Multimedia w Wikimedia Commons Księżniczka wspaniała (Polytelis alexandrae) – gatunek średniego ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittacidae). Zamieszkuje Australię. Prowadzi wędrowny tryb życia.
Tę papugę odkrył w roku 1862 Frederik Waterhouse[3]. John Gould nazwał ten gatunek papugi na cześć Aleksandry – córki króla duńskiego. Ponieważ została ona później księżną Walii, ptak ten nazywany jest też także „Księżniczką Walii”.
Wygląd zewnętrzny: obie płcie ubarwione jednakowo. Upierzenie samca: wierzch głowy jest jasnoniebieski, na grzbiecie przeważa delikatna, oliwkowozielona barwa, pokrywy skrzydeł jasnoniebieskie, broda i gardło różowe, ogon bardzo długi, niebieskozielony. Upierzenie samicy: trochę mniej żywe kolory niż jaskrawo ubarwiony samiec.
Rozmiary:
Papuga ta jest najczęściej cichym ptakiem. Jednak gdy odzywa się, jej śpiew jest ostry i niemelodyjny. Podczas długich przelotów papugi te nawołują się za pomocą przeciągłych dźwięków przypominających „krrr”.
Zamieszkuje otwarte, piaszczyste tereny Australii, często oddalone od źródeł wody. Z reguły przebywa w gąszczu akacjowym lub w pobliżu eukaliptusów.
Wewnątrz lądu i na zachodzie Australii.
Owady, owoce, kwiaty, jagody, nasiona traw, zielone rośliny i nasiona akacji.
Przy żerowaniu zachowuje się bardzo cicho. Umie bardzo szybko i zręcznie biegać po ziemi. Przypuszcza się, że ptaki przenoszą się zawsze w takie regiony, gdzie znajdą odpowiednie pożywienie. Dzięki temu przez cały rok mają zapewnione jedzenie.
Najczęściej żyje w parach lub małych stadach. Prowadzi wędrowny tryb życia, przenosi się w poszukiwaniu pożywienia. Na wolności zachowują się bardzo ufnie i pozwala się człowiekowi znacznie zbliżyć. Wystraszone odlatują na niewielką odległość i znowu przysiadają na drzewie.
Toki: zachowania godowe u tej papugi są takie same jak u innych gatunków rodzaju Polytelis. U smaców widoczne jest np. wyraźne poszerzenie źrenic. Samiec bezustannie się kłania, kiwa głową w górę i w dół oraz unosi kilka piórek na głowie, tworząc mały czubek. W porze lęgowej samce zachowują się bardzo agresywnie wobec swych partnerek.
Środowisko: dziuple lub rozgałęzienia dużych drzew eukaliptusa.
Gniazdo: nie budują specjalnego gniazda, ale składają jaja w miękkim, próchniejącym drewnie; często kilka małych grupek lub pojedynczych par łączy się w większą kolonię i gniazduje wspólnie na tym samym drzewie.
Jaja: 4 – 6 białych jaj – są tak dobrze ukryte, że nie muszą mieć barw ochronnych.
Wysiadywanie: samiczka wysiaduje jaja przez 21 dni.
Gniazdują najczęściej między wrześniem i grudniem.
Pisklęta: rozwijają się przez 2 – 3 miesiące. Kiedy już potrafią latać, opuszczają terytorium i nie powracają już do niego.
Papuga ta należy do gatunków zagrożonych. Jest objęta całkowitą ochroną. Papugi te są stosunkowo nieliczne, dlatego nie mają większego znaczenia dla profesjonalnych łowców ptaków. Czasami chwytają je tubylcy dla swych potrzeb, oraz kłusownicy – na handel.
Papużki te są lubiane przez wielu hodowców, ponieważ w niewoli dobrze się czują i łatwo rozmnażają. Najlepiej trzymać je w dużych wolierach.
Księżniczka wspaniała (Polytelis alexandrae) – gatunek średniego ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittacidae). Zamieszkuje Australię. Prowadzi wędrowny tryb życia.
