Pseudocercospora Speg. – rodzaj grzybów z rodziny Mycosphaerellaceae[1]. Należą do niego bardzo liczne gatunki grzybów mikroskopijnych, w większości występujące w klimacie tropikalnym i w rejonie śródziemnomorskim[2].
Konidiofory wyrastają z grzybni rozwijającej się na powierzchni. Zebrane są w pęczki lub konidiomy typu koremium albo luźne sporodochium. Są krótkie lub wydłużone, cylindryczne, czasami nitkowate, nierozgałęzione, jedno lub kilkukomórkowe, zazwyczaj gładkie, o barwie od jasnooliwkowej do oliwkowobrunatnej. Cylindryczne lub maczugowate komórki konidiotwórcze wyrastają na ich szczycie. W miejscu odrywania się konidiów powstają delikatne, niepogrubione blizny o barwie jasnobrunatnej lub załamującej światło. Konidia powstają zazwyczaj pojedynczo, są tej samej barwie co konidiofory, gładkie, kilkukomórkowe. Mają maczugowaty lub wydłużony, cylindryczny kształt o ściętej podstawie, są cienkościenne i często łukowato wygięte[2].
Patogeny roślin powodujące plamistość liści. W Polsce największe znaczenie mają 2 gatunki: Pseudocercospora vitis powodująca plamistość liści winogrona i Pseudocercospora griseola powodująca kanciastą plamistość liści fasoli[2].
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[4]. Wykaz gatunków występujących w Polsce według Mulenki i in.[5]
Pseudocercospora Speg. – rodzaj grzybów z rodziny Mycosphaerellaceae. Należą do niego bardzo liczne gatunki grzybów mikroskopijnych, w większości występujące w klimacie tropikalnym i w rejonie śródziemnomorskim.
