Wężynka[2] (Nerophis ophidion) – gatunek morskiej ryby z rodziny igliczniowatych (Syngnathidae).
Północno-wschodni Ocean Atlantycki wzdłuż wybrzeży Europy (od południowej Norwegii) do Maroko, Morze Bałtyckie, Śródziemne i Czarne, nad piaszczystym podłożem oraz w zaroślach traw morskich, na głębokościach od 2–15 m. Wstępuje do wód słonawych.
Ciało wydłużone, bardzo wąskie, o zmiennym ubarwieniu, w przekroju okrągłe, u samicy lekko spłaszczone. Samice osiągają długość do 30 cm, samce są o kilka centymetrów krótsze. Wąski, wyciągnięty pysk o długości równej połowie długości głowy. Brak innych płetw, poza płetwą grzbietową. Jedynie u osobników młodocianych są obecne płetewki piersiowe i płetwa ogonowa, które zanikają w pierwszych 3–4 miesiącach życia. U samców nie występuje torba lęgowa. Tarło odbywa od maja do sierpnia. Samica przykleja 200–300 ziaren ikry do zagłębienia skórnego wzdłuż brzusznej części ciała samca. Wylęgłe ryby mają 1 cm długości. Żyją do trzech lat.
Wężynka żywi się skorupiakami i narybkiem innych gatunków.
Na terenie Polski gatunek był objęty ścisłą ochroną gatunkową[3][4]. Od 2014 r. podlega ochronie częściowej [5][6].
Wężynka (Nerophis ophidion) – gatunek morskiej ryby z rodziny igliczniowatych (Syngnathidae).