dcsimg

Trachinus draco ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

El pez escorpión (Trachinus draco), también denominado pez araña, faneca brava, escarapote, sabirón o salvario, es un pez de la familia Trachinidae común en aguas frías del mar Mediterráneo, mar Cantábrico y del este del océano Atlántico. Con talla total media cercana a los 30 cm, es alargado y comprimido. Opérculo con espina venenosa dirigida hacia atrás. Boca grande y oblicua. Primera aleta dorsal corta, usualmente de color oscura o negra (que es la distinción más inequívoca de otros especies de pez similares pero generalmente no venenosas), con cinco a siete espinas venenosas[cita requerida]. Segunda aleta dorsal simétrica a la anal, con 21 a 32 espinas blandas[cita requerida]. Aleta caudal ligeramente cóncava. Aletas pélvicas anteriores a las pectorales. Ojos muy dorsales y juntos. De color pardo verdoso con manchas más oscuras y algunas líneas oblicuas pardo amarillentas, una mancha negra en la primera aleta dorsal. Bentónico y sedentario, vive semienterrado en el fondo arenoso o fangoso, hasta profundidades próximas a los 150 metros.

Entre las especies de la misma familia se encuentran T. araneus, T. radiatus, T. collignoni, Echiichthys vipera, T. armatus, T. collignoni, T. lineolatus, T. pellegrini.

Posee un veneno de naturaleza glucoproteica y vasoconstrictora, en caso de inoculación en el ser humano provoca síntomas de inflamación, vomitos, dolor, fiebre e incluso insuficiencia respiratoria y convulsiones.[1]​ El dolor, que se irradia rápidamente, alcanza el máximo a la media hora y cede a las 2 a 24 horas.[1]​ El aparato toxicóforo está en los radios espinosos de la primera aleta dorsal y en las espinas del opérculo.[1]

Un dato a tener en cuenta es que podemos combatir el veneno con calor, por lo que una de las medidas más eficaces es sumergir el miembro o zona afectada en agua caliente (sobre 45º) durante 1 hora o 1,30 horas, pues la toxina es termolábil y se inactiva con el calor.[2]​ Es recomendable acudir siempre al hospital o centro de salud para administrar los medicamentos pertinentes lo más rápidamente posible.

Referencias

  1. a b c García Gimeno y Sánchez Segarra, R.M. y P.J. (1998). «Riesgos Sanitarios del Pescado: III Ictiotoxismos e intoxicación por bivalvos». Revista Alimentaria: 104.
  2. «SAMIUC: Principios de urgencias, emergencias y cuidados críticos: Envenenamientos por peces». Archivado desde el original el 21 de septiembre de 2013. Consultado el 22 de abril de 2013.
  • Lloris, Domènec y Meseguer, Sergi: Recursos marins del Mediterrani: fauna y flora del Mar Català. Departament d'Agricultura, Ramaderia y Pesca de la Generalitat de Catalunya. Barcelona, octubre de 2000. ISBN 84-393-5244-1. Plana 115.
  • Mare Nostrum

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Trachinus draco: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

El pez escorpión (Trachinus draco), también denominado pez araña, faneca brava, escarapote, sabirón o salvario, es un pez de la familia Trachinidae común en aguas frías del mar Mediterráneo, mar Cantábrico y del este del océano Atlántico. Con talla total media cercana a los 30 cm, es alargado y comprimido. Opérculo con espina venenosa dirigida hacia atrás. Boca grande y oblicua. Primera aleta dorsal corta, usualmente de color oscura o negra (que es la distinción más inequívoca de otros especies de pez similares pero generalmente no venenosas), con cinco a siete espinas venenosas[cita requerida]. Segunda aleta dorsal simétrica a la anal, con 21 a 32 espinas blandas[cita requerida]. Aleta caudal ligeramente cóncava. Aletas pélvicas anteriores a las pectorales. Ojos muy dorsales y juntos. De color pardo verdoso con manchas más oscuras y algunas líneas oblicuas pardo amarillentas, una mancha negra en la primera aleta dorsal. Bentónico y sedentario, vive semienterrado en el fondo arenoso o fangoso, hasta profundidades próximas a los 150 metros.

Entre las especies de la misma familia se encuentran T. araneus, T. radiatus, T. collignoni, Echiichthys vipera, T. armatus, T. collignoni, T. lineolatus, T. pellegrini.

Posee un veneno de naturaleza glucoproteica y vasoconstrictora, en caso de inoculación en el ser humano provoca síntomas de inflamación, vomitos, dolor, fiebre e incluso insuficiencia respiratoria y convulsiones.​ El dolor, que se irradia rápidamente, alcanza el máximo a la media hora y cede a las 2 a 24 horas.​ El aparato toxicóforo está en los radios espinosos de la primera aleta dorsal y en las espinas del opérculo.​

Un dato a tener en cuenta es que podemos combatir el veneno con calor, por lo que una de las medidas más eficaces es sumergir el miembro o zona afectada en agua caliente (sobre 45º) durante 1 hora o 1,30 horas, pues la toxina es termolábil y se inactiva con el calor.​ Es recomendable acudir siempre al hospital o centro de salud para administrar los medicamentos pertinentes lo más rápidamente posible.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Morski zmaj ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia SL

Morski zmaj, tudi morski pajek (znanstveno ime Trachinus draco) je morska riba iz družine morskih zmajev in ena najbolj strupenih rib Jadranskega morja.

Opis

Morski zmaj ima bočno sploščeno telo, veliko glavo z velikimi, navzgor obrnjenimi očmi ter velikimi, navzgor obrnjenimi usti. Hrbet ribe in glava so zeleno rumene do temno zeleno rjave barve, boki so svetlejši in imajo pokončne rumenkaste, rumenkasto modre ali bodrikasto rjave pokončne proge. Prva hrbtna plavut je temna in nosi strupene trne, zadnja in analne plavuti imajo po dolžini rumeno progo. Repna plavut je zaobljena. Strup vsebujeta tudi bočna trna, ki ju imajo morski zmaji na škržnih poklopcih. Morski zmaj zraste v dolžino do 53 cm in lahko tehta do 1,86 kg. Te ribe so običajno vkopane v pesku, tako da iz njega molijo le oči in nevarni trni na globinah okoli 150 m. Med drstenjem v poletnih mesecih se zadržujejo tudi v plitvinah. Drsti se od junija do avgusta, ikre pa so pelaške in imajo premer okoli 1 mm.

Strup

Žarki v hrbtnih plavutih in trni na škržnih poklopcih so izžlebljeni, na bazi pa ima riba posebne mešičke s strupom, ki ob penetraciji kože preko kanalov preide v kri žrtve. Ob vbrizgu strupa v rano začne poškodovana oseba občutiti hude bolečine, ki jim včasih sledi tudi bruhanje in v izjemno redkih primerih mišična paraliza ter smrt. Strup morskih zmajev je sicer termolabilen in se začne pri visokih temperaturah razgrajevati.

Razširjenost in uporabnost

Morski zmaj poseljuje vzhodni Atlantski ocean, Sredozemsko morje, Črno morje, pa tudi Jadran. Življenjski prostor se razteza od obal Norveške, pa vse do Maroka, Madeire in Kanarskih otokov.

Gospodarsko ni pomembna riba, a je zanimiva za športni ribolov, saj se za svojo velikost dobro upira. Velja za okusno ribo, ki se jo največkrat pripravlja ocvrto, kuhano ali pečeno.

Viri in reference

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Avtorji in uredniki Wikipedije
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SL

Morski zmaj: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia SL

Morski zmaj, tudi morski pajek (znanstveno ime Trachinus draco) je morska riba iz družine morskih zmajev in ena najbolj strupenih rib Jadranskega morja.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Avtorji in uredniki Wikipedije
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SL