tengenipun Laut Hitam, Laut Adriatik, lan Laut Tengah saking Portugal dumugi Mesir lan Rumania. Wonten ing Rusia lan Ukraina dipunwastani invansif, kejawi wonten ing Crimea minangka tuwuhan asli. Ugi kalebet tuwuhan asli ing Etiopia, Uzbekistan, Iran lan Irak. Ugi dipunwastani alamiah wonten ing Britania Raya, Irlandia, Ceko, negara-negara Baltik, Belarus, Azores, Madeira, Canary Islands, Armenia, Azerbaijan, Pakistan, Tiongkok, Australia (sedaya negara bagéyan kejawi Queensland lan Tasmania), Mexico, Dominican Republic, Puerto Rico, Haiti, Amerika Serikat (wewengkon kidul-wetan California, New York, Ohio lan Illinois), Galápagos, sarta Argentina.[2][3][4][5][6]

Galèri

Pirsani ugi

Rujukan

Pranala njawi

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Penulis lan editor Wikipedia

Allium ( Nan )

provided by wikipedia emerging languages

Allium

Chéng

Chéng chin chē, ē-kha chit kúi chióng te̍k-pia̍t ū keng-chè kè-ta̍t:

Tô͘

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Allium ( Albanian )

provided by wikipedia emerging languages
Allium -
Allium angulosum Seleksionimi shkencor Lloji: Bimë Dega: Magnoliophyta Klasa: Liliopsida Fisi: Asparagales Familja: Alliaceae Grupi: Allium Antarët

Shiko Lista

Lista e antarëve

  • Allium acutiflorum Loisel.
  • Allium ampeloprasum L.
  • Allium angulosum L.
  • Allium ascalonicum
  • Allium atroviolaceum
  • Allium carinatum L.
  • Allium cepa L. - (Qepa)
  • Allium chamaemoly L.
  • Allium commutatum
  • Allium consimile Jord. ex Gren.
  • Allium corsicum Jauzein, J.M.Tison, Deschâtres & H.Couderc
  • Allium ericetorum Thore
  • Allium fistulosum L.
  • Allium flavum L.
  • Allium flexum Waldst. & Kit.
  • Allium guttatum Steven
  • Allium leucanthum K. Koch
  • Allium lineare L.
  • Allium lusitanicum Lam.
  • Allium moly L.
  • Allium montenegrinum Beck & Szyszyl
  • Allium moschatum L.
  • Allium multibulbosum Jacqu.
  • Allium narcissiflorum Vill.
  • Allium neapolitanum Cirillo
  • Allium nebrodense Guss.
  • Allium nigrum L.
  • Allium oleraceum L.
  • Allium oporinanthum Brullo etc.
  • Allium oschaninii B. Fedtsch
  • Allium pallens L.
  • Allium paniculatum L.
  • Allium paradoxum (M. Bieb) G. Don
  • Allium parciflorum Viv.
  • Allium pendulinum Ten.
  • Allium permixtum Guss.
  • Allium polyanthum Schult. & Schult. f.
  • Allium porrum L. - (Preshi : - pras (Shqipër e Veriut), purri (Vuthaj, Rugovë) )
  • Allium ramosum L.
  • Allium roseum L.
  • Allium rotundum L.
  • Allium sativum L. (Hudhra)
  • Allium savii Parl.
  • Allium scaberrimum J. Serres
  • Allium schoenoprasum L.
  • Allium scorodoprasum L.
  • Allium senescens L.
  • Allium sphaerocephalon L.
  • Allium suaevolens Jacqu.
  • Allium subhirsutum L.
  • Allium tenuiflorum Ten.
  • Allium tourneuxii Chabert
  • Allium trifoliatum Cirillo
  • Allium tuberosum Spreng.
  • Allium ursinum]] L.
  • Allium victorialis L.
  • Allium vineale L.

Shiko dhe këtë

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorët dhe redaktorët e Wikipedia

Allium: Brief Summary ( Scots )

provided by wikipedia emerging languages

Allium is a monocot genus o flouerin plants, informally referred tae as the ingan genus. The generic name Allium is the Laitin wird for garlic. The genus, includin the various edible ingans, garlics, chives, an leeks, haes played a pivotal role in cuikin warldwide, as the various pairts o the plants, aither raw or cuiked in mony ways, produce a lairge variety o flavors an texturs.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Allium: Brief Summary ( Occitan (post 1500) )

provided by wikipedia emerging languages

Lo genre Allium conten de plantas monocotiledonas de la familha de mas Amarillidacèas (unes autors l'an classificat dins las Liliacèas). Los alhs son un genre important dins l'alimentacion umana, que comprend fòrça plantas alimentàrias, condimentàrias e amb vertuts medicinalas,.

Es a aqueste genre qu'apartenon lo pòrre, la ceba, l'alh cultivat, l'escalonha, la cebola e la ceboleta.

Mai sovent, son de plantas de bulbs. Unas espècias presentan en mai de la reproduccion sexuada per granas un mòde de multiplicacion vegetativa per bulbilhs al nivèl de la soca o de las inflorescéncias.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Allium: Brief Summary ( Javanese )

provided by wikipedia emerging languages

Bawang prei (Allium ampeloprasum utawi Allium porrum) punika kagolong wonten ing génus Allium inggih punika kulawarga bawang. Raosipun punika mèmper kaliyan bawang bombai. Bawang prei punika kathah dipun-ginakaken wonten ing olahan Eropa. Padatanipun dipuntumis wonten ing mentéga dumugi alum sadèrèngipun dipuncampur kaliyan dhaharan sanès. Bawang prei punika kalebet komponèn ingkang wigati wonten ing masakan Perancis ing antawisipun vichyssoise (sup sedhep mawi kentang lan bawang prei) lan ugi sup Skotlandia kados déné bubur Scottish lan cock-a-leekie. Bawang prei punika kalebet salah satunggaling sayuran nasional negeri Wales.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Penulis lan editor Wikipedia

Kobołk ( Lower Sorbian )

provided by wikipedia emerging languages

Kobołk[1][2] (Allium) jo rod z pódswójźby kobołkowych rostlinow (Allioideae) znutśika amarylisowych rostlinow (Amaryllidaceae).

Systematika

Wopśimjejo slědujuce družyny:

Nožki

  1. 1,0 1,1 Starosta: Dolnoserbsko-nimski słownik, Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch, Bautzen 1999, ISBN 3-7420-1096-4, bok 185
  2. 2,0 2,1 W internetowem słowniku: Knoblauch

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Kobołk: Brief Summary ( Lower Sorbian )

provided by wikipedia emerging languages

Kobołk (Allium) jo rod z pódswójźby kobołkowych rostlinow (Allioideae) znutśika amarylisowych rostlinow (Amaryllidaceae).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Look ( North Frisian )

provided by wikipedia emerging languages
Amrum.pngTekst üüb Öömrang

Look (Allium) as en plaantenskööl uun det famile faan a Amaryllisplaanten (Amaryllidaceae). Diar hiar 13 bit 16 onersköölen mä amanbi 940 slacher tu. Föl slacher haa en skarepen stirem, det komt faan't Alliin diar uun.

Enkelt slacher

Onersköölen

A. subg. Allium – A. subg. Amerallium – A. subg. Anguinum – A. subg. Bromatorrhiza – A. subg. Butomissa – A. subg. Caloscordum – A. subg. Cepa – A. subg. Cyathophora – A. subg. Melanocrommyum – A. subg. Microscordum – A. subg. Nectaroscordum – A. subg. Polyprason – A. subg. Porphyroprason – A. subg. Reticulatobulbosa – A. subg. Rhizirideum – A. subg. Vvedenskya

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Look: Brief Summary ( North Frisian )

provided by wikipedia emerging languages

Look (Allium) as en plaantenskööl uun det famile faan a Amaryllisplaanten (Amaryllidaceae). Diar hiar 13 bit 16 onersköölen mä amanbi 940 slacher tu. Föl slacher haa en skarepen stirem, det komt faan't Alliin diar uun.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Piyoz ( Uzbek )

provided by wikipedia emerging languages

Piyoz (Allium) — loladoshlar oilasiga mansub ikki yillik va koʻp yillik oʻtsimon oʻsimliklar turkumi, sabzavot va manzarali ekin. Shim. yarim sharda 500 ga yaqin turi maʼlum. Eng koʻp turlari Oʻrta Osiyo, Kavkaz, Sharqiy Sibirda, kamroq turi Yevropada va Uzoq Sharqda uchraydi. Oʻzbekistonda P.ning doyra piyoz (qirqbarg piyoz), piskom P. (togʻ piyoz), koʻrimsiz piyoz, gʻadir-budur piyoz, havorang P. (gulpiyoz), yovvoyisarimsoq P., sarimsoq P. (sarimsoq), Shubert P.i (choʻchqa piyoz), qoratov piyozi (choʻchqaquloq), novcha piyoz (anzur piyoz), chimyon P., Seversov P. i kabi 15 yovvoyi turi usadi. Asosan, 6 turi — osh P. (vatani Oʻrta Osiyo va Afgʻoniston), batun P. (vatani Sharqiy Sibirning janubi), porey P. (vatani Oʻrta dengiz boʻylari) va boshqa ekib yetishtiriladi.

Eng koʻp tarqalgan turi osh P. (A. cepa L.) tuproq unumdorligiga gʻoyat talabchan, sovuqqa chidamli va oʻta namsevar sabzavot ekini. Oʻrta Osiyodan tashqari AQSH, Bolgariya, Ispaniya, Misr, Fransiya, Italiya va Yaponiyada koʻp ekiladi. Oʻzbekistonda 2 yillik, ayrim mamlakatlarda 2 va 4 yillik ekin. P. boshlari yapaloq, uzunchoq yoki yumaloq. Tarkibida (navlariga qarab) 2,4—14% qand, 2—13,9 mg% S vitami-ni, efir moyi, bargida esa 19—57,7 mg% S vitamini, shuningdek, A, V,, V2 vitaminlari va 1,3—5,9 mg% A pro-vitamini, limon va olma kislotalar, fitonsidlar va boshqa bor.

P. boshi poyasining shoxlanishiga qarab kam, oʻrtacha va kup uyali navlarga ajratiladi. Kam uyali navlar 1, ayrim hollarda 2, oʻrta uyali navlar 2— 3, koʻp uyali navlar 5 va undan kup piyozboshlar hosil qiladi. Taʼmiga kura, osh piyoz navlari achchiq, yarim achchik, va chuchuk turlarga ajratiladi.

P., asosan, ovqatga ishlatiladi. Tabobatda oshqozon-ichak, nafas organlari va yurak-tomir sistemasi kasalliklarini davolashda foydalaniladi. Osh P. bir yoki bir necha generativ va vegetativ kurtaklar joylashgan qisqa poyadan iborat. Guli ikki jinsli. Il-dizi popuk ildiz. Urugʻi uch qirrali, 1000 donasi 2,5—4 g . P. janubiy, gʻar-biy, sharqiy kenja turlarga boʻlinadi. Oʻzbekiston va Qozogʻiston janubida janubiy va, qisman, gʻarbiy kenja turga oid mahalliy navlar tarqalgan. Bularga Andijon oq P.i (yirik, oq), Samarqand qizil 172 P.i (dumaloqyassi, qizil), margʻilon P.i yoki tuxum P. (choʻzik, tuxumsimon, oq), Qoratol P.i( dumalok, tillarang), Farobi (yirik, dumaloqyassi, oq), Kaba 132 (yirik, dumaloq, jigarrangsarik), Tungani-56 (dumaloqyassi, toʻq binafsharang) va Ispan 313 (yirik, dumaloq, och sarik) P.lari va boshqa kiradi.

Oʻrta Osiyo, jumladan, Oʻzbekistonda 1-yili dalaga urugʻi sepilib, isteʼmol uchun osh P. (boshpiyoz) olinadi. 2-yili bosh P. ekilib, urugʻ olinadi. Oʻzbekiston sharoitida P. ekiladigan yer iloji boricha begona oʻtlar chiqmaydigan qilib tayyorlanadi, kuzgi shudgor erta oʻtka-ziladi, kultivatsiya qilinadi, mola bosiladi. P. ekiladigan yerning gektariga 20—25 t chirigan goʻng , texnologiya talablariga koʻra mineral oʻgʻitlar solinadi. Oʻrta Osiyoda P. 3 muddatda: erta koʻklamda (fev. oxiri — mart boshlari-da); yozkuzda (avg . oxiri — sentabr boshlarida) va kech kuzda (noyab.da, "toʻqson bosdi") ekiladi.

P. sabzavot va dala almashlab ekish tizimida yetishtiriladi. Eng yaxshi oʻtmishdoshlar — karam, pomidor, bodring , kuzgi don ekinlari angʻizi, kartoshka. Oʻsuv davrida oziklantiriladi, sugʻoriladi (yer osti suvlari chukur joylashgan boʻz tuprokli yerlarda 12, oʻtloqibotqoqi tuproklarda 7—8 marta), qoʻlda yoki kimyoviy usulda oʻtoqqilinadi. Sentabr oxiri — okt. boshlarida qazilib, avval dalada, keyin usti yopiq joylarda kuritiladi, saralanadi, har xil chiqitlardan tozalanadi. Hosildorligi 120 dan 400—600 s/ga. Urugʻ olishda saralangan, navdor P. boshi (noʻsh) egatlarga ekiladi. Mayda P. boshchalarini noʻsh qilib erta bahorda koʻkpiyoz va yoz boshida bosh piyoz olish uchun P. boshi (noʻsh) kdsaladi- P. urugʻi iyun oxiri — iyul boshlarida yetiladi. Gektaridan oʻrtacha 3—5 s, ayrim xoʻjaliklarda 10 s gacha urugʻ olinadi.

Asosiy zararkunandal ar i: P. pashshasi, tamaki shirasi, P. parvonasi; kasal l ikl ar i : boʻyin chirishi, soxta kul, k°RakUya> virus kasalliklari.

Osh P. va uning noʻshidan tashqari, P.ning batun, porey, shnitt, shalot va juda koʻp boshqa turlari ham ozik-ovkatga ishlatiladi. Batun P., (A.fi stulosum) piyoz bosh tugmaydigan koʻp yillik oʻsimlik. Bir joyda 3—4 yil usadi (Salatniy 35 navi). Barglari 25—30 sm boʻlganda— may oxirida yigʻishtiriladi. Hosildorligi 300 s/ga. Porey P. (A. porrum)— piyozbosh tugmaydigan koʻp yillik oʻsimlik. Uzun nishtarsimon bargli, soxta poyali koʻp yillik oʻsimlik. Hosildorligi 250 s/ga. Shnitt (Sibir) P. (A. scho-enoprasum) — vatani Janubiy Osiyo boʻlgan koʻp yillik oʻsimlik. Kam miqdorda yetishtiriladi. Kuchli shoxlanadi — 3 yoshlisi 50 tagacha barg chiqaradi. Bargida 70–105 mg% S vita-mini bor. Sovuqqa oʻta chidamli, hosildorligi 150—200s/ga. Shalot P. (A. ascalonicum) — vatani Janubiy Osiyo boʻlgan kup yillik usimlik. P. boshchalari mayda. Asosan, Kavkazda ochik va yopiq (himoyalangan) tuprokqa bahorda ekiladi. P.ning vegetativ koʻpayadigan sarimsoq P. (A.sativum) turi qimmatli sabzavot ekini (qarang Sarimsoq). P.ning ayrim yovvoyi turlari bargi yoki piyozboshi isteʼmol qilinadi, piskom P. (A. pskemens) kabi boʻyi 1 m ga boradigan ayrim turlari manza-rali bogʻdorchiliqsa ekiladi.

Orip Qodirxoʻjayev.[1]

Manbalar

  1. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya mualliflari va muharrirlari

Piyoz: Brief Summary ( Uzbek )

provided by wikipedia emerging languages

Piyoz (Allium) — loladoshlar oilasiga mansub ikki yillik va koʻp yillik oʻtsimon oʻsimliklar turkumi, sabzavot va manzarali ekin. Shim. yarim sharda 500 ga yaqin turi maʼlum. Eng koʻp turlari Oʻrta Osiyo, Kavkaz, Sharqiy Sibirda, kamroq turi Yevropada va Uzoq Sharqda uchraydi. Oʻzbekistonda P.ning doyra piyoz (qirqbarg piyoz), piskom P. (togʻ piyoz), koʻrimsiz piyoz, gʻadir-budur piyoz, havorang P. (gulpiyoz), yovvoyisarimsoq P., sarimsoq P. (sarimsoq), Shubert P.i (choʻchqa piyoz), qoratov piyozi (choʻchqaquloq), novcha piyoz (anzur piyoz), chimyon P., Seversov P. i kabi 15 yovvoyi turi usadi. Asosan, 6 turi — osh P. (vatani Oʻrta Osiyo va Afgʻoniston), batun P. (vatani Sharqiy Sibirning janubi), porey P. (vatani Oʻrta dengiz boʻylari) va boshqa ekib yetishtiriladi.

Eng koʻp tarqalgan turi osh P. (A. cepa L.) tuproq unumdorligiga gʻoyat talabchan, sovuqqa chidamli va oʻta namsevar sabzavot ekini. Oʻrta Osiyodan tashqari AQSH, Bolgariya, Ispaniya, Misr, Fransiya, Italiya va Yaponiyada koʻp ekiladi. Oʻzbekistonda 2 yillik, ayrim mamlakatlarda 2 va 4 yillik ekin. P. boshlari yapaloq, uzunchoq yoki yumaloq. Tarkibida (navlariga qarab) 2,4—14% qand, 2—13,9 mg% S vitami-ni, efir moyi, bargida esa 19—57,7 mg% S vitamini, shuningdek, A, V,, V2 vitaminlari va 1,3—5,9 mg% A pro-vitamini, limon va olma kislotalar, fitonsidlar va boshqa bor.

P. boshi poyasining shoxlanishiga qarab kam, oʻrtacha va kup uyali navlarga ajratiladi. Kam uyali navlar 1, ayrim hollarda 2, oʻrta uyali navlar 2— 3, koʻp uyali navlar 5 va undan kup piyozboshlar hosil qiladi. Taʼmiga kura, osh piyoz navlari achchiq, yarim achchik, va chuchuk turlarga ajratiladi.

P., asosan, ovqatga ishlatiladi. Tabobatda oshqozon-ichak, nafas organlari va yurak-tomir sistemasi kasalliklarini davolashda foydalaniladi. Osh P. bir yoki bir necha generativ va vegetativ kurtaklar joylashgan qisqa poyadan iborat. Guli ikki jinsli. Il-dizi popuk ildiz. Urugʻi uch qirrali, 1000 donasi 2,5—4 g . P. janubiy, gʻar-biy, sharqiy kenja turlarga boʻlinadi. Oʻzbekiston va Qozogʻiston janubida janubiy va, qisman, gʻarbiy kenja turga oid mahalliy navlar tarqalgan. Bularga Andijon oq P.i (yirik, oq), Samarqand qizil 172 P.i (dumaloqyassi, qizil), margʻilon P.i yoki tuxum P. (choʻzik, tuxumsimon, oq), Qoratol P.i( dumalok, tillarang), Farobi (yirik, dumaloqyassi, oq), Kaba 132 (yirik, dumaloq, jigarrangsarik), Tungani-56 (dumaloqyassi, toʻq binafsharang) va Ispan 313 (yirik, dumaloq, och sarik) P.lari va boshqa kiradi.

Oʻrta Osiyo, jumladan, Oʻzbekistonda 1-yili dalaga urugʻi sepilib, isteʼmol uchun osh P. (boshpiyoz) olinadi. 2-yili bosh P. ekilib, urugʻ olinadi. Oʻzbekiston sharoitida P. ekiladigan yer iloji boricha begona oʻtlar chiqmaydigan qilib tayyorlanadi, kuzgi shudgor erta oʻtka-ziladi, kultivatsiya qilinadi, mola bosiladi. P. ekiladigan yerning gektariga 20—25 t chirigan goʻng , texnologiya talablariga koʻra mineral oʻgʻitlar solinadi. Oʻrta Osiyoda P. 3 muddatda: erta koʻklamda (fev. oxiri — mart boshlari-da); yozkuzda (avg . oxiri — sentabr boshlarida) va kech kuzda (noyab.da, "toʻqson bosdi") ekiladi.

P. sabzavot va dala almashlab ekish tizimida yetishtiriladi. Eng yaxshi oʻtmishdoshlar — karam, pomidor, bodring , kuzgi don ekinlari angʻizi, kartoshka. Oʻsuv davrida oziklantiriladi, sugʻoriladi (yer osti suvlari chukur joylashgan boʻz tuprokli yerlarda 12, oʻtloqibotqoqi tuproklarda 7—8 marta), qoʻlda yoki kimyoviy usulda oʻtoqqilinadi. Sentabr oxiri — okt. boshlarida qazilib, avval dalada, keyin usti yopiq joylarda kuritiladi, saralanadi, har xil chiqitlardan tozalanadi. Hosildorligi 120 dan 400—600 s/ga. Urugʻ olishda saralangan, navdor P. boshi (noʻsh) egatlarga ekiladi. Mayda P. boshchalarini noʻsh qilib erta bahorda koʻkpiyoz va yoz boshida bosh piyoz olish uchun P. boshi (noʻsh) kdsaladi- P. urugʻi iyun oxiri — iyul boshlarida yetiladi. Gektaridan oʻrtacha 3—5 s, ayrim xoʻjaliklarda 10 s gacha urugʻ olinadi.

Asosiy zararkunandal ar i: P. pashshasi, tamaki shirasi, P. parvonasi; kasal l ikl ar i : boʻyin chirishi, soxta kul, k°RakUya> virus kasalliklari.

Osh P. va uning noʻshidan tashqari, P.ning batun, porey, shnitt, shalot va juda koʻp boshqa turlari ham ozik-ovkatga ishlatiladi. Batun P., (A.fi stulosum) piyoz bosh tugmaydigan koʻp yillik oʻsimlik. Bir joyda 3—4 yil usadi (Salatniy 35 navi). Barglari 25—30 sm boʻlganda— may oxirida yigʻishtiriladi. Hosildorligi 300 s/ga. Porey P. (A. porrum)— piyozbosh tugmaydigan koʻp yillik oʻsimlik. Uzun nishtarsimon bargli, soxta poyali koʻp yillik oʻsimlik. Hosildorligi 250 s/ga. Shnitt (Sibir) P. (A. scho-enoprasum) — vatani Janubiy Osiyo boʻlgan koʻp yillik oʻsimlik. Kam miqdorda yetishtiriladi. Kuchli shoxlanadi — 3 yoshlisi 50 tagacha barg chiqaradi. Bargida 70–105 mg% S vita-mini bor. Sovuqqa oʻta chidamli, hosildorligi 150—200s/ga. Shalot P. (A. ascalonicum) — vatani Janubiy Osiyo boʻlgan kup yillik usimlik. P. boshchalari mayda. Asosan, Kavkazda ochik va yopiq (himoyalangan) tuprokqa bahorda ekiladi. P.ning vegetativ koʻpayadigan sarimsoq P. (A.sativum) turi qimmatli sabzavot ekini (qarang Sarimsoq). P.ning ayrim yovvoyi turlari bargi yoki piyozboshi isteʼmol qilinadi, piskom P. (A. pskemens) kabi boʻyi 1 m ga boradigan ayrim turlari manza-rali bogʻdorchiliqsa ekiladi.

Orip Qodirxoʻjayev.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya mualliflari va muharrirlari

Pulla ( Quechua )

provided by wikipedia emerging languages

Pulla[1] (genus Allium) nisqaqa huk yurakunap rikch'anam, waranqamanta aswan rikch'aqniyuq.

Rikch'aqkuna

Kaymi huk pulla rikch'aqkuna:

Pukyukuna

  1. Louis Girault: Kallawaya - guérisseurs itinérants des Andes. Recherches sur les pratiques médicinales et magiques. Paris 1984.

Hawa t'inkikuna

  • Commons nisqapi ruray Commons nisqaqa multimidya kapuyninkunayuqmi kay hawa: Pulla.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Pulla: Brief Summary ( Quechua )

provided by wikipedia emerging languages

Pulla (genus Allium) nisqaqa huk yurakunap rikch'anam, waranqamanta aswan rikch'aqniyuq.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Sîr ( Kurdish )

provided by wikipedia emerging languages

Sîr (Allium sativum) riwekek ji malbata famîleya sîr û pîvazan (Allioideae) ye ku ew jî binekomeke Alliaceae ye. Strîlokên wê çi xavî, çi wekî biharbêhn (biharat) jî tên xwarin. Hin cureyên wê dikevin koma hejikan, lewra dibin hejik.

Di kulîna, pêjgeha kurd de cihekê wê yê girîng heye. Di gelek xwarinan de tê bikaranîn. Herwiha di bijîşkiya gelêrî û wêjeya kurd a devkî de navdar e. Ji sîra bejî re sîrim an sîrimok tê gotin. Bi şaşî li hin deveran jê re nanê çivîkan, nanê çûçikan tê gotin lê ew riwekek, herwiha pincarek din e.

Li dora 500-700 cureyên wê hene. Hin riwek hene gelek dişibin sîrimê, heger mirov wan jî bijmêre, cureyên wê ji hezarê derbastir dikin.


Cureyên wê di zanistiyê de

  • Binemal Butomissa: 2 beş:
  • Binemal Caloscordum (Herb.) R.M.Fritsch: 1 beş:
    • Be. Caloscordum (Herb.) Bak.
  • Binemal Microscordum: 1 Be.:
    • Sektion Microscordum Maxim.
  • Binemal Nectaroscordum: 1 Be.:
    • Sektion Nectaroscordum (Lindl.) Gren. & Godr. in der Neotropis:
  • Binemal Porphyroprason: 1 Be.:
    • Sektion Porphyroprason Ekberg:
      • Sîra sorsorî (Allium oreophilum C.A.Mey., Syn.: Allium ostrowskianum Regel)

Çavkanî

  1. http://www.ars-grin.gov/cgi-bin/npgs/html/genus.pl?403
  2. Brian Mathew: A review of Allium sect. Allium. Kew : The Royal Botanic Gardens, Kew, 1996, ISBN 0-947643-93-1
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Nivîskar û edîtorên Wikipedia-ê

Sîr: Brief Summary ( Kurdish )

provided by wikipedia emerging languages

Sîr (Allium sativum) riwekek ji malbata famîleya sîr û pîvazan (Allioideae) ye ku ew jî binekomeke Alliaceae ye. Strîlokên wê çi xavî, çi wekî biharbêhn (biharat) jî tên xwarin. Hin cureyên wê dikevin koma hejikan, lewra dibin hejik.

Di kulîna, pêjgeha kurd de cihekê wê yê girîng heye. Di gelek xwarinan de tê bikaranîn. Herwiha di bijîşkiya gelêrî û wêjeya kurd a devkî de navdar e. Ji sîra bejî re sîrim an sîrimok tê gotin. Bi şaşî li hin deveran jê re nanê çivîkan, nanê çûçikan tê gotin lê ew riwekek, herwiha pincarek din e.

Li dora 500-700 cureyên wê hene. Hin riwek hene gelek dişibin sîrimê, heger mirov wan jî bijmêre, cureyên wê ji hezarê derbastir dikin.

 src=

Allium caeruleum

 src=

Allium cepa (pîvaz)

 src=

Allium crispum

 src=

Allium cristophii

 src=

Allium fistulosum

 src=

Allium karataviense

 src=

Allium moly

 src=

Allium narcissiflorum

 src=

Allium neapolitanum

 src=

Allium pendulinum

 src=

Allium porrum (qurad)

 src=

Allium roseum

 src=

Allium rotundum

 src=

Allium-senescens

 src=

Allium subvillosum

 src=

Allium shevockii


license
cc-by-sa-3.0
copyright
Nivîskar û edîtorên Wikipedia-ê

Цыбуля (расьліна) ( Belarusian )

provided by wikipedia emerging languages
 src=
Цыбуліны цыбулі рэпчатай (Allium cepa)

Цыбуля (па-лацінску: Allium) — род двугадовай і шматгадовай травы сямейства лілейных (Liliaceae), часам вылучаецца ў адмысловае сямейства цыбулявых (Alliaceae). Утварае падземныя цыбуліны, якія маюць, як і зялёныя парасткі, характэрны востры смак і пах. Найбольш вядомы від — цыбуля рэпчатая (Allium cepa) паходжаньнем з Заходняй Азіі, уведзены ў культуру яшчэ ў глыбокай старажытнасьці. Расьліны дасягаюць вышыні 1,2 мэтру, лісьце цыліндрычнае, полае, сьцябло скарочанае падземнае (цыбуліна), кветкі сабраныя ў парасонік на вяршыні доўгага кветканоса. Замест кветак могуць разьвівацца дробныя паветраныя цыбулінкі, або дзеткі, якія здольныя даваць новыя расьліны.

Цыбуля рэпчатая (Allium cepa) — адна з самых холадаўстойлівых агародных расьлін і ў паўднёвых шыротах вырошчваецца круглы год. Вядома мноства гатункаў, уключаючы жывародзячыя (Allium cepa var. viviparum) утвараючыя паветраныя цыбулінкі, і шматгнёздавыя (Allium cepa var. solaninum) падземная цыбуліна якіх складаецца зь некалькіх самастойных цыбулін. Размножваюць цыбулю цыбулінамі і насеньнем. Насеньне альбо высейваюць непасрэдна ў глебу (затым усходы прарэжваюць), альбо ў шклярніцу (у канцы зімы) з наступнай перасадкай маладых расьлін у глебу. Цыбуля-сеянка і цыбуля-выбарак — гэта дробныя адно- і двугадовыя цыбуліны, ужываемыя ў ежу або дорашчываемыя да буйных памераў. Зялёная цыбуля (цыбуля-пяро) на продаж выганяюць з насеньня.

Сусьветная вытворчасьць цыбулі рэпчатага перавышае 19 мільёнаў тон у год. На першым месцы па гэтым паказчыку Кітай, на другім — Індыя. За імі ЗША, Японія, Гішпанія і Турцыя.

Некаторыя віды цыбулі — дэкаратыўныя расьліны. Адзін з найболей папулярных у гэтым сэнсе — цыбуля Маля (Allium moly) з жоўтымі кветкамі.

У ежу ўжываюць цыбуліны і лісьце не толькі цыбулі рэпчатай, але і некаторых іншых культурных відаў, у прыватнасьці цыбулі дудчатай (пясочнай, зімовай), званай таксама цыбуля-татарка (Allium fistulosum), цыбулі-батуну (Allium fistulosum), цыбулі-парэю (Allium porrum), цыбулі-рэзанцу, цыбулі-скарады, цыбулі-шніту (Allium schoenoprasum), цыбулі-шалёту (Allium ascalonicum) і часноку (Allium sativum).

Найболей незвычайны па зьнешнім выглядзе цыбуля-парэй, зімаўстойлівы двугадовы від. Ён шырока вырошчваецца ў Эўропе з антычнасьці і стаў нацыянальным сымбалям Уэльса. Яго дробная цыбуліна дае, як у касача, вузкае плоскае лісьце даўжынёй да 90 сантымэтраў на такім жа па даўжыні мясістым сьцябле, якое завяршаецца шчыльным парасонікам з ружаватага колеру кветак. Адбеленыя на паветры яшчэ на гародзе зялёныя часткі на смак не такія вострыя, як у цыбулі рэпчатай, іх ядуць без далейшай кулінарнай апрацоўкі, вараць, тушаць і кладуць у супы.

Цыбуля аскалёнская ці шалёт, верагодна, культагенны таксон, выведзены ў Азіі зь нейкая формы цыбулі рэпчатай. Лісьце вузкае, цыбуліны дробныя, вуглаватыя, разломваючыяся на зубкі. Яе ўжываюць ў ежу, як часнок, у марынаваным і сьвежым выглядзе ў якасьці заправы. У ЗША вырошчваецца ня шмат.

Цыбуля мядзьведжая, або чарамша (Allium ursinum), распаўсюджаны ў Эўразіі. Вышыня прыкладна 30 сантымэтраў. Лісьце плоскае, ланцэтнае шырынёй 2,5—5 сантымэтраў. Квітнее раньняй вясной; кветкі белыя, да 20 у плоскіх парасоніках. Цыбуліна выкарыстоўваецца як заправа. Расьліна ўвогуле прыгожая, аднак часночны пах абмяжоўвае яе выкарыстаньне ў дэкаратыўных мэтах.

Вонкавыя спасылкі

Commons-logo.svgсховішча мультымэдыйных матэрыялаў

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Аўтары і рэдактары Вікіпедыі

Цыбуля (расьліна): Brief Summary ( Belarusian )

provided by wikipedia emerging languages
 src= Цыбуліны цыбулі рэпчатай (Allium cepa)

Цыбуля (па-лацінску: Allium) — род двугадовай і шматгадовай травы сямейства лілейных (Liliaceae), часам вылучаецца ў адмысловае сямейства цыбулявых (Alliaceae). Утварае падземныя цыбуліны, якія маюць, як і зялёныя парасткі, характэрны востры смак і пах. Найбольш вядомы від — цыбуля рэпчатая (Allium cepa) паходжаньнем з Заходняй Азіі, уведзены ў культуру яшчэ ў глыбокай старажытнасьці. Расьліны дасягаюць вышыні 1,2 мэтру, лісьце цыліндрычнае, полае, сьцябло скарочанае падземнае (цыбуліна), кветкі сабраныя ў парасонік на вяршыні доўгага кветканоса. Замест кветак могуць разьвівацца дробныя паветраныя цыбулінкі, або дзеткі, якія здольныя даваць новыя расьліны.

Цыбуля рэпчатая (Allium cepa) — адна з самых холадаўстойлівых агародных расьлін і ў паўднёвых шыротах вырошчваецца круглы год. Вядома мноства гатункаў, уключаючы жывародзячыя (Allium cepa var. viviparum) утвараючыя паветраныя цыбулінкі, і шматгнёздавыя (Allium cepa var. solaninum) падземная цыбуліна якіх складаецца зь некалькіх самастойных цыбулін. Размножваюць цыбулю цыбулінамі і насеньнем. Насеньне альбо высейваюць непасрэдна ў глебу (затым усходы прарэжваюць), альбо ў шклярніцу (у канцы зімы) з наступнай перасадкай маладых расьлін у глебу. Цыбуля-сеянка і цыбуля-выбарак — гэта дробныя адно- і двугадовыя цыбуліны, ужываемыя ў ежу або дорашчываемыя да буйных памераў. Зялёная цыбуля (цыбуля-пяро) на продаж выганяюць з насеньня.

Сусьветная вытворчасьць цыбулі рэпчатага перавышае 19 мільёнаў тон у год. На першым месцы па гэтым паказчыку Кітай, на другім — Індыя. За імі ЗША, Японія, Гішпанія і Турцыя.

Некаторыя віды цыбулі — дэкаратыўныя расьліны. Адзін з найболей папулярных у гэтым сэнсе — цыбуля Маля (Allium moly) з жоўтымі кветкамі.

У ежу ўжываюць цыбуліны і лісьце не толькі цыбулі рэпчатай, але і некаторых іншых культурных відаў, у прыватнасьці цыбулі дудчатай (пясочнай, зімовай), званай таксама цыбуля-татарка (Allium fistulosum), цыбулі-батуну (Allium fistulosum), цыбулі-парэю (Allium porrum), цыбулі-рэзанцу, цыбулі-скарады, цыбулі-шніту (Allium schoenoprasum), цыбулі-шалёту (Allium ascalonicum) і часноку (Allium sativum).

Найболей незвычайны па зьнешнім выглядзе цыбуля-парэй, зімаўстойлівы двугадовы від. Ён шырока вырошчваецца ў Эўропе з антычнасьці і стаў нацыянальным сымбалям Уэльса. Яго дробная цыбуліна дае, як у касача, вузкае плоскае лісьце даўжынёй да 90 сантымэтраў на такім жа па даўжыні мясістым сьцябле, якое завяршаецца шчыльным парасонікам з ружаватага колеру кветак. Адбеленыя на паветры яшчэ на гародзе зялёныя часткі на смак не такія вострыя, як у цыбулі рэпчатай, іх ядуць без далейшай кулінарнай апрацоўкі, вараць, тушаць і кладуць у супы.

Цыбуля аскалёнская ці шалёт, верагодна, культагенны таксон, выведзены ў Азіі зь нейкая формы цыбулі рэпчатай. Лісьце вузкае, цыбуліны дробныя, вуглаватыя, разломваючыяся на зубкі. Яе ўжываюць ў ежу, як часнок, у марынаваным і сьвежым выглядзе ў якасьці заправы. У ЗША вырошчваецца ня шмат.

Цыбуля мядзьведжая, або чарамша (Allium ursinum), распаўсюджаны ў Эўразіі. Вышыня прыкладна 30 сантымэтраў. Лісьце плоскае, ланцэтнае шырынёй 2,5—5 сантымэтраў. Квітнее раньняй вясной; кветкі белыя, да 20 у плоскіх парасоніках. Цыбуліна выкарыстоўваецца як заправа. Расьліна ўвогуле прыгожая, аднак часночны пах абмяжоўвае яе выкарыстаньне ў дэкаратыўных мэтах.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Аўтары і рэдактары Вікіпедыі

ఏలియమ్ ( Telugu )

provided by wikipedia emerging languages

ఏలియమ్ (లాటిన్ Allium) పుష్పించే మొక్కలలో ఏలియేసి కుటుంబానికి చెందిన ప్రజాతి.

కొన్ని జాతులు

Allium acuminatum — tapertip onion
Allium ampeloprasum — (Broadleaf) wild leek

A. a. var. ampeloprasumelephant garlic
A. a. var. kurratkurrat
A. a. var. porrumleek

Allium anceps — twinleaf onion
Allium angulosum — mouse garlic
Allium aflatunense
Allium atrorubens — dark red onion
Allium caeruleum — blue globe onion
Allium campanulatum — dusky onion
Allium canadense — Canadian garlic
Allium cepa — garden onion
Allium cernuum — nodding onion
Allium chinense
Allium fistulosum — Welsh onion
Allium giganteum — giant onion
Allium hollandicum
Allium neapolitanum — white garlic
Allium nevii — Nevius' garlic
Allium nigrum — black garlic
Allium oleraceum — field garlic
Allium oschaninii — shallot
Allium paradoxum — Few-flowered garlic
Allium ramosum — wild Chinese chives
Allium sativum — cultivated garlic
Allium schoenoprasum — chives
Allium scorodoprasum — Sand leek
Allium sieberianum — Schult.f.
Allium textile — prairie onion
Allium tricoccum — wild leek, ramp
Allium triquetrum — three-cornered leek, triquetous garlic
Allium tuncelianum — Tunceli garlic
Allium tuberosum — Chinese chives
Allium ursinum — wild garlic, ramsons
Allium vineale — crow garlic, wild onion
See full list.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
వికీపీడియా రచయితలు మరియు సంపాదకులు

ხვარხვი ( Mingrelian )

provided by wikipedia emerging languages
 src=
ილუსტრაცია: ხვარხვიშ მეჯინა (Allium carinatum).
 src=
ხვარხვიშ ნათასა, ახმეტაშ მუნიციპალიტეტი.

ხვარხვი (ლათ. Állium) — ჟირწანიან დო მიარეწანიან ჩანარეფიშ გვარი, ნამუთ ორხველჷ ძარხუხუპიოლამეფიშ (ლათ. Asparagales) რანწკიშ ამარილიშობურეფიშ (ლათ. Amaryllidaceae) ფანიაშ ხვარხვიშნერეფიშ (ლათ. Alliaceae) გიმენფანიას (კინოხ ორხველუდჷ ლილიაშნერეფიშ ფანიას).

მენცარული ლათინური ჯოხო მეჩჷ კარლ ლინეიქ, — ლათ. allium — წჷმურს ლათინული ზიტყვა ნიორიშე, ნამუთ მუშჸურე, ალბეთ მერსხილი რე, კელტურ ზიტყვაწკჷმა allცაცხამუტი; მაჟირა ვერსიათ — წჷმურს ლათ. halareშურამი.

რსებენს ხვარხვიშ მუსხირენი ოშობათ გვარობა, ნამუთ რჩქვანელობურო ჩანს ოორუე გვერდოსფეროს. ხვარხვიშ ოდაბადეთ იკოროცხჷ — ობჟათე-ბჟადალი აზია.

თე გვარიშ შხვადოშხვა გვარობეფი ჩანს მინორეფს, სტეპეფს, ტყალეფს.

ბოტანიკური ეჭარუა

 src=
ბიბლაშ ჭიფე პიოლეფი

გვარიშ წჷმმარინაფალეფს უღჷნა დიდი, ონდეთ წარწილი სფეროშმოგვენი ხვარხვი, ნამუთ ფორილი რე მოჭითე, ჩე ვარდა იაშფერი ოფორუეთ.

ფურცელი ღაზამი რე ვარდა ორტყაფუშმოგვენი, ჟინჯიერი, მილიშობური, ღერი 1 მ-შახ ონჭუ. პიოლეფი ჭიფე რე, უსახიე, იდვალუაფჷ გჷრძე ღერს. ბიბლაშ დიამეტრი კანკალე გვარობას 40 სმ-ს ონჭუ.

პირანს მანგ-მარაშინათუთას. გჷმნაღელს ირძენს მარაშინათუთა-ეკენიას.

ჩანარიშ რაძა ნორთის უღჷ ლექინას ოჩინებე კვათირი „ხვარხვიშობური“ ვარდა „ნიორიშ“ შური.

ქიმიური აკოდგინალუა

ხვარხვიშ ბოქვეფი იკათუანს აზოტიშ მაკათური ნიფთიარობეფს (2,5 %-შახ), შხვა დო შხვა შანქარეფს (10—11 %) (გლუკოზას, ფრუქტოზას, სახაროზას, მალტოზას), ინულინიშ პოლისახარიდის, ფიტინს, ფლავონოიდ კვერცეტინი დო თიში გლუკოზიდეფი, ციმუეფი, შხვა დო შხვა ფერმენტეფი, კალციუმიშ, ფოსფორიშ ჯიმუეფი, ფიტონციდეფი, ლიმონიშ დო უშქურიშ ბჟეფი, ვიტამინეფი A (3,75 მგ %), B1 (60 მგ %), B2 (50 მგ %), PP (0,20 მგ %), C (10,5—33 მგ%), თაშნეშე ეთერზეთეფი კვათირი გიშაკერძაფილი შურით, ჩხვინდიშ დო თოლიშ ცქირცქამი დაცხიშ გჷმოღერზელუათ. ეთერზეთეფიშ თარ აკმადგინალჷ ნორთის წჷმარინუანს დისულფიდეფი დო სულფიდეფი.

ხვარხვიშ გვარობეფი

ხვარხვიშნერეფიშ ფანიას ოშობათ გვარობა რე. ხვარხვეფქ პიჯობურო შილებე დირთას ჟირ კატეგორიათ: დეკორატიულო დო ოჭკომალო, მორო თინეფშე კანკალე ჟირხოლო კატეგორიას ორხველჷ.

ოჭკომალი ხვარხვეფიშ არძაშე ჩინებული სახეეფს წჷმარინუანს:

დეკორატიული ხვარხვეფი (ალიუმი):

ლიტერატურა

  • სოროკოლეტოვა ე., სოროკოპუდოვა ო. „დეკორატიული ხახვები“ ჟურნალი „მეყვავილეობა“ N3, მაისი—ივნისი, გვ. 12—14, 2009

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

ხვარხვი: Brief Summary ( Mingrelian )

provided by wikipedia emerging languages
 src= ილუსტრაცია: ხვარხვიშ მეჯინა (Allium carinatum).  src= ხვარხვიშ ნათასა, ახმეტაშ მუნიციპალიტეტი.

ხვარხვი (ლათ. Állium) — ჟირწანიან დო მიარეწანიან ჩანარეფიშ გვარი, ნამუთ ორხველჷ ძარხუხუპიოლამეფიშ (ლათ. Asparagales) რანწკიშ ამარილიშობურეფიშ (ლათ. Amaryllidaceae) ფანიაშ ხვარხვიშნერეფიშ (ლათ. Alliaceae) გიმენფანიას (კინოხ ორხველუდჷ ლილიაშნერეფიშ ფანიას).

მენცარული ლათინური ჯოხო მეჩჷ კარლ ლინეიქ, — ლათ. allium — წჷმურს ლათინული ზიტყვა ნიორიშე, ნამუთ მუშჸურე, ალბეთ მერსხილი რე, კელტურ ზიტყვაწკჷმა all — ცაცხამუტი; მაჟირა ვერსიათ — წჷმურს ლათ. halare — შურამი.

რსებენს ხვარხვიშ მუსხირენი ოშობათ გვარობა, ნამუთ რჩქვანელობურო ჩანს ოორუე გვერდოსფეროს. ხვარხვიშ ოდაბადეთ იკოროცხჷ — ობჟათე-ბჟადალი აზია.

თე გვარიშ შხვადოშხვა გვარობეფი ჩანს მინორეფს, სტეპეფს, ტყალეფს.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors