dcsimg

Description

provided by Flora of Zimbabwe
Annual or biennial thistles. Leaves alternate or borne in a basal rosette, white-veined or variegated above, sinuately lobed or pinnatifid, with a spiny margin. Capitula discoid, solitary, terminal, erect or nodding. Phyllaries of many spiny bracts. Receptacle hairy, not pitted. Florets all tubular and bisexual, red-purple; stamens united below into a tube. Achenes obovoid, flattened, glabrous, crowned with a membranous border. Pappus of many rows of rough hairs, united below into a basal ring.
license
cc-by-nc
copyright
Mark Hyde, Bart Wursten and Petra Ballings
bibliographic citation
Hyde, M.A., Wursten, B.T. and Ballings, P. (2002-2014). Silybum Flora of Zimbabwe website. Accessed 28 August 2014 at http://www.zimbabweflora.co.zw/cult/genus.php?genus_id=2101
author
Mark Hyde
author
Bart Wursten
author
Petra Ballings
original
visit source
partner site
Flora of Zimbabwe

Alaqanqal ( Azerbaijani )

provided by wikipedia AZ


Alaqanqal (lat. Silybum)[1] - mürəkkəbçiçəklilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.[2]

Növləri

Azərbaycanın dərman bitkiləri

Mənbə

  1. Nurəddin Əliyev. Azərbaycanın dərman bitkiləri və fitoterapiya. Bakı, Elm, 1998.
  2. Elşad Qurbanov. Ali bitkilərin sistematikası, Bakı, 2009.
Inula britannica.jpeg İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visit source
partner site
wikipedia AZ

Alaqanqal: Brief Summary ( Azerbaijani )

provided by wikipedia AZ


Alaqanqal (lat. Silybum) - mürəkkəbçiçəklilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visit source
partner site
wikipedia AZ

Silybum ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

Silybum és un gènere de plantes amb flor de la família Asteraceae. N'hi ha dues espècies del gènere i un híbrid de les dues. Es troben a Europa a la zona del Mediterrani] i també a l'Àfrica del Nord i el Pròxim Orient. Els noms populars normalment fan referència a la llet, nom originat en la saba lletosa i en les taques blanquinoses de les fulles. Segons les tradicions locals era la llet del pit de la Mare de Déu. Són plantes medicinals.[1] Les llavors també eren utilitzades amb fins medicinals.[2] S'investiguen les propietats curatives.[3] Aquests tipus de cards són comestibles, però el seu ús gastronòmic està limitat a certes zones.

 src=
Flors seques

Espècies

Híbrid
Silybum × gonzaloi Cantó, Sánchez Mata & Rivas Mart. (S. eburneum var. hispanicum x S. marianum)

Referències

  1. Hogan F, Krishnegowda N, Mikhailova M, Kahlenberg M. (2007). Flavonoid, silibinin inhibits proliferation and promotes cell-cycle arrest of human colon cancer. J Surg Res 143:58-65.
  2. Tamayo C, Diamond S. (2007). Review of clinical trials evaluating safety and efficacy of milk thistle (Silybum marianum [L.] Gaertn.). Integrative Cancer Therapies. 6:146-157.
  3. Gazák R, Walterová D, Kren V «Silybin and silymarin--new and emerging applications in medicine». Curr. Med. Chem., vol. 14, 3, 2007, pàg. 315–38. DOI: 10.2174/092986707779941159. PMID: 17305535.

Enllaços externs

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Silybum Modifica l'enllaç a Wikidata
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Silybum: Brief Summary ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

Silybum és un gènere de plantes amb flor de la família Asteraceae. N'hi ha dues espècies del gènere i un híbrid de les dues. Es troben a Europa a la zona del Mediterrani] i també a l'Àfrica del Nord i el Pròxim Orient. Els noms populars normalment fan referència a la llet, nom originat en la saba lletosa i en les taques blanquinoses de les fulles. Segons les tradicions locals era la llet del pit de la Mare de Déu. Són plantes medicinals. Les llavors també eren utilitzades amb fins medicinals. S'investiguen les propietats curatives. Aquests tipus de cards són comestibles, però el seu ús gastronòmic està limitat a certes zones.

 src= Flors seques
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Mariendisteln ( German )

provided by wikipedia DE
 src=
Illustration der Mariendistel (Silybum marianum).

Die Mariendisteln (Silybum) sind eine Pflanzengattung in der Unterfamilie Carduoideae aus der Familie der Korbblütler (Asteraceae).

Beschreibung

Bei Silybum-Arten handelt sich um aufrecht wachsende, ein- bis zweijährige krautige Pflanzen, die Wuchshöhen von 15 bis 300 cm erreichen. Ihre wechselständigen Laubblätter sind am Rand kräftig dornig gezähnt. Die Grundblätter und die unteren Stängelblätter sind gestielt, die mittleren und oberen Stängelblätter sitzend.

Die großen körbchenförmigen Blütenstände stehen einzeln und endständig. Es sind vier bis sechs Reihen Hüllblätter vorhanden. Die Hüllblattanhängsel sind groß, blattartig, rundlich bis lanzettlich, am Rand dornig gezähnt und in einen langen Dorn auslaufend. Der Korbboden ist dicht behaart. Die Körbe enthalten nur 25 bis 100 radiärsymmetrische Röhrenblüten; sie sind rosa bis purpurfarben. Die Staubfäden sind zu einer Röhre verwachsen.

Die Achänen sind nicht gerippt. Der zweireihige Pappus besteht aus langen äußeren und kurzen inneren, am Grund miteinander verbundenen, rauen Haaren.

Systematik und Verbreitung

Die Gattung Silybum umfasst nur zwei Arten:[1]

Literatur

  • David J. Keil: Silybum. In: Flora of North America Editorial Committee (Hrsg.): Flora of North America North of Mexico. Volume 19: Magnoliophyta: Asteridae, part 6: Asteraceae, part 1 (Mutisieae–Anthemideae). Oxford University Press, New York / Oxford u. a. 2006, ISBN 0-19-530563-9, S. 164 (englisch, online). (engl.).

Einzelnachweise

  1. Silybum im Germplasm Resources Information Network (GRIN), USDA, ARS, National Genetic Resources Program. National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland.
  2. a b c Werner Greuter: Compositae (pro parte majore). Silybum. In: Werner Greuter, Eckhard von Raab-Straube (Hrsg.): Compositae. Euro+Med Plantbase – the information resource for Euro-Mediterranean plant diversity. Berlin 2006–2009.
  3. Karl Heinz Rechinger: Flora Iranica. Band 139a: Compositae – Cynareae. Akademische Drucks- und Verlagsanstalt, Graz 1979, S. 281–282.
  4. Silybum marianum bei Tropicos.org. In: IPCN Chromosome Reports. Missouri Botanical Garden, St. Louis.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Mariendisteln: Brief Summary ( German )

provided by wikipedia DE
 src= Illustration der Mariendistel (Silybum marianum).

Die Mariendisteln (Silybum) sind eine Pflanzengattung in der Unterfamilie Carduoideae aus der Familie der Korbblütler (Asteraceae).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Kerbeş ( Kurdish )

provided by wikipedia emerging languages

Kerbeş an Xarpoş | خارپۆش an Qerxan | قەرخان (Silybum marianum) riwekeka bi histrî ye. Pelçên xwe yên kesk bi daximê gewraxî ne. Ku gir dibe nêri dide û li ser nêri kulîlkeke mihurik vedike. Nêriyî xwe tê spîkirinê û tê xwarinê.

Di kulamekê de kerbeş

delala min tu şên bûy
te şax berdidayî
min bi hêstirên çavên xwe
tu av didayî
hebûn li hawîrdor
gulên zer û sor
tu bilind frî û frî
tu bi kerbeşê mayî.

Galerî

Mijarên têkildar

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Nivîskar û edîtorên Wikipedia-ê

Kerbeş: Brief Summary ( Kurdish )

provided by wikipedia emerging languages

Kerbeş an Xarpoş | خارپۆش an Qerxan | قەرخان (Silybum marianum) riwekeka bi histrî ye. Pelçên xwe yên kesk bi daximê gewraxî ne. Ku gir dibe nêri dide û li ser nêri kulîlkeke mihurik vedike. Nêriyî xwe tê spîkirinê û tê xwarinê.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Nivîskar û edîtorên Wikipedia-ê

Silybum ( Mirandese )

provided by wikipedia emerging_languages
 src=
Silybum

Modelo:Anfo/Taxonomie Modelo:Wikispecies Silybun ye un género botánico pertencente a la família Asteraceae.

Nomes quemuns

  • Cardo leiteiro
  • Cardo d'hortelon
  • Amor-de-hortelon
  • Cardo branco
  • Cardo de nuossa senhora
  • Cardo de santa marie
  • Cardo strelhado
  • Cardo mariano
  • Spinheiro albar

Aplicaçones medicinales

Bastamente outelizado ne l tratamiento de la cirrose de l fígado, seia eilha causada por alcolismo ó an cunsequéncia de la heipatite (bírus).

Modelo:Rabisco-asterácea

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Silybum: Brief Summary ( Mirandese )

provided by wikipedia emerging_languages
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Silybum

provided by wikipedia EN

Silybum (milk thistle) is a genus of two species of thistles in the family Asteraceae.[1][3] The plants are native to the Mediterranean regions of Europe,[4] North Africa, and the Middle East. One species has been introduced elsewhere, including in North America.[5] The name "milk thistle" derives from a feature of the leaves, which are prominently banded with splashes of white. Historically, these milky bands were said to be Mother Mary's milk, and this is the origin of another common name, St. Mary's thistle. The most widespread species is Silybum marianum.[6]

Claims have been made since ancient times that the active flavanoid-lignan (flavanolignan) group of constituents, called silymarin, contained only in the seed shell has liver-protective and regenerative properties, as well as antioxidant effects. Chemical, pharmacological, and safety research started in Germany in the 1950s.

Description and classification

Dried thistle flowers at the end of summer

Members of this genus grow as annual or biennial plants. The erect stem is tall, branched and furrowed but not spiny. The large, alternate leaves are waxy-lobed, toothed and thorny, as in other genera of thistle. The lower leaves are sessile (attached to the stem without petiole). The upper leaves have a clasping base. They have large, disc-shaped pink-to-purple, rarely white, solitary flower heads at the end of the stem. The flowers consist of tubular florets. The phyllaries under the flowers occur in many rows, with the outer row with spine-tipped lobes and apical spines. The fruit is a black achene with a white pappus.[7]

Species and varieties[8][9]

The two species hybridise naturally, the hybrid being known as Silybum × gonzaloi Cantó, Sánchez Mata & Rivas Mart. (S. eburneum var. hispanicum x S. marianum)

formerly included[8]

Silybum marianum is by far the more widely known species. Milk thistle is believed to give some remedy for liver diseases (e.g. viral hepatitis) and the extract, silymarin, is used in medicine. Mild gastrointestinal distress is the most common adverse event reported for milk thistle. The incidence is the same as for placebo.[10] A laxative effect for milk thistle has also been reported infrequently.[11]

Claims of health benefits

Flowerhead of Silybum marianum

For many centuries extracts of milk thistle have been recognized as "liver tonics."[12] Milk thistle has been reported to have protective effects on the liver and to greatly improve its function. It is typically used to treat liver cirrhosis, chronic hepatitis (liver inflammation), toxin-induced liver damage including the prevention of severe liver damage from Amanita phalloides ('death cap' mushroom poisoning), and gallbladder disorders.[11][13]

Reviews of the literature covering clinical studies of silymarin vary in their conclusions.

See also

References

  1. ^ a b "Tropicos". www.tropicos.org. Retrieved 2023-02-19.
  2. ^ "Tropicos". www.tropicos.org. Retrieved 2023-02-19.
  3. ^ Vaillant, Sébastien. 1754. Der Konigl. Akademie der Wissenschaften in Paris Physische Abhandlungen 5: 173, 605
  4. ^ "Herbs At A Glance – Milk Thistle". National Center for Complementary and Integrative Health. Retrieved 2 December 2012.
  5. ^ "Silybum in Flora of North America @". Efloras.org. Retrieved 2022-05-01.
  6. ^ "Silybum marianum [Cardo mariano] - Flora Italiana". luirig.altervista.org. Retrieved 2023-02-19.
  7. ^ "Silybum marianum in Flora of North America @ efloras.org". www.efloras.org. Retrieved 2023-02-19.
  8. ^ a b Flann, C (ed) 2009+ Global Compositae Checklist Archived 2015-01-15 at archive.today
  9. ^ "Search results — The Plant List". www.theplantlist.org. Retrieved 2023-02-19.
  10. ^ Rainone, F (2005). "Milk thistle". American Family Physician. 72 (7): 1285–1288. PMID 16225032.
  11. ^ a b Greenlee, H; Abascal, K; Yarnel, E; Ladas, E (2007). "Clinical applications of Silybum marianum in oncology". Integrative Cancer Therapies. 6 (2): 158–165. doi:10.1177/1534735407301727. PMID 17548794.
  12. ^ Gazák R, Walterová D, Kren V (2007). "Silybin and silymarin—new and emerging applications in medicine". Curr. Med. Chem. 14 (3): 315–38. doi:10.2174/092986707779941159. PMID 17305535.
  13. ^ Tamayo, C; Diamond, S (2007). "Review of clinical trials evaluating safety and efficacy of milk thistle (Silybum marianum [L.] Gaertn.)". Integrative Cancer Therapies. 6 (2): 146–157. doi:10.1177/1534735407301942. PMID 17548793.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Silybum: Brief Summary

provided by wikipedia EN

Silybum (milk thistle) is a genus of two species of thistles in the family Asteraceae. The plants are native to the Mediterranean regions of Europe, North Africa, and the Middle East. One species has been introduced elsewhere, including in North America. The name "milk thistle" derives from a feature of the leaves, which are prominently banded with splashes of white. Historically, these milky bands were said to be Mother Mary's milk, and this is the origin of another common name, St. Mary's thistle. The most widespread species is Silybum marianum.

Claims have been made since ancient times that the active flavanoid-lignan (flavanolignan) group of constituents, called silymarin, contained only in the seed shell has liver-protective and regenerative properties, as well as antioxidant effects. Chemical, pharmacological, and safety research started in Germany in the 1950s.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Silybum ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Silybum es un género de plantas fanerógamas de la familia Asteraceae, natural de la cuenca mediterránea.

Los miembros de este género crecen como plantas anuales o bienales. El tallo es alto, erecto, ramificado y surcado pero no espinoso. Las hojas son grandes, lobuladas, dentadas y espinosas. Tiene un capítulo solitario de flores de color púrpura a rosada. Las flores son floretes tubulares con brácteas muy espinosas.

Comprende una quincena de especies y taxones infra-específicos descritos (incluidos los híbridos), de los cuales solo 2 son aceptadas, el resto correspondiendo a meros sinónimos[1][2]

Taxonomía

El género fue descrito por Sébastien Vaillant y publicado en Der Konigl. Akademie der Wissenschaften in Paris Physische Abhandlungen, 5, p. 173, 605, 1754.[3]​ El basiónimo es Carduus marianus L., Sp. Pl., vol. 2, p. 823, 1753.

Etimología

Silybum: del Latín Silybum, -i, prestado del Griego σιλυβον, con el sentido de Carduus marianus,[4]​ mientras otras interpretaciones consideran que el vocablo corresponde a alguna especie de Gundelia,[5]​ aunque en su descripción Plinio el Viejo, Naturalis historia (22, XLII, 85), con la grafía Sillybum,[6]​ dice textualmente que "Se parece al Camaleón blanco (Atractylis gummifera) y es igualmente espinoso (...) No tiene uso en medicina.", lo que no parece corresponder al Silybum marianum, y la distribución que da ("crece en Cilicia, Siria y Fenicia") cuadra mejor con la repartición bastante restringida de Gundelia[7]​ que con la de Silybum que se extiende ampliamente por todo el Mediterráneo.[8]

Especies

Medicina popular

Referencias

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Silybum: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Silybum es un género de plantas fanerógamas de la familia Asteraceae, natural de la cuenca mediterránea.

Los miembros de este género crecen como plantas anuales o bienales. El tallo es alto, erecto, ramificado y surcado pero no espinoso. Las hojas son grandes, lobuladas, dentadas y espinosas. Tiene un capítulo solitario de flores de color púrpura a rosada. Las flores son floretes tubulares con brácteas muy espinosas.

Comprende una quincena de especies y taxones infra-específicos descritos (incluidos los híbridos), de los cuales solo 2 son aceptadas, el resto correspondiendo a meros sinónimos​​

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Maarjaohakas (perekond) ( Estonian )

provided by wikipedia ET

Maarjaohakas (Silybum) on korvõieliste sugukonda arvatud taimeperekond.

Eestis kasvab üks sellesse perekonda kuuluv pärismaine liik: harilik maarjaohakas (Silybum marianum).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipeedia autorid ja toimetajad
original
visit source
partner site
wikipedia ET

Maarianohdakkeet ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Maarianohdakkeet (Silybum) on asterikasvien (Asteraceae) heimoon kuuluva pieni kasvisuku. Sukuun luetaan kuuluvaksi kaksi lajia. Niiden lisäksi sukuun on kuvattu muutamia muitakin lajeja, mutta niiden taksonominen asema on toistaiseksi epäselvä.[1]

Maarianohdakkeet ovat yksi- tai kaksivuotisia ruohovartisia kasveja. Niiden varsi on kasvutavaltaan pysty, usein haarainen, piikitön ja tavallisesti ruskehtavanvärinen. Lehdet ovat liuskoittuneita ja hammaslaitaisia sekä väriltään vihreitä, mutta niissä on vaaleita läiskiä. Ylimmät lehdet ovat sepiviä. Kukinnot ovat munanmuotoisia mykerökukintoja, jotka sijaitsevat yksittäin. Kukat ovat kaksineuvoisia, torvimaisia ja väriltään punavioletteja tai joskus valkoisia. Hedelmä on haivenellinen.[2]

Sukuun kuuluvista lajeista maarianohdaketta (Silybum marianum) on havaittu Suomessa reilulta kymmeneltä paikalta eri puolilta maata[3].

Lajeja

Lähteet

  1. The Plant List (Silybum) The Plant List. 2013. Viitattu 30.7.2018. (englanniksi)
  2. Anna-Lena Anderberg: Den virtuella floran: Mariatistlar (Silybum) Den virtuella floran. 1999. Naturhistoriska riksmuseet. Viitattu 30.7.2018.
  3. Raino Lampinen & Tapani Lahti: Kasviatlas 2017: Maarianohdake (Silybum marianum) Kasviatlas. Luonnontieteellinen keskusmuseo. Viitattu 30.7.2018.

Aiheesta muualla

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Maarianohdakkeet: Brief Summary ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Maarianohdakkeet (Silybum) on asterikasvien (Asteraceae) heimoon kuuluva pieni kasvisuku. Sukuun luetaan kuuluvaksi kaksi lajia. Niiden lisäksi sukuun on kuvattu muutamia muitakin lajeja, mutta niiden taksonominen asema on toistaiseksi epäselvä.

Maarianohdakkeet ovat yksi- tai kaksivuotisia ruohovartisia kasveja. Niiden varsi on kasvutavaltaan pysty, usein haarainen, piikitön ja tavallisesti ruskehtavanvärinen. Lehdet ovat liuskoittuneita ja hammaslaitaisia sekä väriltään vihreitä, mutta niissä on vaaleita läiskiä. Ylimmät lehdet ovat sepiviä. Kukinnot ovat munanmuotoisia mykerökukintoja, jotka sijaitsevat yksittäin. Kukat ovat kaksineuvoisia, torvimaisia ja väriltään punavioletteja tai joskus valkoisia. Hedelmä on haivenellinen.

Sukuun kuuluvista lajeista maarianohdaketta (Silybum marianum) on havaittu Suomessa reilulta kymmeneltä paikalta eri puolilta maata.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Oslobod ( Croatian )

provided by wikipedia hr Croatian

Oslobod (osljebad, lat. Silybum), maleni biljni rod u porodici glavočika. Postoje dvije priznate vrste[1] raširene po mediteranskim zemljama Europe i Azije. U Hrvatskoj raste samo marijin oslobod uz jadransku obalu.

Vrste

  1. Silybum eburneum Coss. & Dur.
  2. Silybum marianum (L.) Gaertn.
Logotip Zajedničkog poslužitelja
Na Zajedničkom poslužitelju postoje datoteke vezane uz: Oslobod
Logotip Wikivrsta
Wikivrste imaju podatke o: Silybum

Izvori

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori i urednici Wikipedije
original
visit source
partner site
wikipedia hr Croatian

Oslobod: Brief Summary ( Croatian )

provided by wikipedia hr Croatian

Oslobod (osljebad, lat. Silybum), maleni biljni rod u porodici glavočika. Postoje dvije priznate vrste raširene po mediteranskim zemljama Europe i Azije. U Hrvatskoj raste samo marijin oslobod uz jadransku obalu.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori i urednici Wikipedije
original
visit source
partner site
wikipedia hr Croatian

Silybum ( Indonesian )

provided by wikipedia ID

Silybum, (Inggris: Milk thistle, Jerman: Mariendistel) adalah salah satu genus tanaman obat. Tanaman ini termasuk dalam keluarga Carduoideae.

Ciri-ciri

Tinggi tanaman ini dapat mencapai 150 cm. Tumbuhan ini beasal dari Eropa selatan, Rusia selatan, Asia kecil dan Afrika utara. Tumbuhan ini mudah dikenali melalui daunnya yang besar, berwarna hijau dan putih serta bergerigi. Bunga tanaman ini berwarna ungu dan berbentuk bulat. Dari bunga ini akan terbentuk biji, yang dapat digunakan sebagai obat.

Kegunaan sebagai obat

Zat yang terkandung dalam tumbuhan ini adalah silymarin. Zat ini berguna untuk melindungi hati dari racun.

Pranala luar

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Penulis dan editor Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ID

Silybum: Brief Summary ( Indonesian )

provided by wikipedia ID

Silybum, (Inggris: Milk thistle, Jerman: Mariendistel) adalah salah satu genus tanaman obat. Tanaman ini termasuk dalam keluarga Carduoideae.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Penulis dan editor Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ID

Silybum ( Italian )

provided by wikipedia IT

Silybum Adans., 1763 è un genere di piante angiosperme dicotiledoni appartenenti alla famiglia delle Asteraceae, dall'aspetto di erbacee annuali o perenni tipicamente provviste di aculei.[1][2]

Descrizione

Sono piante erbacee o sub-arbustive, biennali con altezze che possono andare da pochi decimetri fino a 1,5 metri. La forma biologica prevalente delle specie di questo genere è emicriptofita bienne (H bienn), ossia in generale sono piante erbacee con gemme svernanti al livello del suolo e protette dalla lettiera o dalla neve e si distinguono dalle altre per il ciclo vitale biennale.[3][4][5]

Radici

Le radici normalmente sono a fittone o secondarie da rizoma.

Fusto

I fusti sono eretti, con pochi rami per pianta o semplici. In alto il fusto è ragnateloso.

Foglie

Le foglie sono grossolanamente dentato-pennatifide spinose con inserzione sul fusto di tipo semi-amplessicalue. La forma è più o meno lanceolato-lobata. Sulla superficie, lucida e coriacea, sono presenti delle venature biancastre.

Infiorescenza

L'infiorescenza è formata da grandi capolini discoidi, solitari, su lunghi peduncoli, composti da molti fiori. I capolini, come in tutte le Asteraceae, sono formati da un involucro composto da squame al cui interno un ricettacolo fa da base ai fiori (quelli periferici del raggio, assenti nelle specie di questo genere e quelli interni del disco). L'involucro è a forma più o meno ovata, provvisto di numerosi ranghi di squame embricate. Le squame sono disposte su alcune serie; quasi sempre sono spinose all'apice e terminano con un portamento patente. Il ricettacolo è piatto o convesso. I fiori sono per capolino sono molti.

Fiori

Il colore dei fiori è in prevalenza porporino. I fiori sono solamente del tipo tubuloso (il tipo ligulato, presente nella maggioranza delle Asteraceae, qui è assente), sono inoltre ermafroditi (raramente sono unisessuali), tetraciclici (calicecorollaandroceogineceo) e pentameri. I fiori sono tutti fertili, ma vi sono dei casi nei quali i fiori più periferici sono sterili.

  • /x K ∞ {displaystyle infty } infty , [C (5), A (5)], G 2 (infero), achenio[6]
  • Calice: i sepali del calice sono ridotti al minimo (una coroncina di scaglie).
  • Corolla: la corolla ha la forma tubolare con 5 stretti lobi. I tubi sono lunghi e sottili (lievemente piegati nella zona distale).
  • Androceo: gli stami sono 5 ed hanno dei filamenti liberi (distinti) e papillosi che possiedono la particolarità di compiere dei movimenti per liberare il polline. Le antere sono caudate alla base (hanno una coda corta) con appendici apicali lineari-oblunghe.
  • Gineceo: l'ovario è infero; lo stilo ha un stimma bifido che sporge notevolmente dalla corolla; gli stigmi sono glabri (hanno un ciuffo di peli solo all'apice dello stilo). La superficie stigmatica è posta all'interno degli stigmi.[7]

Frutti

Il frutto è un achenio a forma generalmente obovoide e compresso. La superficie può essere liscia e glabra. Nella parte apicale è presente un anello. Caratteristico è il pappo deciduo formato da più serie di scaglie barbate saldate alla base.

Biologia

  • Impollinazione: l'impollinazione avviene tramite insetti (impollinazione entomogama). Gli insetti sono del tipo farfalle diurne e notturne (lepidotteri, falene e coleotteri) e api.
  • Riproduzione: la fecondazione avviene fondamentalmente tramite l'impollinazione dei fiori (vedi sopra).
  • Dispersione: i semi cadendo a terra (dopo essere stati trasportati per alcuni metri dal vento per merito del pappo – disseminazione anemocora) sono successivamente dispersi soprattutto da insetti tipo formiche (disseminazione mirmecoria).

Distribuzione

Le specie di questo gruppo sono tipiche della regione mediterranea.

Sistematica

La famiglia di appartenenza di questa voce (Asteraceae o Compositae, nomen conservandum) probabilmente originaria del Sud America, è la più numerosa del mondo vegetale, comprende oltre 23.000 specie distribuite su 1.535 generi[8], oppure 22.750 specie e 1.530 generi secondo altre fonti[9] (una delle checklist più aggiornata elenca fino a 1.679 generi)[10]. La famiglia attualmente (2021) è divisa in 16 sottofamiglie.[1][4][11]

La tribù Cardueae a sua volta è suddivisa in 12 sottotribù (la sottotribù Carduinae è una di queste).[11][12][13][14] Il genere Silybum elenca 2 specie con una distribuzione mediterranea e asiatica occidentale, una delle quali è presente spontaneamente sul territorio italiano.[2][11][13][14][15]

Filogenesi

Questo genere appartiene al gruppo delle Asteraceae con capolini a soli fiori tubulosi e al sottogruppo “Piante spinose”. Quest'ultima è una distinzione pratica (senza valore tassonomico) per individuare facilmente i vari generi di una famiglia estremamente numerosa. Ulteriori distinzioni si possono avere in base alla morfologia del frutto achenio.
Il numero cromosomico di base per questo genere è: 2n = 34.[4]

 src=
Carduus-Cirsium group - Cladogramma

Il genere di questa voce è inserito nel gruppo tassonomico della sottotribù Carduinae. In precedenza provvisoriamente era inserito nel gruppo tassonomico informale "Carduus-Cirsium Group".[11] La posizione filogenetica di questo genere nell'ambito della sottotribù, è abbastanza centrale vicina al genere Carduus.[13][14][16] Ora il genere è inserito nel gruppo interno alla sottotribù denominato "Carduus-Cirsium Group". A questo gruppo fanno parte anche i generi:

Questo gruppo, le cui specie sono distribuite soprattutto nella regione mediterranea, è caratterizzato da piante erbacee spinose (raramente senza spine) a ciclo biologico annuale, bienne e perenne. Le foglie sono decorrenti e spesso i fusti sono alati. I capolini sono caratterizzati da fiori omogamici (raramente quelli esterni sono sterili). Il colore delle corolle è generalmente porpora, ma anche giallo o bianco (meno spesso giallo). Le antere hanno delle corte code con filamenti papillosi. I frutti acheni hanno una superficie liscia e sono strettamente ob-ovoidi, ob-lunghi o orbicolati.[4]

Il genere Silybum è abbastanza simile al genere Carduus, ma si differenzia per le foglie variegate o venate di bianco, per le brattee dell'involucro terminanti in una spina pennata, e per il pappo uniseriato. Ricerche di tipo filogenetico indicano uno stretto legamen con il genere Cirsium.[5]

Elenco specie del genere

Per questo genere sono elencate due specie:[2]

Specie della flora italiana

La specie S. marianum è presente nella flora spontanea italiana.

Note

  1. ^ a b (EN) The Angiosperm Phylogeny Group, An update of the Angiosperm Phylogeny Group classification for the ordines and families of flowering plants: APG IV, in Botanical Journal of the Linnean Society, vol. 181, n. 1, 2016, pp. 1–20.
  2. ^ a b c World Checklist - Royal Botanic Gardens KEW, su powo.science.kew.org. URL consultato il 7 febbraio 2021.
  3. ^ Pignatti 1982, Vol. 3 - pag. 163.
  4. ^ a b c d Kadereit & Jeffrey 2007, Pag. 133.
  5. ^ a b Pignatti 2018, vol.3 pag.962.
  6. ^ Judd-Campbell-Kellogg-Stevens-Donoghue, Botanica Sistematica - Un approccio filogenetico, Padova, Piccin Nuova Libraria, 2007, p. 520, ISBN 978-88-299-1824-9.
  7. ^ Judd 2007, pag. 523.
  8. ^ Judd 2007, pag. 520.
  9. ^ Strasburger 2007, pag. 858.
  10. ^ World Checklist - Royal Botanic Gardens KEW, su powo.science.kew.org. URL consultato il 18 marzo 2021.
  11. ^ a b c d Funk & Susanna 2009, pag. 300.
  12. ^ Kadereit & Jeffrey 2007, pag. 129.
  13. ^ a b c Barres et al. 2013.
  14. ^ a b c Herrando et al. 2019.
  15. ^ Kadereit & Jeffrey 2007, pag. 134.
  16. ^ Ackerfield et al. 2020.

Bibliografia

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Silybum: Brief Summary ( Italian )

provided by wikipedia IT

Silybum Adans., 1763 è un genere di piante angiosperme dicotiledoni appartenenti alla famiglia delle Asteraceae, dall'aspetto di erbacee annuali o perenni tipicamente provviste di aculei.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Margainis ( Lithuanian )

provided by wikipedia LT

Margainis (lot. Silybum, angl. Milk thistle) – astrinių (Asteraceae) šeimos augalų monotipinė gentis, išplitusi Viduržemio pajūryje, Pietų ir Centrinėje Europoje.

Lietuvoje gana retai darželiuose auginamas, kartais sulaukėję auga panamėse, daržuose – tikrasis margainis (Silybum marianum). Vikiteka

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visit source
partner site
wikipedia LT

Silybum ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Silybum is een geslacht van twee soorten uit de composietenfamilie (Compositae oftewel Asteraceae).

De twee soorten zijn:

De twee soorten kunnen onderling kruisen, de hybriden staan bekend als Silybum ×gonzaloi Cantó , Sánchez Mata & Rivas Mart. (Silybum eburneum var. hispanicum × Silybum marianum)

Wikimedia Commons Zie de categorie Silybum van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Ostropest ( Polish )

provided by wikipedia POL

Ostropest (Silybum Adans) – rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych. W Polsce występuje tylko jeden gatunek, jako roślina uprawna. Gatunkiem typowym jest Silybum marianum (L.) Gaertn[2].

Systematyka

Synonimy[2]

Mariacantha Bubani, Mariana J. Hill

Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system system APG III z 2009)

Angiosperm Phylogeny Website adoptuje podział na podrodziny astrowatych (Asteraceae) opracowany przez Panero i Funk w 2002[3], z późniejszymi uzupełnieniami[4]. Zgodnie z tym ujęciem rodzaj ostropest (Silybum Adans) należy do plemienia Cardueae, podrodziny Carduoideae (Sweet) Cass. W systemie APG III astrowate są jedną z kilkunastu rodzin rzędu astrowców (Asterales), wchodzącego w skład kladu astrowych w obrębie dwuliściennych właściwych[1].

Pozycja w systemie Reveala (1993-1999)

Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa astrowe (Asteridae Takht.), nadrząd astropodobne (Asteranae Takht.), rząd astrowce (Asterales Lindl), rodzina astrowate (Asteraceae Dumort.), plemię Silybeae Kitt., podplemię Silybinae (Less.) DC. in Lindl., rodzaj ostropest (Silybum Adans)[5].

Gatunki[6]

Zastosowanie

Roślina lecznicza

Ostropest plamisty jest rośliną stosowaną w zaburzeniach funkcji wątroby[7]. Pierwsze wzmianki o medycznych zastosowaniach tej rośliny pochodzą od Pliniusza Starszego[8].

Owoce ostropestu plamistego bywają stosowane do produkcji herbat ziołowych[7].

Przypisy

  1. a b Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-04-15].
  2. a b Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-03-09].
  3. Panero J.L., Funk V.A.. Toward a phylogenetic subfamilial classification for the Compositae (Asteraceae). „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 115 (4), s. 909–922, 2002. Biological Society of Washington.
  4. B. Baldwin, J.M. Bonifacino, T. Eriksson, V. A. Funk, C.A. Mannheimer, B. Nordenstam, N. Roque, I. Ventosa: Compositeae classification (ang.). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2010-05-24].
  5. Crescent Bloom: Systematyka rodzaju Silybum (ang.). The Compleat Botanica. [dostęp 2009-03-09].
  6. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-05].
  7. a b Mirosław Jarosz: Suplementy diety a zdrowie. Warszawa: PZWL, 2015, s. 85. ISBN 978-83-200-3701-2.
  8. Oskar Berezowski: Podróż w czasie z ostropestem. solgar.pl. [dostęp 2015-10-14].
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Ostropest: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL

Ostropest (Silybum Adans) – rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych. W Polsce występuje tylko jeden gatunek, jako roślina uprawna. Gatunkiem typowym jest Silybum marianum (L.) Gaertn.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Silybum ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Silybum é um género botânico pertencente à família Asteraceae[1].

Nomes comuns

  • Cardo leiteiro
  • Cardo de hortelão
  • Amor-de-hortelão
  • Cardo branco
  • Cardo de nossa senhora
  • Cardo de santa maria
  • Cardo estrelado
  • Cardo mariano
  • Espinheiro alvar

Aplicações medicinais

Vastamente utilizado no tratamento da cirrose do fígado, seja ela causada por alcoolismo ou em conseqüência da hepatite (vírus).

  1. «Silybum — World Flora Online». www.worldfloraonline.org. Consultado em 19 de agosto de 2020
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Silybum: Brief Summary ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Silybum é um género botânico pertencente à família Asteraceae.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Silybum ( Romanian; Moldavian; Moldovan )

provided by wikipedia RO

Silybum este un gen de plante din familia Asteraceae, ordinul Asterales.

Răspândire

Caractere morfologice

Specii



Imagini

Note


Bibliografie

  • Milea Preda, Dicționar dendrofloricol, Editura Științifică și Enciclopedică , București, 1989

Legături externe

Commons
Wikimedia Commons conține materiale multimedia legate de Silybum
Wikispecies
Wikispecies conține informații legate de Silybum



Floarea soarelui.jpg Acest articol despre asteraceae este un ciot. Puteți ajuta Wikipedia prin completarea lui!
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia autori și editori
original
visit source
partner site
wikipedia RO

Silybum: Brief Summary ( Romanian; Moldavian; Moldovan )

provided by wikipedia RO

Silybum este un gen de plante din familia Asteraceae, ordinul Asterales.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia autori și editori
original
visit source
partner site
wikipedia RO

Mariatistelsläktet ( Swedish )

provided by wikipedia SV

Mariatistelsläktet (Silybum)[1] [2]är ett släkte med två arter i växtfamiljen korgblommiga växter som är vildväxande i södra Europa.

Kladogram enligt Catalogue of Life[1]

Mariatistlar

Silybum eburneum



mariatistel



Silybum morianum



Bildgalleri

Källor

  1. ^ [a b] Roskov Y., Kunze T., Orrell T., Abucay L., Paglinawan L., Culham A., Bailly N., Kirk P., Bourgoin T., Baillargeon G., Decock W., De Wever A., Didžiulis V. (ed) (27 april 2014). ”Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2014 Annual Checklist.”. Species 2000: Reading, UK. http://www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2014/browse/tree/id/17205304. Läst 26 maj 2014.
  2. ^ http://skud.slu.se/Skud/ReportPlant.action?skudNumber=4848


Externa länkar

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia författare och redaktörer
original
visit source
partner site
wikipedia SV

Mariatistelsläktet: Brief Summary ( Swedish )

provided by wikipedia SV

Mariatistelsläktet (Silybum) är ett släkte med två arter i växtfamiljen korgblommiga växter som är vildväxande i södra Europa.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia författare och redaktörer
original
visit source
partner site
wikipedia SV

Silybum ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Silybum là một chi thực vật có hoa trong họ Cúc (Asteraceae).[1]

Loài

Chi Silybum gồm các loài:

Chú thích

  1. ^ The Plant List (2010). Silybum. Truy cập ngày 25 tháng 9 năm 2013.

Liên kết ngoài


Bài viết tông cúc Cardueae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Silybum: Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Silybum là một chi thực vật có hoa trong họ Cúc (Asteraceae).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Расторопша ( Russian )

provided by wikipedia русскую Википедию
Царство: Растения
Подцарство: Зелёные растения
Отдел: Цветковые
Надпорядок: Asteranae
Порядок: Астроцветные
Семейство: Астровые
Подсемейство: Чертополоховые
Подтриба: Чертополоховые
Род: Расторопша
Международное научное название

Silybum Vaill. ex Adans., 1763

Wikispecies-logo.svg
Систематика
на Викивидах
Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
ITIS 38412NCBI 92920EOL 64580GRIN g:11165IPNI 11024-1

Расторопша (лат. Silybum) — род травянистых растений семейства Астровые (Asteraceae).

Распространение

Область происхождения лежит в СредиземноморьеЮжная Европа, Северная Африка и Ближний восток. В настоящее время вид Silybum marianum распространён по всему миру.

Род включает два вида:

Применение

Масло расторопши применяется в лечении и профилактике различных язвенных болезней[2].

Основным действующим веществом расторопши являются флавонолигнаны (англ.)русск. (силибинин, силикристин и силидианин) и флавоноид таксифолин, их выделяемая из растения смесь называется силимарином[2]. Силимарин обладает гепатопротективным действием: он укрепляет мембрану клеток печени, усиливает синтез белков и фосфолипидов, стимулирует образование новых клеток печени.

Примечания

  1. Об условности указания класса двудольных в качестве вышестоящего таксона для описываемой в данной статье группы растений см. раздел «Системы APG» статьи «Двудольные».
  2. 1 2 А. С. Щекатихина, Т. М. Власова, В. П. Курченко. Получение биологически активных веществ из семян Расторопши пятнистой (Silybum marianum (L.)). // Труды БГУ 2008, том 3, часть 1. Биотехнология.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Авторы и редакторы Википедии

Расторопша: Brief Summary ( Russian )

provided by wikipedia русскую Википедию
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Авторы и редакторы Википедии

水飞蓟属 ( Chinese )

provided by wikipedia 中文维基百科

水飞蓟属学名Silybum)是菊科下的一个属,为草本植物。该属共有2种,分布于欧洲非洲亚洲[1]

参考文献

  1. ^ 中国种子植物科属词典. 中国数字植物标本馆. (原始内容存档于2012-04-11).

外部链接

小作品圖示这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
维基百科作者和编辑

水飞蓟属: Brief Summary ( Chinese )

provided by wikipedia 中文维基百科

水飞蓟属(学名:Silybum)是菊科下的一个属,为草本植物。该属共有2种,分布于欧洲非洲亚洲

license
cc-by-sa-3.0
copyright
维基百科作者和编辑