dcsimg

Peribalus ( polonais )

fourni par wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Peribalusrodzaj pluskwiaków z rodziny tarczówkowatych.

Pluskwiaki o gęsto i czarno punktowanym, owalnym w obrysie ciele. Trzy końcowe człony czułków przynajmniej częściowo jasne, trzeci co najwyżej nieznacznie krótszy od drugiego[1]. U gatunków zachodniopalearktycznych nadustek nakryty policzkami (jugae)[2]. W częściach nasadowych szwów pleuralnych obecne czarne plamki. Śródpiersie z żeberkiem między biodrami. Na pleurytach zatułowia gruczoły zapachowe z długim kanałem wyprowadzającym, o otworach położonych z dala od bioder. Odwłok o drugim widocznym sternicie pozbawionym skierowanego w przód wyrostka[1]. Paramera samca w widoku bocznym bez ziarenkowanego guzka lub przedwierzchołkego zęba w części rzeźbionej, wyposażona w stożkowaty lub walcowaty wyrostek. Samicę charakteryzuje obecność w części nasadowej wydłużonego zbiorniczka spermateki 2–3 małych lub drobnych, skierowanych ku tyłowi wyrostków o palcowatym kształcie[2].

Rodzaj palearktyczny. W Polsce występuje tylko P. strictus[1].

Należą tu m.in.[3]:

Przypisy

  1. a b c Jerzy A. Lis: Klucze do oznaczania owadów Polski. T. XVIII: Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera. Cz. zeszyt 14: Tarczówkowate - Pentatomidae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 2000. ISBN 83-88518-05-4.
  2. a b J. Ribes, S. Pagola-Carte, I. Zabaleguj. On some Palaearctic Carpocorini (Hemiptera: Pentatomidae: Pentatominae). „Heteropterus Revista de Entomología”. 8 (2), s. 155-169, 2008.
  3. Peribalus. W: BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2016-06-05].
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL

Peribalus: Brief Summary ( polonais )

fourni par wikipedia POL

Peribalus – rodzaj pluskwiaków z rodziny tarczówkowatych.

Pluskwiaki o gęsto i czarno punktowanym, owalnym w obrysie ciele. Trzy końcowe człony czułków przynajmniej częściowo jasne, trzeci co najwyżej nieznacznie krótszy od drugiego. U gatunków zachodniopalearktycznych nadustek nakryty policzkami (jugae). W częściach nasadowych szwów pleuralnych obecne czarne plamki. Śródpiersie z żeberkiem między biodrami. Na pleurytach zatułowia gruczoły zapachowe z długim kanałem wyprowadzającym, o otworach położonych z dala od bioder. Odwłok o drugim widocznym sternicie pozbawionym skierowanego w przód wyrostka. Paramera samca w widoku bocznym bez ziarenkowanego guzka lub przedwierzchołkego zęba w części rzeźbionej, wyposażona w stożkowaty lub walcowaty wyrostek. Samicę charakteryzuje obecność w części nasadowej wydłużonego zbiorniczka spermateki 2–3 małych lub drobnych, skierowanych ku tyłowi wyrostków o palcowatym kształcie.

Rodzaj palearktyczny. W Polsce występuje tylko P. strictus.

Należą tu m.in.:

podrodzaj: Peribalus s.str. Peribalus strictus (Fabricius, 1803) podrodzaj: Asioperibalus Belousova, 2007 Peribalus congenitus Putshkov, 1965 Peribalus inclusus (Dohrn, 1860) podrodzaj: Tianocoris Belousova, 2007 Peribalus manifestus (Kiritshenko, 1952)
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL