Canis lupus, el llobu, ye un mamíferu de la familia Canidae que dellos biólogos consideren la mesma especie que'l perru.
Los llobos notres dómines algamaron a ser cosmopolites, pero la llucha escontra l'home polos mesmos recursos fízo que fuere estermináu y anguaño sólo s'atopa en fasteres mui reducíes de Norteamérica, Eurasia, y l'Oriente mediu. Prefier la viesca, la tundra, la taiga, la meseta y el monte. N'España alcuéntrase al norte del ríu Duero, siendo frecuente n'Asturies, u nos caberos años amuesa un espardimientu. El mayor númberu d'exemplares ta na rexón de Lleón y nos montes del norte de Zamora.
Son depredadores qu'actúen en manada, con una xerarquía mui ríxida, dirixíos polos nomaos machu y fema alfa. La manada pue variar ente 2 y 12 individuos, magar qu'hai rexistraos hasta 30 individuos. Tres los alfa, tán los beta hasta llegar a los omega según los estudios de los biólogos. Cuando un alfa ta vieyu, un beta más xoven suel ocupar el so llugar. Si la pareya alfa muerre lo normal ye la división de la manada. Les manaes nueves fórmense cuando un llobu dexa la suya y reclama un nuevu territoriu, magar que ye frecuente qu'esi territoriu ya te ocupáu y el conflictu seya inevitable. Esta conciencia de territorialidá quiciás desplique la predación de perros, al ser consideraos intrusos.
Usen una bayura de soníos dende gruñíos, lladríos y glayíos. Estos caberos úsense pa llocalizar la manada, anunciar la so presencia a otres o encontar les venceyes dientro'l grupu.
Sólo la pareya alfa pue reproducise. L'apareamientu asocede de febreru a mayu. La xestación ye de 63 díes. El llobu ye maduru sexualmente a los dos años.
El llobu más vieyu que se conoz vivió 16 años. En cautividá algamen los 20. La mortalidá de la camada ye mui alta. Les muertes en pelees, atropellos, y sobre too por caza del home ye bastante frecuente.
La resistencia a les presiones medioambientales de la manada ye mui alta, siempre que la pareya alfa nun muerra.
Magar que dellos biólogos consideren al perru descendiente del Chacal doráu, les últimes investigaciones clasifiquen al perru como una subespecie del llobu, nomándolu Canis lupus familiaris.
Sólo hai una especie de llobu que s'estrema en distintes castres.
Canis lupus, el llobu, ye un mamíferu de la familia Canidae que dellos biólogos consideren la mesma especie que'l perru.
Los llobos notres dómines algamaron a ser cosmopolites, pero la llucha escontra l'home polos mesmos recursos fízo que fuere estermináu y anguaño sólo s'atopa en fasteres mui reducíes de Norteamérica, Eurasia, y l'Oriente mediu. Prefier la viesca, la tundra, la taiga, la meseta y el monte. N'España alcuéntrase al norte del ríu Duero, siendo frecuente n'Asturies, u nos caberos años amuesa un espardimientu. El mayor númberu d'exemplares ta na rexón de Lleón y nos montes del norte de Zamora.
