Sula leucogaster ye una especie d'ave de la familia de los alcatraces claramente identificable pol so plumaxe marrón nes partes cimeres en contraste col blancu del so banduyu y pechu.
Sula leucogaster Boddaert, 1783, ye una ave de distribución pantropical con colonies de reproducción nos océanos Atlánticu, Pacíficu y Índicu.[1]
Según Murphy (1936),[2] la raza típica del piquero café (S. leucogaster leucogaster) atopar nel océanu Atlánticu. Nel Pacíficu, esisten dos subespecies: Sula leucogaster brewsteri (Goss, 1888), nel hemisferiu norte y Sula leucogaster etesiaca (Thayer & Bangs, 1905), que se distribúi dende la zona occidental de Panamá hasta la zona norte d'Ecuador. Atopáronse exemplares divagantes d'esta especie nes mariñes del Perú, llegando pel sur hasta la islla Huampanú. Sía que non, les subespecies del Pacíficu son daqué distintes a la nominotípica del Atlánticu, yá qu'en cuenta de tener la cabeza y garganta café como ésta, tener de color ablancazáu buxu.
Tien descrites cuatro subespecies:[3]
La subespecie S. l. etesiaca ye endémica del Pacíficu tropical húmedu americanu y describióse a partir d'exemplares colectados nel Parque Nacional Natural Islla Gorgona.[4] Nel Pacíficu colombianu reconócense como llocalidaes de reproducción les roques de Octavia, Los Vidales y Centineles de Jurubidá nel Topetó, con baxos númberos d'individuos (60, 50 y 10, respeutivamente).[5] Ente 2002 y 2003, nun estudiu en Islla Gorgona, determinóse'l tamañu d'una población reproductiva de 300 individuos criando asincrónicamente. Esta colonia ye la más importante pal caltenimientu de la subespecie.
Les femes tienen pates y picu amarellentaos y la so cara implume ye mariellu maciu; los machos tienen les pates marielles o mariellu-verdoses y los sos picos y cares son azul maciu.[2] El plumaxe del restu de la cabeza, el pescuezu y l'envés ye café escuro, en marcáu contraste col pechu baxu y el banduyu que son de color blancu al igual que l'interior de les nales.[6] Los xuveniles son de color xeneral café abuxao coles partes inferiores más clares que nel adultu, densamente motudos de café escuro y coles ceres y el picu gris-azul. Sula leucogaster etesiaca ye un súlido de tamañu mediu. Les femes miden aprosimao 80 cm de llargor, tienen un valumbu de 150 cm y pesen aprosimao 1300 g; el machu ye muncho más pequeñu, con 75 cm de llargor, valumbu de 140 cm y 1000 g de masa corporal y la so cola ye más llarga en rellación col llargor del so cuerpu y el picu ye más pequeñu y delicáu.[7]
N'Islla Gorgona, los niales del alcatraz pardu presentaron un patrón de disposición espacial amestáu con distancies promedio al nial más próximu de 1,6 m. Pa la temporada reproductiva 2002-2003, l'ésitu d'eclosión foi de 28,2% del total de güevos puestos y l'ésitu reproductivu algamó 17,3%, ye dicir cerca de 17 xuveniles por cada 100 pareyes.[7]
Esta especie foi reportada en delles oportunidaes nel Perú, polo que ye considerada como divagante. Foi detectáu en Punta Sal (Baltes), islla Foca (Piura), islles Llobos de Fuera (Lambayeque) y na islla Huampanú (Lima).[8]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Sula leucogaster ye una especie d'ave de la familia de los alcatraces claramente identificable pol so plumaxe marrón nes partes cimeres en contraste col blancu del so banduyu y pechu.
Sula leucogaster Boddaert, 1783, ye una ave de distribución pantropical con colonies de reproducción nos océanos Atlánticu, Pacíficu y Índicu.
Según Murphy (1936), la raza típica del piquero café (S. leucogaster leucogaster) atopar nel océanu Atlánticu. Nel Pacíficu, esisten dos subespecies: Sula leucogaster brewsteri (Goss, 1888), nel hemisferiu norte y Sula leucogaster etesiaca (Thayer & Bangs, 1905), que se distribúi dende la zona occidental de Panamá hasta la zona norte d'Ecuador. Atopáronse exemplares divagantes d'esta especie nes mariñes del Perú, llegando pel sur hasta la islla Huampanú. Sía que non, les subespecies del Pacíficu son daqué distintes a la nominotípica del Atlánticu, yá qu'en cuenta de tener la cabeza y garganta café como ésta, tener de color ablancazáu buxu.
