Die Frauenschuhgattung Selenipedium gehört zur Pflanzenfamilie der Orchideen (Orchidaceae). Die etwa neun Arten sind von Zentralamerika bis zum nördlichen Teil Südamerikas verbreitet.[1]
Es handelt sich um terrestrisch wachsende, ausdauernde krautige Pflanzen. Die Wurzeln sind faserig, das Velamen radicum besteht aus nur einer Zellschicht, Wurzelhaare fehlen. Aus einem kurzen, fleischigen, stärkespeichernden Rhizom entspringen die aufrechten oder bogig überhängenden Stängel. Die 2 bis 5 Meter langen Stängel lehnen sich, wie Spreizklimmer, an umgebende Pflanzen an. Sie sind einfach oder verzweigt, am Grund etwas verholzt.
Die Laubblätter sind von dünner Textur, breit bis schmal lanzettlich geformt, spitz zulaufend, entlang der zahlreichen Blattadern gefältelt (plikative Knospenlage). Das Laubblatt geht in eine den Stängel umfassende Blattscheide über, es gibt kein Trenngewebe zum Blattgrund. Die Laubblätter sind glatt oder behaart, am Rand oft bewimpert.
Der endständige, traubige oder wenig verzweigte Blütenstand ist behaart. Die Tragblätter sind behaart. Der behaarte Blütenstandsstiel ist kurz. Die behaarte Blütenstandsachse enthält locker zahlreiche Blüten. Die resupinierten Blüten öffnen sich rasch hintereinander.
Die zwittrigen Blüten sind zygomorph und dreizählig. Der kurz gestielte, behaarte Fruchtknoten ist zylindrisch, recht schlank, dreikammrig mit axialer Plazentation. Sepalen und Petalen sind abgespreizt. Die Außenseite der Sepalen sind behaart. Das dorsales Sepal steht aufrecht, es ist mehr oder weniger konkav geformt. Die seitlichen Sepalen sind zu einem Synsepal verwachsen, dieses ist ähnlich dem dorsalen Sepal geformt, aber kleiner, recht tief konkav, an der Spitze zweizähnig. In der Knospe liegen die Sepalen valvat. Die freien Petalen sind mehr oder weniger linealisch-länglich. Die Lippe ist schuhförmig, aufgeblasen, mit keilförmiger Basis, der Rand rund um die Öffnung ist einwärts gewandt. Die Lippe ist größer als das Synsepal. Die Säule ist eher kurz und zylindrisch. Die Säule trägt zwei fruchtbare Staubblätter sowie ein unfruchtbares (Staminodium). Die beiden Staubblätter befinden sich seitlich der Narbe, sie sind kurz gestielt, rundlich, zweikammrig und enthalten den pudrigen oder klebrigen Pollen. Das Staminodium steht am Ende der Säule, es ist normalerweise länger als die Narbe, die Form ist artabhängig. Die Narbe ist sehr kurz gestielt, nach unten weisend, dreieckig geformt.
Die zylindrische bis spindelförmige Kapselfrüchte ist längs mit drei Rippen versehen. Die Blütenhüllblätter bleiben noch lange haften. Die Früchte verströmen einen Vanille-Duft. Die rundlichen Samen besitzen eine harte Samenschale.
Die meisten Arten gedeihen im Flachland, nur Selenipedium steyermarkii wurde bis in Höhenlagen von 1800 Metern angetroffen.
Selenipedium wurde 1854 von Heinrich Gustav Reichenbach in den Zeitschriften Bonplandia und Xenia orchidacea erstbeschrieben.[2] Der Gattungsname Selenipedium setzt sich zusammen aus selene für „Mond“ oder „Halbmond“, sowie pedilon, „Schuh“. Er bezieht sich auf die halbkreisförmig gebogenen Ränder der Lippe.
Innerhalb der Unterfamilie Cypripedioideae stellt Selenipedium die basale Gruppe dar:
Selenipedium
Das Verbreitungsgebiet erstreckt ist neotropisch. Es reicht von Panama über Venezuela und Kolumbien bis nach Ecuador, im Nordosten werden Trinidad, die Guayanas und der Nordosten Brasiliens besiedelt.[1] Die Verbreitung ist nur lückenhaft dokumentiert.
Die etwa neunSelenipedium-Arten sind:[1]
Die Informationen dieses Artikels stammen überwiegend aus:
Die Frauenschuhgattung Selenipedium gehört zur Pflanzenfamilie der Orchideen (Orchidaceae). Die etwa neun Arten sind von Zentralamerika bis zum nördlichen Teil Südamerikas verbreitet.
Selenipedium is a genus of the orchid family (Orchidaceae) (Subfamily Cypripedioideae). The genus has been given its own tribe, Selenipedieae, and subtribe, Selenipediinae.[1][2] It is abbreviated Sel in trade journals.
The name of the genus is derived from the Greek selen, which means "moon", and pedium, which means "slipper" (referring to the pouch).
The seed capsules of these Central and South American lady's slipper orchids were formerly used as vanilla substitutes, but selenipediums are now rarely cultivated. Partly this is because of the difficulty of doing so, but is probably also due to the relatively small size of the Selenipedium's flower. The wild flower's Amazonian habitat is also under threat, so extinction is a risk for all species of Selenipedium.
Accepted species include:[3]
Allied genera include Paphiopedilum, Mexipedium, Cypripedium and Phragmipedium - a genus containing several species formerly known as Selenipedium, such as Selenipedium caricinum (now Phragmipedium caricinum), and Selenipedium laevigatum (now Paphiopedilum philippinense).
Selenipedium is a genus of the orchid family (Orchidaceae) (Subfamily Cypripedioideae). The genus has been given its own tribe, Selenipedieae, and subtribe, Selenipediinae. It is abbreviated Sel in trade journals.
The name of the genus is derived from the Greek selen, which means "moon", and pedium, which means "slipper" (referring to the pouch).
The seed capsules of these Central and South American lady's slipper orchids were formerly used as vanilla substitutes, but selenipediums are now rarely cultivated. Partly this is because of the difficulty of doing so, but is probably also due to the relatively small size of the Selenipedium's flower. The wild flower's Amazonian habitat is also under threat, so extinction is a risk for all species of Selenipedium.
Accepted species include:
Selenipedium aequinoctiale Garay — Ecuador Selenipedium buenaventurae (Szlach. & Kolan.) P.J.Cribb Selenipedium chica Rchb.f. Selenipedium dodsonii P.J.Cribb Selenipedium isabelianum Barb.Rodr. — Brazil Selenipedium olgae Szlach. & Kolan. Selenipedium palmifolium (Lindl.) Rchb.f. & Warsz. Selenipedium steyermarkii Foldats — Brazil, Venezuela Selenipedium vanillocarpum Barb.Rodr. — BrazilAllied genera include Paphiopedilum, Mexipedium, Cypripedium and Phragmipedium - a genus containing several species formerly known as Selenipedium, such as Selenipedium caricinum (now Phragmipedium caricinum), and Selenipedium laevigatum (now Paphiopedilum philippinense).
Selenipedium Rchb.f. (1854). Es un género de cinco especies monopodiales litófitas de orquídeas de la Subfamilia Cypripedioideae de la familia de las (Orchidaceae). Estas orquídeas de tallos largos como bambú y flores en racimo, se distribuyen por Costa Rica y hacia el Sur por Colombia y Brasil. Se encuentran muy amenazadas por la destrucción de su hábitat.
Géneros aliados son: Cypripedium, Paphiopedilum, Mexipedium y Phragmipedium.
El nombre Selenipedium (Sel.), deriva del griego selen = "luna", y pedium = "zapatilla" en referencia a su labelo con forma de saco.
Nombre común:
Sinónimos:
Estas orquídeas terrestres están muy amenazadas por la destrucción de su medio por la deforestación para la agricultura. Se distribuyen por Costa Rica y hacia el Sur por Colombia y la cuenca del Amazonas del Ecuador y Brasil.
El género Selenipedium consta de unas seis especies que presentan unos tallos largos de caña como el bambú, y hojas picudas prominentes, que llevan unas flores pequeñas con labelos en forma de bolsas. Estas orquídeas raramente se cultivan. Muchas de las especies que llevan el nombre Selenipedium pertenecen en realidad al género Phragmipedium.
El género presenta tallos terrestres largos, algunos alcanzan hasta 3 m, con hojas estrechas lanceoladas de aspecto de hierba, picudas, alternando a cada lado del tallo. En la parte del extremo se encuentra la inflorescencia en racimo, con flores pequeñas que tienen los sépalos laterales fusionados juntos y el labelo con forma de zapatilla. La columna tiene dos anteras fértiles, una en cada lado y un estaminodio situado en el centro que cubre la parte alta de la columna.
Las vainas de las semillas de estas orquídeas (Selenipedium chica) se usaron hace tiempo como sustitutivos de la vanilla, pero las selenipedium se cultivan hoy en día raramente, en parte por la dificultad de hacerlo y en parte por el tamaño tan pequeño de sus flores.
La especie tipo: Selenipedium chica Rchb.f. (1854)
Selenipedium Rchb.f. (1854). Es un género de cinco especies monopodiales litófitas de orquídeas de la Subfamilia Cypripedioideae de la familia de las (Orchidaceae). Estas orquídeas de tallos largos como bambú y flores en racimo, se distribuyen por Costa Rica y hacia el Sur por Colombia y Brasil. Se encuentran muy amenazadas por la destrucción de su hábitat.
Géneros aliados son: Cypripedium, Paphiopedilum, Mexipedium y Phragmipedium.
Selenipedium est un genre végétal de la famille des Orchidaceae, sous-famille des Cypripedioideae comptant 6 espèces d'orchidées terrestres d'Amazonie, toutes menacées d'extinction [1].
Selenipedium est un genre végétal de la famille des Orchidaceae, sous-famille des Cypripedioideae comptant 6 espèces d'orchidées terrestres d'Amazonie, toutes menacées d'extinction .
Selenipedium is een geslacht van zes soorten terrestrische orchideeën. Het zijn terrestrische orchideeën uit Zuid-Amerika, die vooral voorkomen in het Amazoneregenwoud.
Selenipedium is een weinig bekend en bestudeerd geslacht dat vanwege de grootte tot meerdere meters ook nauwelijks in cultuur gehouden worden. De aromatische zaaddozen van Selenipedium chica zijn in het verleden wel gebruikt als vervanging voor vanille (afkomstig van de orchideeën van het geslacht Vanilla).
Synoniem: Solenipedium Beer (1854)
De naam Selenipedium is afkomstig van het Oudgriekse σελήνη, 'selēnē (maan) en 'podilon' (schoen).[bron?]
Selenipedium-soorten hebben een tot 3 m lange, rechtopstaande stengel met lancetvormige bladeren, duidelijk generfd en in de lengte gevouwen en afwisselend langs de stengel geplaatst. De bloeiwijze is een tros met meerdere, kleine bloemen.
De sepalen of kelkbladen en petalen of kroonbladen zijn drietallig, maar de twee zijdelingse sepalen zijn naar beneden gebogen en met elkaar vergroeid. De lip is opgeblazen tot een buidelvormige structuur.
Het gynostemium heeft twee fertiele meeldraden en een schildvormig staminodium.
Selenipedium is een geslacht van terrestrische orchideeën die voornamelijk in tropische regenwouden groeien.
Het voorkomen van Selenipedium is beperkt tot Midden- en Zuid-Amerika en dan voornamelijk in het Amazoneregenwoud: Costa Rica, Colombia, Ecuador, Venezuela en Brazilië.
De meeste soorten staan echter onder druk door het vernietigen van hun habitat door ontbossing ten voordele van de landbouw.
Selenipedium heeft een eigen subtribus, Selenipediinae en een eigen tribus, Selenipedieae, maar wordt tot de onderfamilie Cypripedioideae gerekend. Nochtans bezitten de soorten uit dit geslacht een aantal symplesiomorfe kenmerken, afkomstig van een eerdere voorouder en niet aanwezig bij de andere geslachten in de onderfamilie. Er zijn dus argumenten om Selenipedium eerder als een zustergroep van Cypripedioideae te beschouwen[1].
Er worden slechts zes soorten tot het geslacht gerekend. De typesoort is Selenipedium chica[2]
Selenipedium is een geslacht van zes soorten terrestrische orchideeën. Het zijn terrestrische orchideeën uit Zuid-Amerika, die vooral voorkomen in het Amazoneregenwoud.
Selenipedium is een weinig bekend en bestudeerd geslacht dat vanwege de grootte tot meerdere meters ook nauwelijks in cultuur gehouden worden. De aromatische zaaddozen van Selenipedium chica zijn in het verleden wel gebruikt als vervanging voor vanille (afkomstig van de orchideeën van het geslacht Vanilla).
Selenipedium – rodzaj roślin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Liczy co najmniej 5 gatunków[3] występujących w strefie tropikalnej Ameryki Południowej (jeden gatunek sięga na północy do Panamy[4]). Owoce dwóch gatunków – Selenipedium chica i S. isabelianum zbierane były jako namiastka wanilii[5]. Rośliny z tego rodzaju bardzo rzadko spotykane są w uprawie[6].
Jeden z pięciu rodzajów podrodziny obuwikowych Cypripedioideae stanowiącej grupę siostrzaną dla kladu obejmującego storczykowe (Orchidoideae) i epidendronowe (Epidendroideae) w obrębie storczykowatych (Orchidaceae), będących kladem bazalnym w rzędzie szparagowców Asparagales w obrębie jednoliściennych[1]. Dawniej do tego rodzaju zaliczano szereg gatunków wyodrębnionych później do rodzaju fragmipedium (Phragmipedium)[6].
Selenipedium – rodzaj roślin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Liczy co najmniej 5 gatunków występujących w strefie tropikalnej Ameryki Południowej (jeden gatunek sięga na północy do Panamy). Owoce dwóch gatunków – Selenipedium chica i S. isabelianum zbierane były jako namiastka wanilii. Rośliny z tego rodzaju bardzo rzadko spotykane są w uprawie.
Selenipedium é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae). Foi estabelecido por Reichenbach filius em Xenia Orchidacea 1: 3, e também em Bonplandia, ii: 116, ambas publicações em 1854. O Selenipedium chica Rchb.f. é a espécie tipo deste gênero, com lectótipo designado por Sprague e Summerhayes, Bull. Misc. Inform. 1927: 308 em 1927. Seu nome vem do grego selene que significa lua crescente e de pedilon, chinelo, em referência ao formato do labelo de suas flores.[1]
Caracterizam-se por serem plantas terrestres que crescem em solo ácido, de porte às vezes muito alto, não raro com caule ramificado, em algo lembrando as Sobralia; com folhas plissadas alternadas, às vezes pilosas; e inflorescência terminal. As flores não são decíduas, ou seja, não se destacam depois de murchas, permanecendo evidentes na estremidade do fruto.
Este gênero distingue-se do gênero Cypripedium principalmente pelo fato dos frutos de Selenipedium apresentarem três câmaras, com sementes subglobulares, enquanto o outro possui frutos com apenas uma câmara com sementes fusiformes.
Cabem neste gênero as orquídeas mais altas do mundo, com mais de cinco metros de altura. Apenas uma espécie de Epistephium e uma de Epidendrum podem ser consideradas rivais respeitáveis em tamanho.
As cinco ou seis espécies que o compõem estão distribuídas pela região compreendida entre o Panamá e Trinidad, até o Equador e norte e nordeste do Brasil.
O Brasil conta três espécies registradas, vulgarmente conhecidas por Baunilha de Caçador, por possuírem cápsulas que emanam forte cheiro de baunilha; e uma quarta espécie, esta dúbia, Selenipedilum vanillocarpum Barb.Rodr., cuja descrição não esclarece bem como seria, há rumores de que teria sido redescoberta no estado da Bahia em 2001.
São espécies rarissimamente encontradas em coleções, tanto pelo seu tamanho como pela dificuldade de obtenção e cultivo complicado por necessitarem de condições especiais, desde que são oriundas de florestas baixas e muito cerradas, ou terrenos encharcadiços e fartos de detritos vegetais, onde a temperatura e umidade são bastante altas e constantes ao longo do ano.
Selenipedium é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae). Foi estabelecido por Reichenbach filius em Xenia Orchidacea 1: 3, e também em Bonplandia, ii: 116, ambas publicações em 1854. O Selenipedium chica Rchb.f. é a espécie tipo deste gênero, com lectótipo designado por Sprague e Summerhayes, Bull. Misc. Inform. 1927: 308 em 1927. Seu nome vem do grego selene que significa lua crescente e de pedilon, chinelo, em referência ao formato do labelo de suas flores.
Caracterizam-se por serem plantas terrestres que crescem em solo ácido, de porte às vezes muito alto, não raro com caule ramificado, em algo lembrando as Sobralia; com folhas plissadas alternadas, às vezes pilosas; e inflorescência terminal. As flores não são decíduas, ou seja, não se destacam depois de murchas, permanecendo evidentes na estremidade do fruto.
Este gênero distingue-se do gênero Cypripedium principalmente pelo fato dos frutos de Selenipedium apresentarem três câmaras, com sementes subglobulares, enquanto o outro possui frutos com apenas uma câmara com sementes fusiformes.
Cabem neste gênero as orquídeas mais altas do mundo, com mais de cinco metros de altura. Apenas uma espécie de Epistephium e uma de Epidendrum podem ser consideradas rivais respeitáveis em tamanho.
As cinco ou seis espécies que o compõem estão distribuídas pela região compreendida entre o Panamá e Trinidad, até o Equador e norte e nordeste do Brasil.
O Brasil conta três espécies registradas, vulgarmente conhecidas por Baunilha de Caçador, por possuírem cápsulas que emanam forte cheiro de baunilha; e uma quarta espécie, esta dúbia, Selenipedilum vanillocarpum Barb.Rodr., cuja descrição não esclarece bem como seria, há rumores de que teria sido redescoberta no estado da Bahia em 2001.
São espécies rarissimamente encontradas em coleções, tanto pelo seu tamanho como pela dificuldade de obtenção e cultivo complicado por necessitarem de condições especiais, desde que são oriundas de florestas baixas e muito cerradas, ou terrenos encharcadiços e fartos de detritos vegetais, onde a temperatura e umidade são bastante altas e constantes ao longo do ano.
Selenipedium là một chi thực vật có hoa trong họ Lan.[1]
Selenipedium là một chi thực vật có hoa trong họ Lan.
Selenipedium Rchb.f., 1854
СинонимыСеленипедиум[2] (лат. Selenipedium) — род многолетних травянистых растений семейства Орхидные.
В прошлом культивировались для получения заменителя ванили. В настоящее время его разведением почти не занимаются из-за низкой рентабельности. Все виды рода Селенипедиум входят в Приложение II Конвенции CITES. Цель Конвенции состоит в том, чтобы гарантировать, что международная торговля дикими животными и растениями не создаёт угрозы их выживанию.
Наземные или эпифитные травы с двурядно облиствёнными надземными побегами, являющимися конечными членами симподиального подземного корневища, или с укороченными побегами и розетками листьев на поверхности субстрата. К роду селенипедиум принадлежат крупнейшие наземные орхидеи Америки — стебли их могут достигать в высоту 5 м[2].
Список видов по данным Королевских ботанических садов в Кью[3]:
Встречаются в коллекциях ботанических садов. Частными любителями орхидей практически не выращиваются.
Селенипедиум (лат. Selenipedium) — род многолетних травянистых растений семейства Орхидные.
В прошлом культивировались для получения заменителя ванили. В настоящее время его разведением почти не занимаются из-за низкой рентабельности. Все виды рода Селенипедиум входят в Приложение II Конвенции CITES. Цель Конвенции состоит в том, чтобы гарантировать, что международная торговля дикими животными и растениями не создаёт угрозы их выживанию.
Selenipedium palmifolium