dcsimg
Image de Chlorophyllum
Life » » Fungi » » Basidiomycota » » Agaricaceae »

Lépiote De Morgan

Chlorophyllum molybdites (G. Mey.) Massee ex P. Syd. 1900

Sinoblaszek trujący ( polonais )

fourni par wikipedia POL
Green-Spored Parasol sisterhood.jpg
2012-09-26 Chlorophyllum molybdites (G. Mey.- Fr.) Massee 266128.jpg

Sinoblaszek trujący (Chlorophyllum molybdites (G. Mey.) Massee ex P. Syd.) – gatunek grzybów należący do rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Chlorophyllum, Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1818 r. G.H.W. Meyer nadając mu nazwę Agaricus molybdites. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 1900 r. G.E. Massee i P. Sydow przenosząc go do rodzaju Chlorophyllum[1].

Synonimy naukowe[2]:

  • Agaricus congolensis Beeli 1928
  • Agaricus molybdites G. Mey. 1818
  • Chlorophyllum esculentum Massee 1898
  • Chlorophyllum molybdites (G. Mey.) Massee 1898
  • Chlorophyllum molybdites var. congolense (Beeli) Heinem. 1967
  • Chlorophyllum molybdites var. luteolosperma Singer 1948
  • Chlorophyllum molybdites var. marginatus (A.H. Sm.) D.A. Reid & Eicker 1991
  • Chlorophyllum molybdites (G. Mey.) Massee 1898 var. molybdites
  • Lepiota molybdites (G. Mey.) Sacc. 1887
  • Lepiota molybdites var. marginata A.H. Sm. 1949
  • Lepiota molybdites (G. Mey.) Sacc. 1887 var. molybdites
  • Leucocoprinus molybdites (G. Mey.) Pat. 1913
  • Macrolepiota molybdites (G. Mey.) G. Moreno, Bañares & Heykoop 1995
  • Mastocephalus molybdites (G. Mey.) Kuntze 1891

Nazwę sinoblaszek trujący podaje atlas grzybów[3]. W internecie spotykane są też nazwy sinoblaszek zielonawy i czubajka zielonawa – ta ostatnia nazwa jest niespójna z nazwą naukową.

Morfologia

Kapelusz

Średnica 10-22 cm, kształt początkowo kulisty, potem wypukły, w końcu rozpłaszczony. Brzeg gładki. Powierzchnia biaława, pokryta odstającymi łatkami o barwie od różowawej do brązowej. Są to resztki osłony. Środek kapelusza często brązowy[4].

Blaszki

Wolne, lub lekko przyrośnięte, gęste. Początkowo są białe, ale podczas dojrzewania zarodników zmieniają barwę na zielonawą[4].

Trzon

Wysokość 8-20 cm, grubość 1,5-3 cm, kształt cylindryczny, lekko zwężający się ku wierzchołkowi. Powierzchnia gładka lub bardzo drobno włóknista, o barwie od białej do brązowej. Występuje trwały, białawy pierścień z zielonawo-brązową dolną krawędzią[4].

Cechy mikroskopowe

Wysyp zarodników zielonkawoszary. Zarodniki o rozmiarach 9-13 × 6-9 μm i kształcie migdałowatym lub elipsoidalnym, z lekko obciętym końcem, gładkie, grubościenne, hialinowe, w KOH barwiące się na słabo zielonkawo, amyloidalne. Cheilocystydy o rozmiarach 40-55 × 10-15 μm, cylindryczne lub maczugowate, cienkościenne, gładkie. Pleurocystyd brak[4].

Występowanie i siedlisko

Występuje we wschodniej części Ameryki Północnej, i prawdopodobnie także w innych rejonach świata o klimacie tripokalnym i subtropikalnym. Rozprzestrzenił się w Australii i niektórych państwach Europy[5]. W Polsce nie występuje.

Saprotrof. Owocniki pojawiają się pojedynczo lub w niewielkich grupach w trawnikach i na łąkach, na ściółce w lasach liściastych i sosnowych, szczególnie na ich obrzeżach oraz na niewielkich polankach[4].

Własności trujące

Jest to silnie trujący grzyb. Gatunek ten powoduje największą liczbę przypadków zatruć grzybami w Ameryce Północnej i na Florydzie. Prawdopodobnie jest to spowodowane łatwym myleniem go z jadalnymi grzybami, takimi jak czubajka kania i czubajka czerwieniejąca, oraz faktem, że jest to jeden z najczęstszych grzybów występujących na trawnikach i pastwiskach w USA.

Objawy zatrucia występują głównie w przewodzie pokarmowym. Są to silne wymioty, biegunka i bóle brzucha, pojawiające się w 1-3 godzin po spożyciu[6]. Chociaż takie zatrucia mogą być ciężkie, jak dotąd w USA nie spowodowały jeszcze śmierci[7].

Gatunki podobne

Może być pomylony z jadalnymi gatunkami grzybów; czubajką kanią (Macrolepiota procera), czubajką czerwieniejąca (Chlorophyllum rhacodes), czy czubajką gwiaździstą (Macrolepiota konradii). Najbardziej charakterystyczną cechą odróżniająca go od tych grzybów są zielonkawe blaszki i zielony wysyp zarodników. Możliwe jest to jednak do stwierdzenia tylko na dojrzałych owocnikach, które już wytwarzają zielone zarodniki nadające blaszkom zielonkawy kolor[3][4].

Przypisy

  1. a b c Index Fungorum (ang.). [dostęp 2017-10-19].
  2. Species Fungorum (ang.). [dostęp 2017-10-19].
  3. a b Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  4. a b c d e f Musroom Expert. Chlorophyllum molybdites. [dostęp 2017-10-19].
  5. Loizides M, Kyriakou T, Tziakouris A. (2011). Edible & Toxic Fungi of Cyprus (in Greek and English). Published by the authors. s. 132–33. ​ISBN 978-9963-7380-0-7
  6. Benjamin, Denis R. (1995). "Gastrointestinal syndrome". Mushrooms: poisons and panaceas — a handbook for naturalists, mycologists and physicians. New York: WH Freeman and Company.s. 351–377. ​ISBN 0-7167-2600-9
  7. Your Yard Might Be Home to the “Vomiter” Mushroom. [dostęp 2017-10-20].
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL

Sinoblaszek trujący: Brief Summary ( polonais )

fourni par wikipedia POL
Green-Spored Parasol sisterhood.jpg 2012-09-26 Chlorophyllum molybdites (G. Mey.- Fr.) Massee 266128.jpg

Sinoblaszek trujący (Chlorophyllum molybdites (G. Mey.) Massee ex P. Syd.) – gatunek grzybów należący do rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae).

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL