nomes no trilho de navegação
Multimedia w Wikimedia Commons Angraecum – rodzaj roślin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae) obejmujący około 220 gatunków. Większość gatunków występuje w tropikalnej Afryce (m.in. w takich krajach jak Tanzanii, Beninie, Ghanie, Nigerii, Gabonie) oraz na Madagaskarze, jeden także na Sri Lance. Można je także znaleźć na Komorach, Seszelach oraz Maskarenach. Rośliny występują na wysokościach do 2000 m n.p.m. w siedliskach wilgotnych[3].
Charles Darwin po znalezieniu na Madagaskarze gatunku Angraecum sesquipedale, posiadającego 30 cm ostrogę na warżce, wywnioskował, że ponieważ nektar w tym kwiecie znajduje się na samym dnie tej odnogi, musi istnieć owad zapylający, który ma trąbkę takiej długości, aby tam dosięgnąć. Jak twierdził w innym przypadku roślina ta już by wyginęła. W ówczesnych czasach nie zostało to potraktowane poważnie. Jednakże w 1903 roku, przewidywany przez Darwina owad został odkryty. Była to ćma nocna - Xanthopan morgani. Jest to doskonały przykład zależności orchidei od specyficznych owadów zapylających[3].
Gatunki tu należące są zróżnicowanie pod względem budowy organów wegetatywnych i generatywnych. Większość to rośliny epifityczne. Przystosowane są do wzrostu w suchym tropikalnym klimacie, dlatego ich liście są mięsiste. Kwiaty tych gatunków utrzymują się bardzo długo i są zazwyczaj białe, choć kilka gatunków ma żółte, zielone lub brunatnożółte. Wszystkie mają długie ostrogi w tylnej części [Warżka|warżki]][3].
Rodzaj należy do podrodziny epidendronowych (Epidendroideae), rodziny storczykowatych (Orchidaceae), z rzędu szparagowców (Asparagales) w obrębie roślin jednoliściennych[4][5][6].
Angraecum – rodzaj roślin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae) obejmujący około 220 gatunków. Większość gatunków występuje w tropikalnej Afryce (m.in. w takich krajach jak Tanzanii, Beninie, Ghanie, Nigerii, Gabonie) oraz na Madagaskarze, jeden także na Sri Lance. Można je także znaleźć na Komorach, Seszelach oraz Maskarenach. Rośliny występują na wysokościach do 2000 m n.p.m. w siedliskach wilgotnych.
Charles Darwin po znalezieniu na Madagaskarze gatunku Angraecum sesquipedale, posiadającego 30 cm ostrogę na warżce, wywnioskował, że ponieważ nektar w tym kwiecie znajduje się na samym dnie tej odnogi, musi istnieć owad zapylający, który ma trąbkę takiej długości, aby tam dosięgnąć. Jak twierdził w innym przypadku roślina ta już by wyginęła. W ówczesnych czasach nie zostało to potraktowane poważnie. Jednakże w 1903 roku, przewidywany przez Darwina owad został odkryty. Była to ćma nocna - Xanthopan morgani. Jest to doskonały przykład zależności orchidei od specyficznych owadów zapylających.
