It tsiiskrûdegroukopke (Carcharodus alceae) is in soarte yn it skaai fan de Carharodus.
De flinter hâldt fan gêrzige rûchten op waarme skeanten. Nei 1951 is dizze flinter net wer yn Nederlân sjoen. De flinter komt nog wol foar yn Eifel en de Ardinnen. De flinter fertoant swerfgedrach.
Op de reade list stiet de flinter as ferdwûn.
De flinter fljocht fan heal april ôf oant ein juny. Fan ein juny oant heal augustus en soms ein augustus oant heal septimber. Fljocht yn twa en soms yn trije generaasjes.
De wjuklingte is likernôch 14mm. De boppekant fan de foar- en efterwjuk hat donkere en ljochte kamûflaazjetekens. De efterrâne fan de efterwjuk liket kartele. De ûnderkant fan de efterwjuk is grieneftich mei wite plakken.
De rûp oerwinteret as in healwaaks rûp. De rûp ferpopket him yn it foarjier.
De rûp fret fan it tsiiskrûd en teewoartel.
It tsiiskrûdegroukopke (Carcharodus alceae) is in soarte yn it skaai fan de Carharodus.
Слезовата дебелоглавка (Carcharodus alceae) е пеперутка од семејството на Дебелоглавки. Пеперутката ја има и во Македонија.
Пеперутката е доста честа во јужна и централна Европа, северна Африка, Мала Азија, Централна Азија, Кавказот и Среден Исток.[1][2][3]
Подвидови на Слезовата дебелоглавка се:[1]
Овие чести пеперутки сакаат сушни топли и каменести предели и градини до надморска висина од 1100 метри.[2][4]
Пеперутката полага јајца на листови од различни видови на слез. Ларвата воглавно се храни со Malva sylvestris, Malva moschata, Althaea officinalis, Lavatera thuringiaca и Hibiscus.[1][5] Пеперутката лета од април до октомври, во зависност од местото. Се хранат со нектар. Во Централна Европа вообичаено имаат две генерации, април до мај и јули.[2][4]
Слезовата дебелоглавка (Carcharodus alceae) е пеперутка од семејството на Дебелоглавки. Пеперутката ја има и во Македонија.