Sinoblaszek trujący (Chlorophyllum molybdites (G. Mey.) Massee ex P. Syd.) – gatunek grzybów należący do rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Chlorophyllum, Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1818 r. G.H.W. Meyer nadając mu nazwę Agaricus molybdites. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 1900 r. G.E. Massee i P. Sydow przenosząc go do rodzaju Chlorophyllum[1].
Nazwę sinoblaszek trujący podaje atlas grzybów[3]. W internecie spotykane są też nazwy sinoblaszek zielonawy i czubajka zielonawa – ta ostatnia nazwa jest niespójna z nazwą naukową.
Średnica 10-22 cm, kształt początkowo kulisty, potem wypukły, w końcu rozpłaszczony. Brzeg gładki. Powierzchnia biaława, pokryta odstającymi łatkami o barwie od różowawej do brązowej. Są to resztki osłony. Środek kapelusza często brązowy[4].
Wolne, lub lekko przyrośnięte, gęste. Początkowo są białe, ale podczas dojrzewania zarodników zmieniają barwę na zielonawą[4].
Wysokość 8-20 cm, grubość 1,5-3 cm, kształt cylindryczny, lekko zwężający się ku wierzchołkowi. Powierzchnia gładka lub bardzo drobno włóknista, o barwie od białej do brązowej. Występuje trwały, białawy pierścień z zielonawo-brązową dolną krawędzią[4].
Wysyp zarodników zielonkawoszary. Zarodniki o rozmiarach 9-13 × 6-9 μm i kształcie migdałowatym lub elipsoidalnym, z lekko obciętym końcem, gładkie, grubościenne, hialinowe, w KOH barwiące się na słabo zielonkawo, amyloidalne. Cheilocystydy o rozmiarach 40-55 × 10-15 μm, cylindryczne lub maczugowate, cienkościenne, gładkie. Pleurocystyd brak[4].
Występuje we wschodniej części Ameryki Północnej, i prawdopodobnie także w innych rejonach świata o klimacie tripokalnym i subtropikalnym. Rozprzestrzenił się w Australii i niektórych państwach Europy[5]. W Polsce nie występuje.
Saprotrof. Owocniki pojawiają się pojedynczo lub w niewielkich grupach w trawnikach i na łąkach, na ściółce w lasach liściastych i sosnowych, szczególnie na ich obrzeżach oraz na niewielkich polankach[4].
Jest to silnie trujący grzyb. Gatunek ten powoduje największą liczbę przypadków zatruć grzybami w Ameryce Północnej i na Florydzie. Prawdopodobnie jest to spowodowane łatwym myleniem go z jadalnymi grzybami, takimi jak czubajka kania i czubajka czerwieniejąca, oraz faktem, że jest to jeden z najczęstszych grzybów występujących na trawnikach i pastwiskach w USA.
Objawy zatrucia występują głównie w przewodzie pokarmowym. Są to silne wymioty, biegunka i bóle brzucha, pojawiające się w 1-3 godzin po spożyciu[6]. Chociaż takie zatrucia mogą być ciężkie, jak dotąd w USA nie spowodowały jeszcze śmierci[7].
Może być pomylony z jadalnymi gatunkami grzybów; czubajką kanią (Macrolepiota procera), czubajką czerwieniejąca (Chlorophyllum rhacodes), czy czubajką gwiaździstą (Macrolepiota konradii). Najbardziej charakterystyczną cechą odróżniająca go od tych grzybów są zielonkawe blaszki i zielony wysyp zarodników. Możliwe jest to jednak do stwierdzenia tylko na dojrzałych owocnikach, które już wytwarzają zielone zarodniki nadające blaszkom zielonkawy kolor[3][4].
Sinoblaszek trujący (Chlorophyllum molybdites (G. Mey.) Massee ex P. Syd.) – gatunek grzybów należący do rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae).