nomes no trilho de navegação
Ajriq (Cynodon dactylon (L.) Pers.) – boshoqdoshlarga mansub ko‘p yillik ildizpoyali begona o‘t. Barglari lentasimon, dag‘al, chetlari o‘tkir-g‘idirish. 3–8 boshoqsimon shoxchalardan iborat to‘pguli poya uchida joylashgan. Mevasi – doncha. Iyundan to kech kuzgacha gullab meva tugadi. Asosan ildizpoyasi, qisman urug‘i yordamida (urug‘i ko‘pincha chang qorakuya kasalligi bilan zararlanadi) ko‘payadi. Yer osti ildizpoyalari gorizon-tal yoki qiyshiq joylashgan novdalar hosil qiladi. Bu novda bo‘g‘imlaridan yer ustiga o‘simtalar o‘sib chiqadi. Shuning-dek, yer ustiga chiqqan novda bo‘g‘imlarida iddiz rivojlanadi va barg qo‘ltig‘idan gul beruvchi poya o‘sadi. O‘zbekistonda A. hamma yerda tarqalgan. Juda ko‘p ekinzorlar orasida o‘sib, tuproqdagi oziq moddalarni kuchli so‘radi va yerni oriqlatadi. Kurash choralari: hosili yig‘ib olingan yerni haydash, maxsus taroqlagich yoki tishli borona yordamida ildizpoyalarni yig‘ib olish; dalalarga dalapon (40–50 kg/ga) sepish. Preparat purkalgandan so‘ng dala boronalanadi.
Ajriq (Cynodon dactylon (L.) Pers.) – boshoqdoshlarga mansub ko‘p yillik ildizpoyali begona o‘t. Barglari lentasimon, dag‘al, chetlari o‘tkir-g‘idirish. 3–8 boshoqsimon shoxchalardan iborat to‘pguli poya uchida joylashgan. Mevasi – doncha. Iyundan to kech kuzgacha gullab meva tugadi. Asosan ildizpoyasi, qisman urug‘i yordamida (urug‘i ko‘pincha chang qorakuya kasalligi bilan zararlanadi) ko‘payadi. Yer osti ildizpoyalari gorizon-tal yoki qiyshiq joylashgan novdalar hosil qiladi. Bu novda bo‘g‘imlaridan yer ustiga o‘simtalar o‘sib chiqadi. Shuning-dek, yer ustiga chiqqan novda bo‘g‘imlarida iddiz rivojlanadi va barg qo‘ltig‘idan gul beruvchi poya o‘sadi. O‘zbekistonda A. hamma yerda tarqalgan. Juda ko‘p ekinzorlar orasida o‘sib, tuproqdagi oziq moddalarni kuchli so‘radi va yerni oriqlatadi. Kurash choralari: hosili yig‘ib olingan yerni haydash, maxsus taroqlagich yoki tishli borona yordamida ildizpoyalarni yig‘ib olish; dalalarga dalapon (40–50 kg/ga) sepish. Preparat purkalgandan so‘ng dala boronalanadi.
Chipika[1] icha Kachu[2] (Cynodon dactylon) nisqaqa huk qachu yuram, anchata mast'arispa miraykuq rikch'am, Awya Yalapi musuq yuram, Asyamanta apamusqa.
Wikispecies nisqaqa qillqasqa p'anqayuqmi kay hawa: Chipika
Chipika icha Kachu (Cynodon dactylon) nisqaqa huk qachu yuram, anchata mast'arispa miraykuq rikch'am, Awya Yalapi musuq yuram, Asyamanta apamusqa.
La Gramègna róssa (ach: fenaröl; nom latì Cynodon dactylon (L.) Pers.) l'è öna pianta erbàcea de la faméa di Poaceae (Graminacee) che la düra co 'n d'öna raìs che la stréssa féss tàt, ramificada e che a i grópp la gh 'à raìs e cassàdene ch ' i fa sö i borèi impé o bütàcc zó a i pé e che pó dopo i leà sö; chèsti, ramificàcc in bàss, i ria a tocà i 20 - 30 ghei.
I fòie, öna sè e öna no 'dré al borèl, i è spartìde in dù: la guàina che la sara dét ol borèl e la làmina che la partìss de chèsto piö o meno bütada zó; chèsta l' è prope debù drìssa, piata e la se ristrens demenemà indela pónta gössa; öna fira de pìi la sègna la separassiù tra guàina e làmina, la banda de chèstaché l' è segnàda de pìi lóngh, specialmèt 'drè al pé.
Ol fiùr l' è fà de 3/7 spighe, francàde a la pönta d' ol borèl, ognöna formàda de tàte spighète; chèssce i gh' à al pé comè dù fòietene modificàde ciamàde glüme e i è formàde de ü pér de fiùr che però ne crèss sö domà ü, ol fiùr l' è seràt dét in dú de chèle fòietene modificàde lè, öna co la pansa che la arda in fò e chèl' ótra co la pansa che la arda in dét, che i ciàpa ol nóm de glümete.
Ol fröt l'è öna baléna sèca che gnàch quànd che l'è bèl marüt a'l se dervìss per lassà borlà fó i gré de sömessa. l' è seràt dét tra di glümete margnöche.
Impö de per töt del mar a la culéna in di prà pié de èrba, in campagna e in di löch lassàcc indà.
La raìs
La raìs 's pöl catàla töt l' an (mèi, però, in setèmber-utùer o in mars-avrìl), la se nèta de la tèra e i se trà vià i raìsine de banda.
I raìs a i se fà secà in pià sitìl al sùl o i se teca sö a fassècc mia tròp strècc. Pò dopo se ras'-cia vià la pelesina per tö zó la rösca sberlüsenta che la quarcia e i se fà zó i raìs a tochèi. I se mèt via in sachèi de carta o tila.
diüreteghe, depüratìe, antifiamatòrie, refrescàcc, disetàcc
Prensépe atìv: möcilagìni, söchèr, amìdi, sostàsse co 'l fà de saù, ü glücosìde de la anilìna. La gramègna róssa la vé dövrada, di erborare, comè dróga al post d' ol Dèt Canì (gramègna), üsàt de sèmper per i sò vertü diüreteghe e südurifere.
L' infüsiù de gramègna róssa l' è ü ècc reméde tradissionàl per pörgàss in primavéra. L' è bùna per cürà i 'nfiamassiù di reni e de la sgiunfèrla, per la góta artètica e i reümatismi, e pò a per sircà de eliminà di calcói pissenì de la cistifelèa e del sistéma ürinare.
Ün üs curiùs de la gramègna róssa l' è chèl de fà öna bira a bù mercàt e refrescàt.
I raìs tostàde i è ü bù sostitüt d' ol cafè sensa i sò magagne.
Per migliurà ol saùr d' infüsiù de gramègna róssa se sögeréss de scogà i raìs per ü menüt, pó dopo cambià l' aqua, e dövrà chèst' öltema infüsiù.
La Gramègna róssa (ach: fenaröl; nom latì Cynodon dactylon (L.) Pers.) l'è öna pianta erbàcea de la faméa di Poaceae (Graminacee) che la düra co 'n d'öna raìs che la stréssa féss tàt, ramificada e che a i grópp la gh 'à raìs e cassàdene ch ' i fa sö i borèi impé o bütàcc zó a i pé e che pó dopo i leà sö; chèsti, ramificàcc in bàss, i ria a tocà i 20 - 30 ghei.
Kakawatan (Cynodon dactylon) nyaéta jukut liar anu gancang pisan ngarekahan jeung hésé dibasmina. Kulantran ieu jukut kakawatan kagolongkeun hama pikeun pepelakan (gulma), jukut kakawatan asup kana kulawarga Poaceae (suku rumput-rumputan) bisa hirup dina taneuh anu angar (henteu subur) sanajan dina mangsa usum halodo ogé. Jukut kakawatan, katelah ogé jukut raket, gigirinting, girintingan (Sunda); suket grinting (Jawa); garinteng, gerinteng, rebha core koko (Madura); padang kawat, padang lepas (Bali); hu maneek, piku (Timor) jeung réa-réa deui.
Jukut kakawatan utamana ngaganggu kana pepelakan kebon saperti kebon jagong, tiwu, sampeu, jeung sajabana. Sanajan geus dikoréd jeung dicabut ieu jukut tetep bisa hirup deui lamun seug akarna napel kénéh dina taneuh sok padahal ngan saeutik.[2]
Tangkalna leutik, teuas, ngampar luhureun taneuh jangkung kurang leuwih 10–40 cm, mangrupa jukut anu kuat ku halodo. Akarna bijil dina handapeun tangkal nyeceb kana jero taneuh kurang lewih aya kana saméterna, palapah daun panjang, bijil dina tangkal beulah kéca jeung katuhu, tungtung daun maréncos.
Kembangna loba bijil tina tungtung tangkal mangrupa gagang. Cupatna aya opat pasanghareup sanghareup kenca kalawan katuhu unggal cupat dipinuhan ku siki buah anu ngajejer rapih nyinggareup kahandap kelirna héjo semu paul, unggal siki dibungkus kucangkang samodeh huut.
Jukut kakawatan biasana kapanggih dina lahan anu mibanda suhu kurang leuwih 24 derajat Celsius ogé tempatna 1 -2.100 méter Luhureun cai laut (dpl) kalawan usum halodo anu leuwih panjang sarta cukup ku cahaya panonpoé.[3]
Jukut kakawatan (Cynodon dactylon) dipercaya mimitina ti daérah afrika wétan, Asia, Australia jeung Eropa beulah kidul, ogé ti India. Malahan di wewengkon India ieu jukut mangrupa masalah anu kacida daria pikeun kalumangsungan tatanén ku lantaran gancang pisan ngarekahan.[4]
Jukut kakawatan teu saeutik mibanda mangpaat pikeun kahirupan, contona di Indonésia ieu jukut di kawinkeun jeung jukut séjéna. Hasilna jukut anyar anu dimangpaatkeun pieun dipelak di lapangan golf atawa dijual pikeun jukut hiasa di buruan.
Di India jukut kakawatan dimangpaatkeun pikeun ubar nyeuri panon jeung gangguan panon séjéna, carana ku jalan unggal isuk dinamangsa ieu jukut masih dipinuhan ku reumis tuluy waé pasen leuleumpangan dina luhureun amparan tangkal jukut ieu barijeung nyeker atawa henteu maké sendal.
Mangpaat séjéna numutkeun panalungtikan anu dilaksanakeun di Universitas Allahabad di India, ieu jukut mibanda sifat antimikrobial jeung antivirus tur geus jadi bahan pangwawadi pikeun ngubaran infeksi saluran kemih, prostatitis, sifilis, dan disentri panalungtikan séjéna ngeunaan jukut kakawatan ieu dilaksanakeun ku Glycemic potensial, hasilna nétélakeun ieu jukut mibanda anti-Diabetic nyaéta bisa nurunkeun kadar glucose dina getih kalawan dosis anu geus ditangtukeun, ku alatan Ieu jukut kakawatan Cynodondactylon mangrupa pilihan ubar pikeun kasakit diabetes.[5][6]).
Jukut Kakura
Kebon Jukut
C. dactylon hirup di Kaloko-Honokohau National Historical Park
Wong Grinting.Filosofi Grinting,http;//wonkgrinting.blogspot.com/2009/06/filosofi-gr...diunduh 31/05/11 08:35 Zuhud, E.A.M., Siswoyo, E. Sandra, A.Hikmat dan E.Adhiyanto. 2013. Buku Acuan Umum Tumbuhan Obat Indonésia Jilid X. Dian Rakyat. Jakarta. http://wiki.bugwood.org/Cynodon_dactylon
Kakawatan (Cynodon dactylon) nyaéta jukut liar anu gancang pisan ngarekahan jeung hésé dibasmina. Kulantran ieu jukut kakawatan kagolongkeun hama pikeun pepelakan (gulma), jukut kakawatan asup kana kulawarga Poaceae (suku rumput-rumputan) bisa hirup dina taneuh anu angar (henteu subur) sanajan dina mangsa usum halodo ogé. Jukut kakawatan, katelah ogé jukut raket, gigirinting, girintingan (Sunda); suket grinting (Jawa); garinteng, gerinteng, rebha core koko (Madura); padang kawat, padang lepas (Bali); hu maneek, piku (Timor) jeung réa-réa deui.
Ko e musie ko e faʻahinga mohuku ia, ngāueʻaki maʻa e musie (ko e feituʻu ʻi he ngoue). Kā ʻoku ʻi ai lahi faʻahinga musie kehe maʻa e funga musie.
Ko e musie ko e faʻahinga mohuku ia, ngāueʻaki maʻa e musie (ko e feituʻu ʻi he ngoue). Kā ʻoku ʻi ai lahi faʻahinga musie kehe maʻa e funga musie.
La ramegna (Cynodon dactylon (L.) Pers., Panicum dactylon L.) è faštima la mmala èrva (gl cundadin la mmalëdícënë, ca pë la cavà cë vò la man ë Ddíë!) ë la famiglia ë lë ramënacëë (Poaceae) cchiù chënësciuta a gl munn. Mmec pë gl spëzial è na bbënëdëzzion pëbbía ë lë prëpriëtà mmëdëcënal chë tè.
È n'èrva prènn chë tè cèrt rádëchë chë pònn arrëvià fin a ddu mètr sott tèrra e chë zë spánnënë štrëscènn tòrn tòrn. Štríchënë quasc tutt l'ávëtë èrv chë vònn cresc vëcin a essa. È ávëta fin a 40–50 cm. Lë frunn suó fin, ritt e cort (2–15 cm), dë në chëlor verd-azzurr, e chë na pëlama fina fina a gl luat pë ngima.
Zë tròva dappëttutt men ca dend a gl tërren silicëë.
Gl cicc chë créscënë ngim'a lë rádëchë z'alléssënë e puó zë fríjënë chë l'uogl ë gliv.
Chë lë rádëchë cë së fa:
Rësišt a la secca e a la pëštiatura, tand è ca vè addëprata pë crià priat chë nën tiev bbësògn ë në muar attënzion.
Piac në muar a gl puorc, chë zë pòrtënë a rëmuà andó la ramegna è fota fota.
Së në pò dà 2-3 chil, fresca o secca, mmatina e sera, a gl cavagl (a gl pòšt ë la biava). Gl fa lëccëcà gl pir.
La ramegna (Cynodon dactylon (L.) Pers., Panicum dactylon L.) è faštima la mmala èrva (gl cundadin la mmalëdícënë, ca pë la cavà cë vò la man ë Ddíë!) ë la famiglia ë lë ramënacëë (Poaceae) cchiù chënësciuta a gl munn. Mmec pë gl spëzial è na bbënëdëzzion pëbbía ë lë prëpriëtà mmëdëcënal chë tè.
Ажырык (лат. Cynodon dactylon (L) Pers) – дан өсүмдүктөр тукумунун уруусу. Көп жылдык чөп. Тамыр сабагы абдан узун, бутактуу, катуу. Сабагы жерге төшөлүп өсөт. Жалбырагы узун, ичке, кыйгак. Топ гүл бутакчалары топтолушуп, сабагынын учундагы бир жерден манжадай чачырап чыгат. Машакчалары 1-2 гүлдүү. А. – тамыр сабагынан жакшы көбөйүүчү, кеңири тараган отоо чөп. Мал жакшы жейт. Кургакчылыкка чыдамдуу. Жакшы алысындайт. Кыргызстанда бир гана түрү – манжа сымал А. өсөт. А-тын 10 түрү бар, алар негизинен Түш. Африкада, Австралияда тропик, субтропик алкактарында таралган. Стадион аянтчалары дың жана жашыл болушу үчүн А-ты өстүрсө болот. Уругу көбүнчө анын жапайы өскөн жеринен жыйналып алынат. Көчүрүп отургузса, тамыр сабагы аркылуу да жакшы көбөйөт.
Ажырык (лат. Cynodon dactylon (L) Pers) – дан өсүмдүктөр тукумунун уруусу. Көп жылдык чөп. Тамыр сабагы абдан узун, бутактуу, катуу. Сабагы жерге төшөлүп өсөт. Жалбырагы узун, ичке, кыйгак. Топ гүл бутакчалары топтолушуп, сабагынын учундагы бир жерден манжадай чачырап чыгат. Машакчалары 1-2 гүлдүү. А. – тамыр сабагынан жакшы көбөйүүчү, кеңири тараган отоо чөп. Мал жакшы жейт. Кургакчылыкка чыдамдуу. Жакшы алысындайт. Кыргызстанда бир гана түрү – манжа сымал А. өсөт. А-тын 10 түрү бар, алар негизинен Түш. Африкада, Австралияда тропик, субтропик алкактарында таралган. Стадион аянтчалары дың жана жашыл болушу үчүн А-ты өстүрсө болот. Уругу көбүнчө анын жапайы өскөн жеринен жыйналып алынат. Көчүрүп отургузса, тамыр сабагы аркылуу да жакшы көбөйөт.
Аҷириқ, ажириқ, «алафи бермудӣ» (лот. Cýnodon dáctylon, синонимҳо — Panicum dactylon, Capriola dactylon) — гиёҳест бисёрсолаи худрӯй.
Решапояи аҷириқ сахт ва бандбанд буда, дар ҳар банди он решаҳои иловагӣ ва муғҷаҳо месабзанд. Решапояи нав сафеди сермағз ва кӯҳнааш зард (дарозиаш то 1 м) мешавад. Ҳар сол миқдори решапоя 25 маротиба афзун мегардад, қисми куҳнааш мемирад (минбаъд мепӯсад); қисми зиёди решапоя дар қабати то 10 см ҷойгир мешавад. Баҳорон дар замини бекорхобида 10-18%-и муғҷаҳо месабзанд, боқимонда (то 90 %) дар давраи нашв (давоми сол) нумӯ меёбанд. Дар сурати мусоидии шароит суръати рушди решапоя мумкин аст 18-40 маротиба (махсусан моҳҳои июн-августи) афзояд. Пояи аҷириқ банд-банд, сершох (10-80 см қад мекашад) — сербарг аст; баргаш нештаршакл, сахт. Хӯшагулаш панҷамонанд (ҳар кадом 3-8 шохчаи саракмонанд дорад); хӯшачаҳояш бедумчаи 1-2-гула (аз моҳи июн то тирамоҳ гул мекунад). Донааш майда (дарозиаш тақрибан 1,5 мм) — байзашакли сеқирра, сиёҳтоб, ҳар бехаш 1-2 ҳазор тухм мебандад. Тухми аҷириқ дар ҳарорати 25-30°С (дар умқи то 2 см) хуб месабзад. Аҷириқ дар шароити табиӣ асосан аз решапояаш зиёд мешавад. Аҷириқ монанди ғумой ба киштзор зарари калон мерасонад; дар тамоми ноҳияҳои пахтакор мерӯяд, заминро камқувват ва киштукорро душвор мегардонад.
Таҷрибаи кишоварзии Тоҷикистон нишон дод, ки шудгори тирамоҳӣ (35-40 см) дар давоми 2-3 сол аҷириқро нест мекунад; решапоя дар вақти бо плуг (П-5-35 М) чаппагардон кардани қабати хок ба зер афтода, дар давоми тобистону зимистон аз беҳавоӣ мепӯсад.
Аҷириқ гиёҳи доруист. Табибони мардумӣ ҷӯшоби решапояашро барои табобати дарди санги гурда, талхадон ва масона, инчунин чун доруи пешоброн ва исҳоловар истифода мебаранд.
Аҷириқ чун рустании хӯроки чорво («алафи бермудӣ») низ маъмул аст. Онро чорво (махсусан моли майда) ва паранда нағз мехӯрад. Аҷириқ алалхусус дар чарогоҳ алафи пурқимат аст. Аз 1 га аҷириқзор зиёда аз 2,25 т хошоки хушсифат мегиранд. Хошоки аҷириқ монанди арзанак серғизост. Решапояи аҷириқро ба асп медиҳанд. Аҷириқ гиёҳи ба беобӣ тобовар буда, дар ҳама ҷо (ҳатто дар шӯрзамин) мерӯяд. Бо решаҳои тӯрмонандаш регзору нишебҳоро мустаҳкам мекунад ва аз обшӯй шудан эмин медорад. Онро барои сабзапӯш кардани майдонҳои мухталиф низ истифода мебаранд.
Аҷириқ, ажириқ, «алафи бермудӣ» (лот. Cýnodon dáctylon, синонимҳо — Panicum dactylon, Capriola dactylon) — гиёҳест бисёрсолаи худрӯй.
दूब या दुर्वा (वानस्पतिक नाम : Cynodon dactylon) एक घास है जो जमीन पर पसरती है। हिन्दू संस्कारों एवं कर्मकाण्डों में इसका उपयोग किया जाता है। मारवाडी भाषा में इसे ध्रो कहा जाता हैँ।
शायद ही कोई ऐसा इंसान होगा जो दूब को नहीं जानता होगा। हाँ यह अलग बात है कि हर क्षेत्रों में तथा भाषाओँ में यह अलग अलग नामों से जाना जाता है। हिंदी में इसे दूब, दुबडा, संस्कृत में दुर्वा, सहस्त्रवीर्य, अनंत, भार्गवी, शतपर्वा, शतवल्ली, मराठी में पाढरी दूर्वा, काली दूर्वा, गुजराती में धोलाध्रो, नीलाध्रो, अंग्रेजी में कोचग्रास, क्रिपिंग साइनोडन, बंगाली में नील दुर्वा, सादा दुर्वा आदि नामों से जाना जाता है। इसके आध्यात्मिक महत्वानुसार प्रत्येक पूजा में दूब को अनिवार्य रूप से प्रयोग में लाया जाता है।
इसके औषधीय गुणों के अनुसार दूब त्रिदोष को हरने वाली एक ऐसी औषधि है जो वात कफ पित्त के समस्त विकारों को नष्ट करते हुए वात-कफ और पित्त को सम करती है। दूब सेवन के साथ यदि कपाल भाति की क्रिया का नियमित यौगिक अभ्यास किया जाये तो शरीर के भीतर के त्रिदोष को नियंत्रित कर देता है, यह दाह शामक, रक्तदोष, मूर्छा, अतिसार, अर्श, रक्त पित्त, प्रदर, गर्भस्राव, गर्भपात, यौन रोगों, मूत्रकृच्छ इत्यादि में विशेष लाभकारी है। यह कान्तिवर्धक, रक्त स्तंभक, उदर रोग, पीलिया इत्यादि में अपना चमत्कारी प्रभाव दिखाता है। श्वेत दूर्वा विशेषतः वमन, कफ, पित्त, दाह, आमातिसार, रक्त पित्त, एवं कास आदि विकारों में विशेष रूप से प्रयोजनीय है। सेवन की दृष्टि से दूब की जड़ का 2 चम्मच पेस्ट एक कप पानी में मिलाकर पीना चाहिए। लान (Lawn) के रूप में भी दूब घास का प्रयोग किया जाता है। घर के आगे खाली जगह में इसे लगा कर सुंदरता देखी जा सकती है।
दूब या दुर्वा (वानस्पतिक नाम : Cynodon dactylon) एक घास है जो जमीन पर पसरती है। हिन्दू संस्कारों एवं कर्मकाण्डों में इसका उपयोग किया जाता है। मारवाडी भाषा में इसे ध्रो कहा जाता हैँ।
शायद ही कोई ऐसा इंसान होगा जो दूब को नहीं जानता होगा। हाँ यह अलग बात है कि हर क्षेत्रों में तथा भाषाओँ में यह अलग अलग नामों से जाना जाता है। हिंदी में इसे दूब, दुबडा, संस्कृत में दुर्वा, सहस्त्रवीर्य, अनंत, भार्गवी, शतपर्वा, शतवल्ली, मराठी में पाढरी दूर्वा, काली दूर्वा, गुजराती में धोलाध्रो, नीलाध्रो, अंग्रेजी में कोचग्रास, क्रिपिंग साइनोडन, बंगाली में नील दुर्वा, सादा दुर्वा आदि नामों से जाना जाता है। इसके आध्यात्मिक महत्वानुसार प्रत्येक पूजा में दूब को अनिवार्य रूप से प्रयोग में लाया जाता है।
इसके औषधीय गुणों के अनुसार दूब त्रिदोष को हरने वाली एक ऐसी औषधि है जो वात कफ पित्त के समस्त विकारों को नष्ट करते हुए वात-कफ और पित्त को सम करती है। दूब सेवन के साथ यदि कपाल भाति की क्रिया का नियमित यौगिक अभ्यास किया जाये तो शरीर के भीतर के त्रिदोष को नियंत्रित कर देता है, यह दाह शामक, रक्तदोष, मूर्छा, अतिसार, अर्श, रक्त पित्त, प्रदर, गर्भस्राव, गर्भपात, यौन रोगों, मूत्रकृच्छ इत्यादि में विशेष लाभकारी है। यह कान्तिवर्धक, रक्त स्तंभक, उदर रोग, पीलिया इत्यादि में अपना चमत्कारी प्रभाव दिखाता है। श्वेत दूर्वा विशेषतः वमन, कफ, पित्त, दाह, आमातिसार, रक्त पित्त, एवं कास आदि विकारों में विशेष रूप से प्रयोजनीय है। सेवन की दृष्टि से दूब की जड़ का 2 चम्मच पेस्ट एक कप पानी में मिलाकर पीना चाहिए। लान (Lawn) के रूप में भी दूब घास का प्रयोग किया जाता है। घर के आगे खाली जगह में इसे लगा कर सुंदरता देखी जा सकती है।
দুবৰি বন (বৈজ্ঞানিক নাম: Cynodon dactylon[2] এবিধ ঘাঁহ জাতীয় ঔষধি উদ্ভিদ। ভাৰতীয় সংস্কৃতিত দুবৰি বনৰ বিশেষ মহত্ত্ব আছে। বিভিন্ন ধৰ্মীয় অনুষ্ঠানত দুবৰি বন ব্যৱহাৰ কৰা হয়। আফ্ৰিকা মহাদেশৰ স্থানীয় ঘাঁহবিধ বৰ্তমান গোটেই বিশ্বতে পোৱা যায়।[3] আয়ুৰ্বেদত দুবৰিক বাত, পিত্ত আৰু কফৰ মহৌষধ হিচাপে গণ্য কৰা হয়। সাধাৰণ কটা-ছিঙাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি বিভিন্ন গুৰুতৰ ৰোগত দুবৰি ব্যৱহাৰ কৰা হয়। সৌন্দৰ্য বৰ্ধনৰ বাবেও দুবৰিক উদ্যান ঘাঁহ হিচাপে ব্যবহাৰ কৰা হয়।
কিছুমান ঠাইত ইয়াক বিদেশী প্ৰজাতি হিচাপে অপতৃণ বুলিও গণ্য কৰা হয়।
দুবৰিৰ পাত সেউজীয়া ৰঙৰ আৰু গুৰিৰ প্ৰায় ২-১৫ ছেঃমিঃ দীঘল হয়। ইয়াৰ বুঢ়া পাতবোৰ অলপ খহটা।[4] ইয়াৰ থিয় ঠাৰিডাল অলপ চেপেটা আৰু ১-৩০ ছেঃমিঃ ওখ হয়। গুটিবোৰ সৰু যদিও গা-গছৰ ধাৱকেৰে বংশবৃদ্ধি বেছিকৈ হয়।
ইয়াৰ মূল শিপা প্ৰণালী মাটিক খামুচি মাৰি ধৰে আৰু খৰাং পৰিস্থিতিত ২ মিটাৰ পৰ্যন্ত দীঘল হ'ব পাৰে। ধাৱক গা গছৰ গাঁঠিৰ পৰাও সৰু সৰু শিপা ওলায়। এই শিপা খুব বেছি ৬০ ছেঃমিঃ দীঘল হয় আৰু মাটিৰ ওপৰত ডাঠকৈ বিয়পি পৰে। উচ্চ উষ্ণতাত ইয়াৰ বৃদ্ধি ভাল হয়। শীতকালত ইয়াৰ বৃদ্ধি আটাইতকৈ কম হয়।
ভাৰতীয় সংস্কৃতিত কল্যাণৰ প্রতীক হিচাপে দূবৰি বনক গণ্য কৰা হয়। পূজা-পাৰ্বনত শান্তিজল ছটিয়াবলৈ দুবৰি বন ব্যৱহাৰ কৰা হয়। পূজাত দেৱ-দেৱীলৈ দুবৰি আগবঢ়োৱা হয়। বিবাহ অনুষ্ঠানত দুবৰিৰে নতুন বোৱাৰী ঘৰলৈ বৰণ কৰি অনা হয়। বিভিন্ন গীত, কবিতা আৰু সাহিত্যত দুবৰিৰ উল্লেখ পোৱা যায়।
আয়ুৰ্বেদত দুবৰিক বাত, পিত্ত আৰু কফৰ মহৌষধ হিচাপে গণ্য কৰা হয়। দুবৰি বন সন্তান গৰ্ভধাৰণত অসমর্থ হলে ব্যৱহাৰ কৰা হয়। আমাশয় আৰু উদৰাময়েত দুবৰি বনৰ ৰস ঔষধ। আয়ুর্বেদিক শাস্ত্ৰমতে ৰক্তপিত্ত ৰোগত দুবৰি বন মহৌষধ। এই ৰোগত মুখ, নাকৰ বাহিৰেও শৰীৰৰ বিভিন্ন অংশৰে ৰক্ত নিঃসৰণ হলে দুবৰি ৰস খালে আৰু নাকৰ ফুটাত দিলে উপশম হয়। চুলি সৰা ৰোগটো দুবৰি ব্যৱহাৰ কৰা হয়। পায়োৰিয়া ৰোগত দুবৰি বনৰ পাতেৰে দাঁত মাজিলে ভাল। কটা-ছিঙাত ইয়াৰ পাত থেতালি আক্রান্ত স্থানত প্রলেপ দিলে ৰক্তক্ষৰণ বন্ধ হৈ যায়।
উদ্যানৰ ঘাঁহ হিচাপে দুবৰি বন ব্যৱহাৰ কৰা হয়। নিয়ৰত তিতা কোমল দুবৰি বনৰ ওপৰত খোজ কাঢ়িবলৈ ভাল।
দুবৰি বন (বৈজ্ঞানিক নাম: Cynodon dactylon এবিধ ঘাঁহ জাতীয় ঔষধি উদ্ভিদ। ভাৰতীয় সংস্কৃতিত দুবৰি বনৰ বিশেষ মহত্ত্ব আছে। বিভিন্ন ধৰ্মীয় অনুষ্ঠানত দুবৰি বন ব্যৱহাৰ কৰা হয়। আফ্ৰিকা মহাদেশৰ স্থানীয় ঘাঁহবিধ বৰ্তমান গোটেই বিশ্বতে পোৱা যায়। আয়ুৰ্বেদত দুবৰিক বাত, পিত্ত আৰু কফৰ মহৌষধ হিচাপে গণ্য কৰা হয়। সাধাৰণ কটা-ছিঙাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি বিভিন্ন গুৰুতৰ ৰোগত দুবৰি ব্যৱহাৰ কৰা হয়। সৌন্দৰ্য বৰ্ধনৰ বাবেও দুবৰিক উদ্যান ঘাঁহ হিচাপে ব্যবহাৰ কৰা হয়।
কিছুমান ঠাইত ইয়াক বিদেশী প্ৰজাতি হিচাপে অপতৃণ বুলিও গণ্য কৰা হয়।
ધરો, ધ્રો, ધ્રોખડ અથવા દૂર્વા એક પ્રકારની વનસ્પતિ અને ઘાસનો પ્રકાર છે. તેનું વૈજ્ઞાનિક નામ Cynodon dactylon છે. વનસ્પતિશાસ્ત્રના વર્ગીકરણ પ્રમાણે તે પોએસી કુળનું સભ્ય છે.
ભારતીય સંસ્કૃતિમાં ગણપતિ પૂજન[૨] અને અન્ય પૂજનોમાં ધરો વપરાય છે. આને પવિત્ર અને માંગલિક માનવામાં આવે છે.[૩] ઘાસના રૂપમાં તેની અનેક વિશેષતાઓ છે. જેમકે- પાણીના અભાવે એક વાર સુકાઈ જવાનો વારો આવે, તો પણ પાણીની પ્રાપ્તિ થતાં તે ફરી લીલીછમ થઈ જાય છે. મૂળમાંથી ખેંચી કાઢવામાં આવે, અને બીજે રોપવામાં આવે, તો બીજા સ્થળમાં પણ તે જામી જાય છે. પોતે ટૂકડાઓમાં વહેંચાઈને પોતાના પરિવારની વૃદ્ધિ કરતી રહે છે. ધરોના આ પ્રકારના જીવન ઉપરથી પ્રેરણા મેળવવા માટે તેનો પૂજાના કાર્યમાં પ્રયોગ કરાયો છે. વ્યાપારીઓ ચોપડા પૂજન વખતે ચોપડામાં નાગરવેલના પાનની સાથે ફૂલ અને ધરોને પણ ચોપડામાં પધરાવે છે. એની પાછળની ભાવના એવી હોય છે કે અમારું વ્યાપારનું કાર્ય પણ ક્યારેક ધનના અભાવે કે મંદીના કારણે ઓછું થઈને સુકાવા લાગે, તો પણ ફરી પાછું ધનની સગવડ થતાં કે તેજીની સ્થિતિ આવતાં વ્યાપાર પાછો, લીલોછમ થઈ જાય.
જમીન પર પથરાયેલું ધરો કે દૂર્વાનું ઘાસ
શ્રીલંકાના પેરાડેનિયા ખાતે આવેલા રોયલ બોટનિકલ ગાર્ડન્સમાં ઉગાડેલું ધરો/દૂર્વા ઘાસ
અમેરિકાના હવાઇ ટાપુઓ પર ઉગેલો ધરો
|access-date=, |date= (મદદ) |access-date=, |date= (મદદ) ધરો, ધ્રો, ધ્રોખડ અથવા દૂર્વા એક પ્રકારની વનસ્પતિ અને ઘાસનો પ્રકાર છે. તેનું વૈજ્ઞાનિક નામ Cynodon dactylon છે. વનસ્પતિશાસ્ત્રના વર્ગીકરણ પ્રમાણે તે પોએસી કુળનું સભ્ય છે.
ભારતીય સંસ્કૃતિમાં ગણપતિ પૂજન અને અન્ય પૂજનોમાં ધરો વપરાય છે. આને પવિત્ર અને માંગલિક માનવામાં આવે છે. ઘાસના રૂપમાં તેની અનેક વિશેષતાઓ છે. જેમકે- પાણીના અભાવે એક વાર સુકાઈ જવાનો વારો આવે, તો પણ પાણીની પ્રાપ્તિ થતાં તે ફરી લીલીછમ થઈ જાય છે. મૂળમાંથી ખેંચી કાઢવામાં આવે, અને બીજે રોપવામાં આવે, તો બીજા સ્થળમાં પણ તે જામી જાય છે. પોતે ટૂકડાઓમાં વહેંચાઈને પોતાના પરિવારની વૃદ્ધિ કરતી રહે છે. ધરોના આ પ્રકારના જીવન ઉપરથી પ્રેરણા મેળવવા માટે તેનો પૂજાના કાર્યમાં પ્રયોગ કરાયો છે. વ્યાપારીઓ ચોપડા પૂજન વખતે ચોપડામાં નાગરવેલના પાનની સાથે ફૂલ અને ધરોને પણ ચોપડામાં પધરાવે છે. એની પાછળની ભાવના એવી હોય છે કે અમારું વ્યાપારનું કાર્ય પણ ક્યારેક ધનના અભાવે કે મંદીના કારણે ઓછું થઈને સુકાવા લાગે, તો પણ ફરી પાછું ધનની સગવડ થતાં કે તેજીની સ્થિતિ આવતાં વ્યાપાર પાછો, લીલોછમ થઈ જાય.
ಗರಿಕೆಹುಲ್ಲು/ ದೂರ್ವ ಪೋಯೇಸೀ (ಗ್ರಾಮಿನೀ) ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಸೈನೊಡಾನ್ ಡ್ಯಾಕ್ಟಿಲಾನ್ ಎಂಬ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಹೆಸರಿನ ಒಂದು ಬಹುವಾರ್ಷಿಕ ಹುಲ್ಲು ಗಿಡ. ಕುಡಿಗರಿಕೆ. ಪರ್ಯಾಯ ನಾಮ. ಬರ್ಮ್ಯುಡ ಹುಲ್ಲು, ಬಹಾಮ ಹುಲ್ಲು ಎಂಬ ಹೆಸರುಗಳೂ ಇವೆ. ಇದನ್ನೆ ಬಹುವಾಗಿ ಹೋಲುವ ಇನ್ನಿತರ ಸುಮಾರು 10 ಬಗೆಯ ಹುಲ್ಲುಗಳಿವೆ. ಇವಕ್ಕೂ ರೂಢಿಯಲ್ಲಿ ಗರಿಕೆ ಹುಲ್ಲು ಎಂದೇ ಹೆಸರು. ಇವೆಲ್ಲ ಹಬ್ಬಿ ಹರಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಬಹುವಾರ್ಷಿಕ ಸಸ್ಯಗಳು. ಇವುಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲ ಗರಿಕೆಹುಲ್ಲು ದನಕರುಗಳಿಗೆ ಬಹು ಮುಖ್ಯವಾದ ಆಹಾರವೆನಿಸಿದೆ.
ಬರ್ಮುಡಾ ಹುಲ್ಲು, ಧೂಬ್, ದೂರ್ವಾ ಹುಲ್ಲು, ಡಬೊ, ನಾಯಿಗಳ ಹುಲ್ಲು, ಬಹಾಮಾ ಹುಲ್ಲು, ದೆವ್ವದ ಹುಲ್ಲು, ಹಾಸಿಗೆಯ ಹುಲ್ಲು, ಭಾರತೀಯ ದೋಬ್, ಅರುಗಾಂಪುಲ್, ಗ್ರಾಮ, ವೈಗ್ರಾಸ್, ಸ್ಕಚ್ ಹುಲ್ಲು.
ಯೂರೇಷ್ಯದ ಮೂಲ ನಿವಾಸಿಯಾದ ಇದು ಪ್ರಪಂಚದ ಉಷ್ಣ ಮತ್ತು ಸಮಶೀತೋಷ್ಣವಲಯಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಸಮುದ್ರಮಟ್ಟದಿಂದ ಹಿಡಿದು 2500 ಮೀ ಎತ್ತರದ ವರೆಗಿನ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. ರಸ್ತೆ ಮತ್ತು ಕಾಲುದಾರಿಗಳ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ಸಮೃದ್ಧಿಯಾಗಿ ಬೆಳೆದಿರುತ್ತದೆ. ಬಂಜರು ಬಿಟ್ಟಿರುವ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಈ ಹುಲ್ಲು ಬಹುಬೇಗ ಆವರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು. ಇದು ಎಲ್ಲ ಬಗೆಯ ಮಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯಬಲ್ಲದಾದರೂ ಗಟ್ಟಿ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ವರ್ಷದ ಎಲ್ಲ ಕಾಲಗಳಲ್ಲೂ ಹೂ ಬಿಡುವುದು ಇದರ ಪ್ರಮುಖ ಲಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲೊಂದು. ಗರಿಕೆ ಹುಲ್ಲನ್ನು ಕಾಂಡ ಅಥವಾ ಬೇರು ಭಾಗಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ ನೆಟ್ಟು ಬೆಳೆಸಬಹುದು. ಬೀಜಗಳಿಂದಲೂ ಬೆಳೆಸಬಹುದು. ರೆಂಬೆಗಳಲ್ಲಿ ಗೆಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಬೇರು ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಹಬ್ಬಿ ಹರಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಕಾಂಡದ ಕವಲುಗಳು ಬಳ್ಳಿಯಂತೆ 1-1.2 ಮೀ ಉದ್ದಕ್ಕೆ ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ. ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ 5-7 ಮೀ ವರೆಗೂ ವರ್ಧಿಸಿರುವುದುಂಟು. ಹೂಗಳು ಸ್ಪೈಕ್ ಮಾದರಿಯ ಗೊಂಚಲಲ್ಲಿ ಸಮಾವೇಶಗೊಂಡಿವೆ. ಒಂದೊಂದು ಗೊಂಚಲಲ್ಲೂ 3-6 ಕವಲು ಗೊಂಚಲುಗಳಿರುತ್ತವೆ.
ಬಲು ಪುಷ್ಟಿದಾಯಕವೆಂದು ಹೆಸರಾಗಿರುವ ಇದರಲ್ಲಿ ಕಚ್ಚಾಪ್ರೋಟೀನ್ ಶೇ. 10.47, ನಾರು ಶೇ. 28.17, ಸಾರಜನಕಮುಕ್ತವಸ್ತುಗಳು ಶೇ. 47.8, ಈಥರ್ ಅಂಶ ಶೇ. 1.80 ಮತ್ತು ವಿವಿಧ ಖನಿಜಾಂಶಗಳು ಶೇ. 11.75, ಇರುವುದು ಕಂಡುಬಂದಿದೆ.
ಬೇರಾವ ಹುಲ್ಲಿಗಿಂತಲೂ ದನಕರುಗಳಿಗೆ, ಅದರಲ್ಲೂ ಕುದುರೆಗಳಿಗೆ, ಹೆಚ್ಚು ಉಪಯುಕ್ತವಾದ ಮೇವೆಂದರೆ ಗರಿಕೆಹುಲ್ಲು. ಇದನ್ನು ಹಸಿಯಾಗಿ ಇಲ್ಲವೆ ಒಣಗಿಸಿ ತಿನ್ನಿಸಬಹುದು. ಕಾಕಂಬಿ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಬೆರೆಸಿ ಕೆಡದಂತೆ ಅನೇಕ ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಇದನ್ನು ಕಾದಿಟ್ಟ ಹುಲ್ಲಾಗಿ ಅಥವಾ ಹಗೇವು ಮೇವಾಗಿ ಇಡಬಹುದು. ತೆನೆ ಬಿಟ್ಟಾಗ ಇದನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ ಒಣಗಿಸುವುದು ರೂಢಿಯಲ್ಲಿರುವ ಕ್ರಮ. ಒಂದು ಎಕರೆಗೆ 15-20 ಮಣದಷ್ಟು ಹುಲ್ಲು ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ಸರಿಯಾಗಿ ಗೊಬ್ಬರ ಮತ್ತು ನೀರನ್ನು ಒದಗಿಸಿ ಇಳುವರಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಬಹುದು. ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಕೊನೆಯ ಪಕ್ಷ 4 ಬಾರಿ ಕಟಾಯಿಸಬಹುದು. ಇದರ ಗುಪ್ತಕಾಂಡಗಳನ್ನು ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ತುಂಡುಗಳಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸಿ, ಸಗಣಿಯೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಸಿ ಕೆತ್ತಿದ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ, ಮಳೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವ ಮುನ್ನ ಹಾಕಿದರೆ, ಮಳೆಗಾಲದ ಕೊನೆಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬೆಳೆದು ಹರಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಗರಿಕೆಹುಲ್ಲು ಇಷ್ಟು ಉಪಯುಕ್ತವಾದರೂ ಇದು ಒಂದು ಕಡೆ ಬೇರೂರಿದ ಮೇಲೆ ಇದನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲ ಮಾಡುವುದು ಕಷ್ಟ. ವ್ಯವಸಾಯದ ಭೂಮಿಗಳನ್ನು ಇದು ಒಂದು ಅಪಾಯಕಾರಿ ಕಳೆಯಾಗಿ ಬಹುಬೇಗ ಆವರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು. ಅಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದಿರುವ ಪೈರುಗಳನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡುವುದಲ್ಲದೆ ಕೆಲವೇ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿರುವ ಮಣ್ಣಿನ ಸಾರವನ್ನೆಲ್ಲ ಹೀರಿ ನೆಲವನ್ನು ವ್ಯವಸಾಯಕ್ಕೆ ಅನುಪಯುಕ್ತವಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಬೇಸಗೆಯಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಉತ್ತು ಗರಿಕೆಹುಲ್ಲಿನ ಬೇರುಗಳನ್ನು ಬಿಸಿಲಿಗೆ ಬಿಡುವುದರ ಮೂಲಕ ಇದನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪಮಟ್ಟಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಬಹುದು. ಇಂಥ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಗೋದಿಯ ಬೆಳೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಸುವುದರಿಂದ ಹುಲ್ಲಿನ ಕಳೆ ಬಹುಮಟ್ಟಿಗೆ ನಿರ್ಮೂಲವಾಗುವುದೆಂಬ ಅಂಶ ಈಚೆಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿದೆ. ಬಹುಶಃ ಗೋದಿ ಬೆಳೆಗೆ ಮಾಡುವ ವ್ಯವಸಾಯ ಕ್ರಮ ಗರಿಕೆಹುಲ್ಲಿಗೆ ಮಾರಕವೆನಿಸಬಹುದು.
ಗರಿಕೆಹುಲ್ಲಿನ ಕಷಾಯ ಮೂತ್ರಸ್ರಾವವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ಜಲೋದರ ರೋಗಕ್ಕೆ ಔಷಧವಾಗಿಯೂ ಇದರ ಬಳಕೆ ಉಂಟು. ಬೇರು ಮತ್ತು ಗುಪ್ತಕಾಂಡಗಳಿಂದ ಮೂತ್ರಜನಕಾಂಗ ಮತ್ತು ಜನನಾಂಗಗಳ ಕೆಲವು ರೋಗಗಳ ನಿವಾರಣೆಗೆ ಔಷಧಿಯನ್ನು ತಯಾರಿಸುತ್ತಾರೆ. ರಕ್ತಸ್ರಾವವನ್ನು ತಡೆಯಲು ಕೂಡ ಇದನ್ನು ಬಳಸುವುದುಂಟು.
ಗರಿಕೆಹುಲ್ಲು/ ದೂರ್ವ ಪೋಯೇಸೀ (ಗ್ರಾಮಿನೀ) ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಸೈನೊಡಾನ್ ಡ್ಯಾಕ್ಟಿಲಾನ್ ಎಂಬ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಹೆಸರಿನ ಒಂದು ಬಹುವಾರ್ಷಿಕ ಹುಲ್ಲು ಗಿಡ. ಕುಡಿಗರಿಕೆ. ಪರ್ಯಾಯ ನಾಮ. ಬರ್ಮ್ಯುಡ ಹುಲ್ಲು, ಬಹಾಮ ಹುಲ್ಲು ಎಂಬ ಹೆಸರುಗಳೂ ಇವೆ. ಇದನ್ನೆ ಬಹುವಾಗಿ ಹೋಲುವ ಇನ್ನಿತರ ಸುಮಾರು 10 ಬಗೆಯ ಹುಲ್ಲುಗಳಿವೆ. ಇವಕ್ಕೂ ರೂಢಿಯಲ್ಲಿ ಗರಿಕೆ ಹುಲ್ಲು ಎಂದೇ ಹೆಸರು. ಇವೆಲ್ಲ ಹಬ್ಬಿ ಹರಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಬಹುವಾರ್ಷಿಕ ಸಸ್ಯಗಳು. ಇವುಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲ ಗರಿಕೆಹುಲ್ಲು ದನಕರುಗಳಿಗೆ ಬಹು ಮುಖ್ಯವಾದ ಆಹಾರವೆನಿಸಿದೆ.
