nomes no trilho de navegação
Η αλεπού με αφτιά νυχτερίδας (Otocyon megalotis - Ωτοκύων ο μεγαλώτις) είναι είδος αλεπούς που βρίσκεται στην αφρικανική σαβάνα, ονομασμένη για τα μεγάλα της αφτιά,[1] τα οποία χρησιμοποιούνται για τη θερμορύθμιση.[2] Τα αρχεία απολιθωμάτων δείχνουν ότι αυτός ο κυνίδης εμφανίστηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια του μέσου Πλειστόκενου, πριν από περίπου 800.000 χρόνια.[1] Θεωρείται βασικό είδος κυνίδη, που ομοιάζει με προγονικές μορφές της οικογένειας.[3]
Η αλεπού με αφτιά νυχτερίδας έχει καστανόξανθη γούνα με μαύρα αφτιά, πόδια και σημεία του μυτερού προσώπου. Είναι κατά μέσο όρο 55 εκατοστά μήκος (κεφάλι και σώμα), με αφτιά μήκους 13 εκατοστών. Είναι το μοναδικό είδος του γένους Ωτοκύων.[4] Η ονομασία Ωτοκύων προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις οὖς (αφτί) και κύων (σκύλος), ενώ η συγκεκριμένη ονομασία μεγαλώτις προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις μέγας και οὖς.[2]
Η αλεπού με αφτιά νυχτερίδας (Otocyon megalotis - Ωτοκύων ο μεγαλώτις) είναι είδος αλεπούς που βρίσκεται στην αφρικανική σαβάνα, ονομασμένη για τα μεγάλα της αφτιά, τα οποία χρησιμοποιούνται για τη θερμορύθμιση. Τα αρχεία απολιθωμάτων δείχνουν ότι αυτός ο κυνίδης εμφανίστηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια του μέσου Πλειστόκενου, πριν από περίπου 800.000 χρόνια. Θεωρείται βασικό είδος κυνίδη, που ομοιάζει με προγονικές μορφές της οικογένειας.
Η αλεπού με αφτιά νυχτερίδας έχει καστανόξανθη γούνα με μαύρα αφτιά, πόδια και σημεία του μυτερού προσώπου. Είναι κατά μέσο όρο 55 εκατοστά μήκος (κεφάλι και σώμα), με αφτιά μήκους 13 εκατοστών. Είναι το μοναδικό είδος του γένους Ωτοκύων. Η ονομασία Ωτοκύων προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις οὖς (αφτί) και κύων (σκύλος), ενώ η συγκεκριμένη ονομασία μεγαλώτις προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις μέγας και οὖς.
Вялікавухая або вушастая лісіца (Otocyon megalotis) — драпежны сысун сямейства сабачых, адзіны від роду. Навуковая назва гэтай жывёлы перакладаецца з грэчаскай як «вушасты сабака вялікавухі».
Вушастая лісіца падобная да звычайнай лісы, але драбнейшая і зь непрапарцыйна вялікімі вушамі. Даўжыня яе цела 46-66 см, вышыня ў карку да 40 см. Даўжыня хваста 24-34, вага 3-5,3 кг. Пыса кароткая, вострая. Вушы, як і ў многіх пустынных жывёлаў, вельмі вялікія — да 13 см у вышыню, шырокія ў корня, востраканцовыя. Пярэднія лапы з пяцьцю пальцамі, заднія з чатырма.
— сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
Покшпилень ривезь (лат. Otocyon megalotis, руз. Большеу́хая лиси́ца) — те сывельде ярсыця ракша кискань семиястонть (Canidae). Буестэнть вейкине. Лемензэ саизе грекень кельстэ ютавтозь, кода «пилень киска покшпилень».
Покшпилень ривезенть рунгонть кувалмозо 46—66 см, сэрезэ 40 см. видс. Пулонть кувалмозо — 24—34 см, сталмозо — 3—5,3 кг. Пек моли тюжа ривезенть ланкс, ансяк сон седе вишкине, ды амазыйстэ покш пиле марто. Нерезэ нурькине, пшти. Пилензэ, кода весе чаво таркань ракшатнень пек покшт — 13 см. сэрьсэ. Икельце пильгензэ вете сур марто, удалцетне ансяк ниле. Те ривезень видэнть пеень системась лови 48 пейть.
Покшпилень ривезесь вастневи Африкань кавто буесэ: Эфиопия ды лембеёнкс Судансто саезь Танзания видс, ды лембеёнкс Замбиясто ды Анголасто ЛАР видс. Истямо сравтовтомась сюлмавозь сонзэ ярсамканзо марто — тикшеде ярсыця термиттэнть (Hodotermes mossambicus) марто.
Том чихт үнэг (Otocyon megalotis) нь Африкийн Саваннад тархсан, Нохойнхон овгийн амьтан юм. Дундад Плейстоцений үед буюу 800,000 орчим жилийн өмнө үүсчээ[3].
Том чихт үнэгний чих, хөл, нүүрний хэсэг нь хар байх бөгөөд ерөнхийдөө шаргал өнгөтэй. Дунджаар 55 см урттай (толгой, их бие), чих нь 13 см байдаг. Otocyon төрлийн цорын ганц зүйл юм[1]. Otocyon хэмээх нэр нь грек хэлний "oto" буюу чих, "cyon" буюу нохой гэдэг үгнээс гаралтай.
Том чихт үнэгийн шүд нь нохойнхон овгийн бусад амьтдаас жижигхэн байдаг. Энэ нь түүний шавьж иддэгтэй холбоотой, шавьжнууд нийт хоол тэжээлийн нь 80%-г эзэлдэг байна[4]. Цагаан шоргоолжны үүрэнд зочлон, царцааны нүүдлийг дагаж, эрээн тахь буюу антилоп гөрөөсний сүргийг бараадан, тэдний ялгадасан дээр шавах шавьжаар хооллоно. Шавьжнаас гадна мэрэгчид, шувууд, өндөг, заримдаа жимсээр хооллоно. Усны хэрэгцээнийхээ ихэнхийг хоолноосоо авдаг.
Нас бие гүйцсэн хос, залуу үнэгнүүдээс бүрдэг бяцхан бүлэг үүсгэн амьдрах бөгөөд шөнийн явдалтай. Хосууд нүхэнд амьдарч, хоёроос таван гавараа хамтдаа өсгөдөг. Нас бие гүйцсэн хосууд моногами амьдралтай, гэхдээ хосдоо насан туршдаа үнэнч байдаг эсэх нь хараахан мэдэгдээгүй.
Шүднээс нь болж том чихт үнэгийг нохойныхон овгийн тусдаа дэд овогт (Otocyoninae) багтаадаг хэдий ч сүүлийн үеийн судалгаагаар үнэгнүүдтэй ойр болох нь тогтоогджээ. Том чихт үнэг нь Плейстоцений эринд маш өргөн тархсан байсан бөгөөд тэр үед Баруун болон Өмнөд Азид хүртэл нутаглаж байсан ажээ.
Уг үнэгний одоогоор мэдэгдээд буй 2 дэд зүйл бий:[2]
Том чихт үнэг (Otocyon megalotis) нь Африкийн Саваннад тархсан, Нохойнхон овгийн амьтан юм. Дундад Плейстоцений үед буюу 800,000 орчим жилийн өмнө үүсчээ.
Том чихт үнэгний чих, хөл, нүүрний хэсэг нь хар байх бөгөөд ерөнхийдөө шаргал өнгөтэй. Дунджаар 55 см урттай (толгой, их бие), чих нь 13 см байдаг. Otocyon төрлийн цорын ганц зүйл юм. Otocyon хэмээх нэр нь грек хэлний "oto" буюу чих, "cyon" буюу нохой гэдэг үгнээс гаралтай.
Том чихт үнэгийн шүд нь нохойнхон овгийн бусад амьтдаас жижигхэн байдаг. Энэ нь түүний шавьж иддэгтэй холбоотой, шавьжнууд нийт хоол тэжээлийн нь 80%-г эзэлдэг байна. Цагаан шоргоолжны үүрэнд зочлон, царцааны нүүдлийг дагаж, эрээн тахь буюу антилоп гөрөөсний сүргийг бараадан, тэдний ялгадасан дээр шавах шавьжаар хооллоно. Шавьжнаас гадна мэрэгчид, шувууд, өндөг, заримдаа жимсээр хооллоно. Усны хэрэгцээнийхээ ихэнхийг хоолноосоо авдаг.
Нас бие гүйцсэн хос, залуу үнэгнүүдээс бүрдэг бяцхан бүлэг үүсгэн амьдрах бөгөөд шөнийн явдалтай. Хосууд нүхэнд амьдарч, хоёроос таван гавараа хамтдаа өсгөдөг. Нас бие гүйцсэн хосууд моногами амьдралтай, гэхдээ хосдоо насан туршдаа үнэнч байдаг эсэх нь хараахан мэдэгдээгүй.
Шүднээс нь болж том чихт үнэгийг нохойныхон овгийн тусдаа дэд овогт (Otocyoninae) багтаадаг хэдий ч сүүлийн үеийн судалгаагаар үнэгнүүдтэй ойр болох нь тогтоогджээ. Том чихт үнэг нь Плейстоцений эринд маш өргөн тархсан байсан бөгөөд тэр үед Баруун болон Өмнөд Азид хүртэл нутаглаж байсан ажээ.
