nomes no trilho de navegação
Η μαλκόλμια είναι μονοετές ή εποχιακό ανθοφόρο φυτό, κυρίως των παράκτιων τοποθεσιών της Μεσογείου. Είναι διαδεδομένο με τα είδη Μαλκόλμια η ευκαμπτη (Malcolmia flexuosa), Μαλκόλμια η παράκτια (Malcolmia littorea) και Μαλκόλμια η θαλάσσια (Malcolmia maritima) από την Τουρκία μέχρι την Πορτογαλία και συναντάται σε τόσο μεγάλο πληθυσμό, ούτως ώστε να μη τίθεται θέμα προστασίας απειλούμενου με εξαφάνιση φυτού. Στην Ελλάδα φύεται κυρίως στις νησιωτικές παράκτιες περιοχές και λιγότερο σε ηπειρωτικές, κυρίως στη νότια Ελλάδα, και προτιμά τις παράκτιες βραχώδεις περιοχές που δέχονται συχνά τα υδροσταγoνίδια της θάλασσας.
Είναι φυτό με ιδιότητες κάλυψης και σταθεροποίησης του εδάφους, το οποίο ανθίζει στα μέσα Φεβρουαρίου καθώς είναι ανθοφόρα φυτά, προάγγελοι της άνοιξης, και αν το επιτρέπουν κάποιες μεμονωμένες τοπικές συνθήκες (σχετική υγρασία και ίσκιος) έχει παρατηρηθεί να ανθοφορεί μέχρι και αρχές Ιουνίου. Τα άνθη του είναι μικροσκοπικά και πυκνά ως προς τη σύσταση ανθοφορίας, τα οποία φύονται πάνω σε ένα σχετικά μακρύ μίσχο ανά δυάδες ή τριάδες και αποτελούνται από 4 πέταλα χρώματος μοβ προς μπορντό με ελαφρώς λευκό χρώμα στο μέσο, που καταλήγει σε κίτρινο στην καρδιά του άνθους. Όσον αφορά το φύλλωμά του, το θεωρούμενο ως υγιές φύλλωμα πρέπει να είναι συνήθως σκούρου πράσινου χρώματος.
Η μαλκόλμια είναι μονοετές ή εποχιακό ανθοφόρο φυτό, κυρίως των παράκτιων τοποθεσιών της Μεσογείου. Είναι διαδεδομένο με τα είδη Μαλκόλμια η ευκαμπτη (Malcolmia flexuosa), Μαλκόλμια η παράκτια (Malcolmia littorea) και Μαλκόλμια η θαλάσσια (Malcolmia maritima) από την Τουρκία μέχρι την Πορτογαλία και συναντάται σε τόσο μεγάλο πληθυσμό, ούτως ώστε να μη τίθεται θέμα προστασίας απειλούμενου με εξαφάνιση φυτού. Στην Ελλάδα φύεται κυρίως στις νησιωτικές παράκτιες περιοχές και λιγότερο σε ηπειρωτικές, κυρίως στη νότια Ελλάδα, και προτιμά τις παράκτιες βραχώδεις περιοχές που δέχονται συχνά τα υδροσταγoνίδια της θάλασσας.
Είναι φυτό με ιδιότητες κάλυψης και σταθεροποίησης του εδάφους, το οποίο ανθίζει στα μέσα Φεβρουαρίου καθώς είναι ανθοφόρα φυτά, προάγγελοι της άνοιξης, και αν το επιτρέπουν κάποιες μεμονωμένες τοπικές συνθήκες (σχετική υγρασία και ίσκιος) έχει παρατηρηθεί να ανθοφορεί μέχρι και αρχές Ιουνίου. Τα άνθη του είναι μικροσκοπικά και πυκνά ως προς τη σύσταση ανθοφορίας, τα οποία φύονται πάνω σε ένα σχετικά μακρύ μίσχο ανά δυάδες ή τριάδες και αποτελούνται από 4 πέταλα χρώματος μοβ προς μπορντό με ελαφρώς λευκό χρώμα στο μέσο, που καταλήγει σε κίτρινο στην καρδιά του άνθους. Όσον αφορά το φύλλωμά του, το θεωρούμενο ως υγιές φύλλωμα πρέπει να είναι συνήθως σκούρου πράσινου χρώματος.
