Acomys cilicicus és una espècie de rosegador de la família dels múrids. És endèmic de la costa meridional de Turquia. No se sap gaire cosa sobre el seu hàbitat i la seva història natural. Es desconeix si hi ha alguna amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie.[1] El seu nom específic, cilicicus, significa 'de Cilícia' en llatí.
Acomys cilicicus és una espècie de rosegador de la família dels múrids. És endèmic de la costa meridional de Turquia. No se sap gaire cosa sobre el seu hàbitat i la seva història natural. Es desconeix si hi ha alguna amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie. El seu nom específic, cilicicus, significa 'de Cilícia' en llatí.
Myš kilikijská (Acomys cilicicus) je hlodavec z čeledi myšovití (Muridae) a rodu myš (Acomys).
Hlodavec se vyskytuje pouze v Turecku, tomu nasvědčuje i druhý název bodlinatka turecká. Žije v pouštích a suchých oblastech.
Myš kilikijská je drobná, hmotnost se odhaduje na 48 g, s ocasem měří asi 12 cm. Tělo má poseté ostny, díky kterým odrazuje predátory, například lišky. Pokud nezaberou, myš může ztratit svůj ocas, který se chvíli třepe na místě a pozornost predátora tím odláká, než se hlodavec ukryje do bezpečí. Tento trik však může provést pouze jednou za život, ocas totiž znovu nedorůstá. [2]
Jde o vzácný druh, byl dokonce zařazen i mezi kriticky ohrožené druhy. Dnes jej IUCN řadí do kolonky chybí údaje (DD-Data Deficient). [3]
V tomto článku byl použit překlad textu z článku Asia Minor spiny mouse na anglické Wikipedii.
The Asia Minor spiny mouse (Acomys cilicicus) is a species of rodent in the family Muridae.[2]
Acomys cilicicus is a small terrestrial and social rodent, living in large groups. The head and the body reach a length of 104–121 mm (4.1–4.8 in), with a tail of about 102–117 mm (4.0–4.6 in) and a weight up to 48 g.[3]
The upper side of the body is dark gray, with purple reflections, while the lower sides are yellowish-white and the flanks are light brown. The tail is hairless, scaly and shorter than the head and body. The chromosome number is 2n = 36.
In captivity, these mice reproduce and live for about four years. Since this species was previously considered endangered, a protection program is in place and government permission is needed for export from Turkey. Only a few zoos in the world have individuals of this species (Chester, Riga, Prague, Tallinn and Helsinki Zoo).
This species is related to the Cairo spiny mouse (Acomys cahirinus) and the Cyprus spiny mouse (Acomys nesiotes), but significant morphological differences are seen.
This species is endemic to Turkey. It is known only from the type locality 17 km east of the Turkish town of Silifke, located in the south-west of Mersin, along the southern coast of Turkey.
Its natural habitat is temperate forests, but this species is also lives close to human dwellings.
A. cilicicus was previously listed as Critically Endangered, but is now considered Data Deficient because of taxonomic issues, as it may be the same species as the widespread and common northeast Cairo spiny mouse, A. cahirinus.[1]
Acomys cilicicus es una especie de roedor miomorfo de la familia Muridae endémica de la costa sureste de Anatolia. Su hábitat natural son los bosques templados.
Acomys cilicicus es una especie de roedor miomorfo de la familia Muridae endémica de la costa sureste de Anatolia. Su hábitat natural son los bosques templados.
Acomys cilicicus Acomys generoko animalia da. Karraskarien barruko Deomyinae azpifamilia eta Muridae familian sailkatuta dago.
Acomys cilicicus Acomys generoko animalia da. Karraskarien barruko Deomyinae azpifamilia eta Muridae familian sailkatuta dago.
Acomys cilicicus est un petit rongeur du genre Acomys et de la famille des muridés en danger critique d'extinction. Les anglophones le nomment Asia Minor spiny mouse (souris épineuse d'Asie mineure).
C'est une souris terrestre de Turquie, habitant les forêts tempérées[1].
Acomys cilicicus est un petit rongeur du genre Acomys et de la famille des muridés en danger critique d'extinction. Les anglophones le nomment Asia Minor spiny mouse (souris épineuse d'Asie mineure).
Il topo spinoso turco (Acomys cilicicus Spitzenberger, 1978) è un roditore della famiglia dei Muridi endemico della Turchia.[1][2]
Roditore di piccole dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 104 e 121 mm, la lunghezza della coda tra 102 e 117 mm, la lunghezza del piede tra 16 e 18 mm e un peso fino a 48 g.[3]
La pelliccia è densamente spinosa, le parti superiori sono grigio scure con dei riflessi violacei, i fianchi sono marroni chiari mentre le parti inferiori sono bianco-giallastre. La linea di demarcazione lungo i fianchi è netta. Il muso è appuntito. La coda è più corta della testa e del corpo e dello stesso colore del dorso. Il numero cromosomico è 2n=36.
È una specie terricola.
Sono state osservate femmine con due embrioni, mentre una con uno soltanto è stata catturata nel mese di luglio.
Questa specie è conosciuta soltanto in una località a sud-ovest di Mersin, lungo le coste meridionali della Turchia.
La IUCN Red List, considerato che questa specie potrebbe essere sinonimo di Acomys cahirinus e necessita quindi di ulteriori informazioni, classifica A.cilicicus come specie con dati insufficienti (DD).[1]
Il topo spinoso turco (Acomys cilicicus Spitzenberger, 1978) è un roditore della famiglia dei Muridi endemico della Turchia.
Acomys cilicicus is een knaagdier uit het geslacht der stekelmuizen (Acomys) dat voorkomt in Turkije. A. cilicicus is uitsluitend bekend van de typelocatie, 17 km ten oosten van Silifke in de provincie Mersin. Deze soort behoort tot het ondergeslacht Acomys en is daarbinnen verwant aan de Egyptische stekelmuis (A. cahirinus). Karyotypisch is A. cilicus vrijwel identiek aan de Egyptische stekelmuis en ook aan A. nesiotes uit Cyprus, maar morfologisch zijn er aanzienlijke verschillen.
Bronnen, noten en/of referentiesKolcomysz turecka[3] (Acomys cilicicus) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący w Turcji[2][4].
Gatunek ten został opisany naukowo w 1978 roku przez F. Spitzenberger, na podstawie okazów z południowego wybrzeża Turcji. Jest znany tylko z lokacji typowej w pobliżu miasta Silifke nad Morzem Śródziemnym. Kariotyp tych gryzoni jest niemal identyczny z kolcomyszami skalnymi i podobny do kariotypu kolcomyszy cypryjskich. Różnice wymieniane między gatunkami są niewielkie, dotyczą np. morfologii prącia. Mogą to być blisko spokrewnione gatunki[4], ale podejrzewa się także, że kolcomysz turecka może być synonimem kolcomyszy skalnej[2].
Ze względu na wątpliwości co do pozycji taksonomicznej kolcomyszy tureckiej, Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody obecnie nie przydziela temu gatunkowi kategorii zagrożeń. W spisie z 1996 roku był on uznawany za gatunek krytycznie zagrożony. Nie jest znany rozmiar ani trend rozwoju populacji. W miejscu występowania gatunku intensywnie rozwija się turystyka, co może stanowić zagrożenie dla tych gryzoni[2].
Kolcomysz turecka (Acomys cilicicus) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący w Turcji.
Acomys cilicicus[2][3] är en däggdjursart som beskrevs av Friederike Spitzenberger 1978. Acomys cilicicus ingår i släktet taggmöss och familjen råttdjur.[4][5] Inga underarter finns listade.[4]
En tämligen liten taggmus, med en kroppslängd på 10 till 12 cm exklusive den 9 till 12 cm långa svansen, och en vikt mellan 37 och 48 g. Som alla taggmöss har den en spetsig nos och spetsiga, styva borst på ryggen. Pälsen på ryggen är mörkgrå med dragning åt violett, medan kroppssidorna är ljusbruna och buken blekgul.[6]
Acomys cilicicus förekommer på kalkklippor nära havet samt på en förfallen bysantinsk kyrkogård med gles, städsegrön vegetation.[6] Litet är känt om arten, men den har troligen samma vanor som Acomys cahirinus, vilken den misstänks vara en synonym för.[1] Se nedan under Status.
Artens taxonomi är som nämnt omstridd; IUCN betraktade den tidigare som akut hotad ("CR") på grund av dess mycket begränsade utbredning, men eftersom man numera misstänker att den tillhör den utbredda och allmänt förekommande arten Acomys cahirinus kategoriserar man den globalt som otillräckligt studerad ("DD").[1][7]
Denna taggmus förekommer mycket sparsamt i ett litet område i södra Turkiet (Kilikien) vid havet.[1]
Acomys cilicicus är en däggdjursart som beskrevs av Friederike Spitzenberger 1978. Acomys cilicicus ingår i släktet taggmöss och familjen råttdjur. Inga underarter finns listade.
Anadolu dikenli faresi (Acomys cilicicus), sıçangiller familyasından Türkiye'de endemik olan bir küçük bir kemirici türü. Türkiye'de yalnızca Silifke ve Çukurova çevresindeki ormanlarda yaşar. Aynı fareler gibi ne bulurlarsa yerler. Sosyal hayvanlardır ve mümkün olduğunca gruplar halinde dolaşırlar. Adlarını aynı kirpilerdeki gibi dikenli sırtlarından alırlar. Tüysüz, sert pullarla kaplı kuyrukları vardır.
Anadolu dikenli faresi (Acomys cilicicus), sıçangiller familyasından Türkiye'de endemik olan bir küçük bir kemirici türü. Türkiye'de yalnızca Silifke ve Çukurova çevresindeki ormanlarda yaşar. Aynı fareler gibi ne bulurlarsa yerler. Sosyal hayvanlardır ve mümkün olduğunca gruplar halinde dolaşırlar. Adlarını aynı kirpilerdeki gibi dikenli sırtlarından alırlar. Tüysüz, sert pullarla kaplı kuyrukları vardır.
Вперше вид був описаний Фредеріком Шпітценбергером в 1978 році за 17 км на схід від турецького міста Сіліфке.
Одна з рідкісніших Малоазійських голчастих мишей, її ареал поширення — східні околиці міста Сіліфке в Туреччині. Розташовується колоніями поруч людських жител.
У зв'язку з тим, що цей вид є під загрозою вимирання, то існує програма з його порятунку. Водночас, щоб вони не зникли зовсім, цей вид мишей заборонено вивозити за межі Туреччини (без відповідного дозволу урядовців) і лише в декількох зоопарках світу можна зустріти представників цього виду (до України найближчими є Празький та Гельсінський зоопарки). Відмічено, що в неволі ці миші розмножуються та живуть близько 4 років. Крім того, цей вид культивується як домашня тварина — в Англії, Німеччині та Данії.
Як і для більшості голчастих мишей, для турецької голчастої характерні жорсткі колючі шерстинки, із негнучкими верхніми кінчиками (які, з виду, схожі на колючки, наче у їжака)[4]. Крім того, вони вирізняються великими очима і вухами, та лускатним, майже лисуватим, хвостом, який, зазвичай, коротший за саме тіло миші, що є суттєвою ознакою цього виду.
Як і більшість видів голчастих мишей, турецька веде нічний спосіб життя, але вони також можуть бути активними у ранковий і вечірній час. Вони є всеїдними, споживаючи, як насіння, так і траву та комах. Живуть в групах. Розмноження відбувається безперервно впродовж усього року, з періодом вагітності 5-6 тижнів. Як правило, в першому посліді молодняка народжується 2-3 мишенят, а от дорослі особини здатні продукувати численніші посліди. Щойнонароджені голчасті миші до певної міри розвинені уже при народженні, адже їх очі, як правило, відкриті, тіло вкрите шерстю і самки повністю віднімають їх від ссання через два тижні після народження. А уже через 2-3 місяці по тому молоді особини досягають статевої зрілості. Середня тривалість життя становить 3-4 роки[5].
В зоопарку Хельсінкі
Acomys cilicicus là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Spitzenberger mô tả năm 1978.[2]
Acomys cilicicus là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Spitzenberger mô tả năm 1978.
Малоазиатская иглистая мышь[1] (Acomys cilicicus) — редкий вид грызунов семейства мышиных. Эндемик Турции. Ареал вида охватывает восточные окраины города Силифке в Турции. Живёт колониями вблизи человеческих жилищ.
Длина тела от 10 до 12 см, вес 48 г[2]. Как и для большинства иглистых мышей, для малоазиатской иглистой мыши характерны жёсткие колючие волоски, с негибкими верхними кончиками (которые внешне похожи на колючки ежа). Кроме того, они отличаются большими глазами и ушами, и почти лысоватым хвостом, который, как правило, короче самого тела мыши, что является существенным признаком этого вида.
В связи с тем, что этот вид находится под угрозой вымирания, реализуется программа по его спасению. Одновременно, чтобы они не исчезли совсем, этот вид мышей запрещено вывозить за пределы Турции (без соответствующего разрешения правительства) и лишь в нескольких зоопарках мира можно встретить представителей этого вида (Пражский и Хельсинский зоопарки). Отмечено, что в неволе эти мыши размножаются и живут около 4-х лет. Кроме того, этот вид культивируется в качестве домашнего животного — в Англии, Германии и Дании.
Как и большинство видов иглистых мышей, малоазиатская иглистая мышь ведёт ночной образ жизни, но может быть активна в утреннее и вечернее время. Животные являются всеядными, потребляя, как семена, так и траву и насекомых. Живут в группах. Размножение происходит непрерывно в течение всего года, с периодом беременности 5—6 недель. Как правило, в первом помёте молодых животных рождается 2—3 мышат, у взрослых особей более многочисленный помёт. Новорождённые иглистые мыши в определённой мере развиты уже при рождении, ведь их глаза, как правило, открыты, тело покрыто шерстью и самки полностью отлучают их от сосания через две недели после рождения. А уже спустя 2—3 месяца молодые особи достигают половой зрелости. Средняя продолжительность жизни составляет 3—4 года[3].
Малоазиатская иглистая мышь (Acomys cilicicus) — редкий вид грызунов семейства мышиных. Эндемик Турции. Ареал вида охватывает восточные окраины города Силифке в Турции. Живёт колониями вблизи человеческих жилищ.
Длина тела от 10 до 12 см, вес 48 г. Как и для большинства иглистых мышей, для малоазиатской иглистой мыши характерны жёсткие колючие волоски, с негибкими верхними кончиками (которые внешне похожи на колючки ежа). Кроме того, они отличаются большими глазами и ушами, и почти лысоватым хвостом, который, как правило, короче самого тела мыши, что является существенным признаком этого вида.
В связи с тем, что этот вид находится под угрозой вымирания, реализуется программа по его спасению. Одновременно, чтобы они не исчезли совсем, этот вид мышей запрещено вывозить за пределы Турции (без соответствующего разрешения правительства) и лишь в нескольких зоопарках мира можно встретить представителей этого вида (Пражский и Хельсинский зоопарки). Отмечено, что в неволе эти мыши размножаются и живут около 4-х лет. Кроме того, этот вид культивируется в качестве домашнего животного — в Англии, Германии и Дании.
Как и большинство видов иглистых мышей, малоазиатская иглистая мышь ведёт ночной образ жизни, но может быть активна в утреннее и вечернее время. Животные являются всеядными, потребляя, как семена, так и траву и насекомых. Живут в группах. Размножение происходит непрерывно в течение всего года, с периодом беременности 5—6 недель. Как правило, в первом помёте молодых животных рождается 2—3 мышат, у взрослых особей более многочисленный помёт. Новорождённые иглистые мыши в определённой мере развиты уже при рождении, ведь их глаза, как правило, открыты, тело покрыто шерстью и самки полностью отлучают их от сосания через две недели после рождения. А уже спустя 2—3 месяца молодые особи достигают половой зрелости. Средняя продолжительность жизни составляет 3—4 года.
아시아작은가시쥐(Acomys cilicicus)는 쥐과에 속하는 설치류이다.[2]