Lěsna syćel (Luzula sylvatica) je rostlina ze swójby syćinowych rostlinow (Juncaceae).
Wopis
Lěsna syćel je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač 100 cm. Rostlina ma krótke, tołste wuběžki.
Łopjena
Delnje łopjena su běle kosmičkate a docpěwaja šěrokosć wot wjace hač 1 cm.
Kćenja
Kćěje wot meje hač junija. Kćenja steja w sylnje rozhałuzowanym kwětnistwje. Wysoke łopješka su krótše hač kwětnistwo. Kćenjowe łopješka su brune abo čerwjenobrune ze zelenym srjedźnej smužku. Znutřkowne su dlěše hač zwonkowne.
Stejnišćo
Rosće w lěsach z mało družinami a na holach z wysokej włóžnotu powětra. Preferuje kisałe, humusowe pódy.
Rozšěrjenje
Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.
Podobna družina
-
Slěborna syćel (Luzula luzuloides) ma běłojte kćenjowe łopješka a jenož 3-4 mm šěroke łopjena.
Nóžki
-
↑ W internetowym słowniku: Simse
-
↑ W internetowym słowniku: Hainsimse
Žórła
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 422 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 438 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
