L' Arba ditali o Erba ditale (Digitalis purpurea) hè una pianta chì faci parti di a famiglia di i Scrophulariaceae. I fiora sò russicci. Sò simplici, longhi 10-35 cm è larghi 5-12 cm. U nomu corsu veni fa u fattu chì a forma di u fiori hè quiddu d'un ditali.
Ci hè una varietà cultivata di l'arba ditali. Accadi tandu chì i fiora fussini bianchi, giaddi o ancu rusulini.
Esistini trè sottuspezii d'arba ditali:
L'arba ditali hè cumuna in Corsica.
L' Arba ditali o Erba ditale (Digitalis purpurea) hè una pianta chì faci parti di a famiglia di i Scrophulariaceae. I fiora sò russicci. Sò simplici, longhi 10-35 cm è larghi 5-12 cm. U nomu corsu veni fa u fattu chì a forma di u fiori hè quiddu d'un ditali.
Ci hè una varietà cultivata di l'arba ditali. Accadi tandu chì i fiora fussini bianchi, giaddi o ancu rusulini.
Esistini trè sottuspezii d'arba ditali:
Digitalis purpurea subsp. purpurea Digitalis purpurea subsp. heywoodii Digitalis purpurea subsp. marianaDigitalis purpurea (deid man's glove or deid men's glove) is a species o flouerin plant in the plantain faimily Scrophulariaceae, native an widespread ootthrou maist o temperate Europe.
Digitalis purpurea (deid man's glove or deid men's glove) is a species o flouerin plant in the plantain faimily Scrophulariaceae, native an widespread ootthrou maist o temperate Europe.
Luletogëza e purpurtë ( lat. Digitalis purpurea L.) e njohur edhe si : - lulefilxhani është bimë e familjes Plantaginaceae.
Luletogëza e purpurtë ( lat. Digitalis purpurea L.) e njohur edhe si : - lulefilxhani është bimë e familjes Plantaginaceae.
D. purpurea
D. purpurea
D. purpurea
D. purpurea
D. purpurea
D. purpurea
D. purpurea
D. purpurea
D. purpurea var. alba
D. purpurea var. alba
Di Ruad Fangerhud (Digitalis purpurea) as en plaantenslach uun det skööl faan a Fangerhuder (Digitalis) uun det famile Waibleedplaanten (Plantaginaceae). Det plaant as böös giftag, al tau bleeden kön tu a duas feer. Det klöör faan a bloosen koon tesken ruusa an brons skeel.
Di Ruad Fangerhud (Digitalis purpurea) as en plaantenslach uun det skööl faan a Fangerhuder (Digitalis) uun det famile Waibleedplaanten (Plantaginaceae). Det plaant as böös giftag, al tau bleeden kön tu a duas feer. Det klöör faan a bloosen koon tesken ruusa an brons skeel.
Vingerhoedskruud (Latien: Digitalis purpurea) is een tweejaorige plaante dee vake in siertunen gebruuk wonnen. De witbloemige variant Digitalis purpurea 'Alba' hef op de Nederlaanse Rooie lieste van plaanten estaon.
Vingerhoedskruud wonnen dartig tot hondervuuftig centimeter groot. De plaante hef eironde tot lancetvormige blaojen, dee an de onderzied gries behaord bin. Op de stengel en bloemstelen zitten korte, zachte haoren. Vingerhoedskruud bleuit van mei tot oktober mit meestentieds donkerrood evlekken bloemen. Der bin dreje kleuren: donkerrood (hardroze), lochpaors en wit. Um de rooie vlekke zit een witte raand. De witbleuiende plaanten wonnen soms as een amparte soorte ezien. De bloemkrone is vier tot vuuf centimeter lange. De hommels mutten in de bloemkrone krupen um bie de nectar te kunnen koemen, mar soms wonnen der een gaotjen in de bloemkrone ebeten um zo bie de nectar te kunnen. Een plaante kan meer as negentig bloemen hemmen en duzenden zaodjes.
De plaante kump verbreid over 't hele laand veur in de bossen, op plekken in de bos mit schaoduw, waor de bomen ekap bin en waor de grond los-emaak is. Of 't um wilde of verwilderde tuunplaanten geet is eigenlijks neet vas te stellen. In Limburg en de Achterhoek zo-j de wilde plaante nog kunnen vienen. In de aandere gebiejen van Nederlaand koemen dan verwilderde plaanten veur.
Der bin dreje ondersoorten:
De plaante bevat de glycosiden: digoxine, gitoxine en gitaline[1] en is iezig giftig. Digoxine zit in de blaojen van tweejaorige plaanten en wonnen gebruuk bie de behaandeling van bepaolde hartritmestoornissen (atriumfibrilleren) en (alsmar minder) bie de behaandeling van hartfaolen. Disse toepassing is veur 't eers beschreven deur de Engelse dokter William Withering uut Birmingham, hij zag dat bepaolde krujenmengsels van een krujengenezeres uut de buurte iezig goed warken bie hartfaolen mit slim oedeem van de benen. Hij ontdekken welk kruud 't beste warkende bestanddeel in 't mengsel was en broch disse beviending uut in 1785.
Symptomen van vingerhoedskruudvergiftiging bin een lege polsslag, misselijkheid, spiejen, en ongecoördineren samentrekkingen van verschillende delen van 't hart, dat uuteindelijk leit tot hartstilstaand en de dood.
De plaante wonnen erekend tot de zogenaamde heksekrujen, umdat ze gebruuk wönnen in heksezalven.
Vingerhoedskruud (Latien: Digitalis purpurea) is een tweejaorige plaante dee vake in siertunen gebruuk wonnen. De witbloemige variant Digitalis purpurea 'Alba' hef op de Nederlaanse Rooie lieste van plaanten estaon.