Argemone subfusiformis G. B. Ownbey

Argemone subfusiformis Ownbey – gatunek rośliny z rodziny makowatych (Papaveraceae Juss.). Występuje naturalnie w Ameryce Południowej^[3].

Rozmieszczenie geograficzne

Rośnie naturalnie w Ameryce Południowej^[3], w takich państwach jak Chile, Argentyna, Paragwaj, Urugwaj, Brazylia, Boliwia, Peru czy Ekwador^[4]. W Chile został zaobserwowany w regionach Arica y Parinacota, Tarapacá, Antofagasta, Atakama, Coquimbo, Valparaíso, Libertador oraz w Regionie Metropolitalnym^[5]. Ponadto został naturalizowany we wschodniej Australii (w stanach Nowa Południowa Walia oraz Australia Południowa, a także na terytorium Norfolk), Indiach, Południowej Afryce oraz na wyspie Niue^[3][4][6].

Morfologia

Pokrój

Roślina jednoroczna lub krzewiasta bylina dorastająca do 40–150 cm wysokości. Łodyga jest pokryta kolcami^[3].

Liście

Są pierzasto-klapowane. Mierzą 12 cm długości. Blaszka liściowa jest kolczasta na brzegu^[3].

Kwiaty

Działki kielicha mają owalny kształt i dorastają do 10–14 mm długości^[3]. Płatków jest od 4 do 6, mają prawie okrągły kształt i białą lub jasnożółtą barwę, osiągają do 25 mm długości^[3][5].

Owoce

Torebki o kształcie od podłużnego do jajowatego, z trzema lub czterema komorami. Są pokryte kolcami. Osiągają 20–45 mm długości i 14–15 mm szerokości^[3].

Biologia i ekologia

Występuje na wysokości do 2000 m n.p.m. Nie toleruje pokrywy śnieżnej, lecz znosi przymrozki do -3°C (typowy ranny przymrozek w środkowym Chile podczas zimy). Najlepiej rośnie w pełnym nasłonecznieniu – na równinach lub stokach z ekspozycją na północ. Rośnie na suchych lub bardzo suchych obszarach, gdzie pora sucha trwa od 6 do 12 miesięcy, a średnia suma opadów wynosi mniej niż 300 mm na rok^[5]. Kwitnie i owocuje między kwietniem a listopadem^[3].

Jest zarówno rośliną leczniczą jak i toksyczną^[5]. Badania na tym gatunku wykazały wysoką koncentrację alkaloidów, saponin oraz fitynian^[7].

Przypisy